Ένα βίντεο υπέρ αρκετό για να καταγράψει μια πραγματικότητα, μια νοοτροπία, έναν λαό. Τόσο αντιφατικό που δεν έχει αρχή και τέλος .
Φωνάζουμε για δημοκρατία, όταν εμείς οι ίδιοι την απεμπολούμε
με κάθε δυνατό τρόπο:
Κοιτώντας το σήμερα και ποτέ το αύριο:''Σήμερα να 'μαι καλά και αύριο ποιος ζει ποιος πεθαίνει, άλλωστε αν πεθάνει η κατσίκα του γείτονα υπάρχει πιθανότητα να ζήσει η δική μου''
Όντας ειλικρινείς μέχρι εκεί που δεν μας πονάει και μόνο
όταν αφορά τον απέναντι, αφού‘’εμείς’’ δεν κάναμε ποτέ λάθος.
Απέχοντας από το νόμιμο δικαίωμα μας, της εκλογής των
εκπροσώπων μας, με την δικαιολογία ότι δεν μας εκπροσωπεί κανένας...
Μιλάμε περί ισότητας όταν κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να
αποδείξουμε ότι η ισότητα εφαρμόζεται μόνο στις μαθηματικές εξισώσεις .
.
.
Που είναι η ισότητα απέναντι στο νόμο ; Για ποιους λειτουργεί
και ποιους υπονομεύει. Ποια ισότητα υπάρχει στον άνεργο έναντι του εργαζόμενου
σε θέματα επιβίωσης.
Που είναι η ισότητα του εγγράμματου με τον αγράμματο έναντι
του νόμου;
Που είναι η ισότητα του βουλευτή με τον πολίτη στην κλεψιά ,
στην προσωπική ζωή, στην επιβολή του νόμου (Βλέπε σκουριές και τα παιδιά
εκείνου του βουλευτή , που από την μια πόρτα μπήκαν από την άλλη βγήκαν, όταν τα καημένα αντέδρασαν και έκαψαν κάτι αν
δεν με απατά η κακή μου ‘’μνήμη’’ );
Ψηφίζουμε έχοντας κατά νου μόνο ότι μας βολεύει , ότι μας κάνει
εμάς προσωπικά να νιώθουμε ότι έχουμε αξία .
Αναγνωρίζουμε την
αξία των ανθρώπων γύρω μας μόνο όταν τους χάνουμε αλλά και πάλι δίνουμε συγχωροχάρτι
στον εαυτό μας γιατί η άτιμη η κενωνία που άλλους τους ανεβάζει και άλλους τους
κατεβάζει ευθύνεται .,
Οι Ελλάδα και οι Έλληνες …Τι μου θυμίζει α ναι την σοφή ρήση
:
Το ότι θα φτωχύνουν οι Έλληνες δεν σημαίνει ότι θα φτωχύνει
η Ελλάδα .
Επιτρέπουμε να μας διαχωρίζουν από το κράτος μας , λες και
είμαστε το μίασμα σε μια πατρίδα η οποία πρέπει να επικοιθεί από άλλους λαούς
και εμείς τι κάνουμε ;;;
Αντιδρούμε στις παραλίες και στα πληκτρολόγια.
Έχουμε μια πλούσια και ευλογημένη χώρα την οποία
αντιμετωπίζουμε ως υποχρεωμένη να μας ανέχεται ότι λάθη και αν κάνουμε.
Όλοι αυτοί που μας κυβερνούν και οι συν αυτώ δωσίλογοι,
παρτάκηδες και βδέλλες είναι δικές μας επιλογές που μέχρι να επιλέξουμε την
απομάκρυνση τους από το ‘’ταμείο’’ θα μας ρουφούν το αίμα.
Το γεγονός ότι κάναμε λάθος επιλογή κάποτε δεν σημαίνει ότι
πρέπει να την συνεχίζουμε για να μη παραδεχτούμε το αυταπόδεικτο . Η αλλαγή , η
επαναφορά της πατρίδας μας στα χέρια μας και όχι στα κομμα_τιασμένα μυαλά των
βδελλών είναι δική μας υποχρέωση.
Είναι δική μας ευθύνη , είναι δικός μας πόλεμος.
Δεν χρειαζόμαστε αλλαγή στην εξουσία αλλά ηγεσία ….Απλά
ηγέτη, ο οποίος αυτή τη φορά δεν θα είναι ένας αλλά μια ομάδα που θα έχει το
μυαλό ενός γιατί επιτέλους θα μάθει να λειτουργεί συλλογικά και όχι μεμονωμένα
.
Μέχρι την στιγμή που θα το συνειδητοποιήσουμε και θα κλείσουμε τον εχθρό που
βρίσκετε εντός τον πυλών, εντός των φυλακών, θα είμαστε υπόδουλοι των ξένων που ορίζουν την
ζωή μας.
Το καράβι θέλει καπετάνιο και όχι μούτσο. Μέχρι τώρα
ανεχόμαστε τους μούτσους , δεν μπορεί κάπου υπάρχει ο καπετάνιος, αρκεί ο
καθένας να ξέρει το ρόλο του και να μη μπλέκεται εκεί που δεν τον σπέρνουν, ακόμα
και αν αυτό αφορά παραβάν εκλογικής αναμέτρησης ....
Χριστίνα Δ.
Yγ.: Ευχαριστώ τον Aftolykos που μου επέτρεψε να δανειστώ το βίντεο...
2 σχόλια:
Καλό τό άρθρο σου, κι ευχαριστώ γιά τό βίντεο.
Σέ ένα σημείο λές: "Απέχοντας από το νόμιμο δικαίωμα μας, της εκλογής των εκπροσώπων μας, με την δικαιολογία ότι δεν μας εκπροσωπεί κανένας..."
Αυτό, από μόνο του τό καταλαβαίνω. Σέ συνδυασμό όμως μέ τό: "...αρκεί ο καθένας να ξέρει το ρόλο του και να μη μπλέκεται εκεί που δεν τον σπέρνουν, ακόμα και αν αυτό αφορά παραβάν εκλογικής αναμέτρησης ....", κάπως μέ... μπερδεύει.
Αγαπητέ Αυτολύκο είναι απλό
Είναι απλό επί του παρόντος έχουμε ορντινάντσες για πολιτικούς και πολίτες που θα μπορούσαν να είναι πολιτικοί ...
Πολίτες που θέλουν να γίνουν πολιτικοί και μοιράζουν ''δώθε κείθε'' και πολιτικούς που η μόνη σχέση τους με την πολιτική είναι η ''πόλι'' που ζουν .
Δημοσίευση σχολίου