ΠΕΡΙ ΙΣΛΑΜ - Νο3 ( Η θέση της Γυναίκας)

Το Ισλάμ στην Ελλάδα

Θέση της γυναίκας

Η εισαγωγή αυτή, είναι απαραίτητη για το θέμα των γυναικών, διότι όπως έχουν διαπιστώσει πολλοί ειδικοί στο Ισλαμικό Οικογενειακό Δίκαιο, έτσι όπως εφαρμόζεται σε πολλές Μουσουλμανικές χώρες ομοιάζει ελάχιστα με τη φιλελεύθερη και στοργική συμπεριφορά προς τις γυναίκες που εφάρμοσε ο ίδιος ο Προφήτης Μοχάμεντ. Είναι πολύ σημαντικό να διαχωρίσουμε τη σημερινή εφαρμογή ή την παρελθούσα και το πνεύμα του νόμου - τις αρχές που θεμελίωσε ο Θεός στο Κοράνι και εφάρμοσε ως παράδειγμα προς μίμηση ο Προφήτης Μοχάμεντ. Οι σύγχρονοι συγγραφείς πάνω στο θέμα «Ισλάμ και Γυναίκα» συμφωνούν στο ότι είναι βασικό να επιστρέψουμε πίσω στις αυθεντικές πηγές και να ερμηνεύσουμε ξανά τους νόμους.

Στο όνομα της θρησκείας στις μουσουλμανικές κοινωνίες της Αφρικής ακρωτηριάζονται σεξουαλικά (κλειτοριδεκτομή) δύο εκατομμύρια γυναίκες το χρόνο.

Στο όνομα της θρησκείας και πάλι καταδικάστηκε σε θάνατο δια λιθοβολισμού η Νιγηριανή που γέννησε το εξώγαμο παιδί της, παρ’ όλο που ήταν θύμα βιασμού.

Στο Ιράν και τη Σαουδική Αραβία εξ άλλου, οι γυναίκες είναι υποχρεωμένες να καλύπτουν και το πρόσωπό τους ακόμα εκτός σπιτιού – λες και δεν θα έπρεπε καν να υπάρχουν - ενώ η ίδια η θρησκεία συνιστά στους συζύγους να δέρνουν τις γυναίκες τους προκειμένου να τις συνετίσουν.

Έτσι, πολύ συχνά οι γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες με τη βία, ιδιαίτερα μέσα στο γάμο. Ακόμα και στην περίπτωση που κάποιες αποφασίσουν να ακολουθήσουν τη δικαστική οδό, θα στρέψουν όλη την οικογένεια και την κοινωνία εναντίον τους.

Η αστυνομία δε, θεωρεί τη βία καθαρά ενδοοικογενειακή υπόθεση και επιστρέφει τις κακοποιημένες γυναίκες στα σπίτια τους.

Άλλη μια μορφή ατιμώρητης βίας που υφίστανται οι μουσουλμάνες είναι ο βιασμός.

Στο Πακιστάν, για παράδειγμα, παρ’ όλο που η νομοθεσία για τους βιαστές είναι αυστηρή, σπάνια δικάζονται αυτοί, αφού συνήθως είναι μεγαλογαιοκτήμονες ή αρχηγοί του υποκόσμου. Εκτός αυτού, αν μια παντρεμένη γυναίκα, δεν καταφέρει να αποδείξει το βιασμό, είναι σίγουρο ότι θα καταδικαστεί κι από πάνω σαν μοιχός.

Ένα άλλο θέμα που προκαλεί φρίκη σε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, είναι η επιβολή της θανατικής ποινής σε ανηλίκους και κυρίως κορίτσια. Στο Ιράν, τον περασμένο χρόνο υπήρξαν θανατικές καταδίκες οκτώ ανηλίκων, ενώ εκκρεμούν κι άλλες!

Τα εγκλήματα τιμής εξ άλλου εις βάρος των γυναικών είναι καθημερινή πρακτική στις χώρες του Ισλάμ, όπου μία στις τρεις δολοφονίες γυναικών γίνεται για λόγους τιμής. Συχνά γυναίκες δολοφονούνται από τους συζύγους ή τους συγγενείς τους γιατί έφεραν ντροπή στην οικογένεια! «Το αίμα ξεπλένει την ντροπή», λένε οι δολοφόνοι. Κι όταν η βασιλική οικογένεια της Ιορδανίας προσπάθησε να εξισώσει τα εγκλήματα τιμής με τα κοινά εγκλήματα, μάλλον δεν βρήκε καμία απολύτως απήχηση, αντίθετα μάλιστα, ήρθε σε σύγκρουση με το λαϊκό αίσθημα.

