Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ GLADIO – ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ (MΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ)



O Christof Lehmann του NSNBC αποκαλύπτει ότι και ο πράκτορας του ΝΑΤΟ Abdelhakim Belhaj βρισκόταν επιβιβασμένος στο Mavi Marmara!



Βέβαια, κανείς δεν παραξενεύεται πως ο Mahdi al-Harati, που ζει ελεύθερος και πλουσιοπάροχα στην Ιρλανδία μισθοδοτούμενος από την CIA, παρά την επικήρυξή του στην Ισπανία για την τρομοκρατική επίθεση στη Μαδρίτη, αποφυλακίζεται από τις ισραηλινές αρχές ασφαλείας χωρίς κανένα ενδοιασμό.
Μετά την επιχείρηση «Στόλος της Ελευθερίας», ο Mahdi al-Harati έχει θέσει τις υπηρεσίες του και στις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες και από την Ιρλανδία επιστρέφει στη Λιβύη τον Φλεβάρη, με την έναρξη των επιχειρήσεων για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη Λιβύη, ως πράκτορας CIA Khalifa Haftar, όπως αποκαλύπτει ο Patrick Martin, με σκοπό να αναλάβει τη Διοίκηση των Επαναστατών του ΝΑΤΟ.

Ο απλός αναγνώστης θα πρέπει να αναρωτηθεί τι δουλειά είχαν δύο γνωστοί πράκτορες των δυτικών μυστικών υπηρεσιών στο τουρκικό πλοίο Mavi Marmara. Ένα πλοίο, που με χρήματα αγνών ακτιβιστών από ολόκληρο τον κόσμο, μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, τη μαρτυρική Παλαιστίνη.

Σήμερα πολλοί έχουν καταλήξει σε ορισμένα ασφαλή συμπεράσματα. Η επιχείρηση «Στόλος της Ελευθερίας» οργανώθηκε από κοινού από την Τουρκία και το Ισραήλ, ώστε να εξοντωθούν εκείνοι οι Τούρκοι ακτιβιστές και με μεγάλη επιρροή, που θα αντιδρούσαν στον πόλεμο που έχει εξαπολύσει ο Ερντογάν εναντίον της Συρίας. Εκείνα τα ηγετικά στελέχη των Αδελφών Μουσουλμάνων και άλλων οργανώσεων που δεν θα συναινούσαν σήμερα στην επίθεση της Τουρκίας, των ΗΠΑ και του Ισραήλ εναντίον της Συρίας. Μιας Συρίας που ήταν ο βασικός σύμμαχος και συμπαραστάτης με όλα τα μέσα στην Χεζμπολάχ, κατά τη διάρκεια της επιτυχημένης Αντίστασης, της απώθησης και ήττας του Ισραήλ από τον Λίβανο (2006) [βλέπε δηλώσεις του ηγέτη της Χεζμπολάχ]. Της Συρίας που ήταν η αραβική χώρα που στήριξε με όλα τα μέσα την Αντίσταση στη Γάζα κατά τη διάρκεια των δολοφονικών επιθέσεων του Ισραήλ (2008-2009), αλλά και της μοναδικής αραβικής χώρας που διαχρονικά εύρισκαν φιλοξενία όλες οι Παλαιστινιακές οργανώσεις.




Στην αναφορά για την επίθεση στο Στόλο της Ελευθερίας, της Έκθεσης του Γραφείου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (OHCHR) -δημοσιεύτηκε τον Σεπτέμβρη του 2010-(5), διατυπώνεται με πλήρη σαφήνεια και χωρίς παρερμηνείες, ότι έξι από τους δολοφονημένους ακτιβιστές είχαν «εκτελεστεί»!

Αυτή η μέθοδος εκτελέσεων, που χρησιμοποιούν οι ισραηλινοί πράκτορες, οδηγεί στην εκτέλεση μια διαταγής ώστε να εξοντωθούν μεθοδικά συγκεκριμένοι ακτιβιστές.

Άλλωστε έχει διαπιστωθεί πως οι ισραηλινοί στρατιώτες της μονάδας IDF είχαν στα χέρια τους συγκεκριμένες λίστες με συγκεκριμένους στόχους, όταν κατέλαβαν το πλοίο.

Ένας άλλος στρατηγικός στόχος που επιτεύχθηκε με την κοινή επιχείρηση Τουρκίας-Ισραήλ-Στόλος της Ελευθερίας, ήταν η τεράστια αποδοχή και αύξηση της δημοτικότητας του Ερντογάν, που εμφανίστηκε επιθετικός εναντίον του Ισραήλ.

Αυτή η δημοτικότητα του επέτρεψε σήμερα να εξαπολύει τον πόλεμο εναντίον της Συρίας, να βρίσκει νεκρούς τους ηγέτες των κινημάτων που δεν ήταν στο παιχνίδι των μυστικών υπηρεσιών, τους πράκτορες του ΝΑΤΟ Belhaj και al-Harati, αγωνιστές για την ελευθερία, με βάση την Τουρκία και επιβάτες στο Mavi Marmara.

Άραγε πόσα άλλα ηγετικά στελέχη ακτιβιστών έχουν συλλάβει για ξεκάρφωμα και έχουν στρατολογήσει οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, για να ελέγχουν τα αγνά κινήματα συμπαράστασης στην Παλαιστίνη;

Είναι άραγε τυχαίο ότι οι περισσότερες οργανώσεις ακτιβιστών που στηρίζουν τον Παλαιστινιακό αγώνα έχουν οδηγηθεί από «ηγέτες» σε ένα παραλήρημα συμπαράστασης στους μισθοφόρους της CIA που δραστηριοποιούνται στη Συρία;

Μπορεί ένας αγνός ακτιβιστής -που δεν πασέρνει κάποιος ηγετίσκος- να μην συμπαρασταθεί στη Συρία που στηρίζει τη Ζεζμπολάχ και τη Γάζα και να συμπαραταχθεί με την ιμπεριαλιστική επίθεση;

Μπορεί ένας αγνός ακτιβιστής -που δεν πασέρνει κάποιος ηγετίσκος- να αγωνίζεται μαζί με την Κλίντον, τον Ερντογάν, το Ισραήλ και τα αραβικά δικτατορικά καθεστώτα εναντίον της Συρίας;

Ο Christof Lehmann χαρακτηρίζει τη σφαγή στον "Στόλο της Ελευθερίας" ως «Η πιο πλαστή σημαία της σύγχρονης ιστορίας». Η δικαιολόγηση αυτού του χαρακτηρισμού συνάγεται σύμφωνα με τον Christof Lehmann, και πρέπει να ληφθεί υπόψη η προσέγγιση της Χαμάς, της κύριας Αντιστασιακής οργάνωσης των Παλαιστινίων, με το Κατάρ και την Σαουδική Αραβία, που είναι οι αρχιτέκτονες των επιθέσεων σε Λιβύη και Συρία.


Σε άρθρο (3 Ιούνη 2010) του Ali Abunimah, με τίτλο «Το Ισραήλ προσπαθεί να δολοφονήσει τον σεΐχη Raed Salah, στο πλοίο Mavi Marmara, αλλά αντιθέτως δολοφονεί έναν Τούρκο μηχανικό;» (Did Israel try to assassinate Sheikh Raed Salah on Mavi Marmara but kill a Turkish engineer instead?), ο Ali Abunimah περιγράφει ορισμένα στοιχεία που στηρίζουν την άποψη πως η ισραηλινή επίθεση ήταν μια επιχείρηση στοχευόμενων δολοφονιών. Το Ισραήλ διέθετε πλήρη λίστα με όλα τα στοιχεία (φωτογραφίες, ωίδεο κ.λπ.) όσων ήταν «ενοχλητικοί», όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων. Πως μπόρεσε να σκοτώσει τον μηχανικό Ibrahim Bilgen στη θέση του σ εΐχη Raed Salah;

Ο μύθος της σύγκρουσης Τουρκίας – Ισραήλ

Ένα ακριβώς χρόνο μετά τη σφαγή στον «Στόλο της Ελευθερίας», οι οικονομικές και στρατιωτικές σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και του σιωνιστικού ισραηλινού καθεστώτος ισχυροποιήθηκαν όσο ποτέ και έτσι έθεσαν ένα τέλος στον μύθο της δήθεν διάρρηξης των σχέσεων τους.

Δύο άρθρα, στην τουρκική Hurriyet και τους New York Times αποδεικνύουν την ανάπτυξη των οικονομικών και στρατιωτικών σχέσεων μεταξύ Τουρκίας – Ισραήλ.

Ο ισραηλινός επιχειρηματίας Menashe Carmon, ο οποίος έχει γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη, επισήμανε στους New York Times, λίγες εβδομάδες μετά τη σφαγή: «Δεν υπάρχουν ισραηλινές επιχειρήσεις που εγκαταλείπουν την Τουρκία… Οι μπίζνες είναι μπίζνες και το αποδεικνύει η ανάπτυξη των επενδύσεων» (9).

Το άρθρο ισχυροποιεί τα λεγόμενα του ισραηλινού επιχειρηματία προσθέτοντας πως λίγες εβδομάδες μετά τη σφαγή στο «Στόλο της Ελευθερίας», μια στρατιωτική αποστολή εκπαιδεύτηκε στο Ισραήλ στην χρήση των αεροσκαφών χωρίς πιλότο. Μάλιστα η εκπαίδευση έγινε με τα αεροσκάφη που χρησιμοποιήθηκαν στον βομβαρδισμό της Γάζας και το κωμικοτραγικό της υπόθεσης; Οι εκπαιδευτές του Ισραήλ ήταν αυτοί που επιχειρούσαν εναντίον της Γάζας.

Μια άλλη σημαντική συνεργασία στον τομέα της έρευνας και ανάπτυξης μεταξύ των δήθεν αντιπάλων κρατών λόγω της σφαγής στον «Στόλο της Ελευθερίας», την αποκαλύπτει ο Doron Abrahami, στέλεχος του ισραηλινού Προξενείου στην Κωνσταντινούπολη. «Οι μπίζνες είναι μπίζνες» τονίζει στις 15 Ιούλη, όταν υπογράφεται οι οικονομική συμφωνία Ισραήλ-Τουρκίας 20 τεράστιων επιχειρήσεων, για την έρευνα και ανάπτυξη.

Η τουρκική εταιρία Necat Yuksel (εισήγαγε χημικά προϊόντα αξίας 40 εκατομμυρίων δολαρίων από το Ισραήλ, το 2009), επισημαίνει ότι οι πωλήσεις ισραηλινών προϊόντων στην Τουρκία δεν παρουσιάζουν καμία μείωση (9).

Μετά από ένα χρόνο από τη σφαγή, αποκαλύπτεται από τον Γενικό Μάνατζερ της τουρκικής εταιρίας Yakupoglu, σε άρθρο της Hurriyet τον Μάη του 2011,(10) ότι η Τουρκία απόκτησε στρατιωτικό πολεμικό υλικό υψηλής τεχνολογίας (high-tech) από το Ισραήλ και η Τουρκία πούλησε υλικό στρατιωτικής ένδυσης στο Ισραήλ.

Οι εμπορικές-οικονομικές συναλλαγές μεταξύ Ισραήλ - Τουρκίας έφθασαν στα τέλη του 2010 (χρονιά της σφαγής στα πλοία)στο ύψος των 3,442 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σε σχέση με 2,580 δις. δολάρια το 2009.

Ο Uriel Lynn, πρόεδρος του Κεντρικού Εμπορικού Επιμελητηρίου του Ισραήλ, δήλωσε στην Hürriyet: «Οι εμπορικές σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ έχουν ισχυροποιηθεί, παρά τις πολιτικές σύγκρουσης… οι Τούρκοι και οι Ισραηλινοί δεν είναι σε ανταγωνισμό. Το εμπορικό boom των δύο χωρών αποδεικνύει ότι το εμπόριο και οι επενδύσεις μεταξύ τους, δεν έχουν επηρεαστεί ουδόλως από την πολιτική κατάσταση».(10)

Το δεύτερο τρίμηνο του 2011, η Τουρκία ήταν ο κύριος εμπορικός παρτενέρ του Ισραήλ, σύμφωνα με τον Ahmet Reyiz Yilmaz, τον επικεφαλή του Ομίλου Yilmazlar, που εκτελεί εδώ και 17 χρόνια τα μεγάλα έργα κατασκευής στο Ισραήλ και ειδικότερα στην παράνομη εποικοδόμηση στους εποικισμούς των ισραηλινών αποίκων στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη στη Δυτική Όχθη.
Ολόκληρη η αντιπαράθεση μεταξύ Τουρκίας Ισραήλ, μετά τη σφαγή στον «Στόλο της Ελευθερίας» ήταν μια καλά σκηνοθετημένη παράσταση των Μυστικών Υπηρεσιών Τουρκίας – Ισραήλ.
Η αύξηση στους τομείς της οικονομίας, εμπορίου και στρατιωτικών εξοπλισμών αυξήθηκε.
Πρέπει να επισημανθούν επιπροσθέτως τα στοιχεία: Τι συμβαίνει στη Συρία;

Το πώς οι πράκτορες της Μοσάντ στα πλοία του «Στόλου της Ελευθερίας» συλλαμβανόταν μαζί με αγνούς αγωνιστές, τους εμφάνιζαν και ως δήθεν ξυλοκοπημένους, τους «ξέπλεναν» και τους παρέδιδαν ως ηγέτες του κινήματος για την Παλαιστίνη.

Επίσης το ρόλο που ανέλαβε η Τουρκία, για λογαριασμό των ΗΠΑ και του Ισραήλ, για τη χρηματοδότηση της Αλ Κάιντα στη Λιβύη.

Το ρόλο που ανέλαβε σήμερα η Τουρκία στην ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας.
Το πως οι Μυστικές Υπηρεσίες κατόρθωσαν να φιμώσουν αρκετές οργανώσεις της ευρωπαϊκής αριστεράς, ακόμη και ευρωπαϊκά αριστερά κόμματα, ώστε να μην αντιδρούν στη σημερινή ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας. Αρκεί να δούμε ότι στην Ελλάδα, μόνον οι εφημερίδες Ριζοσπάστης και Λαϊκός Δρόμος, τήρησαν με συνέπεια την αντιιμπεριαλιστική στάση.

Και το άξιο περιέργειας, αλλά και απόδειξης; Όλα αυτά τα κόμματα και κινήματα έκλεισαν τα μάτια μπροστά στις επίσημες τοποθετήσεις, αλλά και εκκλήσεις για διεθνή συμπαράσταση, από τη Χεζμπολάχ, το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης–ΓΚ, το Κ.Κ. Ρωσίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας και το σπουδαιότερο; Το ίδιο το Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας!

Δεν είναι άξιο περιέργειας ότι η Συρία από το 1948, σε αντίθεση με ΟΛΑ τα αραβικά καθεστώτα, ΠΟΤΕ δεν άλλαξε θέση απέναντι στην Παλαιστινιακή Αντίσταση;

Τώρα θέλουν να πληρώσει για τη συνέπειά της! Τυχαία;

Συμπτωματικά αυτές οι οργανώσεις οδηγήθηκαν σ' αυτή τη χυδαία συμπαράσταση στις ΗΠΑ;

Συμπτωματικά στρατεύτηκαν μαζί με την Κλίντον και τη «Σοσιαλιστική» Διεθνή στην Κωνσταντινούπολη, όπου εγκαθίδρυσαν κυβέρνηση εξορίας των μισθοφόρων τρομοκρατών της Συρίας;




Τα στοιχεία υπάρχουν.

Τα ντοκουμέντα αφθονούν και μας υποδεικνύουν αυτή τη διαδρομή για την αλήθεια. Μια αλήθεια πικρή για όσους εθελοτυφλούν ή τους έχουν θέσει σε ύπνωση. Μία διαδρομή που εύκολα μπορούμε να διατρέξουμε: αρκεί να μην κλείσουμε τα μάτια.

United Kingdom

In the United Kingdom, Prime Minister Winston Churchill created the Special Operations Executive (SOE) in 1940 to assist resistance movements and carry out subversive operations in enemy-held territory across occupied Europe. Guardian reporter David Pallister wrote in December 1990 that a guerrilla network with arms caches had been put in place following the fall of France. It included Brigadier "Mad Mike" Calvert, and was drawn from the 5th (ski) battalion of the Scots Guards, which was originally intended to fight against the Soviet forces attacking Finland.[44] Known as Auxiliary Units, they were headed by Major Colin Gubbins, an expert in guerrilla warfare who would later lead the SOE.

The Auxiliary Units were attached to GHQ Home Forces, and concealed within the Home Guard. The units were created in preparation of a possible invasion of the British Isles by the Third Reich. These units were allegedly stood down only in 1944. Several of their members subsequently joined the Special Air Service and saw action in France in late 1944. The units' existence did not generally become known by the public until the 1990s despite a book on the subject being published in 1968, although in recent years, much more research has been undertaken on the Auxiliary Units, such as the books by John Warwicker ("Churchill's Underground Army" and "With Britain In Mortal Danger") and the Coleshill Auxiliary Research Team (CART), which publishes its work online. In fiction, Owen Sheers' Resistance (2008), set in Wales, takes as one of its central characters a member of the Auxiliary Units called to resist a successful German invasion.

After the end of World War II, the stay-behind armies were created with the experience and involvement of former SOE officers. Following Giulio Andreotti's October 1990 revelations, General Sir John Hackett (1910–1997), former commander-in-chief of the British Army on the Rhine, declared on November 16, 1990 that a contingency plan involving "stay behind and resistance in depth" was drawn up after the war. The same week, Sir Anthony Farrar-Hockley (1924–2006), former commander-in-chief of NATO's Forces in Northern Europe from 1979 to 1982, declared to The Guardian that a secret arms network was established in Britain after the war. General John Hackett had written in 1978 a novel, The Third World War: August 1985, which was a fictionalized scenario of a Soviet Army invasion of West Germany in 1985. The novel was followed in 1982 by The Third World War: The Untold Story, which elaborated on the original. Farrar-Hockley had aroused controversy in 1983 when he became involved in trying to organise a campaign for a new Home Guard against eventual Soviet invasion.


General Serravalle's revelations

General Gerardo Serravalle, who commanded the Italian Gladio from 1971 to 1974, related that "in the 1970s the members of the CPC [Coordination and Planning Committee] were the officers responsible for the secret structures of Great Britain, France, Germany, Belgium, Luxemburg, the Netherlands and Italy. These representatives of the secret structures met every year in one of the capitals... At the stay-behind meetings representatives of the CIA were always present. They had no voting rights and were from the CIA headquarters of the capital in which the meeting took place... members of the US Forces Europe Command were present, also without voting rights. ". Next to the CPC a second secret command post was created in 1957, the Allied Clandestine Committee (ACC).

According to the Belgian Parliamentary Committee on Gladio, the ACC was "responsible for coordinating the 'Stay-behind' networks in Belgium, Denmark, France, Germany, Italy, Luxembourg, Holland, Norway, United Kingdom and the United States". During peacetime, the activities of the ACC "included elaborating the directives for the network, developing its clandestine capability and organising bases in Britain and the United States. In wartime, it was to plan stay-behind operations in conjunction with SHAPE; organisers were to activate clandestine bases and organise operations from there". General Serravale declared to the Commissione Stragi headed by senator Giovanni Pellegrino that the Italian Gladio members trained at a military base in Britain.

Parallel stay-behind operations in non-NATO countries
Austria

In Austria, the first secret stay-behind army was exposed in 1947. It had been set up by far-right Soucek and Rössner, who both insisted during their trial that "they were carrying out the secret operation with the full knowledge and support of the US and British occupying powers." Sentenced to death, they were then pardoned under mysterious circumstances by President Körner (1951–1957).

Franz Olah set up a new secret army codenamed Österreichischer Wander-, Sport- und Geselligkeitsverein (OWSGV, literally "Austrian hiking, sports and society club"), with the cooperation of MI6 and the CIA. He later explained that "we bought cars under this name. We installed communication centres in several regions of Austria", confirming that "special units were trained in the use of weapons and plastic explosives". He precised that "there must have been a couple of thousand people working for us... Only very, very highly positioned politicians and some members of the union knew about it".