Στις πιο πολλές μουσουλμανικές χώρες άλλωστε, η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών είναι αναλφάβητες, ενώ η γυναίκα έχει πολύ περιορισμένα δικαιώματα στη μόρφωση και στην εύρεση εργασίας. Όσο για πολιτικά δικαιώματα… είναι περιττό ακόμα και να θίξουμε το θέμα.

Ένα είναι σίγουρο: Όσο οι γυναίκες μένουν μακριά από τη μόρφωση και την εργασία, τόσο θα παραμένουν εξαρτημένες από τους άντρες και θύματα ενός φαρισαϊκού και σκοταδιστικού μισογυνικού κράτους. Γιατί, ας μην ξεχνάμε, το κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες της προόδου, της εξέλιξης και του πολιτισμού είναι η μόρφωση.

Κι εκείνο που σίγουρα τις κλειδώνει ερμητικά είναι ο φανατισμός, η θρησκοληψία και η αγραμματοσύνη. Και ο δρόμος που έχουν να διανύσουν οι μουσουλμάνες είναι πολύ μακρύς, αφού η κουλτούρα και η θρησκεία τους έχουν ήδη φωλιάσει βαθιά μέσα και στις ίδιες ακόμα.

Το Κοράνι, δεν είναι ιδιαίτερα σκληρό με τις γυναίκες. Προσφέρει σ’ αυτές προστασία, όπως στα ορφανά παιδιά και στα διανοητικά καθυστερημένα άτομα. Δικαιώματα και ελευθερίες όμως, που θεωρούνται δεδομένα για τις γυναίκες του δυτικού κόσμου, στην Σαουδική Αραβία, στο Πακιστάν, στο Ιράκ, στο Ιράν, στον Λίβανο και αλλού, θεωρούνται αδιανόητα. Η γυναίκα στο Ισλάμ αντιμετωπίζεται σαν ένα «ευτελές» αντικείμενο χωρίς αξία. Οι μουσουλμάνοι ερμηνευτές του Κορανίου, θεωρούν ότι η κατάσταση της γυναίκας πριν το Ισλάμ ήταν πολύ δύσκολη, και οι κοινωνικές ανισότητες δεν της άφηναν πολλά περιθώρια για συμμετοχή στην δημόσια ζωή. Το Κοράνι λοιπόν, κατ' αυτούς, καταπολέμησε αυτήν την διάκριση και την καταδίκασε επανειλημμένα.

Σαφώς όμως τις θεωρεί υποδεέστερες από τους άντρες: «Οι άντρες είναι υπεύθυνοι για τις γυναίκες επειδή ο Αλλάχ έφτιαξε τον άντρα να υπερέχει από τη γυναίκα και επειδή οι άντρες ξοδεύουν την περιουσία τους για να υποστηρίξουν τις γυναίκες. Οι καλές γυναίκες έτσι είναι υπάκουες και δεν αποκαλύπτουν τα απόκρυφα σημεία τους. Εκείνες που δε θα πειθαρχήσουν, προειδοποιείστε τις, βάλτε τις σε χωριστά κρεβάτια και χτυπήστε τις. Αν μετά σας υπακούσουν, συγχωρήστε τις. Ο Αλλάχ είναι Μεγάλος, Ύψιστος» (Κοράνι 4: 34). Στην κατηγορία «απόκρυφα σημεία» περιλαμβάνονται το κεφάλι, οι αστράγαλοι και τα χέρια. Το Κοράνι επιβάλλει την abaya (καλύπτρα), πιο γνωστή σήμερα ως «τσαντόρ» ή «μπούργκα», ως απόδειξη σεμνότητας και πίστεως: «Ω! Εσύ ο Προφήτης! Να πεις στις συζύγους σου, στις θυγατέρες σου και στις γυναίκες των πιστών, ότι πρέπει να ρίχνουν πάνω τους (όταν κυκλοφορούν) τα (εξωτερικά τους ρούχα) γκαλαμπίες, (που καλύπτουν από το κεφάλι μέχρι τα πόδια), τούτο είναι πιο κατάλληλο για να αναγνωρίζονται (ως αγνές πιστές) (όσο) και να μην ενοχλούνται. Ο Αλλάχ είναι Πολυεύσπλαχνος, Πανοικτίρμονας» (33: 59).

Οι διακρίσεις που αναφέρει το Κοράνι εφαρμόζονται με υπερβάλλοντα ζήλο στις περισσότερες μουσουλμανικές χώρες, γεγονός που εξηγεί το ότι οι γυναίκες θεωρούνται πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η υποχρεωτική, σε πολλές μουσουλμανικές χώρες, κάλυψη του προσώπου και του σώματος όταν η γυναίκα βγαίνει από το σπίτι. Έτσι ακριβώς συμβολίζει την διαφορετικότητα της γυναίκας από τον άντρα, την ανελευθερία και τους περιορισμούς που έχουν στην οικογένεια, στην κοινωνική και επαγγελματική τους ζωή. Στο Κοράνι ορίζεται επίσης ότι τα αρσενικά παιδιά λαμβάνουν διπλάσιο μερίδιο κληρονομιάς από τα κορίτσια.

Σε άλλο εδάφιο του Κορανίου, η γυναίκα παρομοιάζεται σαν ένα κομμάτι γης που τελεί υπό ανδρική ιδιοκτησία: «Οι γυναίκες σας είναι σαν ένα κομμάτι καλλιεργημένης γης για σας· έτσι, πλησιάστε τη γη σας όποτε και όπως θέλετε» (Κοράνι 2: 223).

Το Κοράνι καταδικάζει τη μοιχεία με ποινή εκατό μαστιγώματα, παρουσία μαρτύρων, για καθέναν απ' τους μοιχούς και χωρίς κανέναν οίκτο (24: 2). Στην περίπτωση που αυτή διαπράττεται από την γυναίκα, συμβουλεύει τον απατημένο σύζυγο να κλείσει την άπιστη στο σπίτι ως τον θάνατό της (εκτός κι αν ο Αλλάχ αποφασίσει...«διαφορετικά») (4: 15). Οι μοιχοί, βάσει του Κορανίου, απαγορεύεται να πραγματοποιήσουν άλλον γάμο με πιστό μουσουλμάνο (επιτρέπεται μόνο με άλλον μοιχό ή «άπιστο»). Εάν μια υπόθεση μοιχείας κατορθώσει και φτάσει μέχρι το δικαστήριο, τότε ο απατημένος σύζυγος (ή η απατημένη σύζυγος) αρκεί να φέρει τέσσερις μάρτυρες που να πιστοποιούν το παράπτωμα, έτσι ώστε να καταδικαστεί ο μοιχός ή η μοιχαλίδα. Αν δεν υπάρχουν μάρτυρες, αρκεί να ορκιστεί ο απατημένος (ή η απατημένη) τέσσερις φορές στον Αλλάχ και μία πέμπτη στην οποία επικαλείται την κατάρα τού Αλλάχ εάν ψεύδεται. Κάπου εδώ, το Κοράνι εγκαταλείπει την «ισονομία» ανδρών-γυναικών και αναφέρεται μόνο στην περίπτωση της μοιχαλίδας, η οποία ομοίως με την σειρά της έχει τον τελευταίο λόγο, με το δικαίωμα των...πέντε όρκων (ότι ο κατήγορος ψεύδεται) (24: 8-9). Σε αρκετές μουσουλμανικές χώρες πάντως, η ποινή του μαστιγώματος των μοιχών αντικαθίσταται από τον δημόσιο λιθοβολισμό τους μέχρι θανάτου. Χαρακτηριστική είναι η γνώμη ενός σημαντικού σοφού του Ισλάμ, του Αλ Γκαζάλι, για τις γυναίκες:

(Ο ρόλος της μουσουλμάνας γυναίκας είναι να) «μένει στο σπίτι και να ασχολείται με το ράψιμό της. Δεν πρέπει να βγαίνει έξω συχνά, δεν πρέπει να είναι καλά πληροφορημένη, ούτε πρέπει να συνεννοείται με τους γείτονές της και μόνο να τους επισκέπτεται όταν είναι απολύτως απαραίτητο· πρέπει να περιποιείται τον άντρα της... και να ζητεί να τον ικανοποιεί σε όλα... Η μόνη της ανησυχία πρέπει να είναι η αρετή της... Πρέπει να είναι καθαρή, και έτοιμη να ικανοποιήσει τις ερωτικές ανάγκες του άντρα της ανά πάσα στιγμή...» (απόσπασμα από τον Ίμπν Ουαράκ).