In 1965, the police forces discovered a stay-behind arms cache in an old mine close to Windisch-Bleiberg and forced the British authorities to hand over a list with the location of 33 other caches in Austria.
In 1990, when secret "stay-behind" armies were discovered all around Europe, the Austrian government said that no secret army had existed in the country. However, six years later, the Boston Globe revealed the existence of secret CIA arms caches in Austria. Austrian President Thomas Klestil and Chancellor Franz Vranitzky insisted that they had known nothing of the existence of the secret army and demanded that the US launch a full-scale investigation into the violation of Austria's neutrality, which was denied by President Bill Clinton. State Department spokesman Nicholas Burns – appointed in August 2001 by President George Bush as the US Permanent Representative to the Atlantic treaty organization, where, as ambassador to NATO, he headed the combined State-Defense Department United States Mission to NATO and coordinated the NATO response to the September 11, 2001 attacks – insisted: "The aim was noble, the aim was correct, to try to help Austria if it was under occupation. What went wrong is that successive Washington administrations simply decided not to talk to the Austrian government about it.’’



Cyprus

Special forces command

The Turkish branch of Gladio Counter-Guerrilla formed the TMT Turkish Resistance Organisation in Cyprus in 1958 and manned it with Turkish officers. The 1960 constitution of the republic of Cyprus only had provision for a very small professional army of a few hundred men from both Cypriot communities. Following the 1963–64 clashes that led to the collapse of the power sharing between Greek and Turkish Cypriots, the National Guard was created as a conscription Greek cypriot army. The officers for the National Guard where almost exclusively Greek nationals, officers of the Greek Army. LOK units were created in Cyprus modelled on the Greek LOK units, though Cyprus never joined NATO and was at the time a member of the Non-Aligned Movement. Reporter Makarios Drousiotis[49] has written about Greek officer Dimitris Papapostolou, commander of LOK in Cyprus at the time, conspiring with ex-interior minister Polykarpos Yorkatzis to kill elected president Makarios by attacking his helicopter, and after the failure of that attempt, being involved in the assassination of Yorkatzis. The 15 July 1974 coup d'etat against Makarios was executed by National Guard units, with the attack on the presidential palace perpetrated by 31 and 32 Moira Katadromon LOK units with the help of 21 Epilarhia Anagnoriseos tanks reconnaissance unit.

Η οργάνωση ΤΜΤ είναι το παρακλάδι της τουρκικής Γκλάντιο στην Κύπρο. Η ΤΜΤ πρωταγωνίστησε σε όλα τα δραματικά γεγονότα που είχαν συμβεί στο νησί, από τη δεκαετία του '50 μέχρι την πτώση του Ντενκτάς. Το βαθύ κράτος έχει ακόμη ισχυρή παρουσία στην κατεχόμενη Κύπρο μέσω των δομών του τουρκικού στρατού και αντιτάχθηκε με σφοδρότητα στην αποδοχή του σχεδίου λύσης από τους Τουρκοκύπριους.

Η Κύπρος είναι η «περηφάνια» του τουρκικού παρακράτους. Με αφορμή την Κύπρο το «βαθύ κράτος» έκανε την πρώτη του επιχείρηση, που ήταν το πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της πόλης το 1955.

Κατά τη διάρκεια της ΕΟΚΑ ιδρύθηκε το παράρτημα του παρακράτους στην Κύπρο (ΤΜΤ) και τέθηκε υπό τη διοίκηση του αντισυνταγματάρχη Ριζά Βουρουσκάν, ο οποίος τότε συνεργαζόταν με το Τμήμα Ειδικού Σχεδιασμού της αμερικανικής στρατιωτικής αποστολής (JUSMMAT J3).

Ο Βουρουσκάν ανέλαβε να εφαρμόσει στην Κύπρο ένα σχέδιο που εκπόνησε το Συμβούλιο Εποπτείας Επιστράτευσης, με την επωνυμία Σχέδιο Επανάκτησης Κύπρου (Kibris Istirdat Plani). Αυτό το σχέδιο καρποφόρησε το 1974, με τη συνδρομή της χούντας, που ήταν το αντίστοιχο ελληνικό «βαθύ κράτος».

Ο διοικητής του Τμήματος Ειδικού Πολέμου της Τουρκίας, την κρίσιμη περίοδο 1967-1974, ο Κεμάλ Γιαμάκ, σε πρόσφατη αυτοβιογραφία του περιγράφει με λεπτομέρεια και επιβεβαιώνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της υπηρεσίας αυτής στην τουρκική εισβολή. Ο Γιαμάκ ήταν ο συντονιστής των επιχειρήσεων της εισβολής, ενώ πρωταγωνίστησε και στον πολιτικό σχεδιασμό. Ηταν μέλος της τουρκικής αποστολής που συνόδεψε τον Μπουλέντ Ετζεβίτ στο Λονδίνο, στις 17 Ιουλίου 1974, για να προετοιμάσει διπλωματικά την εισβολή.

Και μια λεπτομέρεια: Ο Κεμάλ Γιαμάκ, στέλεχος του Τμήματος Ειδικού Πολέμου, γνώρισε τον Ντενκτάς όταν τον συνάντησε για πρώτη φορά στην Αθήνα, το 1960, όταν συζητούνταν η Συνθήκη Εγγυήσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας.


Finland

In 1944, the Swedes worked with Finnish Intelligence to set up a stay-behind network of agents within Finland to keep track of post-war activities in that country. While this network was allegedly never put in place, Finnish codes, SIGINT equipment and documents were brought to Sweden and apparently exploited until the 1980s .

In 1945, Interior Minister Yrjö Leino exposed a secret stay-behind army which was closed down (so called Weapons Cache Case). This operation was organized by Finnish general staff officers (without foreign help) in 1944 to hide weapons in order to sustain a large-scale guerrilla warfare in the event the Soviet Union tried to occupy Finland in the aftermath of the Continuation War. See also Operation Stella Polaris.

In 1991, the Swedish media claimed that a secret stay-behind army had existed in neutral Finland with an exile base in Stockholm. Finnish Defence Minister Elisabeth Rehn called the revelations "a fairy tale", adding cautiously "or at least an incredible story, of which I know nothing."However, in his memoirs, former CIA director William Colby described the setting-up of stay-behind armies in Scandinavian countries, including Finland, with or without the assistance of local governments, to prepare for a Soviet invasion.[19]

Spain
https://www.youtube.com/watch?v=mKPr4XFk_ag

Several events prior to Spain's 1982 membership in NATO have also been tied to Gladio: In May 1976, half a year after Franco's death, two right-wing Carlist members were shot down by far-right terrorists, among whom were Gladio operative Stefano Delle Chiaie and members of the Argentine Anticommunist Alliance (Triple A), demonstrating connections between Gladio and the South American "Dirty War" of the Operation Condor. This incident became known as the Montejurra incident.[52] According to a report by the Italian CESIS (Executive Committee for Intelligence and Security Services), Carlo Cicuttini (who took part in the 1972 Peteano bombing in Italy alongside Vincenzo Vinciguerra), participated in the 1977 Massacre of Atocha in Madrid, killing five people (including several lawyers), members of the Workers' Commissions trade-unions closely linked with the Spanish Communist Party. Cicuttini was naturalized Spanish and exiled in Spain since 1972 (date of the Peteano bombing)


Following Andreotti's 1990 revelations, Adolfo Suárez, Spain's first democratically elected Prime minister after Franco's death, denied ever having heard of Gladio.[54] President of the Spanish government in 1981–82, during the transition to democracy, Calvo Sotelo stated that Spain had not been informed of Gladio when it entered NATO. Asked about Gladio's relations to Francoist Spain, he said that such a network was not necessary under Franco, since "the regime itself was Gladio."

According to General Fausto Fortunato, head of Italian SISMI from 1971 to 1974, France and the US had backed Spain's entrance to Gladio, but Italy would have opposed its veto to it. Following Andreotti's revelations, however, Narcís Serra, Spanish Minister of Defense, opened up an investigation concerning Spain's links to Gladio. Furthermore, Canarias 7 newspaper revealed, quoting former Gladio agent Alberto Volo, who had a role in the revelations of the existence of the network in 1990, that a Gladio meeting had been organized in August 1991 in the Gran Canaria island. Alberto Vollo also declared that as a Gladio operative, he had received trainings in Maspalomas, in the Gran Canaria island between the 1960s and the 1970s.El País daily also revealed that the Gladio organization was suspected of having used former NASA installations in Maspalomas, in the Gran Canaria island, in the 1970s.

André Moyen, former Belgian secret agent, also declared that Gladio had operated in Spain.] He said that Gladio had bases in Madrid, Barcelona, San Sebastián and the Canary islands.

Sweden

In 1951, CIA agent William Colby, based at the CIA station in Stockholm, supported the training of stay-behind armies in neutral Sweden and Finland and in the NATO members Norway and Denmark. In 1953, the police arrested right winger Otto Hallberg and discovered the preparations for the Swedish stay-behind army. Hallberg was set free and charges against him were dropped.

Switzerland
Main article: Projekt-26

In Switzerland, a secret army named P26 was discovered, by coincidence months before Giulio Andreotti's October 1990 revelations. After the "secret files scandal" (Fichenaffäre), Swiss parliamentaries started investigating the Defense Department in the summer of 1990. According to Felix Würsten of the ETH Zurich, "P26 was not directly involved in the network of NATO's secret armies but it had close contact to MI6." Daniele Ganser (ETH Zurich) wrote in the Intelligence and National Security review that "following the discovery of the stay-behind armies across Western Europe in late 1990, Swiss and international security researchers found themselves confronted with two clear-cut questions: Did Switzerland also operate a secret stay-behind army? And if yes, was it part of NATO's stay-behind network? The answer to the first question is clearly yes... The answer to the second question remains disputed..."

Swiss Major Hans von Dach published in 1958 Der totale Widerstand, Kleinkriegsanleitung für jedermann ("Total Resistance," Bienne, 1958) concerning guerrilla warfare, a book of 180 pages about passive and active resistance to a foreign invasion, including detailed instructions on sabotage, clandestinity, methods to dissimulate weapons, struggle against police moles, etc.

In 1990, Colonel Herbert Alboth, a former commander of the Swiss secret stay-behind army P26 declared in a confidential letter to the Defence Department that he was willing to reveal "the whole truth". He was later found in his house, stabbed with his own military bayonet. The detailed parliamentary report on the Swiss secret army was presented to the public on November 17, 1990. According to The Guardian, "P26 was backed by P27, a private foreign intelligence agency funded partly by the government, and by a special unit of Swiss army intelligence which had built up files on nearly 8,000 "suspect persons" including "leftists", "bill stickers", "Jehovah's witnesses", people with "abnormal tendencies" and anti-nuclear demonstrators. On November 14, the Swiss government hurriedly dissolved P26 – the head of which, it emerged, had been paid £100,000 a year."

In 1991, a report by Swiss magistrate Pierre Cornu was released by the Swiss defence ministry. It said that P26 was without "political or legal legitimacy", and described the group's collaboration with British secret services as "intense". "Unknown to the Swiss government, British officials signed agreements with the organisation, called P26, to provide training in combat, communications, and sabotage. The latest agreement was signed in 1987... P26 cadres participated regularly in training exercises in Britain... British advisers – possibly from the SAS – visited secret training establishments in Switzerland." P26 was led by Efrem Cattelan, known to British intelligence.

In a 2005 conference presenting Daniele Ganser's research on Gladio, Hans Senn, General Chief of Staff of the Swiss Army between 1977 and 1980, explained how he was informed of the existence of a secret organisation in the middle of his term of office. According to him, it already became clear in 1980 in the wake of the Schilling/Bachmann affair that there was also a secret group in Switzerland. But former MP, Helmut Hubacher, President of the Social Democratic Party from 1975 to 1990, declared that although it had been known that "special services" existed within the army, as a politician he never at any time could have known that the secret army P26 was behind this. Hubacher pointed out that the President of the parliamentary investigation into P26 (PUK-EMD), the right-wing politician from Appenzell and member of the Council of States for that Canton, Carlo Schmid, had suffered "like a dog" during the commission's investigations. Carlo Schmid declared to the press: "I was shocked that something like that is at all possible," and said to the press he was glad to leave the "conspirational atmosphere" which had weighted upon him like a "black shadow" during the investigations.

 Hubacher found it especially disturbing that, apart from its official mandate of organizing resistance in case of a Soviet invasion, P26 had also a mandate to become active should the left succeed in achieving a parliamentary majority.

Daniele Ganser and "Strategy of Tension"

This section needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (July 2008)

Further information: Strategy of tension

Swiss historian Daniele Ganser in his 2005 NATO's Secret Armies: Operation Gladio and Terrorism in Western Europe accused Gladio of trying to influence policies through the means of "false flag" operations and a "strategy of tension" Ganser alleges that on various occasions, stay-behind movements became linked to right-wing terrorism, crime and attempted coups d'état.

US State Department's 2006 response

The US State Department published a communiqué in January 2006 which, while confirming the existence of NATO stay-behind efforts, in general, and the presence of the "Gladio" stay-behind unit in Italy, in particular, with the purpose of aiding resistance in the event of Soviet aggression directed Westward, from the Warsaw Pact, dismissed claims of any United States ordered, supported, or authorized terrorism by stay-behind units.
The State Department stated that the accusations of US-sponsored "false flag" operations are rehashed former Soviet disinformation based on documents that the Soviets forged; specifically the Westmoreland Field Manual, whose forged nature was confirmed by former KGB operatives, following the end of the Cold War. The alleged Soviet-authored forgery, disseminated in the 1970s, explicitly formulated the need for a "strategy of tension" involving violent attacks blamed on radical left-wing groups in order to convince allied governments of the need for counter-action. It also rejected a Communist Greek journalist's allegations made in December 2005 .



Συνέντευξη Ελβετού τραπεζίτη για την Μπίλντεμπεργκ. Συνταρακτικές αποκαλύψεις!!!

Η συνέντευξη εδόθη σε ρώσο δημοσιογράφο στη Μόσχα, στις 30/5/2011.
Ε: Μπορείτε να μας πείτε κάτι σχετικά με την ανάμειξη σας στο ελβετικό τραπεζικό σύστημα;
Α: Εργαζόμουν για τις ελβετικές τράπεζες για .....
πολλά χρόνια. Ήμουν εκ των ανώτερων διευθυντών σε μία από τις μεγαλύτερες ελβετικές τράπεζες. Κατά τα χρόνια που εργαζόμουν εκεί, ήμουν αναμεμειγμένος με την απευθείας πληρωμή σε μετρητά σε ένα πρόσωπο το οποίο είχε δολοφονήσει τον πρόεδρο μίας ξένης χώρας. Παραβρέθηκα στη συνάντηση όπου αποφασίστηκε να δοθούν τα χρήματα μετρητά στο δολοφόνο. Αυτό μου προκάλεσε ανυπόφορους πονοκεφάλους και ανησύχησε τη συνείδηση μου. Δεν ήταν η μοναδική υπόθεση αλλά ήταν μία από τις χειρότερες.
Ήταν μία διαταγή πληρωμής κατόπιν διαταγής ξένης μυστικής υπηρεσίας, γραμμένη στο χέρι, δίνοντας την εντολή για πληρωμή ενός προσώπου το οποίο δολοφόνησε τον κορυφαίο ηγέτη μίας ξένης χώρας. Και δεν ήταν η μοναδική περίπτωση. Παραλαμβάναμε ποίκιλες τέτοιες χειρόγραφες επιστολές από ξένες μυστικές υπηρεσίες με εντολές πληρωμών σε μετρητά από μυστικούς λογαριασμούς, για χρηματοδότηση "επαναστάσεων" ή δολοφονία προσώπων. Μπορώ να επιβεβαιώσω αυτά που έγραψε ο John Perkins στο βιβλίο του "Εξομολογήσεις ενός οικονομικού δολοφόνου". Υπάρχει αλήθεια ένα τέτοιο σύστημα και οι ελβετικές τράπεζες αναμειγνύονται σε τέτοιες πρακτικές.
Ε: Το βιβλίο του Πέρκινς είναι μεταφρασμένο και στη ρωσική. Μπορείτε να μας πείτε ποιά τράπεζα ήταν υπεύθυνη για αυτά;
Α: Ήταν μία από τις τρεις κορυφαίες ελβετικές τράπεζες εκείνο τον καιρό και ο δολοφονηθέντας ήταν πρόεδρος τριτοκοσμικής χώρας. Δεν μπορώ να δώσω περισσότερες πληροφορίες γιατί θα κινδυνέψει η ζωή μου.
Ε: Και δεν μπορείτε να κατονομάσετε κάποιο πρόσωπο στην τράπεζα;
Α: Όχι, αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι συνέβη. Ήμασταν πολλά άτομα στη συνάντηση. Το πρόσωπο το οποίο ήταν υπεύθυνο για τις πληρωμές σε μετρητά ήρθε και μας ρώτησε εάν επιτρεπόταν η πληρωμή τόσο μεγάλου ποσού σε μετρητά σε εκείνο το πρόσωπο και ο διευθυντής εξήγησε την κατάσταση ενώ όλα τα μέλη έδωσαν την έγκρισή τους.
Ε: Συνέβαινε συχνά αυτό; Ήταν κάποιος "κρυφός" πόρος;
Α: Ναι. Αυτός ήταν ένας ειδικός πόρος ο οποίος διαχειριζόταν σε ειδική τοποθεσία στην τράπεζα όπου έφθαναν κωδικοποιημένες όλες οι επιστολές από το εξωτερικό. Οι πιο σημαντικές ήταν χειρόγραφες. Έπρεπε να τις αποκρυπτογραφήσουμε και μέσα σε αυτές περιλαμβάνονταν οι πληρωμές συγκεκριμένων ποσών σε μετρητά για δολοφονίες προσώπων, χρηματοδότηση "επαναστάσεων" και απεργιών και χρηματοδότηση κάθε είδους πολιτικού κόμματος. Γνωρίζω ότι συγκεκριμένα πρόσωπα τα οποία είναι στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ αναμειγνύονται ευθέως. Εννοώ ότι αυτοί έδιναν τις διαταγές δολοφονίας.
Ε: Μπορείτε να μας πείτε ποιά χρονιά ή ποιά δεκαετία συνέβησαν αυτά;
Α: Κατά τη δεκαετία του 80.
Ε: Είχατε πρόβλημα με αυτή την κατάσταση;
Α: Ναι, μεγάλο πρόβλημα. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ για πολλές ημέρες και μετά από λίγο, παραιτήθηκα από την τράπεζα. Αν σας δώσω περισσότερες πληροφορίες, θα με εντοπίσουν. Διάφορες
μυστικές υπηρεσίες του εξωτερικού, κυρίως αγγλόφωνες, έδιναν διαταγές χρηματοδότησης παράνομων δραστηριοτήτων, ακόμα και δολοφονιών, μέσω ελβετικών τραπεζών. Έπρεπε να πληρώσουμε βάσει οδηγιών ξένων δυνάμεων, δολοφονίες προσώπων που έδειχναν ανυπακοή στις διαταγές της Μπίλντερμπεργκ, του ΔΝΤ ή της Παγκοσμίου Τράπεζας για παράδειγμα.
Ε: Αυτή είναι μία συγκλονιστική αποκάλυψη. Γιατί νιώθετε τώρα την ανάγκη να τα βγάλετε προς τα έξω;
Α: Επειδή η Μπίλντερμπεργκ συναντάται στην Ελβετία. Επειδή η πλανητική κατάσταση χειροτερεύει. Και επειδή οι μεγαλύτερες ελβετικές τράπεζες συμμετέχουν ενεργά σε ανήθικες δραστηριότητες. Οι περισσότερες από αυτές είναι εκτός ισολογισμών. Τα ποσά είναι πολλαπλάσια από αυτά που αναφέρονται επισήμως. Δεν καταγράφονται και συμβαίνουν χωρίς φορολόγηση. Τα ποσά περιέχουν πολλά μηδενικά. Τεράστια ποσά!
Ε: Δισεκατομμύρια;
Α: Πολύ περισσότερα! Τρισεκατομμύρια, τελείως "μαύρα", παράνομα και εκτός φορολογικού συστήματος. Βασικά είναι μία τεράστια κλοπή από όλους μας. Εννοώ ότι οι περισσότεροι άνθρωποι πληρώνουν τους φόρους τους και υπακούουν στους νόμους. Αυτό που συμβαίνει εδώ είναι κατάφορα ενάντια στις ελβετικές αξίες(!), όπως ουδετερότητα, ειλικρίνεια και καλή πίστη. Σε αυτές τις συναντήσεις, οι συζητήσεις που ελάμβαναν χώρα ήταν κάθετα αντίθετες στις δημοκρατικές αρχές μας. Βλέπετε, οι περισσότεροι από τους διευθυντές των ελβετικών τραπεζών δεν είναι ντόπιοι πια, είναι ξένοι, στην πλειονότητα τους αγγλοσάξονες, είτε αμερικάνοι, είτε άγγλοι, δεν σέβονται την ουδετερότητα μας, δε σέβονται τις αξίες μας, είναι ενάντιοι στην άμεση δημοκρατία μας. Απλά χρησιμοποιούν τις ελβετικές τράπεζες για τις "δουλειές" τους.
Χρησιμοποιούν τεράστια χρηματικά ποσά από το "τίποτα" και καταστρέφουν την κοινωνία μας και καταστρέφουν τους λαούς παγκοσμίως από απληστεία. Αναζητούν δύναμη και καταστρέφουν ολόκληρες χώρες, όπως οι Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία ή Ιρλανδία και η Ελβετία θα είναι από τις τελευταίες στη σειρά. Και χρησιμοποιούν τους κινέζους για σκλάβους. Και ένα πρόσωπο, σαν το Ιωσήφ Άκερμαν, ο οποίος έχει ελβετική υπηκοότητα, είναι επικεφαλής γερμανικής τράπεζας και χρησιμοποιεί την απληστία του και δε σέβεται τον απλό πολίτη. Εμπλέκεται σε πάμπολλες παράνομες δραστηριότητες στη Γερμανία και στις ΗΠΑ. Είναι μέλος της Μπίλντερμπεργκ και δεν ενδιαφέρεται για την Ελβετία ή κάποια άλλη χώρα.
Ε: Εννοείτε ότι κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους θα συμμετέχουν στη συνάντηση της Μπίλντερμπεργκ, τον Ιούνιο στο St. Moritz;
Α: Ναι.
Ε: Άρα επί του παρόντος είναι σε θέση ισχύος;
Α: Ναι. Διαθέτουν τεράστια χρηματικά ποσά και τα χρησιμοποιούν για να καταστρέψουν ολόκληρες χώρες. Καταστρέφουν τη βιομηχανία μας και την "ξαναφτιάχνουν" στην Κίνα, ενώ από την άλλη, έχουν ανοίξει ορθάνοικτες τις πύλες της Ευρώπης για όλα τα κινεζικά προϊόντα. Οι εργάτες στην Ευρώπη αμοίβονται με όλο και λιγότερα. Ο αληθινός στόχος είναι να καταστραφεί η Ευρώπη.
Ε: Πιστεύετε ότι η συνάντηση στο St. Moritz έχει και συμβολική αξία; Γιατί το 2009, διεξήχθη στην Ελλάδα, το 2010 στην Ισπανία και κοιτάξτε τί έπαθαν εκεί. Αυτό σημαίνει ότι και η Ελβετία θα περάσει τα ίδια;
Α: Ναι. Η Ελβετία είναι από τις σημαντικότερες χώρες για αυτούς, επειδή υπάρχει άφθονο κεφάλαιο εδώ. Συναντώνται εδώ γιατί πέραν όλων των άλλων, θέλουν να καταστρέψουν όλες τις αξίες που εκπροσωπεί η Ελβετία. Βλέπετε, είναι ένα εμπόδιο για αυτούς, επειδή δεν ανήκει στο ευρώ ή στην Ε.Ε., δεν ελέγχεται πλήρως από τις Βρυξέλες κ.ο.κ. Σχετικά με τις αξίες για τις οποίες ομιλώ, δεν αναφέρομαι στις μεγάλες ελβετικές τράπεζες γιατί αυτές δεν είναι ελβετικές πλέον, οι περισσότερες ελέγχονται από αμερικάνους. Μιλάω για το αληθινό ελβετικό πνεύμα που βρίσκεται στους απλούς ανθρώπους εδώ.
Σαφώς και έχει συμβολική αξία και σε σχέση με την Ελλάδα και την Ισπανία. Ο στόχος τους είναι μία αποκλειστική λέσχη, παντοδύναμη ενώ οι υπόλοιποι είναι σκουπίδια.
Ε: Πιστεύετε ότι στόχος της Μπίλντερμπεργκ είναι να δημιουργηθεί μία παγκόσμια δικτατορία, κατευθυνόμενη από τις μεγάλες διεθνείς εταιρίες μέσω κατάργησης των κυρίαρχων κρατών;
Α: Ναι και η Ελβετία είναι το μόνο μέρος που απέμεινε με άμεση δημοκρατία και είναι στο στόχαστρο. Εκβιάζουν με το επιχείρημα "πολύ μεγάλη για να βουλιάξει" όπως με την περίπτωση της UBS(http://www.ubs.com/), για να μας ισοπεδώσουν μέσω τεράστιου χρέους. Στην τελική, ίσως κάνουνε στην Ελβετία ό,τι κάνανε με την Ισλανδία, όπου χρεοκόπησαν οι τράπεζες και η χώρα αυτή καθεαυτή.
Ε: Και επίσης, να την εντάξουν στην Ε.Ε.;
Α: Βεβαίως. Η Ε.Ε. βρίσκεται υπό τη σιδηρά επιτήρηση της Μπίλντερμπεργκ.
Ε: Πως μπορεί να ανατραπεί αυτό το σχέδιο;
Α: Λοιπόν, αυτός είναι ο λόγος που σας μιλώ. Η Αλήθεια είναι ο μόνος τρόπος. Ρίξτε φως στην υπόθεση. Ξεσκεπάστε τους. Δεν τους αρέσει να βρίσκονται στο προσκήνιο. Πρέπει να εφαρμόσουμε πλήρη διαφάνεια στην τραπεζική βιομηχανία και σε όλες τις κοινωνικές πτυχές.
Ε: Αυτό που λέτε είναι ότι υπάρχει και μια σωστή πλευρά στο ελβετικό τραπεζικό σύστημα και ότι μερικές από τις μεγάλες ελβετικές τράπεζες χρησιμοποιούν το οικονομικό σύστημα για παράνομες δραστηριότητες.
Α: Ναι. Οι μεγάλες τράπεζες εκπαιδεύουν τα στελέχη τους με τις αγγλοσαξονικές αξίες. Να είναι άπληστοι και αδίστακτοι. Και η απληστία καταστρέφει την Ελβετία και όλους τους υπόλοιπους. Σαν κράτος, είχαμε ένα από τα πιο ορθά τραπεζικά συστήματα παγκοσμίως αν δείτε τις μικρές και μεσαίες ελβετικές τράπεζες. Οι μεγάλες που δρουν διεθνώς είναι το πρόβλημα, δεν είναι ελβετικές πλέον και δεν θεωρούνται ελβετικές.
Ε: Θεωρείτε θετικό το ότι ο κόσμος ξεσκεπάζει τη Μπίλντερμπεργκ;
Α: Νομίζω ότι η περίπτωση του Στράους Κοέν είναι μία καλή ευκαιρία γιατί δείχνει ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι διεφθαρμένοι, ανώμαλοι στο μυαλό, τόσο ανώμαλοι που είναι γεμάτοι από βίτσια και αυτά κρύβονται από το κοινό. Μερικοί σαν το Στραους Κοεν, είναι βιαστές, άλλοι είναι σαδομαζοχιστές ή παιδόφιλοι και πάμπολλοι είναι χωμένοι στο σατανισμό. Όταν πας σε μία τράπεζα παρατηρείς όλα αυτά τα σατανιστικά σύμβολα όπως στην τράπεζα Ροθτσιλδ στη Ζυρίχη. Αυτοί οι άνθρωποι ελέγχονται μέσω εκβιασμού εξαιτίας των βίτσιων τους. Πρέπει να ακολουθήσουνε τις εντολές γιατί αλλιώς θα τους κάνουν βούκινο και θα τους καταστρέψουν ή θα τους δολοφονήσουν. Ο Στράους Κοέν εξοντώθηκε κοινωνικά αλλά πιθανώς και θα εξοντωθεί και βιολογικά.
Ε: Από τη στιγμή που ο Άκερμαν είναι στη διευθύνουσα επιτροπή της Μπίλντερμπεργκ, έχετε τη γνώμη ότι είναι από τους μεγάλους "παίχτες" εκεί;
Α: Ναι. Αλλά υπάρχουν και άλλοι, όπως η Λαγκάρντ, η οποία θα είναι πιθανώς η επόμενη επικεφαλής του ΔΝΤ, επίσης μέλος της Μπίλντερμπεργκ, όπως και ο Σαρκοζύ και ο Ομπάμα. Έχουν στα σκαριά ένα νέο σχέδιο λογοκρισίας του διαδικτύου επειδή ακόμα δεν το ελέγχουν πλήρως. Θέλουν να το ελέγξουν και για αυτό θα χρησιμοποιήσουν ως αφορμή την τρομοκρατία ή ό,τι άλλο τους βολεύει. Μπορεί να εκτελέσουν και κάτι πολύ φρικτό για να έχουν την αφορμή.
Ε: Αυτό σας φοβίζει;
Α: Δεν είναι μόνο ο φόβος. Όπως είπα, έδιναν εντολές δολοφονίας άρα είναι ικανοί για τρομερά πράγματα. Αν νιώσουν ότι χάνουν τον έλεγχο, όπως τώρα με τις αναταραχές στην Ελλαδα και την Ισπανία και ίσως η Ιταλία να είναι η επόμενη, τότε μπορεί να εκτελέσουν άλλο ένα Gladio(http://en.wikipedia.org/wiki/Operation_Gladio). Ήμουν δίπλα στο Δίκτυο Γκλάντιο. Όπως γνωρίζετε, έφεραν τους τρομοκράτες πληρωμένους από αμερικανικό χρήμα, για να ελέγξουν το πολιτικό σύστημα στην Ιταλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Σχετικά με τη δολοφονία του Άλντο Μόρο, η πληρωμή έλαβε χώρα μέσω του συστήματος που σας περιέγραψα.
Ε: Ο Άκερμαν ήταν μέρος αυτού του συστήματος πληρωμών;
Α: (Χαμόγελο) Εσύ είσαι ο δημοσιογράφος. Κοίτα πόσο γρήγορα ανελίχθη στην κορυφή ...;
Ε: Τί μπορεί να γίνει για να αποκαλυφθούν;
Α: Λοιπόν, υπάρχουν πολλά καλά βιβλία που εξηγούν το παρασκήνιο και ενώνουν τις κουκκίδες, όπως του Πέρκινς που ανάφερα. Αυτοί οι τύποι έχουν στ'αλήθεια εκτελεστές που πληρώνονται με το κεφάλι. Μερικοί πληρώνονται μέσω ελβετικών τραπεζών. Αλλά όχι μόνο, έχουν στήσει ένα ανάλογο σύστημα σε όλο τον πλανήτη. Είναι αποφασισμένοι να κάνουν τα πάντα για να κρατήσουν τον έλεγχο και εννοώ τα πάντα.
Ε: Μέσω της προβολής, μπορούμε να τους σταματήσουμε;
Α: Ναι, λέγοντας την αλήθεια. Είμαστε αντιμέτωποι με αδίστακτους εγκληματίες, επίσης μεγάλους εγκληματίες πολέμου. Είναι χειρότερα από γενοκτονία. Είναι καθόλα έτοιμοι να εξοντώσουν εκατομμύρια ανθρώπων για να μείνουν στην εξουσία και να διατηρήσουν τον έλεγχο.
Ε: Μπορείτε να εξηγήσετε, βάσει της δικής σας οπτικής, γιατί τα δυτικά ΜΜΕ σιωπούν επιδεικτικώς σχετικά με τη Μπίλντερμπεργκ;
Α: Γιατί υπάρχουν συμφωνίες μεταξύ αυτών και των βαρόνων των ΜΜΕ. Δεν μιλάς. Τους αγοράζουν. Επίσης, κάποια κορυφαία στελέχη προσκαλούνται στις συναντήσεις αλλά απαγορεύεται να μιλήσουν για ό,τι δούνε ή ακούσουν.
Ε: Στη δομή της Μπίλντερμπεργκ, υπάρχει ένας "εσωτερικός κύκλος" ο οποίος γνωρίζει τα σχέδια και έξω από αυτόν οι υπόλοιποι απλώς ακολουθούν εντολές;
Α: Ναι. Έχεις τον Εσωτερικό Κύκλο ο οποίος είναι βουτηγμένος στο σατανισμό και έξω υπάρχουν οι αφελείς ή ελάχιστα πληροφορημένοι. Κάποιοι πιστεύουν ότι κάνουν καλό!
Ε: Σύμφωνα με τα διαρρέοντα έγγραφα και δικές μας έρευνες, η Μπίλντερμπεργκ αποφάσισε το 1995 τη δημιουργία της Ε.Ε. και του ευρώ και κατά συνέπεια ελήφθησαν σημαντικές αποφάσεις.
Α: Ναι και επίσης γνωρίζετε ότι η Μπίλντερμπεργκ ιδρύθηκε από τον πρίγκηπα Βερνάρδο, πρώην μέλος των SS και του ναζιστικού κόμματος, ο οποίος εργαζόταν και για την IG Farben η οποία υπεργολαβικώς κατασκεύαζε το Ζυκλον Β. Ο άλλος τύπος ήταν επικεφαλής της Occidental Petroleum η οποία είχε στενές σχέσεις με το κομμουνιστικό καθεστώς στη Σοβιετική Ένωση. Δούλευαν και στις δύο πλευρές αλλά στην πραγματικότητα είναι φασίστες που θέλουν να ελέγχουν τα πάντα και όποιος τους αντιστέκεται, "απομακρύνεται".
Ε: Αυτό το σύστημα που περιγράψατε βρίσκεται εκτός κανονικών διαδικασιών, τμηματοποιημένο και μυστικό;
Α: Σε αυτές τις ελβετικές τράπεζες, οι κανονικοί υπάλληλοι δε γνωρίζουν τί συμβαίνει. Είναι ένα ξεχωριστό μυστικό τμήμα μέσα στην τράπεζα. Αυτές οι διαδικασίες είναι εκτός ισολογισμών, χωρίς εποπτεία. Κάποιες είναι εγκατεστημένες στο ίδιο κτήριο, κάποιες εκτός. Έχουν τη δική τους ασφάλεια και δικό τους χώρο όπου εισέρχονται μόνο εξουσιοδοτημένα στελέχη.
Ε: Πώς κρατούν μακριά από το διεθνές σύστημα SWIFT(http://www.swift.com/about_swift/index.page?), αυτές τις συναλλαγές;
Α: Λοιπόν, κάποιες από τις λίστες του Clearstream(http://en.wikipedia.org/wiki/Clearstream), ήταν αληθινές στην αρχή. Απλά έβαζαν ψεύτικα ονόματα για να νομίσει ο κόσμος ότι όλη η λίστα ήταν πλαστή. Βλέπεις, κάνουνε και αυτοί λάθη.. Η πρώτη λίστα ήταν αληθινή και μπορείς να εντοπίσεις πολλά εκεί μέσα. Βλέπεις, υπάρχουν άνθρωποι που ανακαλύπτουν τις ανωμαλίες και λένε την αλήθεια. Μετά ακολουθούν τα νομικά τμήματα και αναγκάζονται να το βουλώσουν. Ο καλλίτερος τρόπος να τους σταματήσεις, είναι να πεις την αλήθεια, να ρίξεις τα φώτα πάνω τους. Αν δεν ανακοπούν, θα καταντήσουμε όλοι σκλάβοι τους.
Ε: Σας ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη.
Peter Odintsov
Moscow May 30th, 2011

USA

Operation Gladio Basics


As we stated at the beginning it started as a left behind strategy after WWII to counter a potential Warsaw Pact invasion of Europe, Operation Gladio  quickly morphed into a “strategy of tension” used by NATO to shape public opinion with false flag operations employing rightwing terrorists; first in the1969 Piazza Fontana bombings  killing 17 people and wounding 88.  Gladio was so successful in shaping public opinion after the Piazza Fontana bombings in Italy that NATO and the CIA continued Gladio, improving and modifying to include regime change via a putsch.  This is Gladio A. 

Later, in Turkey, Islamist terrorist were used as proxies for the first time in what became known as Gladio B.  Gladio B employed Al-Qaeda, then ISIS to perform Gladio operations. However, in the case of Ukraine, A & B were mixed slightly with the use primarily of neo-Nazis (A) in Kiev and a small smattering of Islamists (B) further east.  During the Iraq and Afghanistan wars, much of the more technical aspects of Gladio was likely outsourced to private military companies (PMCs). 

According to Kelley Vlahos’ article on ‘A Blackwater World Order : “From 1999 to 2008, at the peak of the wars, Pentagon spending on outsourcing alone increased from $165 billion to $466 billion a year.”  It is important to note that many of these operations –as in the case of Ukraine– start with Non-Government Organizations (NGOs) which are in reality CIA fronts or cutout organizations which the target countries naively accept as a positive influence or assistance.  These operations are guided by the geopolitical goals outlined in the Wolfowitz Doctrine and the Grand Chessboard by Zbigniew Brzezinski with input and coordination from the CFR, The Royal Institute of International Affairs and GCHQ and no doubt the HIGHLANDS forum/group.  All of these organizations support the larger financial interests which control the FSB (Financial Stability Board), the BIS (Bank for International Settlements)  and Central Banks.  The origins of this control structure and their tactics can be found in Carroll Quigley’s ‘Anglo-American Establishment’ and ‘Tragedy and Hope’ among other historical, investigative books.

A Blackwater World Order
The privatization of America's wars swells the ranks of armies for hire across the globe.

After more than a decade of war in Iraq and Afghanistan, America’s most profound legacy could be that it set the world order back to the Middle Ages.
While this is a slight exaggeration, a recent examination by Sean McFate, a former Army paratrooper who later served in Africa working for Dyncorp International and is now an associate professor at the National Defense University, suggests that the Pentagon’s dependence on contractors to help wage its wars has unleashed a new era of warfare in which a multitude of freshly founded private military companies are meeting the demand of an exploding global market for conflict.

“Now that the United States has opened the Pandora’s Box of mercenarianism,” McFate writes in The Modern Mercenary: Private Armies and What they Mean for World Order, “private warriors of all stripes are coming out of the shadows to engage in for-profit warfare.”

It is a menacing thought. McFate said this coincides with what he and others have called a current shift from global dominance by nation-state power to a “polycentric” environment in which state authority competes with transnational corporations, global governing bodies, non-governmental organizations (NGO’s), regional and ethnic interests, and terror organizations in the chess game of international relations. New access to professional private arms, McFate further argues, has cut into the traditional states’ monopoly on force, and hastened the dawn of this new era.

McFate calls it neomedievalism, the “non-state-centric and multipolar world order characterized by overlapping authorities and allegiances.” States will not disappear, “but they will matter less than they did a century ago.” He compares this coming environment to the order that prevailed in Europe before the domination of nation-states with their requisite standing armies.

In this period, before the Peace of Westphalia of 1648 ended decades of war and established for the first time territorially defined sovereign states, political authority in Europe was split among competing power brokers that rendered the monarchs equal players, if not weaker ones. The Holy Roman Emperor, the papacy, bishoprics, city-states, dukedoms, principalities, chivalric orders–all fought for their piece with hired free companies, or mercenary enterprises of knights-turned profiteers.

As progenitors of today’s private military companies (PMCs), free companies were “organized as legal corporations, selling their services to the highest or most powerful bidder for profit,” McFate writes. Their ranks “swelled with men from every corner of Europe” and beyond, going where the fighting was until it wasn’t clear whether these private armies were simply meeting the demand or creating it.