Η 9 ετών σύζυγος του Μωάμεθ, Αϊσά, περιγράφει πώς ο Μωάμεθ την χτύπησε στο στήθος της -που όπως λέει «με έκανε να πονέσω»- επειδή τον ακολούθησε έξω από το σπίτι χωρίς την άδειά του (Μουσλίμ 4: 2127).

Η απώλεια της παρθενιάς είναι θανάσιμο αδίκημα. Βασικό χαρακτηριστικό της ανδροκρατούμενης μουσουλμανικής κοινωνίας είναι η ζήλια και η καχυποψία για το γυναικείο φύλο.

Σε εδάφια του Κορανίου και άλλων ιερών μουσουλμανικών κειμένων, δίνεται έμφαση στην κατωτερότητα των γυναικών έναντι των ανδρών, με την εξίσωση: 2 γυναίκες=1 άνδρας:

- «[...] Πάρτε δύο μάρτυρες, ανάμεσα από τους δικούς σας άνδρες, και αν δεν υπάρχουν δυο άνδρες, τότε έναν άνδρα και δυο γυναίκες της επιλογής σας, για μάρτυρες, έτσι ώστε αν μια τους κάνει λάθος, να τη διορθώνει η άλλη» (Κοράνι 2: 282).

- «Ο Μωάμεθ είπε: “Ω γυναίκες! Να δίνετε ελεημοσύνη, γιατί έχω δει ότι η πλειοψηφία των κατοίκων της Φωτιάς της Κολάσεως ήσασταν εσείς (οι γυναίκες)”. Εκείνες ρώτησαν: “Πώς έτσι, ω Απόστολε του Αλλάχ;”. Και τους απάντησε: “Βρίζετε συχνά και είστε αγνώμονες στους συζύγους σας. Δεν έχω δει κανέναν που να υπολείπεται σε νοημοσύνη και θρησκεία περισσότερο από σας. Ένας προσεκτικός, λογικός άντρας μπορεί να παρασυρθεί από κάποιες από σας”. Οι γυναίκες ρώτησαν: “Ω Απόστολε του Αλλάχ! Γιατί υπολειπόμαστε σε νοημοσύνη και θρησκεία;”. Εκείνος είπε: “Δεν είναι η μαρτυρία δύο γυναικών ίση με τη μαρτυρία ενός άντρα;” . Απάντησαν καταφατικά. Είπε τότε: “Αυτό είναι το ελάττωμα στη νοημοσύνη σας. Δεν είναι αλήθεια ότι μια γυναίκα δεν μπορεί ούτε να προσευχηθεί ούτε να νηστέψει κατά τις ημέρες της έμμηνου ρύσης της;”. Οι γυναίκες απάντησαν καταφατικά. Εκείνος είπε: “Αυτό είναι το ελάττωμα στη θρησκεία σας”» (Μπουχαρί:Τ1 Β6 Α301).

Όπως και στην Παλαιά Διαθήκη, έτσι και στο Κοράνι, η γυναίκα κατά την διάρκεια της έμμηνου ρήσης (περίοδος), θεωρείται μιαρή και βρόμικη: «Είπε ο προφήτης: Είναι βλαβερή μόλυνση (η περίοδος των γυναικών). Γι' αυτό μην κάνετε συζυγικές σχέσεις με γυναίκες που έχουν την περίοδό τους και μην συνουσιαστείτε μ' αυτές, μέχρις ότου γίνουν καθαρές. Όταν όμως εξαγνιστούν, μπορείτε να τις πλησιάσετε, όπως σας διέταξε ο Αλλάχ. Γιατί ο Αλλάχ αγαπά εκείνους που μετανοούν, καθώς αγαπά τους καθαρούς και αγνούς» (Κοράνι 2: 222).