In an interview with TAC, McFate said the parallels between that period in history and today’s global proliferation of PMCs cannot be ignored. He traces their modern origins to the post-Cold War embrace of privatization in both Washington and London, both pioneers in military outsourcing, which began in earnest in the 1980s.
By the time the U.S. decided to invade Iraq and stay there in 2003, its smaller peacetime military force structure could not withstand the burden. The Pentagon increasingly relied on contractors to support and wage the war.

“Policy makers, when they started the war in Iraq, they didn’t think it would last beyond a few weeks. They had three terrible choices – they could withdraw prematurely, they could institute a Vietnam-era draft … or they could contract out. So they chose to contract it out,” McFate said. “That is why you have it now and why it is not regulated.”

The U.S. used contractors in Iraq and Afghanistan more than it had in any war in its history: in 2010 there were more contractors deployed to war zones (207,000) than U.S. servicemembers (175,000). In World War II, contractors only made up 10 percent of the military workforce, according to McFate.

From 1999 to 2008, at the peak of the wars, Pentagon spending on outsourcing alone increased from $165 billion to $466 billion a year. Attempts at oversight have been pathetic, as documented by the government’s own inspectors general time and again. Success at regulating or imposing codes of conduct on contractors has proven elusive, too. The industry remains as opaque as it has been unassailable where it really counts—the pocketbook.

“The industry is here to stay; it’s not going anywhere,” said McFate a former employee of Dyncorp, which cut its teeth in Bosnia. Dyncorp thrived as one of Washington’s primary contractors for both security and reconstruction in Afghanistan and Iraq despite intermittent accusations of overbilling and underperformance on the job.

Perhaps the most infamous of all contractors was Blackwater, which deflected charges of fraud, violence against civilians and murder for years before it was forced to “rebrand.” Four of its former guards were convicted of murder in October, however, in connection with the massacre of 17 Iraqis in Nisour Square in 2007.

Blackwater’s founder Erik Prince has dipped and dodged his way through several incarnations of his company (no longer “Blackwater,” it was renamed “Xe” and is now “Academi”), and has been successful at running a number of other so-called shell companies and international security operations inside and outside of the U.S. government trough, including anti-piracy enterprises in North Africa.
In his post-American days (Prince left the U.S. for Abu Dhabi in 2010 amid a series of federal charges and lawsuits dogging Blackwater), Prince perched himself “at the top of the management chain” at Saracen International, a security group made up of hard-core mercenary veterans hired in 2009 to train indigenous forces in Puntland, Somalia, and to serve as a security detail for the embattled president of the fragile central government in Mogadishu.

Saracen was officially kicked out of Somalia in 2011 after accusations were made that it was violating the country’s arms embargo. According to Jeremy Scahill’s seminal “Dirty Wars”, however, by 2013 it was not clear that Saracen had ever left, and it was likely still operating in Somalia at the time with a handful of other international PMCs, including Dyncorp.

This is the world that Prince has both made and has thrived in. According to McFate, “‘irregular’ warfare is more regular than the ‘regular’ warfare,” as the number of internal conflicts have tripled while interstate wars have dwindled in number since a peak in 1965. As a result, PMCs have been used increasingly over the last 15 years by countries, NGOs, and corporations alike to protect ships on the high seas and oil fields in the deserts, to secure humanitarian missions, to raise armies against insurgencies, and to serve as security details at embassies, military bases, and palaces across the Middle East and beyond.

On the darker side, many of the multinationals once on the U.S. dole as PMCs in places like Iraq have since started their own enterprises and taken their skills to clients no matter the mission. They are hard to track, and impossible to rein in.
For example, before Libyan dictator Muammar Gadhafi was killed, he hired mercenaries from across Africa, “to brutally suppress the popular revolt against him,” McFate points out. Likewise, papers reported in 2011 that one of Prince’s companies, Reflex Responses, was hired to raise a force of several hundred guards for the emir of Abu Dhabi, to “assist the UAE government with intelligence gathering, security, counterterrorism and suppression of any revolts.”

By no means has the U.S. stopped using PMCs—they are protecting diplomats in Afghanistan and Iraq, training foreign militaries, and conducting intelligence. At this point they are more agile and better equipped to do this work overseas than even their military paymasters, McFate argues, and their use prevents the public angst—and scrutiny—that accompanies putting American soldiers into harms way.

“The argument about private militaries being here to stay – that is the truth or unfortunate truth depending on your position,” said Peter Singer, senior fellow for the Future War project at the New America Foundation and author of Corporate Warriors: The Rise of the Privatized Military Industry.

“For those who thought this would all be over with the end of Iraq 2.0 or Obama’s presidential victory, the facts just don’t bear that out,” he told TAC in an interview. Singer agrees with McFate’s assessments in Modern Mercenary, which he said
“mixes the analytic and academic side with his own personal experiences working for one of the firms; that combination is rare in this space.”

McFate details for the first time in public how he was hired by Dyncorp on behalf of a secret U.S. contract to help prevent a group of Hutu rebels, the Forces Nationales de Liberation (FNL), from sparking another genocide of the Tutsis during the ongoing civil war in Burundi.

McFate was tasked at one point with guarding the president of Burundi from impending assassination. The president remained safe, and the civil war was brought to an end by 2005.

McFate said he wrote about this, and Dyncorp’s training of the Liberian army in 2011, to show in part that PMCs can be used to positive ends. But he is not naïve. He is clear about where they can fail, invite mission creep, or seize power for clients through violence. By their very nature, PMCs profit from conflict and are always at risk of creating and expanding it for their own benefit. McFate cites numerous examples throughout history in which mercenaries have played both sides, only to come out with full pockets.

In addition, private armies live by no rules of war or international conventions; here, Erik Prince is the best example. PMCs can hide in countries with the lowest standards and norms. They have access to a global arms trade and the latest military technology, including drones. They are a risk to civilian populations, and their operations are never transparent. “You can FOIA (Freedom of Information Act) the CIA, you can’t FOIA this industry,” said McFate.

So what to do? McFate suggests that banning PMCs or trying to regulate them into submission won’t work because it would only drive them underground and into the realm of rogues. He suggests letting the market work to “incentivize desirable practices by making them profitable” might be the best course. He notes, however, that when the U.S. military had “market power” and was in the best position to set price and practices at the beginning of its wars, it “failed to do so.”

Whether the cons of private contracting outweigh the pros is a debate McFate chooses not engage, and his background as both soldier and contractor figure heavily in the tenor of his book. “I leave it deliberately up to the reader,” he said. “The book is not an argument; it’s more about exploration. There is a big global trend happening right under our feet. I think we are in the precipice of a big decision.” That decision is how to deal with the privatization of war effectively, if at all.

It will not be easy. U.S. agencies knowingly hired companies with spotty records. They used private contractors for controversial secret operations, including the detainee interrogations at Abu Ghraib, and a covert CIA assassination program involving Blackwater. It will take a lot more trust in Washington to believe that “best practices” in this industry can genuinely come from government itself.

“In an idealized world the companies with the best practices and best performance records would end up with all the contracts, and the bad actors would be eliminated from the field,” said Singer. “That hasn’t happened in regular business, much less when you cross regular business with what you call politics.”

Or war. Get your seat belt on, because if McFate is right, it is “back to the future,” and any choice we might have had in the matter is long gone.
Kelley Beaucar Vlahos is a Washington, D.C.-based freelance reporter and TAC contributing editor. Follow her on Twitter.

Unconventional Warfare in the 21st century : US surrogates, terrorists and narcotrafficers

On December 13, the whistleblowing site Wikileaks did investigative- and citizen- journalists a great service by release the US Army Special Operations Forces FM 3-05.130, titled Unconventional Warfare.


Published in September 2008, the 248-page document though unclassified, is restricted "to U.S. Government agencies and their contractors only to protect technical or operational information from automatic dissemination under the International Exchange Program or by other means." The Department of the Army urges recipients to "destroy by any method that will prevent disclosure of contents or reconstruction of the document." Wikileaks has guaranteed that the disappearance of this critical primary source into the bowels of the Pentagon will not occur.

Special Warfare's Nazi Provenance

Since the end of World War II, the United States has acted through proxies either to defeat leftist insurgencies or to subvert "hostile" governments, e.g. those states viewed by Washington and the multinational corporations they serve as ideological competitors.

Historically, U.S. unconventional warfare (UW) doctrine was derived from Nazi experiences in countering "partisan warfare" across Europe during World War II. As analyst and scholar Michael McClintock detailed in his essential study on the topic,
American special warfare doctrine would draw considerably on Wehrmacht and SS methods of terrorizing civilian populations and, perhaps more importantly, of co-opting local factions to combat partisan resistance. The Department of the Army's A Study of Special and Subversive Operations (November 1947) was an early assessment of the lessons learned from World War II in the context of Cold War imperatives. (Instruments of Statecraft: U.S. Guerrilla Warfare, Counterinsurgency, Counterterrorism, 1940-1990, New York: Pantheon Books, 1992, p. 59)

But the United States did more than translate captured Wehrmacht and SS documents: they recruited many Waffen SS veterans, often with an assist from high Vatican officials. Tens of thousands of war criminals were spirited out of Europe along "ratlines" into U.S. hands for clandestine war against the new enemy: the Soviet Union and the international left.


Pathological killers such as SS veteran Klaus Barbie, the Butcher of Lyons, was instrumental when the CIA and the Argentine death-squad generals launched their 1980 "cocaine coup" in Bolivia. Barbie, along with operatives linked to the CIA, Sun Myung Moon's Unification Church and preexisting Nazi networks, "reorganized" Bolivia's intelligence services to reflect the Southern Cone's "changing realities." (For background, see Robert Parry's excellent 
series, Dark Side of Rev. Moon, The Consortium for Independent Journalism)

Even when the "competition" was peaceful and confined to the political-economic spheres, once the U.S. intervened, violence, civil war and chaos followed. This scenario was played out in Chile during the 1970s, Afghanistan, Angola, Mozambique, Nicaragua and El Salvador throughout the 1980s, in Yugoslavia and the Balkans generally during the 1990s, today in Bolivia and Venezuela and on a planetary scale under the rubric of the "global war on terrorism" (GWOT).

The lesson for those who buck the global hegemon? U.S. political subversion and state terror will wreck havoc and halt independent development in its tracks.

And when the global Godfather's military forces directly intervene? Although the U.S. was defeated in Southeast Asia, target countries such as Vietnam, Laos and Cambodia were destroyed by the United States in the process. Devastated economically and socially, decades later these nations have yet to fully recover from the depredations wrought by their American "liberators." However, the U.S. military did learn certain unique skills, not least of which was the application of selective violence against the communist National Liberation Front's civilian infrastructure.

The Phoenix Program, meticulously 
analyzed in researcher Douglas Valentine's definitive account, was launched in 1967 by the CIA and U.S. Special Forces as a means to win "hearts and minds." But from its inception, Phoenix operators worked in tandem with drug-linked South Vietnamese and Laotian "allies" and morphed into an assassination and torture program that killed thousands. Long after the U.S. withdrew from Southeast Asia, lessons learned through Phoenix and related programs such as Condor and Gladio, were "refined" during the 1970s-1980s in Afghanistan, Italy, Turkey and Central America, and now constitute the bedrock on which the Pentagon's unconventional warfare doctrine operates today.

Throughout the Cold War, U.S. power in proxy states was exercised through repressive police, intelligence agencies and by far-right civilian allies (referred to as "foreign internal defense," FID). Such forces, trained and funded by the U.S., combined a neofascist political outlook with organized criminal activities generally, though certainly not limited to, the international narcotics trade.


NATO's infamous "stay-behind" Operation Gladio networks in Italy and Turkey for example, worked directly with international narcotics syndicates and pro-fascist political parties such as the Italian Avanguardia Nazionale (National Vanguard) founded by the terrorist drug trafficker Stefano delle Chiaie and the Turkish Milliyetçi Hareket Partisi (National Action Party, MHP) and the drug-linked terror gang, the Grey Wolves, founded by Alparslan Türkeş, a German sympathizer during World War. II

With links to those nations' intelligence services, the CIA and the Pentagon, these organizations waged a relentless war against the left through terrorist bombings, murders and assassinations in a bid to destabilize their governments and spark a full-fledged military takeover. Along with the CIA, the United States Special Operations Command (USSOCOM) have been instrumental in organizing and waging unconventional warfare with the express purpose of maintaining the economic-political status quo in target countries.

As long-time readers of Antifascist Calling are aware, among the more critical issues explored here are those relating to the intersection of corporate and military power and how those interactions play out on the contemporary political plane to subvert democracy and movements for social justice.

Indeed, reference is frequently made to what I have identified, following Peter Dale Scott and other analysts, as the corporatist deep state: that is, the objective interface amongst political elites, multinational corporations, the military, intelligence agencies and organized crime. Unlike Scott however, I contend these linkages do not "transcend" the left-right continuum, but rather are part and parcel of Washington's decades-long war against the left, social justice movements generally and in particular, democratic socialist movements from below.

As we will see in my analysis of FM 3-05.130, USSOCOM make these links explicit, arguing that "UW must be conducted by, with, or through surrogates; and such surrogates must be irregular forces."

As I averred, proxy forces, often aligned with far-right groups and organized crime-linked assets (for the most part interchangeable players) are the preferred "irregular forces" employed by Washington. USSOCOM states that this definition "is consistent with the historical reasons that the United States has conducted UW" and goes on to cite its "support of both an insurgency, such as the Contras in 1980s Nicaragua, and resistance movements to defeat an occupying power, such as the Mujahideen in 1980s Afghanistan." It doesn't get any more explicit than this!

Ideologically Coherent

The authors of FM 3-05.130, far from being militarist troglodytes are knowledgeable and erudite, presenting a broad and ideologically coherent narrative that is both informative and historically intriguing in its transparency and methodological purpose. In other words, unlike their political masters, they don't pull any punches.

Right up front they inform the reader that UW establishes a "litmus test" which is warfare conducted "by, with or through surrogates" and that their preferred assets are irregular forces:
Irregulars, or irregular forces, are individuals or groups of individuals who are not members of a regular armed force, police, or other internal security force. They are usually nonstate-sponsored and unconstrained by sovereign nation legalities and boundaries. These forces may include, but are not limited to, specific paramilitary forces, contractors, individuals, businesses, foreign political organizations, resistance or insurgent organizations, expatriates, transnational terrorism adversaries, disillusioned transnational terrorism members, black marketers, and other social or political "undesirables." (Unconventional Warfare, p. 1-3)

While "conventional warfare" is viewed as a conflict between states, Irregular Warfare (IW) and UW according to FM 3-05.130 is "about people not platforms." Irregular and unconventional warfare "does not depend on military prowess alone."
It also relies on the understanding of such social dynamics as tribal politics, social networks, religious influences, and cultural mores. Although IW is a violent struggle, not all participating irregulars or irregular forces are necessarily armed. People, more so than weaponry, platforms, and advanced technology, will be the key to success in IW. Successful IW relies on building relationships and partnerships at the local level. It takes patient, persistent, and culturally savvy people within the joint force to execute IW. (Unconventional Warfare, p. 1-5)


Indeed, FM 3-05.130 explicitly states that its "strategic purpose [is] to gain or maintain control or influence over the population and to support that population through political, psychological, and economic methods." While both IW and UW seek to influence "relevant populations," UW in contrast to IW, "is always conducted by, with, or through irregular forces." In other words, local surrogates drawn from relevant far-right and/or organized crime-linked assets are the means of eliciting "influence" over "relevant populations."

In Bosnia and Kosovo during the 1990s, "irregular forces" deployed during U.S./NATO destabilization operations in the former Yugoslavia included elements of the Afghan-Arab database of disposable intelligence assets, e.g. al-Qaeda, which have been linked to the CIA, Britain's MI6, Germany's Bundesnachrichtendienst (BND) and Pakistan's Inter Services Intelligence agency (ISI), as well as long-established drug, arms and human trafficking networks aligned with the Albanian and Turkish Mafias. Indeed, "irregular forces" such as the Kosovo Liberation Army (KLA) demonstrated all of these relationships in spades.

According to FM 3-05.130, the constituent elements of contemporary IW theory include: Insurgency; COIN (counterinsurgency); UW; Terrorism; CT (counterterrorism); FID (foreign internal defense); Stability, security, transition, and reconstruction (SSTR) operations; Strategic communication (SC); PSYOP; Civil-military operations (CMO); Information operations (IO); Intelligence and counterintelligence (CI) activities; Transnational criminal activities, including narco-trafficking, illicit arms dealing, and illegal financial transactions that support or sustain IW; and Law enforcement activities focused on countering irregular adversaries. (Unconventional Warfare, p. 1-5)

Its but a short step as far as it goes, from citing the elements of UW to deploying the most dubious players as strategic assets in planetary-wide U.S. destabilization operations.

The Media's Role

Explicitly stated is the media's role in advancing the goals of United States national power. As recent exposés in The New York Times and elsewhere have documented, "message force multipliers" such as retired Pentagon officials and former high-ranking officers, often linked to corporate defense firms that rely heavily on Pentagon largesse, have leveraged their expertise and conducted illegal domestic psychological operations (PSYOPS) and information warfare, with the complicity and full knowledge of the giant media firms.

It is important for the official agencies of government, including the armed forces, to recognize the fundamental role of the media as a conduit of information. The USG uses SC to provide top-down guidance for using the informational instrument of national power through coordinated information, themes, messages, and products synchronized with the other instruments of national power. The armed forces support SC themes and messages through IO, public affairs (PA), and defense support to public diplomacy (DSPD).

The armed forces must assure media access consistent with classification requirements, operations security, legal restrictions, and individual privacy. The armed forces must also provide timely and accurate information to the public. Success in military operations depends on acquiring and integrating essential information and denying it to the adversary.

The armed forces are responsible for conducting IO, protecting what should not be disclosed, and aggressively attacking adversary information systems. IO may involve complex legal and policy issues that require approval, review, and coordination at the national level. (Unconventional Warfare, p. 2-2)

Indeed, as the authors aver, since UW consists of operations conducted "by, with or through irregular forces," engagement with the "human terrain" is "fundamentally a conflict of ideas"! In a nutshell, the "human terrain" explicitly includes the American public who are also the targets of Pentagon propagandistic "information operations."

This is stated explicitly:

By contrast, USG-controlled specific instruments of informational power, while narrower in scope, can achieve specific and measurable results useful to prosecuting UW. ARSOF [Army Special Operations Forces] can work with DOS [Department of State] counterparts to identify and engage select TAs [target audiences] that are able to influence behavior within a UWOA [unconventional warfare operating area]. Such TAs may be inside the UWOA itself or outside but able to influence the UWOA. The USG can then subject these TAs, directly or indirectly, to a DOS public diplomacy (PD) campaign coordinated to support the UW effort. Similarly, since UW may be a long-duration or politically sensitive effort, ARSOF and its DOS partner, the Bureau of Public Affairs, can craft a PA campaign intended to keep the U.S. domestic audience informed of the truth in a manner supportive of USG goals and the effective prosecution of UW. (Unconventional Warfare, p. 2-3)

Economic Subversion

For the authors of FM 3-05.130, "properly integrated manipulation of economic power can and should be a component of UW." Never mind that such "manipulation" can and did result in the deaths of hundreds of thousands of human beings in Iraq prior to the 2003 U.S. invasion and occupation as well as in a score of other nations that have defied the U.S.

The cases of Chile and Nicaragua are instructive in this regard, where the disgraced president, Richard Nixon, vowed to "make the economy scream," prior to the 1973 coup, or the crippling sanctions and economic embargo imposed on Nicaragua's Sandinista government. Various sanctions regimes unambiguously "can build and sustain international coalitions waging or supporting U.S. UW campaigns." A similar methodology is being applied today against Iran as "punishment" for its legal development of civilian nuclear power.