Η διαδικασία διαζυγίου στο Ισλάμ, είναι σχετικά απλοποιημένη: Ο άνδρας (τις περισσότερες φορές, όχι πάντα) ανακοινώνει το διαζύγιο λέγοντας «σε χωρίζω». Από τη στιγμή εκείνη αρχίζει η περίοδος αναμονής. Αυτή τυπικά διαρκεί όσο τρεις έμμηνοι κύκλοι για να είναι βέβαιο ότι η γυναίκα δεν είναι έγκυος. Το διάστημα αυτό επιτρέπει στο ζευγάρι να σκεφτεί γι' αυτό που κάνουν και αν πράγματι είναι αυτό που θέλουν. Δεν υπάρχουν δικηγόροι να ανταγωνίζονται μεταξύ τους σε μία τόσο ευαίσθητη κατάσταση. Στην περίπτωση που διαπιστωθεί ότι η γυναίκα είναι έγκυος, η περίοδος αναμονής κρατά καθ’ όλο το διάστημα της εγκυμοσύνης. Κατά το πρώτο διάστημα αναμονής ο άνδρας είναι υποχρεωμένος να παρέχει τροφή, ένδυση και στέγη όπως έκανε πριν το διαζύγιο. Εάν το ζευγάρι κρατά το διαζύγιο μέχρι τη γέννηση του παιδιού και η γυναίκα θηλάσει το παιδί, ο άνδρας είναι υποχρεωμένος να παρέχει τροφή ένδυση και στέγη στην πρώην γυναίκα του μέχρι να απογαλακτιστεί το παιδί (το ανώτατο είναι δύο έτη). Μετά από αυτό, το παιδί θα είναι στην οικονομική υποχρέωση του πατέρα μέχρι αυτό να μη χρειαστεί βοήθεια (Κοράνι 2: 226-233).

Οι γυναίκες έρχονται πολύ συχνά αντιμέτωπες με τη βία, ιδιαίτερα στα πλαίσια του γάμου τους. Ο ξυλοδαρμός τής συζύγου σπάνια επιφέρει κύρωση, και στην περίπτωση που μια γυναίκα αποφασίσει να ακολουθήσει τη δικαστική οδό βρίσκεται αντιμέτωπη με την πίεση που της ασκεί η οικογένειά της και η κοινωνία. Σε αρκετές μουσουλμανικές χώρες, ακόμη και οι γυναίκες που ζητούν τη βοήθεια της αστυνομίας, δεν καταφέρνουν συνήθως να ξεφύγουν από τους συζύγους τους. Η αστυνομία θεωρεί την ενδο-οικογενειακή βία, θέμα καθαρά προσωπικό, με αποτέλεσμα να μην παίρνει θέση και να οδηγεί τις κακοποιημένες γυναίκες πίσω στην οικογένειά τους. Ακόμη, όμως, και αν εκδικαστεί η υπόθεση το δικαστήριο σπάνια αποφασίζει υπέρ της γυναίκας.

Άλλη μια μορφή βίας, με την οποία συχνά βρίσκονται αντιμέτωπες οι γυναίκες στις ισλαμικές χώρες, είναι ο βιασμός. Αν και οι κυρώσεις που προβλέπει συνήθως ο νόμος για τους βιαστές, είναι εξαιρετικά αυστηρές, μέχρι και θάνατος, σπάνια εκδικάζονται υποθέσεις βιασμού, καθώς οι βιαστές είναι τις περισσότερες φορές μεγαλογαιοκτήμονες ή αρχηγοί του υποκόσμου. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα θύματα πιέζονται να μην κάνουν μήνυση, γιατί αν δεν μπορέσουν να αποδείξουν ότι δεν είχαν δώσει τη συγκατάθεσή τους, θα κατηγορηθούν ότι παραβίασαν τους σχετικούς με τη μοιχεία και τη σεξουαλική επαφή κανονισμούς. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις, όπου οι κατηγορούμενοι για βιασμό έχουν αθωωθεί, ενώ τα θύματά τους έχουν φυλακιστεί κατηγορούμενα για μοιχεία. Σε μερικές μουσουλμανικές χώρες, όπως το Πακιστάν, η Αίγυπτος και η Ιορδανία, ο βιασμός εντός του γάμου δε θεωρείται έγκλημα και δε διώκεται ποινικά.