Like all other instruments of U.S. national power, the use and effects of economic "weapons" are interrelated and they must be coordinated carefully. Once again, ARSOF must work carefully with the DOS and intelligence community (IC) to determine which elements of the human terrain in the UWOA are most susceptible to economic engagement and what second- and third-order effects are likely from such engagement. The United States Agency for International Development's (USAID's) placement abroad and its mission to engage human groups provide one channel for leveraging economic incentives. The DOC's can similarly leverage its routine influence with U.S. corporations active abroad. Moreover, the IO effects of economic promises kept (or ignored) can prove critical to the legitimacy of U.S. UW efforts. UW practitioners must plan for these effects. (Unconventional Warfare, p. 2-7)

Indeed, ARSOF plans for waging UW take an integrated approach and assert that they "can and should exploit the active and analytical capabilities existing in the financial instruments of U.S. power." The application of financial warfare however, including the "persuasive influence" of state and nonstate "actors" regarding the availability and terms "of loans, grants, or other financial assistance" is predicated on towing the U.S. line. The authors aver that "such application of financial power must be part of a circumspect, integrated, and consistent UW plan." In other words, threats, bribery and economic subversion generally can work wonders in getting the attention of recalcitrant states not "on board" with the U.S.

Narcotrafficking Networks and the "Global War on Terror"

For decades, investigative journalists, researchers and analysts have noted the symbiotic relationship amongst international narcotrafficking syndicates, neofascist political groups, U.S. intelligence agencies and U.S. Special Forces in the war against leftist adversaries.

Dozens of books and hundreds of articles by journalists and writers such as Alfred W. McCoy, Peter Dale Scott, Henrik Krüger, Robert Parry, Gary Webb, Jonathan Marshall, Douglas Valentine, Daniel Hopsicker, Bill Conroy as well as exposés by former DEA investigators such as Michael Levine and Celerino Castillo III, have documented the long and bloody history of U.S. complicity in the global drugs trade.

While the United States has pumped billions of dollars into so-called drug eradication programs in target countries such as Colombia, Peru, Bolivia, Afghanistan and Mexico through ill-conceived projects such as Plan Colombia and the Mérida Initiative, also know as Plan Mexico, recent reports, most notably by 
The Narco News Bulletin, have documented the close interrelationships amongst narcotraffickers, rightist extremists, political elites and U.S. intelligence agencies.

Indeed, investigative journalist Bill Conroy recently 
documented how a U.S. trained and equipped special operations group within the Mexican army (the Zetas) "is now assisting the Mexican military in its narco-trafficking operations along the border."

None of this however, phases the authors of Unconventional Warfare. And why should it. As they themselves describe the doctrine, unconventional warfare is "conducted by, with, or through surrogates; and such surrogates must be irregular forces," the next logical step in the equation is the utilization of transnational criminal networks to advance U.S. national power. The section, "Law Enforcement Instrument of United States National Power and Unconventional Warfare," states this explicitly: no tinfoil hat needed here!

Actors engaged in supporting elements in the UWOA may rely on criminal activities, such as smuggling, narcotics, or human trafficking. Political and military adversaries in the UWOA will exhibit the same sensitivity to official exposure and engagement because criminal entities routinely seek to avoid law enforcement. Sometimes, political and military adversaries are simultaneously criminal adversaries, which ARSOF UW planners must consider a threat. At other times, the methods and networks of real or perceived criminal entities can be useful as supporting elements of a U.S.-sponsored UW effort. In either case, ARSOF understand the importance of coordinating military intelligence preparation of the battlefield (IPB) for specific UW campaigns with the routine intelligence activities conducted by U.S. law enforcement agencies. (Unconventional Warfare, p. 2-7)

During subversive operations by U.S. ARSOF soldiers in target areas, indigenous networks, many of whom are linked to far-right and narcotrafficking groups (Nicaragua, Bosnia, Kosovo), including "former" allies such as al-Qaeda, are referred to as "The Underground" and "The Auxiliary" in FM 3-05.130. Details however, are few and far between and the authors state unambiguously:

There is more SF participation in developing and advising underground [and auxiliary] elements than is widely understood or acknowledged. Most such participation is classified and inappropriate for inclusion in this manual. (Unconventional Warfare, p. 5-5)

Preparing the ground for U.S. attacks and/or subversive operations by proxy forces aligned with American goals are a key component of UW theory. Whether a population is "on-board" with U.S. geostrategic goals or the tactical modalities employed in such campaigns is irrelevant to the new cold warriors of the GWOT. When "persuasion" fails the muscle moves in to get the attention on the "natives."

Organization of the larger indigenous population from which the irregular forces are drawn--the mass base--must likewise be conducted primarily by the irregular organization itself under indirect guidance of SF. The primary value of the mass base to UW operations is less a matter of formal organization than of marshaling population groups to act in specific ways that support the overall UW campaign. The mass base, or general population and society at large, is recognized as an operational rather than a structural effort for ARSOF in UW. Elements of the mass base are divided into three distinct groups in relation to the cause or movement--pro, anti/con, and those who are uncommitted, undecided, or ambivalent. ARSOF, the underground, and the auxiliary then conduct irregular activities to influence or leverage these groups. These groups may be witting or unwitting of the UW nature of the operations or activities in which they are utilized. (Unconventional Warfare, p. 5-5)

In Colombia for example, U.S. "counterdrug" assistance to the corrupt Uribe government flowed directly to the narcotrafficking far-right death squad, the Autodefensas Unidas de Colombia, or AUC. Though designated a Foreign Terrorist Organization by the U.S. State Department, the Uribe government's military high command, directly advised by the Pentagon, funneled weapons and intelligence that was used by the narcofascists to murder union organizers, often after payment by U.S. multinational corporations such as Chiquita Brands International, of anyone the group identified as a "guerrilla."

In ARSOF parlance, AUC "influence"--dragging unsuspecting citizens off a bus and beheading them in front of their children, for example--is what is meant when corporate- or drug-linked death squads "conduct irregular activities" to "leverage these groups." But the international community has another term to describe these activities: state terrorism.

In 2004, as part of broad U.S. efforts to unseat Venezuela's socialist President Hugo Chávez, Venezuelan authorities arrested some 100 AUC fighters who were planning to attack specially-selected targets in Caracas. According to published reports, several high-ranking American and Colombian military officers were implicated in the operation.

The parapolitical scandal which continues to rock Bogotá, revealed high-level involvement by Colombia's political and military elite with the narcofascist AUC. But the scandal also revealed the involvement of the U.S. 7th Special Forces Group and the 1st Psychological Operations Battalion in directly training and advising Colombian military units responsible for the worst human rights abuses.

Numerous reports have emerged that detail these linkages, including the 2007 disclosure by the National Security Archive that Colombian Army commander General Mario Montoya "engaged in a joint operation with a Medellín-based paramilitary group. 'Operation Orion' was part of a larger military offensive in the city during 2002-03 to attack urban guerrilla networks. The sweep resulted in at least 14 deaths and dozens of disappearances. The classified intelligence report confirmed 'information provided by a proven source,' according to comments from the U.S. defense attaché included in the document."

This is but the tip of the proverbial iceberg, however.

In Afghanistan, the world's number one producer and processor of opium and its finished "product" heroin, bound for European and U.S. markets, drug trafficking according to the United Nations Office on Drugs and Crime (UNDOC) in their 2008 World Drug Report, is "out of control." According to UNDOC, drug money is used as "a lubricant for corruption, and a source of terrorist financing: in turn, corrupt officials and terrorists make drug production and trafficking easier."

Indeed, since the 2001 U.S. invasion and occupation, opium production has skyrocketed some 1,000% and accounts for a large percentage of the country's gross domestic product. Tellingly, some of the staunchest U.S. allies in the area are directly tied to international narcotics organizations. According to UNDOC, the global increase in opium production "was almost entirely due to the 17% expansion of cultivation in Afghanistan, which is now 193,000 ha [hectares]" reaching 8,700 metric tons in 2007, accounting for a staggering 92% of global opium production!

Despite these horrendous statistics, the authors of FM 3-05.130 can asset that "the methods and networks of real or perceived criminal entities can be useful"! Indeed they can, as a seemingly limitless source of black funds earmarked for U.S. planetary subversion in the interest of expanding American corporate power.

According to a June 2008 report by The Times, after last year's bumper crop sent the price of opium spiraling downwards, the Taliban and U.S.-connected drug lords linked to Hamid Karzai's government, are stockpiling vast quantities of opium in order to induce a rise in world prices. And Time Magazine reported in October that the value of hoarded opium may be as much as $3.2 billion.

Celebrated by the Pentagon and the U.S. media as a "splendid victory," the 2001 invasion and occupation of Afghanistan quickly spiraled out of control and the country now faces a resurgent Taliban, a new base of operations for al-Qaeda in the tribal areas of Pakistan and evidence of Pakistani ISI involvement in aiding the fundamentalist insurgents and the global drugs trade. But for American unconventional warriors, a full accounting of war crimes that ARSOF supervised and their Northern Alliance "allies" carried out have yet to be answered.

As Peter Dale Scott 
noted in 2002,
It's a bitter irony: The largely successful U.S. campaign against the Taliban and al Qaeda in Afghanistan is resulting in an increase of funds for terrorists around the globe.

It is true, as President Bush has insisted, that global terrorism is financed by the flow of illicit drugs. Yet by installing and rewarding a coalition of drug-financed warlords in Kabul, the United States has itself helped restore the flow of Afghan heroin to terrorist groups, from the Balkans and Chechnya to Tajikistan, Pakistan and Kashmir. ("Poppy Paradox: U.S. War in Afghanistan Boosts Terror Funds," Dissident Voice, August 3, 2002)

Indeed, among the staunchest U.S. allies in the region, characters such as Hazrat Ali and Gul Agha, "have been 'bought off' with millions in deals brokered by U.S. and British intelligence." But while America was happy to endorse a drug-linked status quo that relied on its so-called "warlord strategy" to "stabilize" Afghanistan, part of the blowback from these dubious alliances included allowing bin Laden to escape into Pakistan in 2001 after the "battle" of Tora Bora.

But for Pentagon proponents of unconventional warfare, the "price is always right" when it comes to strategic and tactical alliances with narcotraffickers and international terrorists. After all, since "UW must be conducted by, with, or through surrogates; and such surrogates must be irregular forces," everything is permitted.

GLADIO ATTACK ON SCHOOL?
Boko Haram is being blamed for the November 2014 attack (above) on a Nigerian school.

The 'Gladio-style' attack killed at least 48 people.

Nearly 50 students killed at Nigerian school teaching 'western curriculum' after suicide bomber in uniform enters assembly
Suicide bomb at all-boys school in northern Nigeria kills 48
A reported 79 injured after bomb went off during morning assembly.Suicide bomber dressed in school uniform entered schoolyard . Police believe terror organisation Boko Haram is responsible. Massacre took place one day after Boko Haram leader rejected peace talks .

A terrorist attack on an all-boys school in northen Nigeria killed 48 students and teachers and injured 79 after a suicide bomber detonated during morning assembly.
The perpetrator was dressed in a school uniform, and entered the schoolyard in Potiskum, Yobe state, on Monday morning before carrying out the attack among the students.
Local police believe Boko Haram is responsible for the attack on the secondary school, which follows a 'western curriculum'.

Students at the Government Comprehensive Senior Science Secondary School in Potiskum were waiting to hear the principal's daily address when the explosion happened, just before 8am.

A screengrab taken on November 9, 2014 from a new Boko Haram video released by the Nigerian Islamist extremist group Boko Haram and obtained by AFP shows Bok...
New video shows scenes inside 'Boko Haram-controlled town'
Nigerian soldiers patrol in the north of Borno state close to a Islamist extremist group Boko Haram former camp on June 5, 2013 near Maiduguri
Nigeria military clears and releases 125 'Boko Haram...
'There was an explosion detonated by a suicide bomber,' national police spokesman Emmanuel Ojukwu said, adding that Boko Haram was believed responsible.
'So far, the number of the dead is 48, while 79 are injured. I counted the bodies, mostly students and a few teachers,' a nurse at Potiskum General Hospital said.
'A teacher who survived the blast with minor injury said the bomber dressed like a student and was also on the assembly ground with the students,' she said, asking to remain anonymous.
Survivors: Students from the Government Comprehensive Senior Science Secondary School are being treated at the General hospital in Potiskum
Aftermath: A teacher from the school who survived the suicide attack said the death toll is likely to rise

Adamu Alkassim said the scene was a mass of abandoned footwear, blood and flesh, as the victims were taken to the Potiskum General Hospital, just 330ft away.

Mariam Ibrahim, a teacher at the Government Comprehensive Senior Science Secondary School said the bomb went off as she was arriving and students were at morning assembly.

Potiskum resident Aliyu Abubakar said he heard the explosion when he was dropping off his two sons at a nearby Islamic college. 'One of my sons fell down, I came out dragged him in and we drove off back home,' he said.

A second teacher, asking to remain anonymous, said, 'There are some (others) that are critically injured and I am sure the death toll will rise.'

One rescue worker involved in evacuating the students from the school said the wounded had 'various degrees of injuries'.

The victims are thought to be in their teens.

Boko Haram, which wants to create a hardline Islamic state in northern Nigeria, has previously carried out deadly attacks on schools teaching a so-called Western curriculum since 2009.

In February, gunmen killed at least 40 students after throwing explosives into the dormitory of a government boarding school in Buni Yadi, also in Yobe state.

In July last year 42 students were killed when Boko Haram stormed dormitories in a gun and bomb attack on a government boarding school in the village of Mamudo, near Potiskum.

The massacre came just a day after the release of a new Boko Haram video in which the group's leader, Abubakar Shekau, pictured, again rejected Nigerian government claims of a ceasefire and peace talks
The blast took place at Government Comprehensive Senior Science Secondary School in Potiskum, Yobe

Boko Haram's most high-profile attack on a school came in April, when fighters kidnapped 276 girls from the town of Chibok in Borno state, also in northeast Nigeria.
More than six months later, 219 of the girls are still being held.

Potiskum, the commercial hub of Yobe state, has been repeatedly targeted by deadly attacks blamed on Boko Haram.

Last Monday, at least 15 people were killed in a suicide bombing on a Shia religious ceremony in the city.

On Wednesday, 16 men arrested by the military on suspicion of links to Boko Haram were found dead with bullet wounds just hours later.

Yobe is one of three northeastern states that has been under a state of emergency since May last year to try to quell the bloody insurgency.

But violence has continued unabated and Boko Haram has seized at least two dozen towns and villages in recent months, raising doubts about the government's ability to control the region.

Nigeria has leaders and institutions linked to Israel, Mossad, the CIA and MI6.

"Fanatical neo-Zionist churches are found in Northern Nigeria eg the Evangelical Communion Of West Africa and the Church of Christ In Nigeria."
One of the groups that make up Boko Haram is led by Abu Usamah Al-Ansori "who is a known consort of Israel's Mossad."

Who Are The Boko Haram?
by Fulan Nasrullah

Good question. Most people find it hard to navigate through the confusing myriad of stories about Boko Haram. Especially .the lies and half-truths and outright ignorance propagated by contemporary Main Stream Media (MSM) as ‘facts’.

To understand what these people are one needs access to them. Apart from Shekau, the rest of the Boko Haram are publicity wary, viewing it as a distraction to their ’cause’ so knowing them tends to get a bit difficult

And then there is the government. You know too much about the Boko Haram, you are a Boko Haram operative or a sympathizer, and its off with your head a la Alice in Wonderland style. So one tends to be cautious albeit a little bit paranoid about what in can say or even hear.

However what is clear that I can pass along is this.

There are four groups, three of whom are allied to each other. They are namely:

1. Jamaa’atu Ahlis-Sunnah Lid-Da’wati Wal-Jihaad of Abubakar Shekau

2. Jamaa’atu Ahlis-Sunnah Ahlis-Sunnah Lid-Da’wati Wal-Jihaad of Sheikh Bukar Al-Barnawi

…. Group of the People of The Sunnah(Traditions) For the Call/Propagation (Evangelism) and The Struggling/Striving

3. Ansorul-Muslimiina Fii Bilaadis-Sudan led by Abu Usamah Al-Ansori

….. Helpers Of The Muslims In The Lands of The Sudan (Sudan is a classical Arabic term referring to the entire part of Muslim Africa that runs from Senegal and the Atlantic to the Ethiopia-Sudan border. Some historians also include Ethiopia and Somalia up to the Juba and Shabelle regions in it

4. Haraktul-Muhajiriina wal-Mujahidiin led by Khalid Al-Barnawi.

Movement of Those Who Have Migrated and Those Who Are Striving……..

Origins….

These four groups all originated from the students of Muhammad Yusuf who survived the 2009 Conflict in Maiduguri which was badly mismanaged by the government. They first called to seek revenge for the massacre of several thousand of innocent residents of Maiduguri and the extra-Judicial murder of Sheikh Yusuf.

Their call has metamorphosed into a whole different reason for fighting

Ideology…..

They are Yusufiyya. They follow strictly the teachings of Muhammad Yusuf. However the group of Shekau is becoming more Takfiri and leaving the Yusufiyyah Ideology and this is causing estrangement between it and the other three groups.

They are Yusufiyyah Sunnis I.e Sunnis on the Aqeedah (Creed) of Muhammad Yusuf and the Manhaj(Methodology) of Thaurah fil-Jihad (Revolution In Striving) to the core. They can stand Ikhwanis since they revere Qutb and Al-Banna.

However, the three other groups I.e Jamaa’atu Ahlis-Sunnah of Sheikh Bukar Al-Barnawi, Harakatul-Muhajiriin of Khalid Al-Barnawi and Ansorul-Muslimiin of Abu Usamah Al-Ansori despise Ikhwanul-Muslimiin (Muslim Brotherhood) because the Ikhwan participate in democracy and protest which the Yusufiyyah reject.

Their Views Of Al-Baghdadi…..

Shekau and his group have links with Abu Bakr Al-Baghdadi and his group that date back to May/June 2014 when a delegation from Shekau arrived in Ar-Raqqoh in Syria to seek an agreement of cooperation with Al-Baghdadi and his then Islamic State of Iraq and Sham. The agreement was reached and half a dozen technical advisors from the ISIS are said to have come to Nigeria via Chad and Cameroon to train Shekau’s forces. Apart from those technical no substantial support from Al-Baghdadi flowed to Shekau.

While Shekau obviously admires Baghdad, it I unclear so far if he has pledged loyalty to Al-Baghdadi’s Islamic State yet or if he is even willing to go that far.

The other three groups take a radically different view of Al-Baghdadi, deriding him as an ‘adventurer’ and a ‘bloodthirsty descendant of Al-Hajjaj Bin Yusuf’ and as ‘one who calls to misguidance’.

Shekau’s association with Al-Baghdadi and his adopting of the Takfiri code of Al-Baghdadi’s Islamic State has caused the other three groups to be wary of him and to band together in case they may need to fight him in the future.

What Are They Fighting For….

I must confess a lack of complete knowledge of what they are fighting for.

Shekau’s objective is totally indiscernible to me. If he wants to conquer the whole Nigeria or just a part, I simply cannot tell.

The others wanted revenge for 2009(Sheikh Bukar Al-Barnawi), defence of Muslims against the alleged plots of Christian Association of Nigeria and the fanatic neo-Zionist churches that are found in Northern Nigeria e.g ECWA (Evangelical Communion Of West Africa and COCIN (Church of Christ In Nigeria) with islamophobic ideologies and known consorts of Israel’s Mossad (Sheikh Abu Usamah Al-Ansori), and joining the global Jihad against the enemies of Islam (America and pro- American Muslim regimes) and waging Jihad to protect Muslim lands (Khalid Al-Barnawi), respectively.
Now buoyed on by their fast growing strength, their increasing numbers, their easy victories and their increasing arsenal, they are no longer fighting fr the mundane causes of the past. They (especially Khalid Al-Barnawi and Abu Usamah Al-Ansori) believe they can defeat the Nigerian Army and overthrow the current system of government and establish an Islamic Union/State/Emirate of Nigeria or something like that based on their rule and their ideas. They see this war as a long struggle that they will fight one village at a time until the whole of Nigeria is under their heel willingly or unwillingly.
Before they took Gwoza, negotiations were possible in fact they were calling for negotiations. But after the ease of defending Damboa, retaking Gamboru-Ngala, seizing Madagali and chasing Nigerian troops into Cameroon, they are confident that in the long run they can and will win.

Terror attack in Denmark – NATO’s latest disciplinary action against a Nordic country

We have already seen this film  ‘‘GLADIO’’, in Paris last month under the title Charlie Hebdo. The story is about an increasingly desperate North Atlantic Terrorist Organisation (NATO) which through it’s covert stay-behind/emergency terrorist network “Gladio” (in Denmark locally known as Absalon), stages attacks against symbolic high-value targets for the purpose of pushing the war-agenda against the Russian Federation.   
The question this time is, if NATO actually has not gone one false flag too far.

Here is why.

In order to really hammer in the message of fear and war in capitals across Europe, US President Barack Obama recently took the highly unusual step to spell it out to an increasingly intransigent European leadership.

Occasionally we have to twist the arms of countries that wouldn’t do what we need them to do.
One European leader that did not heed the warning was the Prime Minister of Denmark, Helle Thorning-Schmidt – upon which the lady received a late Valentine’s Greeting from the war-mongers in London and on Wall Street.

The template used for the attack was pretty much identical to the Charlie Hebdo circus in Paris in January 2015.

A primary target related to freedom of expression is hit, followed by an attack against something “Jewish”.



Click on the bottom right symbol for sound
On both occasions Israeli Benyamin Netanyahu jumps into the fray, hoping to recruit more suicidal individuals of the Jewish faith for his dying Middle-East theocracy.

Remains to be seen if the unwelcome Mr Netanyahu also will elbow his way onto the photo op session for the Denmark event as well – as he did in Paris.


Why Denmark?

Could be the same reason as for France’s President Hollande – an openly voiced expression for normalizing relations with Russia.
This is the third covert Financial Oligarch/NATO strike in five years against against a Nordic country.

22 July 2011: Utøya – NATO disciplinary action unleashed by Norway trying to leave the war against Libya
11 December 2010: Bombing in Stockholm – rescue operation of incumbent conservative government in the immediate wake after a Swedish documentary based on Wikileaks documentation confirmed the Swedish government unlawfully hands over data on Swedish citizens to the USA.

In terms of number of dead, Norway leads with the 2011 Utøya attack.

In number of attacks since 2001, Sweden leads: the 2003 assassination of Swedish Minister For Foreign Affairs Anna Lindh (for opposing the Iraq war) and the 2007 killing (heart attacked) of head of the Swedish States Security Police Klas Bergenstrand (for opposing Sweden’s version of the US Patriot Act – wholesale eavesdropping on all cell phone and Internet activity).



Σύμφωνα με Αμερικανικές πηγές: Τουρκία και ΝΑΤΟ Συνεργοί στην Ουκρανία – Ρώσοι Επρόλαβαν Πραξικόπημα στην Κριμαία

Σχέδιο για την πραξικοπηματική κατάληψη και της αυτόνομης επαρχίας της Κριμαίας, με εφαρμογή της «πατέντας» του Κιέβου, από Ουκρανούς νεο-Ναζί και Τατάρους εξτρεμιστές, με τουρκική συνέργεια,  εματαίωσε η αιφνίδια βελούδινη ρωσική στρατιωτική επιχείρηση στήν στρατηγική χερσόνησο.

Η συνωμοσία, την οποία ανακάλυψε η ρωσική μυστική υπηρεσία FSB με την υποκλοπή μυστικών συνδιαλέξεων, είχε σχεδιασθεί και άρχισε να εφαρμόζεται με ενεργό συμμετοχή της τουρκικής ΜΙΤ (γεγονός που εισάγει νέο φωτισμό στις πρόσφατες τουρκικές χειρονομίες του προσκηνίου)και της  μυστικής ένοπλης «Γκλάντιο»

Τα στοιχεία αυτά προβάλλει, σε άρθρο πολύ γνωστού Αμερικανού δημοσιογράφου, του Μάϊκ Χουίτνυ, η έγκυρη ηλεκτρονική εφημερίδα «Ευρω-Ασιατική Επιθεώρηση».
Τό άρθρο περιλαμβάνει απόσπασμα ηλεκτρονικού μηνύματος από την αλληλογραφία πραξικοπηματιών του Κιέβου με ηγέτη Τατάρων τζιχαντιστών, τη δήλωση του Ρώσου εκπροσώπου στον ΟΗΕ και πληροφορίες ρωσικών και γαλλικών πηγών.

Υποστηρίζει επίσης ότι η οργάνωση με τα αρχικά UNA-UNSO, η οποία αναφέρεται στην ειδησεογραφία μεταξύ των ενόπλων εξτρεμιστικών ομάδων που έδρασαν στο Κίεβο (με ελεύθερους σκοπευτές), είναι στην πραγματικότητα η μυστική, ένοπλη, ψυχροπολεμική οργάνωση Γκλάντιο, την οποία εξακολουθεί να χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟ σε «μαύρες επιχειρήσεις».
Η Τουρκία έχει επισημανθεί ως ένα από τα ορμητήρια της Γκλάντιο, στις αποκαλύψεις τής άλλοτε πράκτορα τηςF.B.I. κ.Sibel Edmonds, η οποία έχει αναφερθεί εν εκτάσει στην περίπτωση του επί χρόνια «καταζητούμενου» (για πολλαπλές δολοφονίες) Αμπντουλάχ Τσατλί, άλλοτε «δραπέτη» και καταζητούμενου από την Ιντερπόλ, αλλά επί χρόνια άνετα κινούμενου με πλήθος διαβατηρίων μεταξύ κεντρικής Ασίας,  Βρυξελλών,Λονδίνου και Σικάγου, μέχρι το θανάσιμο αυτοκινητιστικό του δυστύχημα στο Σουσουρλούκ, με τον αρχηγό της τουρκικής Ασφάλειας…

Τα άρθρο του Χουίτνυ, στά κύρια σημεία του, αναφέρει:
« Η κίβδηλη επανάσταση της Κριμαίας τελείωσε όταν όργανα της ρώσικης μυστικής υπηρεσίας  ανακάλυψαν ένα σχέδιο των οργανωτών του πραξικοπήματος να αποσταθεροποιήσουν την Κριμαία χρησιμοποιώντας την ίδια στρατηγική που εφάρμοσαν στο Κίεβο, καταλαμβάνοντας κυβερνητικά κτίρια, πυροδοτώντας τη βία και σπέρνοντας τρόμο. Η ανακάλυψη, που περιλάμβανε την υποκλοπή ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, εκίνησε στην εφαρμογή ενός σχεδίου αποτροπής.

Στις 27 Φεβρουαρίου ρωσικές μονάδες σταθμεύουσες στη Κριμαία, ενισχυμένες  από τοπικές πραστρατιωτικές δυνάμεις, όπως αναφέρθηκε, ανέλαβαν στην προστασία των δύο αεροδρομίων και των κυβερνητικών κτιρίων. Τουρκικό αεροπλάνο κατευθυνόμενο στο αεροδρόμιο της Συμφερούπολης  παρακλήθηκε να επιστρέψει στην Τουρκία και περαιτέρω τουρκικές πτήσεις στην Κριμαία ακυρώθηκαν.
Σύμφωνα με όσα μετέδωσε η Φωνή της Ρωσίας, υποκλαπέντα ηλεκτρονικά μηνύματα υποδείκνυαν μιαν ομάδα Τατάρων εξτρεμιστών, νεο-ναζιστών και άλλων στοιχείων, που εκινούντο -ως ανεφέρετο- με την βοήθεια της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας. Υπήρξαν επίσης δύο επεισόδια, όπου μασκοφόροι επραγματοποίησαν επιδρομές παραστρατιωτικού χαρακτήρα σε κυβερνητικά κτίρα στην Κριμαία στις 27 και 28 Φεβρουαρίου, από τα οποία έγινε αντιληπτό  πως ετοιμαζόταν κάτι σημαντικό.
 Ο Ρώσος πρεσβευτής στον ΟΗΕ Βιτάλυ Τσούρκιν, με δήλωσή του στο Συμβούλιο Ασφαλείας, επιβεβαίωσε ότι το υπουργείο Εσωτερικών της Κριμαίας υπέστη επίθεση το Σάββατο από ενόπλους, σταλμένους από το Κίεβο.

΄Ενα από τα υποκλαπέντα ηλεκτρονικά μηνύματα από τούς συνωμότες του Κιέβου προς αρχηγό των Τατάρων, μεταξύ άλλων, ανέφερε:
«Όλα εξελίσσονται σύμφωνα με το σχέδιο.Είμαστε έτοιμοι να περάσουμε στη δεύτερη πράξη του έργου. ΄Οπως συμφωνήσαμε την περασπένη βδομάδα, οι άνδρες μου μαζί με ανθρώπους της «Καρπάτσκαγια Σεχ» και τουςUNO-UNSO, θα έρθουν όποτε χρειασθεί με τά απαραίτητα όπλα. Δεν χρειάζεται παρά να μας πείτε τις διευθύνσεις των αποθηκών στη Συμφερόπολη, στη Σεβαστούπολη, στο Κέρς, στη Θεοδόσια και στη Γιάλτα καθώς και την ώρα της συνάντησης».

Ο αρθρογράφος στη συνέχεια σημειώνει ότι γαλλικά, ουκρανικά και ρωσικά δημοσιεύματα ανέφεραν ότι η κρατική μυστική υπηρεσία της Τουρκίας, η ΜΙΤ, οργάνωσε την μεταφορά στην Ουκρανία Τατάρων τζιχαντιστών του χωριστικού κινήματος, εκπαιδευμένων στην Τουρκία. Σύμφωνα με την γαλλική ιστοσελίδα  «Égalité etRéconciliation», δεκάδες Τάταροι τζιχαντιστές της Κριμαίας αποσύρθηκαν από την Συρία από την ΜΙΤ και μεταφέρθηκαν με την πτήση Κωνσταντινούπολη –Σεβαστούπολη των Τουρκικών Αερογραμμών, στις 22 Νοεμβρίου. Πληροφορίες πηγών της υπηρεσίας ασφαλείας της Ουκρανίας (SBU),ανέφεραν πως στους Τατάρους της Κριμαίας, που συμμετείχαν στις ταραχές του Κιέβου την 21 Νοεμβρίου, ανατέθηκε η ασφάλεια της πλατείας Μεϊντάν.
Γνωρίζουμε τώρα, υπενθυμίζει ο αρθρογράφος, από το τηλεφώνημα της Βικτώρια Νούλαντ (στον Αμερικανό πρεσβευτή στο Κίεβο), ότι οι συνεργάτες του Ομπάμα κινούσαν τά νήματα πίσω από το παραβάν, για να ανατρέψουν τον εκλεγμένο πρόεδρο Γιανούκοβιτς και να τον αντικαταστήσουν με μια πειθήνια μαριονέττα.

Θα προσέξατε όμως ότι το ηλεκτρονικό μήνυμα που «πιάστηκε» από τους Ρώσους, εκτός από τους Τατάρους τζιχαντιστές και τους Ναζί, αναφέρει μια τρίτη ομάδα, τους UNA-UNSO. Ποιοί να είναι αυτοί, άραγε;
Ο πολιτικός αναλυτής  F. William Engdahl ερεύνησε το θέμα και δίνει την απάντηση σε πρόσφατο άρθρο του με τίτλο «Ο βιασμός της Ουκρανίας. Αρχή δεύτερης φάσης.» Ορίστε τι λέει:

« Το αναπάντητο μέχρι σήμερα ερώτημα ήταν ποιός είχε προσλάβει τους ελεύθερους σκοπευτές  (που πυροβολούσαν κατά του πλήθους στην πλατεία Μεϊντάν). Σύμφωνα με πηγές βετεράνων των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, οι σκοπευτές ανήκαν σε μιαν ακροδεξιά στρατιωτική οργάνωση με την ονομασία Ουκρανική Εθνοσυνέλευση- Ουκρανική Αυτοάμυνα (UNA-UNSO). *

Aπό τη διάλυση της Σοβιετικής ΄Ενωσης τα επίλεκτα μέλη της παραστρατιωτικής αυτής οργάνωσης βρίσκονται πίσω από κάθε εξέγερση εναντίον της ρωσικής επιρροής. Ο μοναδικός συνεκτικός ιστός στη επιχειρήσεις  της είναι πάντοτε ο στόχος Ρωσία. Κατά τις ίδιες πηγές Αμερικανών βετεράνων, πρόκειται για τμήμα της μυστικής οργάνωσης «Γκλάντιο» ( ή «Κόκκινη Προβιά») του ΝΑΤΟ και όχι για εθνικιστική ουκρανική οργάνωση όπως την παρουσιάζουν τα δυτικά ΜΜΕ.

«Αυτά τα άτομα είναι επικίνδυνοι μισθοφόροι, που χρησιμοποιούνται σε όλο τον κόσμο για να διεξάγουν τους βρώμικους πολέμους του ΝΑΤΟ και για να ενοχοποιούν τη Ρωσία, εμφανιζόμενοι ως ειδικές ρωσικές δυνάμεις…
  Αν πράγματι οι  UNO-UNSO δεν είναι «ουκρανική αντιπολίτευση» αλλα μια απόκρυφη δύναμη του ΝΑΤΟ,που χρησιμοποιεί σαν βάση της την Ουκρανία, αυτό θα σήμαινε ότι ο ειρηνικός συμβιβασμός της Ε.Ε. με τους μετριοπαθείς (της αντιπολίτευσης) δυναμιτίσθηκε από τον μείζονα παίκτη, ο οποίος αποκλείσθηκε στις 21 Φεβρουαρίου από τις διπλωματικές συνομιλίες του Κιέβου- το Σταίητ Ντηπάρτμεντ της Βικτώρια Νούλαντ.»

 ( Φ. Γουίλλιαμ ΄Ενγκνταλ: « Ο Βιασμός της Ουκρανίας. Αρχή Δεύτερης Φάσης» Information Clearinghouse).
                                     *
                                *         *
Υστερόγραφο: Οι πληροφορίες που επικαλείται ο Αμερικανός δημοσιογράφος για τον ρόλο της τουρκικής ΜΙΤ, δηλαδή την ανάμειξη της Τουρκίας στην αντιρωσική ανατρεπτική επιχείρηση  στην Ουκρανία, ρίχνουν πρόσθετο φως  για την διεισδυτική ανάγνωση των πρόσφατων  ανατολίτικων ακκισμών της τουρκικής διπλωματίας προς την κατεύθυνση της Ρωσίας -πρώτα με τις δηλώσεις  Νταβούτογλου και στην συνέχεια με το τηλεφώνημα Ερντογάν προς τον Πούτιν. Ιδιαίτερα με τον Ερντογάν, να αποστασιοποιείται «φιλορωσικά» από την δυτική συγχορδία καταδίκης της «εισβολής» στην Ουκρανία…
* ΄Οτι οι «ελεύθεροι σκοπευτές», που σκόπευαν αδιαφόρως πολίτες, αστυνομικούς και δημοσιογράφους δεν ήσαν προσωπικό ασφαλείας αλλά από τη παράταξη των «εξεγερμένων» αποδείχθηκε με την ομολογία του Εστονού υπουργού των Εξωτερικών στη τηλεφωνική συνομιλία του με την Βαρώνη ΄Αστον που διέρρευσε στο διαδίκτυο αλλά  καταπνίγηκε από τα συστημικά ΜΜΕ  της Δύσης.

UKRAINE

The Western Press like to portray Russia as the aggressor in the Ukraine conflict but they leave out key information like the $ 5 billion the US CIA spent on a Gladio-style operations designed to destabilize the duly elected government of Ukraine and to effect regime change.   Though Ukraine was ripe for destabilization, CIA-backed NGOs played a key role in this destabilization.  They played on the hopes and dreams and fears of the Ukrainian peoples and set one faction against the other knowing full-well what they were doing.  At stake here was the US Geopolitical Strategy set fourth by Zbigniew Brzezinski to encircle Russia and marginalize and contain Russia’s growing power and prestige in the world.  Never mind the assurances the US gave Russia after the fall of the Berlin wall that NATO wouldn’t move one more inch further east.  And of course the desire to keep Quigley’s Anglo-American Establishment dominant by stunting and punishing Russia.  Also at stake was the plunder of natural resources of Ukraine by the IMF whose method of operation is to burden countries with debt and then move in to ‘asset-strip‘ the targeted country; in this case Ukraine. 

The IMF’s detailed method can be found here: Who the International Aid Agencies Serve.  Without an understanding of the history and geography of Ukraine the Western public are easy prey for Western propaganda. The US public would be horrified if they were to learn that the US is backing the neo-nazis in Ukraine and that their tax dollars were being used to slaughter men, women and children all across the Donbass area just to please Mr. Global.   Below, I’ve supplied a few key articles to put this conflict in perspective.   (Click to enlarge picture below)


The sad story of what the West has lost due to public ignorance and the greed and manipulation of the West by Mr. Global.

US tax dollars at work. All based on lies.

How many military bases do we (the US) have worldwide? We have no F-ing idea…

Western news outlets have been incessantly attempting to portray Russia as the belligerent power over the past year, even though many of the facts contradict this perspective. In order to justify an illegal coup in Kiev – which is part of a grander strategy of destabilizing, encircling and antagonizing the Russian Federation – the presstitutes are hard at work manufacturing narratives and preparing “Americans for conflict with Russia”, as Dr. Paul Craig Roberts wrote in his article: ‘CNN is Beating the Drums of War’.

Though not directly related to the US Orchestrated conflict in Ukraine, similar techniques of duplicity, murder and mayhem using the operation Gladio method can be discovered here:

An ISIS perspective from a Sunni Muslim …


New Eastern Outlook

IMF Asset-Stripping Kiev:“What the insane Washington-orchestrated civil war in Ukraine has not yet destroyed in Ukraine over the past year, now the conditions demanded by the US Treasury-controlled International Monetary Fund will. Kiev on March 13 received the first $5 billion tranche of a $17.5 billion three year IMF loan. It desperately needs the cash to avoid insolvency. However, in typical IMF policy, the aim of the money is to act as a poisoned “carrot” to force the victim country to undertake draconian “reforms” whose only effect will be to open the doors to foreign banks and multinationals to further rape and plunder what’s left of their economy. Now Kiev is about to commit energy Hari-Kiri to please the IMF and the US-imposed American-born Finance Minister, Natalie Ann Jaresko.

Before the US coup d’etat on February 22, 2014 in Kiev ousting a democratically-elected Prsident Viktor Yanukovich with aid of CIA snipers, self-styled neo-nazi Pravy Sektor gangsters and George Soros’ Ukrainian NGO, Ukraine’s president had opted to join the Russia-led Eurasian Economic Union in return for generous financial loans from Moscow and a huge cut over 30% in the price the country must pay to Russia’s Gazprom to import natural gas. Yanukovich stressed at the time he wanted to continue a dialogue on closer association with the EU as well. For the neo-conservative war faction in the Obama Administration that was a no! no! Washington wanted to destroy Russia and Putin and the way to do that, the ridiculous neo-conservatives such as John Brennan at CIA or Victoria ‘Fuck the EU’ Nuland at the State Department or Joe Biden or Senator John McCain saw it, was creating a pro-NATO coup in Kiev after a similar US Color Revolution in 2004 failed to achieve the goal.”


Κλείνοντας λοιπόν αυτή τη μακροσκελή έρευνα που τελεία δεν έχει μπει καθώς τα γεγονότα τα οποία διαδραματίζονται και κατά πολλούς ειναι ασύνδετα παραθέτω σαν περίληψη των πάντων το κάτωθι άρθρο το οποίο αναφέρει συνοπτικά την Επιχείρηση Gladio I & II . Μια επιχείρηση που ουδείς ουσιαστικά έχει αποφανθεί με σαφήνεια πότε ακριβώς ξεκίνησε αλλά που σίγουρα δεν έχει τελείωσει ....και δεν θα τελειώσει έτσι απλά.

GLADIO II : Η προέλευση της προσπάθειας του ΝΑΤΟ για την σύσταση Μυστικού Ισλαμικού ‘‘ πληρεξούσιου’’


GLADIO TIME LINE

1940 In England Prime Minister Winston Churchill creates the secret stay-behind army Special Operations Executive (SOE) to set Europe ablaze by assisting resistance movements and carrying out subversive operations in enemy held territory. After the end of World War Two the stay-behind armies are created on the experiences and strategies of SOE with the involvement of former SOE officers.

1944 London and Washington agree on the importance of keeping Western Europe free from Communism. In Greece a large Communist demonstration taking place in Athens against British interference in the post war government is dissolved by gunfire of secret soldiers leaving 25 protesters dead and 148 wounded.