Και στον τομέα των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων γίνονται διακρίσεις εις βάρος των γυναικών. Για πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα βεβαία, ούτε λόγος να γίνεται! Η εκπαίδευση είναι ένας άλλος τομέας στον οποίο οι μουσουλμάνες έχουνε μείνει πίσω. Οι περισσότερες μένουν αναλφάβητες αφού και ο τομέας της εκπαίδευσης είναι απαγορευμένος. Εκτός αυτού όμως, σημαντικότατο ρόλο παίζει και η ευρύτατα διαδεδομένη στον μουσουλμανικό κόσμο, πρακτική του γάμου μεταξύ ανήλικων παιδιών. Οι γάμοι ανήλικων κοριτσιών στο όνομα κατ’ εφαρμογή της Σαρία και με επίκληση τη Σούννα, στερεί αυτά τα παιδιά από το δικαίωμα στη μόρφωση, στην απόκτηση αυτοσυνειδησίας ως προς τη θέση τους στον κόσμο και συνιστά μια ακόμη βάναυση μεταχείριση σε βάρος της γυναίκας. Σύμφωνα με στατιστικές του ΟΗΕ, στο 2005 πάνω από 75 εκατομμύρια γυναίκες σε ένα σημαντικό τμήμα του μουσουλμανικού κόσμου, την Μέση Ανατολή και την Βόρειο Αφρική, δεν ήξεραν να γράψουν ή να διαβάσουν. Kι αν σε κάποια αραβικά κράτη τούς επιτρέπεται να σπουδάσουν, κάποιοι κλάδοι όπως η δημοσιογραφία, η μηχανική και η αρχιτεκτονική είναι γι' αυτές «άβατα» πεδία.

Τέλος, ιδιαίτερα διαδεδομένη είναι η πρακτική των «εγκλημάτων τιμής», στο Πακιστάν, την Τουρκία, το Ιράν, την Ιορδανία και αλλού. Συχνά γυναίκες δολοφονούνται από τους συζύγους τους ή στενούς συγγενείς γιατί έφεραν ντροπή στην οικογένειά τους. Το πιο τραγικό είναι ότι πολλές γυναίκες δολοφονούνται από τους συζυγούς για θέματα «τιμής» (ίσως γιατί το νερό που τους έπλεναν τα πόδια ήταν πολύ κρύο ή ζεστό) και φυσικά κανένα δικαστήριο δεν είναι «πρόθυμο» να τιμωρήσει τον «ντροπιασμένο» σύζυγο.

Στην Τουρκία, όπου οι φόνοι τιμής δε δικαιολογούνται από το κράτος, συνήθως δράστης είναι κάποιο ανήλικο μέλος της οικογένειας, το οποίο με αυτό τον τρόπο αποφεύγει την τιμωρία. Στο Ιράν, από την άλλη, αναγνωρίζεται στον πατέρα ή τον αδελφό το δικαίωμα να δολοφονήσει ένα κορίτσι που ενέδωσε στις προγαμιαίες σχέσεις. Η ποινή σε αυτή την περίπτωση είναι το πολύ 6 μήνες φυλάκισης, ενώ στην περίπτωση που ο σύζυγος δολοφονήσει την άπιστη γυναίκα του δεν υπάρχει τιμωρία. Στην Ιορδανία αν και τα εγκλήματα τιμής δεν είναι νομικά αποδεκτά, τα δικαστήρια είναι ιδιαίτερα απρόθυμα να επιβάλουν κυρώσεις.

Ο γάμος κι ο θεσμός της οικογένειας στο Ισλάμ

Η πολυγαμία, έστω και υπό προϋποθέσεις, ουσιαστικά είναι θεσμοθετημένη στο Ισλάμ: «Αν φοβάστε ότι δεν θα μπορέσετε να τα καταφέρετε δίκαια με τα ορφανά, παντρευτείτε γυναίκες της επιλογής σας, δύο, ή τρεις, ή τέσσερις· αλλά αν φοβάστε ότι δεν θα μπορέσετε να είστε δίκαιος (μ’ εκείνες), τότε μόνο μία, ή (μια αιχμάλωτη) που είναι του δεξιού χεριού σας, που θα είναι πιο κατάλληλη, ώστε να εμποδιστείτε από το να κάνετε αδικία» (Κοράνι 4: 3).