1945 In Finland Communist Interior Minister Leino exposes a secret stay-behind which is being closed down.

1947 In the United States President Harry Truman creates the National Security Council (NSC) and the Central Intelligence Agency (CIA). The covert action branch of the CIA, the Office of Policy Coordination (OPC) under Frank Wisner sets up stay-behind armies in Western Europe.

1947 In France Interior Minister Edouard Depreux reveals the existence of a secret stay-behind army in France codenamed „Plan Bleu“.

1947 In Austria a secret stay-behind is exposed which had been set up by right-wing extremists Soucek and Rössner. Chancellor Körner pardons the accused under mysterious circumstances.

1948 In France the “Western Union Clandestine Committee” (WUCC) is being created to coordinate secret unorthodox warfare. After the creation of NATO a year later the WUCC is being integrated into the military alliance under the name “Clandestine Planning Committee” (CPC).

1949 The North Atlantic Treaty Organisation (NATO) is founded and the European headquarters is established in France.

1951 In Sweden CIA agent William Colby based at the CIA station in Stockholm supports the training of stay-behind armies in neutral Sweden and Finland and in the NATO members Norway and Denmark.

1952 In Germany former SS officer Hans Otto reveals to the criminal police in the city of Frankfurt in Hessen the existence of the fascist German stay-behind army BDJ-TD. The arrested righ-wing extremist are found non guilty under mysterious circumstances.

1953 In Sweden the police arrests right winger Otto Hallberg and discovers the Swedish stay-behind army. Hallberg is set free and charges against him are mysteriously dropped.

1957 In Norway the director of the secret service NIS, Vilhelm Evang, protests strongly against the domestic subversion of his country through the United States and NATO and temporarily withdraws the Norwegian stay-behind army from the CPC meetings.

1958 In France NATO founds the Allied Clandestine Committee (ACC) to coordinate secret warfare and the stay-behind armies. When NATO establishes new European headquarters in Brussels the ACC under the code name SDRA 11 is hidden within the Belgian military secret service SGR who has its headquarters next to NATO.

1960 In Turkey the military supported by secret armies stages a coup d’état and kill Prime Minister Adnan Menderes.

1961 In Algeria members of the French stay-behind and officers from the French War in Vietnam found the illegal Organisation Armee Secrete (OAS) and with CIA support stage a coup in Algiers against the French government of de Gaulle which fails.

1964 In Italy the secret stay-behind army Gladio is involved in a silent coup d’état when General Giovanni de Lorenzo in Operation Solo forces the Italian Socialist Ministers to leave the government.

1965 In Austria police forces discover a stay-behind arms cache in an old mine close to Windisch-Bleiberg and force the British authorities to hand over a list with the location of 33 other MI6 arms caches in Austria.

1966 In Portugal the CIA sets up Aginter Press which under the direction of Captain Yves Guerin Serac runs a secret stay-behind army and trains its members in covert action techniques including hands on bomb terrorism, silent assassination, subversion techniques, clandestine communication and infiltration and colonial warfare.

1966 In France President Charles de Gaulle denounces the secret warfare of the Pentagon and expells the European headquarters of NATO. As the military alliance moves to Brussels secret NATO protocols are revealed that allegedly protect right-wingers in anti-communist stay-behind armies.

1967 In Greece the stay-behind army Hellenic Raiding Force takes over control over the Greek Defence Ministry and starts a military coup d’état installing a right wing dictatorship.

1968 In Sweden a British MI6 agent closely involved with the stay-behind army betrays the secret network to the Soviet secret service KGB.

1969 In Mozambique the Portugese stay-behind army Aginter Press assassinates Eduardo Mondlane, President of the Mocambique liberation party and leader of the FRELIMO movement (Frente de Liberacao de Mocambique).

1969 In Italy the Piazza Fontana massacre in Milano kills sixteen and injures and maimes 80 and is blame on the left. Thirty years later during a trial of right-wing extremists General Giandelio Maletti, former head of Italian counter-intelligence, claims that the massacre had been carried out by the Italian stay-behind army and right wing terrorists on the orders of the US secret service Central Intelligence Agency (CIA) in order to discredit the Italian Communists.

1970 In Spain right wing terrorists including Stefano delle Chiaie of the Gladio stay-behind army are hired by Franco’s secret police. They had fled Italy following an aborted coup during which right-wing extremist Valerio Borghese had ordered the secret army to occupy the Interior Ministry in Rome.

1971 In Turkey the military stages a coup d’état and takes over power. The stay-behind army Counter-Guerrilla engages in domestic terror and kills hundreds.

1972 In Italy a bomb explodes in a car near the village Peteano killing three Carabinieri. The terror, first blamed on the left, is later traced back to right-wing terrorist Vincenzo Vinciguerra and the Italian stay-behind code named Gladio.

1974 In Italy a massacre during an anti-fascist demonstration in Brescia kills eight and injures and maims 102, while a bomb in the Rome to Munich train “Italicus Express”, kills 12 and injures and maims 48.

1974 In Denmark the secret stay-behind army Absalon tries in vain to prevent a group of leftist academics from becoming members of the directing body of the Danish Odense University whereupon the secret army is exposed.

1974 In Italy General Vito Miceli, chief of the military secret service, is arrested on charges of subversive conspiracy against the state and reveals the NATO stay-behind secret army during trial.

1976 In Germany in the secret service BND secretary Heidrun Hofer is arrested after having revealed the secrets of the German stay-behind army to her husband who was a spy of the Soviet secret service KGB.

1977 In Turkey the stay-behind army Counter-Guerrilla attacks a demonstration of 500’000 in Istambul by opening fire at the speaker’s platform leaving thirty-eight killed and hundreds injured.

1977 In Spain the secret stay-behind army with support of Italian right-wing terrorists carries out the Atocha massacre in Madrid and in an attack on a lawyer’s office closely linked to the Spanish Communist party kill five people.

1978 In Norway the police discovers a stay-behind arms ache and arrests Hans Otto Meyer who reveals the Norwegian secret army.

1978 In Italy former Prime Minister and leader of the Christian Democratic Party, Aldo Moro, is taken hostage in Rome by an armed secret unit and killed 55 days later because he wanted to include the Italian Communists in the government.

1980 In Italy a bomb explodes in the waiting room of the second class at the Bologna railway station, killing 85 and seriously injuring and maiming a further 200. Investigators trace the crime back to right-wing terrorists.
1980 In Turkey the commander of the stay-behind army Counter-Guerrilla, General Kenan Evren, stages a military coup and seizes power.

1981 In Germany a large stay-behind arsenal is being discovered near the German village of Uelzen in the Lüneburger Heide. Right wing extremists are alleged to have used the arsenal in the previous year to carry out a massacre during the Munich October bear festival killing 13 and wounding 213

1983 In the Netherlands strollers in the forest discover a large arms cache near the Dutch village Velp and force the government to confrim that the arms were related to NATO planning for unorthodox warfare.

1984 In Turkey the stay-behind army Counter-Guerrilla fights against the Curds and kills and tortures thousands in the following years.

1984 In Italy right-wing terrorist Vincenzo Vinciguerra in court reveals Operation Gladio and the involvement of NATO’s stay-behind army in acts of terrorism in Italy designed to discredit the communists. He is sentenced to life and imprisoned.

1985 In Belgium a secret army attacks and shoots shoppers in supermarkets randomly in the Brabant county killing twenty-eight and leaving many wounded. Investigations link the terror to a conspiracy among the Belgian stay-behind SDRA8, the Belgian Gendarmerie SDRA6, the Belgian right-wing group Westland New Post, and the Pentagon secret service Defense Intelligence Agency (DIA).

1990 In Italy judge Felice Casson discovers documents on Operation Gladio in the archives of the Italian military secret service in Rome and forces Prime Minister Giulio Andreotti to confirm the existence of a secret army within the state to parliament. As Andreotti insists that Italy had not been the only country involved in the conspiracy the secret anti-communist stay-behind armies are discovered across Western Europe.

1990 In Switzerland Colonel Herbert Alboth, a former commander of the Swiss secret stay-behind army P26, in a confidential letter to the Defence Departement declares that he is willing to reveal „the whole truth“. Thereafter he is found in his house stabbed with his own military bayonet. The detailed parliamentary report on the Swiss secret army is being presented to the public on November 17.

1990 In Belgium the NATO linked stay-behind headquarters Allied Clandestine Committee (ACC) meets on October 23 and 24 under the presidency of Belgian General Van Calster, director of the Belgian military secret service SGR.

1990 In Belgium on November 5 NATO categorically denies the allegations of Prime Minister Andreotti concerning NATO’s involvement in Operation Gladio and secret unorthdox warfare in Western Europe. The next day NATO explains that the denial of the previous day had been false while refusing to answer any further questions.

1990 In Belgium the parliament of the European Union (EU) sharply condemns NATO and the United States in a resolution for having manipulated European politics with the stay-behind armies.

1991 In Sweden the media reveals that a secret stay-behind army existed in neutral Finland with an exile base in Stockholm. Finnish Defence Minister Elisabeth Rehn calls the revelations “a fairy tale”, adding cautiously “or at least an incredible story, of which I know nothing.”

1991 In the United States the National Security Archive at the George Washington University in Washington files a Freedom of Information (FOIA) request concerning the secret stay-behind armies with the CIA in the interest of public information and scientific research. The CIA rejects the request with the standart reply: “The CIA can neither confirm nor deny the existence or non-existence of records responsive to your request.”

1995 In England the London based Imperial War Museum in the permanent exhibition “Secret Wars” reveals next to a big box full of explosives that the MI6 and SAS had set up stay-behind armies across Western Europe.

1995 In Italy the Senate commission headed by Senator Giovanni Pellegrino researching Operation Gladio and the assassination of former Prime Minister Aldo Moro files a FOIA request with the CIA. The CIA rejects the request and replies: “The CIA can neither confirm nor deny the existence or non-existence of records responsive to your request.”

1996 In Austria stay-behind arms caches set up by the CIA are discovered. For the Austrian government Oliver Rathkolb of Vienna University files a FOIA request concerning the secret stay-behind armies with the CIA. The CIA rejects the request and replies: “The CIA can neither confirm nor deny the existence or non-existence of records responsive to your request.”


Στο τέλος του Β ΠΠ, καθώς οι  συμμαχικές  δυνάμεις  αποχωρούσαν απο την Ηπειρωτική Ευρώπη το AOSS και BSOE άφησαν πίσω ορισμένες παραστρατιωτικές μονάδες , σε θέσεις κρατών όπου ήταν υπο την κατοχή τους .. Αυτοί οι μυστικοί στρατοί (πράκτορες)  αποκαλούνταν  «stay behind » και είχαν επιτυχώς χρησιμοποιηθεί μαζί με διάφορες άλλες μονάδες καταδρομών κατά τη διάρκεια του πολέμου με τον Αξονα .

Αναφορικά με αυτό ο Ian Fleming (συγγραφές των ταινιών James Bond) ήταν υπεύθυνος για την μονάδα γνωστή ως  30 Assault και ο αδελφός του ήταν υπεύθυνος για την οργάνωση των μονάδων stay behind που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου

Ο σκοπός αυτών των μυστικών στρατών, κατά την μεταπολεμική περίοδο, ήταν να λειτουργήσουν, ως το πρώτο ανάχωμα σε περίπτωση μιας Σοβιετικής εισβολής στης Δυτική Ευρώπη.

Ωστόσο, είχαν επίσης μια σιωπηρή αποστολή να ‘’παρενοχλούν’’,  τους Σοβιετικούς  χρησιμοποιώντας το αντάρτικο των πόλεων . Κατά τη Διάσκεψη της Γιάλτας ο Josef Stalin αναφέρεται σε αυτό, ...μιλάμε για «πράκτορες της κυβέρνησης του Λονδίνου που συνδέονται με την λεγόμενη αντίσταση» στην Πολωνία που είχε σκοτώσει 212 Ρώσους  στρατιώτες.
Ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ πρότεινε ότι θα ήταν ένα καλό σημείο για την αναβολή της συνεδρίασης, πριν από τον Winston Churchill, χωρίς να αρνείται ρητά ότι είχε ισχυριστεί ο  Στάλιν.

Συγκεκριμένα είπε, "Πρέπει να αναφέρω ότι και η Βρετανική και η Ρωσική κυβέρνηση έχουν διαφορετικές πηγές πληροφόρησης στην Πολωνία απο τις οποίες καταγράφουν τα δεδομένα.» Δίνοντας ως δεδομένο  ότι ήταν ο Churchill που εμφανώς έδωσε τη εντολή  στους  Βρετανούς κομάντο και στις αντιστασιακές δυνάμεις να ‘’βάλουν φωτιά στην Ευρώπη’’ χρησιμοποιώντας την παλιά τακτική ώστε να καλύψει τα νώτα του με αυτό το σχόλιο.,   

Έτσι, όταν ο πόλεμος τελείωσε, η αποστολή αυτή συνεχίστηκε, με πράκτορες είτε στρατιωτικούς, είτε των υπολοίπων υπηρεσιών  που λειτουργούσαν σε όλα τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ, ακόμη και σε χώρες που δεν ήταν μέλη του, όπως η Σουηδία, τουλάχιστον για μια φορά, και Γαλλία.

Η επιλογή βασιζόταν σε μέλη των κυβερνήσεων του κράτους υποδοχής με μυστικότητα  - κάποιες φορές ακόμα και οι αργηχοί των κυβερνήσεων δεν γνώριζαν απο όσους ήταν στις στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες και οι οποίοι είχαν πληρη γνώση της κατάστασης

Ως εκ τούτου, ο στρατός των ‘’stay behind’’ λειτουργούσε στο παρασκήνιο, με σχεδόν καμία δημόσια αναγνώριση της επιρροής τους μέχρι το 1990 , όπου ο Ιταλός πρωθυπουργός Giulio Andreotti παραδέχτηκε ότι οι μονάδες στην Ιταλία με κωδικό όνομα Gladio , όντος υπήρχαν για δεκαετίες .

Η ΤΡΙΤΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ

Αυτό που ο Andreotti  δεν παραδέχτηκε , αλλά είχε γίνει πασιφανές μέσω πολλών επίσημων και ενεπίσημων ερευνών μέχρι τότε, είναι ότι οι μυστικοί στρατοί , δημιούγησαν μια Τρίτη αποστολή , υποστηριζόμενοι απο την εγχώρια  σοσιαλιστική και κομμουνιστική  ιδεολογία , των πολιτικών και των κομμάτων.

Αρχεία της  MI5 που είναι τώρα διαθέσιμα μέσω των εθνικών αρχείων, δείχνουν ότι η παράνοια στίς δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών σχετικά με την κομμουνιστική πολιτική ανατροπή, έλαβε χώρα ακόμα και πριν από τον 2 Π.Π, πόσο μάλλον του ψυχρού πολέμου. Ακριβώς όπως κατασκόπευαν, διεισδύσαν και χειραγώγησαν την στροφή στον αιώνα του αναρχισμού , υπέβαλαν τα συνδικάτα , το εργατικό κίνημα , ολες τις κουμουνιστικές ομάδες και πολλοί υποπτεύθηκαν κομμουνιστες που κατείχαν θέσεις σε δημοσια αξιωματα (όπως συγγραφείς)ακολουθώντας τις ίδιες τακτικές. Κατασκόπευαν ακομα και πρώην δικούς τους κατασκοπους , συμπεριλαμβανομένου του Arthur Ransome ο οποίος ήταν στην Ρωρσία κατα τη διάρκει της επανάστασης των Μπολσεβικων παρακολουθώντας τον Leon Trotsky 

Το ποτε ακριβώς το ενεργό μέρος των αποστολών των μυστικών στρατών  μετατράπηκε σε μέσο για την εγχώρια αντι-ανατροπή δεν είναι σαφές. Κάποια στιγμή στη δεκαετία του 1950 ή τη δεκαετία του 1960, υπήρξε μια αλλαγή στη στρατηγική που χρησιμοποιούσαν οι μυστικοί στρατοί, όχι μόνο για να συγκεντρώνουν πληροφορίες σχετικά με αυτές τις ομάδες και τα άτομα, αλλά για να καταστρέψουν τη στήριξή τους μέσω της βίας.

Πολυάριθμες τρομοκρατικές επιθέσεις, από την Τουρκία στην Ιρλανδία, υποκινήθηκαν, μέσω ειτε προβοκάτσιας, ειτε προσωπικής ενασχολησης από μέλη των μυστικών στρατών, συμπεριλαμβανομένων πολυάριθμων βομβιστικών επιθέσεων  στην Ιταλία και τη δολοφονία του Aldo Moro, η Oktoberfest βομβιστική επίθεση στο Μόναχο και τις σφαγές της Βραβάνδη στο Βέλγιο.

 Όλες οι μορφές τρομοκρατίας των πολεων διαπράττονταν, συχνά από νεοφασίστες θέτοντας τον εαυτό τους ως αριστερό , για να τρομοκρατηθεί το κοινό, να πολωθει η κοινή γνώμη και να καστρέψει την υποστήριξη στον βασικο άξονα των αριστερών πολιτικών κινήσεων και κινημάτων.

Η διαδικασία ήταν επιτυχής, συμβάλλοντας τελικά στην πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και τη διασφάλιση ότι οι πολιτικές που επιλέγονταν  από τους ηγέτες των χωρών του ΝΑΤΟ ήταν σε συνολική τροχιά που επιδιώκεται από το αγγλοαμερικανικό κατεστημένο.

 Αυτή η ιστορία είναι σχετικά πολύ γνωστή στους φοιτητές της ιστορίας και τάσσεται υπέρ των εναλλακτικών μέσων ενημέρωσης, αν και η λειτουργία του μυστικού στρτού στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχει τεθεί υπό λεπτομερή έρευνα του, για παράδειγμα, όπως η ιταλική Gladio.


Ίσως αυτό είναι ένα θέμα σημασιολογίας, επειδή τη ίδια στιγμή που η παραμονή των μονάδων stay behind άρχισε στην ήπειρο ξεκίνησε και η κυριαρχία του τρόμου, καθώς και το ιρλανδικό «προβλήματα».

Η ίδια τακτική εφαρμοστηκε  για το πολιτικό κίνημα που αφορά την ανεξαρτησία της Ιρλανδίας ως προς το δημοκρατικό κομμουνιστικό κίνημα στην Ιταλία και αλλού. Τόσο ο Ρεπουμπλικάνος όσο και οι ‘’Loyalist’’ ριζοσπαστικές φατρίες που είχαν διεισδύσει, σκλήρηναν και στρατικοποίησαν ορίζοντας τον δρόμο μόνο προς την βία και την αυτοκαταστροφή αφήνοντας την αίσθηση της συμπαιγνίας στην ιρλανδική σύγκρουση, όπως επι παραδείγματι με την παραμονή πίσω από στρατούς. Το συγκεκριμένο γεγονός περιγράφηκε απο πολλές επίσημες και ανεπίσημες έρευνες, με πιο γνωστή την έρευνα Cory.

Καθώς η γνώση για το Gladio και τους άλλους μυστικούς στρατούς είναι εξαιρετικά σημαντική, σε μεγάλο βαθμό ειναι ιστορική .Απο όσο μου επιτρέπεται να γνωρίζω δεν υπάρχει καμία απειλή για εγχώρια ανατροπή, είτε απο τα Κομουνιστικά καθεστώτα είτε σε πραγματικό χρονο είτε πλασματικό , η γη συνεχίζει να γυρίζει εδώ και χρόνια.

Την ίδια στιγμή ενώ η Ιρλανδική σύγκρουση συνεχίζει να σιγοβράζει , η παρατεταμένη εκστρατεία της αστικής τρομοκρατίας στην Βρεταννική περιοχή έκλεισε παραπάνω από 15 χρόνια, και θα αναρωτηθεί κάποιος γιατί ειναι αυτό σημαντικό ακόμα ;

Gladio Μέρος  B

Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα έχει δοθεί μέσα απο μια σειρά εξαιρετικών συνεντεύξεων πρώην μεταφραστών του FBI, και του πληροφοριοδότη Sibel Edmonds, που διενεργούντο απο μια απο τις εναπομείνουσες θεωρίες συνωμοσίας της 9/11 του παγκοσμίως γνωστού συνωμοσιολόγου James Corbett.

Τις τελευταίες εβδομάδες ο, Edmonds περιέγραψε πως το σύγχρονο παιχνίδι κατασκοπίας γύρω απο το ριζοσπαστικό Ισλάμ , τεκμηριώνοντάς το με τα έργα του Nafeez Ahmed ανάμεσα σε άλλους, είναι στην πραγματικότητα η διαδοχή του GLADIO.

Aναφέρθηκε σε αυτό ονομάζοντάς το GLADIO B προσδιορίζοντας μιας αλλαγή στην πολιτική περίπου το 1996, που ακολούθησε το περιστατικό   Suserluk όπου για ακόμα μια φορά πρόδωσε τις ενέργειες που γινόταν στο Βαθύ Τουρκικό κράτος .

Για να παραφράσω τον Edmonds: αν και η συμπαιγνία με το ριζοσπαστικό Ισλάμ είχε αρχίσει εδώ και δεκαετίες, δεν ήταν μέχρι το 1996  όπου μια επίσημη απόφαση απο το ΝΑΤΟ να εγκατελειφθεί η προηγούμενη μυστική σχέση που υπήρχε με νεοφασίστες και αναρχοεθνικιστές και να την αντικαταστήσουν με τους Ισλαμιστές.

Αυτό επιβεβαιώνεται απο πολλά δεδομένα , επι παραδείγματι: η  Διεθνή Ισλαμική Οργάνση Al-Muhajiroun ξαφνικά έγινε πολύ εμφανής στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1996-7.

Ο Omar Bakri, ο οποίος αργότερα παραδέχτηκε ότι ήταν πληροφοριοδότης  της ΜΙ5, ήταν ο άνθρωπος κλειδί στην Al-Muhajiroun και σε άλλες ‘’αδελφές επιχειρήσεις’’ όπως το Διεθνές Ισλαμικό Μέτωπο . Ηταν ο βασικός κορμός στην διαδικασία της  στρατολόγησης , ριζοσπαστικοποίησης και εκπαίδευσης νέων Μουσουλμάνων, ώστε να σταλούν στους πολέμους του ΝΑΤΟ για την αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων

Επιπλέον ο Al Muqatila, ευρέως γνωστός ότι ανήκε στην Ομάδα Ισλαμιστών Μαχητών της Λυβίης ή αλλιώς L.I.F.G., επίσης προεξέχοντα στην Βρεατνία εκείνη την δεδομένη στιγμή.

Μετά  την αποτυχημένη δολοφονική απόπειρα εναντίων του Καντάφι τον Φεβρουάριο 1996 αρκετοί ανώτατοι αξιωματικοί της ομάδας, μετακόμισαν τα κεντρικά τους γραφεία στην Βρετανία  . Ανάμεσα σε αυτούς ήταν ο Anas Al-Liby, που πιθανόν ήταν πράκτορας της ΜΙ6, ο οποίος στρατολογήθηκε για να πάρει μέρος στην δολοφονική απόπειρα. Ζούσε στο Μάντσεστερ απο το 1996 μέχρι το 2000 , έχοντάς του χορηγηθεί πολιτικό άσυλο ..
Μια επιδρομή στα σπιτια που ήταν συνδεδμένα με τον Al-Liby τον Μάιο 2000 οδήγησε σε πολλές συλλήψεις, αλλά ο Al-Liby κατάφερε και διέφυγε απο την σύλληψη των αρχών .

Σύμφωνα με τον Edmonds,μέχρι εκείνη την εποχή η επιχείρηση Gladio B, είχε επεκταθεί και περιελάμβανε τους ακραίους Ισλαμιστές της Κεντρικής Ασίας και της περιοχής του Καυκάσου , ειδικότερα, δε κατα μήκος της Μέσης Ανατολής αλλά και γενικά.

Και πάλι μεγάλο μέρος των πληροφοριών υποστηρίζει αυτή θέση , ειδικότερα σε σχέση με το Κίνημα Goulen , αλλά και με τις σχέσεις που  είχε το ΝΑΤΟ με τις ισλαμικές οργανώσεις όπως την Αδελφότητα των Μουσουλμάνων και με τρομοκρατικά γκρουπ όπως το Jundullah που υπάρχουν για να αποσταθεροποιήσουν το Ιραν , και MEK/MKO.

Τα περισσότερα απο αυτά μπορούν να γίνουν γνωστά, απο την ανάγνωση απο τα ‘’σωστά μάτια και αυτιά ’’ των επικρατέστερων εκθέσεων και απο το να ειναι κάποιος αρκετά υπομονετικός ώστε να ξεχωρίσει τα πραγματικά δεδομένα και ιστορίες απο τις φαινομενικά αληθείς , χωρίς να προσκολάτε στην ιστορία ξεχνώντας που αυτή οδηγεί. Παρ όλα αυτά έχουμε παραμείνει στο βασικό ερώτημα κλειδί.

Πότε το Gladio A έγινε  Gladio B?

Ενώ μεγάλο μέρος της ανάλυσης του Edmond για το Gladio B έχει επαληθευτεί απο εκείνους που γνωρίζουν που να κοιτάξουν και πως τα στοιχεία που παρατίθενται  , και κατα πολύ επισφραγισμένο απο δική μου προσωπική εργασία στην τρομοκρατία με διπλούς και τριπλούς πράκτορες.

Υπάρχουν πολλές πληροφορίες που το λιγότερο που δείχνουν είναι ότι η ιδέα της εναλαγής του Φασιστικού GLADIO A απο το Ισλαμικό GLADIO B στρατηγικά εμφανίστηκε πολύ νωρίτερα απο τις ήδη αναφερόμενες ημερομηνίες .

Η έκθεση του GLADIO A ξεκίνησε στην Τουρκία την δεκαετία 1970 , κερδίζοντας την προσοχή περισσότερο, όταν αποκαλύφθηκαν πολλά έγγραφα σε δημόσια θέα.


Αυτά περιελάμβαναν το Αμερικανικό Εγχειρίδιο Στρατού στα πεδία των Μαχών 31-15:

Επιχειρήσεις Εναντίων Ασυνήθηστων Δυνάμεων , ένα ειδικό εγχειρίδιο πολέμου της δεκαετίας του 1960 που αφορούσε την εκπαίδευση και το οποίο μεταφράστηκε στην Τουρκική γλώσσα. Ηταν πιθανόν αναπόφευκτο μετά τις αποκαλύψεις για την Τουρκική ανάμιξη, με αποτέλεσμα  όλες οι αποκαλύψεις να πρέπει να εμφανιστούν ως άχρηστες.

Εν τω μεταξύ στην ιταλία ο δικαστής με το όνομα Felice Casson ερευνούσε διάφορες τρομοκρατικές ενέργειες συμπεριλαμβαομένης της βομβιστικής επίθεσης το 1972 στο Πετεάνο . Αυτό τελικά τον οδήγησε στον δράστη – Vincenzo Vinciguerra,έναν νεο φασίστα και μέλος της οργάνωσης Ordine Nuovo και Avanguardia Nazionale  ο οποίος φυγαδεύφθηκε κρυφά απο την χώρα μετά την βομβιστική επίθεση και προστατεύτηκε απο το διεθνές δίκτυο Gladio

O Vinciguerra επανήλθε στην Ιταλία και άρχισε να μιλάει , εξηγώντας όλη την επιχείρηση . Σε αυτό το σημείο ήταν που η προστασία σταμάτησε, και τέθηκε σε δίκη..Εάν οι πληροφορίες που προέρχονταν απο την Τουρκία δεν ήταν αρκετές για να σηματοδοτήσουν το ΝΑΤΟ σαν το πέπλο που κάλυπτε τους μυστικούς στρατούς, η κατάθεση του Vinciguerra σίγουρα ήταν.

Ευτυχώς γι 'αυτούς , ήταν σε κομβικό σημείο η  ιστορία της συμπαιγνίας του ΝΑΤΟ με το ριζοσπαστικό Ισλάμ όταν o Αλί Μοχάμεντ εισήλθε σε συμπλοκή με ενα σημαντικό τροπο . Το 1984 , όπως ο Vinciguerra ανέφερε από την ιστορία της Gladio στην Ιταλία , ο Αλί πρόσφερε τις υπηρεσίες του στη CIA , η οποία και τον στρατολόγησε . Είχε σταλεί για να κατασκοπεύει τη Χεζμπολάχ στη Γερμανία , η οποία έκανε με τη χρήση του « dangled mole » τακτική που αποκαλύπτει τους στόχους του, ότι δούλευε για τη CIA , αλλά προσπαθεί να τους πείσει ότι ήταν ακόμα πιστός στο πλευρό τους . Ακόμα κι αν διεισδύσε στην ομάδα με επιτυχία, υποτίθεται ότι απολύθηκε από τη CIA σε αυτό το σημείο ώστε να φανεί αναξιόπιστη .

Ωστόσο, υπάρχουν πολλά αποδεικτικά στοιχεία, ότι όλο αυτό ήταν ένα καλοστημένο θέατρο, που σχεδιάστηκε για να αναγκάσει τον Ali να φανεί ως  μη φερέγγυος πράκτορας με αποτέλεσμα να συγκαληφθεί η όλη κατάσταση,. Για ένα πράγμα είμαι σίγουρος, ότι η πρώτη επαφή του Alli με την Cia δεν ήταν όταν τους πλησίασε το Καϊρο το 1984 , αλλά όταν τον πλησίασαν αυτοί στην Αμερική το 1981. 

Ενώ τα μέλη της ίδιας Αιγυπτιακής ομάδας που ανήκε και ο Αλη δολοφόνησαν τον Anwar Sadat , ο Αλη ήταν σε μια τετράμηνη εκπαίδευση στο  Fort Bragg στην Βορεια Καρολίνα . Κατα την παραμονή του εκέι τον πλησίασε η CIA όπου προσπάθησαν να τον στρατολογήσουν
.
Παρά την πολυπλοκότητα , αυτές οι πληροφορίες προήλθαν απο επίσημες πηγές που λέγονται ‘’Κεντρο Καταπολέμησης της Τρομοκρατίας στο West Point. Δημιουργησαν ένα νέο βιογραφικό για τον Ali Mohamed περιγράφοντας την επαφή του 1981 και αναφέροντας σαν πηγή μια συνέντευξη με τον Dan Coleman, τον πράκτορα του FBI που αποσπάστηκε απο την ομάδα της CIA για τον Bin Laden και ο οποίος ομολόγησε κατα του Αλή αφού συνελήφθει.

Το προφίλ δεν ειναι πλέον διαθέσιμο στο West Point (δεν μπορώ να φανταστώ το γιατί ) αλλά ειναι διαθέσιμο μέσω του   Wayback Machine 

Eπιπλέον εάν ο Αλή θεωρείτο αναξιόπιστος το 1984 τότε :

Γιατί κανόνισαν γι αυτόν Βίζα ώστε να πετάξει στην Αμερική το 1985 ?
Γιατί δεν ειδοποίησαν κανέναν για τον κίνδυνο που ενείχε η αίτηση που έκανε στον στρατό ?
Γιατί έστειλαν έναν πράκτορα για να τον συναντήσει στο Fort Bragg μετά την επιτυχημένη αίτηση που έκανε στον Αμερικανικό Στρατό στο ειδικό κέντρο πολέμου ?
Γιατί ο οποιοσδήποτε τον γνώριζε , απο την γυναίκα του και τους φίλους του στην Καλιφόρνια , μέχρι τον διοικητή του στο Fort Bragg νόμιζν ότι δούλευε για την CIA εκείνη την συγκεκριμένη περίοδο ;

Ali Mohamed: Gladio B ?

Η σπουδαιότητα αυτού ήταν ότι ο Αλη ήταν στην Al Quaeda, ο Yves Guerin-Serac και Pino Rauti στο Aginter Press και Ordine Nuovo –ένας πεπειραμένος των ειδικών δυνάμεων πράκτορας ο οποίος , θα μπορούσε να εκπαιδεύσει νεοεισαχθένετες σε βίαιες  ακραίες πράξεις  .

Ο Αλή ήταν ο βασικός εκπαιδευτής της Al Quaeda απο τα τέλη του 1980 μέχρι την σύλληψή του το 1998 . Μια τοποθεσία κλειδί ήταν  το κέντρο προσφύγων στο Al-Kifah στην Ν.Υ , το οποίο καταλήφθηκε απο ακόλουθους του Blind Sheikh Omar, Abdel Rahman  ο οποίος ήταν θαυμαστής του Αλή , και ο οποιος πήγε στην Αμερική μέσω βίζας που του χορήγησε η CIA .

Στην Al-Kifah γινόντουσαν σεμινάρια και εκπαιδεύσεις απο τον ίδιο τον Αλή , και κατα τη διάρκεια του Ρωσο Αφγανικού πολέμου και κατά τη διάρκεια που ήταν ο Αλή στο Fort Bragg –και αφου τελείωσε ο πόλεμος – όπου ο Αλή ήταν ακόμα στον Αμερικανικό Στρατό κάνοντας παράλληλα αίτηση για να μεταφερθεί στο FBI.

Οι εκπαιδευόμενοι του Αλή στην ΝΥ εισέβαλλαν και έκαναν βοβμιστική επίθεση στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου το 1993 , και πιθανόν να ήταν εκείνος που εκπαίδευσε τον Ramzi Yousef, τον αυτοαποκαλούμενο ιθύνων νου των βομβαρδισμών.

Σίγουρα ήταν στην ίδια περιοχή στο Αφγανιστάν, κυκλοφορώντας στα ίδια στρατόπεδα εκπαίδευσης μέχρι το 1992..Οταν ο Ramzi και οι σύντροφοί του έφτασαν στην ΝΥ τον Σεπτέμβριο του 1992 , είχαν στις αποσκευές τους βιβλία με κατασκευές βοβμών μεταφρασμένα στα Αραβικά , πολύ πιθανόν την προσωπική δουλειά του Ali Mohamed .

Παρά το γεγονός ότι ήταν γραμμένος στην λίστα  των μη εκδιδόμενων συνωμοτών σε  μια απο τις δίκες  WTC , ο Αλή δεν κατέθεσε ποτέ παρά το γεγονός οτι κλήθηκε ως μάρτυρας της υπτεράσπισης  καθώς θεωρήθηκε ότι οι ενέργειές του στην Al-Kifah τελούσαν υπο κυβερνητική προστασία ως συνέχεια της Επιχείρησης Cyclone , υποστηρικτικό κομμάτι του Αφγανού Μουτζαχεντιν κατα τη διάρκεια της Σοβιετικής κατοχής.

Στα χρόνια μετά τον βομβαρδισμό του WTC , ο Αλή ήταν ο υπαίτιος της βομβιστικής επίθεσης στην Αφρικανική Πρεσβεία το 1998 με το ψευδώνυμο ‘Jeff’. Σύμφωνα με την επι μακρόν ομολογία του παρακολουθούσε την Αμερικανική Πρεσβεία στο Ναϊρόμπι στα τέλη του 1993, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως τόπος που πάρθηκαν οι αποφάσεις πως θα βομβαρδιστεί μετά απο  μερικά χρόνια.

Παράλληλα με αυτόν που επιτηρούσε ήταν και ο  Anas Al-Liby, μέλος του  LIFG που μεταφέρθηκε στο Μάντσεστερ μερικά χρόνια αργότερα. Οταν το σπίτι του Al-Liby δέχθηκε επίθεση τον Μαιο του 2000 οι αρχές βρήκαν αντίγραφα του εγχειριδίου εκπαίδευσης της Al Qaeda γραμμένα απο τον Ali Mohamed. Το ίδιο ακριβώς όπως με τα Τουρκικά έγγραφα  του μυστικού στρατού  kontrgerilla, το εγχειρίδιο της Al Qaeda υιοθετήθηκε και μεταφράστηκε απο τα εγχειρίδια του Αμερικανικού στρατού τα οποία είχε υποκλέψει ο Αλή απο το Fort Bragg.

ΜΕ αυτά τα ήδη των συνδυασμών και παραλληλησμών πρέπει να αναζητήσουμε ποια ήταν τα πρωταρχικά βήματα αυτού που αργότερα ονομάστηκε Gladio B και που οδηγούσε , μέσω του Ali Mohamed, μια δεκαετία νωρίτερα , το λιγότερο ,προ της απόφασης που αναφέρει ο Sibel Edmonds ότι έλαβε χώρα το 1996.

Ενας βασικός παράγοντας του Gladio, πέρα απο την χρησιμοποίηση υποκατάστατων για την πραγματοποίηση βιαιοπραγιών και διάδοση ιδεολογιών για την αλλαγή κι αναμόρφωση του κόσμου, είναι η δημιουργία ενός υποθετικού εχθρού..Οπως οι Ερυθρές Ταξιαρχίες στην Ιταλία, ο Κόκκινος στρατός για την Γερμανία, ο Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός, στην Αγγλία και Ιρλανδία, ανάμεσα σε άλλα πολλά , όπου είχαν διεισδύσει πράκτορες της  GLADIO και χειραγωγούσαν φτιάχνοντας σύμβολα φόβου, και μίσους, το ίδιο ακριβώς που έγινε και στην Al Quaeda.

Ο Ali Mohamed ήταν ενορχηστρωτής σε αυτή την διαδικασία, βοηθώντας την Al Qaeda να πραγματοποιήσει τρομοκρατικές ενέργειες, στην δεκαετία του 1990 που στην συνέχεια θα έκαναν εφικτό  τουλάχιστον σε ένα μεγάλο αριθμό του κοσμου , ότι ήταν και οι υπαίτειοι της 9/11.

Ανεξαρτήτως της ακριβής προελεύσεως του GLADIO B και την ακριβή ημερομηνία που έγινε η αλλαγή της πολιτικής , αυτό που ειναι ξεκάθαρο είναι ότι η ιστορία του  Sibel Edmonds’ σε μεγάλο βαθμό ενέπλεκε μεγάλο μέρος του ΝΑΤΟ με το ριζοσπαστικό Ισλάμ ως πληρεξούσια δύναμη , μέσω ενός δικτύου συμπαιγνών, περιουσιακών στοιχείων , διπλών πρακτόρων, και στρατιωτών που ακολουθούσαν διαταγές, είναι ΑΛΗΘΙΝΟ.

Οι στόχοι και οι στρατηγικές του νέου μοντέλου της τρομοκρατίας του  NATO είναι ακόμα σε μεγάλο βαθμό οι ίδιες με τις παλαιές – χρησιμοποιώντας την τοπική τρομοκρατία για να φοβήσει τον πληθυσμό και να τον απομακρύνει απο επικοδομητικές πολιτικές , να τον τείνει προς την εδραίωση ενός κράτους ασφαλείας προωθόντας του έναν υποθετικό εχθρό , μέσω των ανταρτών της Ρωσίας και της Κίνας και να βοηθήσουν στην ανατροπή της οποιασδήποτε κυβέρνησης που έβαζαν ως στόχο. Το Gladio  είναι ζωντανό... 

Πηγές :
http://en.wikipedia.org/wiki/Operation_Gladio
http://www.afp.com/en/agency/press-releases-newsletter/emmanuel-hoog-reelected-afp-chairman/
vineyardsaker.blogspot.gr/2014/09/who-are-boko-haram.html
http://wideshut.co.uk/gladio-b-the-origins-of-natos-secret-islamic-terrorist-proxies/



3 σχόλια:

derkon είπε...

Aυτή η άποψη σίγουρα έχει μεγάλο ποσοστό αλήθειας, αν κάποιος λάβει υπ όψιν του, ότι τόσον ο Ερντογάν, όσον και ο Νταβούτογλου είναι Εβραίοι.

Χριστίνα είπε...

Αγαπητέ Damagitos αν παρακολουθήσεις την ιστορία πως ξεκινά και απο πότε γιατι το Gladio ΙΙ είναι η συνέχεια του Ι θα δεις ότι όχι απλά εχει ποσοστό αλήθειας αλλα είναι όλη πραγματική και σε πορεία προς ολοκλήρωση

Ανώνυμος είπε...

ΜΕΡΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ: https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2015/06/h-odessa_29.html,https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2015/05/freikorps.html , https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2016/04/blog-post_21.html, https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2015/11/e.html