Εκτός από τις τέσσερις νόμιμες συζύγους ο μουσουλμάνος, όπως διαφαίνεται στο παραπάνω εδάφιο, μπορεί να έχει απεριόριστο αριθμό παλλακίδων, στις οποίες μπορούν να συμπεριλαμβάνονται αιχμάλωτες πολέμου και δούλες. Αντίθετα η μουσουλμάνα δεν έχει δικαίωμα να έχει ούτε πολλούς συζύγους ούτε χαρέμι. Ένας μουσουλμάνος μπορεί να παντρευτεί μια εβραία ή μια χριστιανή, χωρίς αυτή να πρέπει να ασπαστεί τον Ισλαμισμό, ενώ μια μουσουλμάνα όχι.

Στον μουσουλμανικό κόσμο οι γονείς λειτουργούν ως προξενητές. Οι κοπέλες δεν επιτρέπεται να βγαίνουν έξω προς αναζήτηση συζύγου, παρ' όλο που μπορούν να δηλώσουν την προτίμηση ή την άρνησή τους. Αν ευοδωθεί ο αρραβώνας, το ζευγάρι δεν επιτρέπεται να μείνει ποτέ μόνο του. Ως γνωστόν, ο ισλαμικός νόμος είναι πολύ αυστηρός όσον αφορά τις διαφυλικές σχέσεις. Η έννοια του mahram αναφέρεται στους βαθμούς της εξ αίματος συγγένειας και ως εκ τούτου στο ποιοι μπορούν ή δεν μπορούν να παντρευτούν μεταξύ τους. Η ίδια αντίληψη είναι που διαμορφώνει με πολύ αυστηρό τρόπο τις κοινωνικές συναναστροφές των γυναικών στο Ισλάμ (για παράδειγμα, με ποιον μπορούν να μείνουν μόνες ή με ποιον μπορούν να συναντηθούν δημοσίως).

Σύμφωνα με τον μεγάλο νομικό του Μουσουλμανικού Δικαίου Y. Linant Bellefondso («Traite΄de Droit Musulman Compare» - «Le Marriage», Παρίσι 1973), ο γάμος είναι σύμφωνα με το μουσουλμανικό δίκαιο ένα πολιτικό, ιδιωτικού δικαίου συμβόλαιο. Με αυτό ο σύζυγος υποχρεούται να δώσει προίκα στη γυναίκα και να της εξασφαλίσει διατροφή ως αντιπαροχή για το δικαίωμα του να έχει με αυτή συζυγικές σχέσεις, οι οποίες απαγορεύονται εκτός γάμου. Δεν πρόκειται για θρησκευτικό συμβόλαιο όπως αρχικά στον Ιουδαϊσμό ή για μυστήριο όπως στον Χριστιανισμό. Ο γάμος όμως συνάπτεται σε θρησκευτική τελετή με την επίκληση του Αλλάχ και την ανάγνωση κορανικών στίχων. Στο συμβόλαιο του γάμου η νύφη αντιπροσωπεύεται πάντα από τον κηδεμόνα της και ο γαμπρός υποχρεώνεται να καταβάλλει προίκα. Ποιος όμως έχει προτεραιότητα για την κηδεμονία; O πατέρας της νύφης, ο παππούς της ή ο αδελφός του πατέρα της (ο θείος της) ή ο αδελφός του παππού θεωρούνται τα πιο κατάλληλα πρόσωπα. Η πρόταση γάμου γίνεται κυρίως από τον άνδρα και σπάνια από τον κηδεμόνα της γυναίκας. «Σε έχω νυμφευθεί», λέει ο άνδρας, και ο κηδεμόνας της γυναίκας απαντά: «Είμαι σύμφωνη».

Τι είναι όμως η προίκα;

Κατά το μουσουλμανικό δίκαιο η προίκα (mahr) δίδεται από τον άνδρα στη γυναίκα και όχι αντίστροφα. Το ποσό συμφωνείται πριν από τη σύναψη του γάμου και μέρος καταβάλλεται στη γυναίκα ήδη πριν ή κατά την τελετή του γάμου. Είναι ανάλογο με την κοινωνική θέση της γυναίκας. Το υπόλοιπο δίδεται σε περίπτωση λύσης του γάμου ή θανάτου του άνδρα, επειδή οι διατάξεις του Μουσουλμανικού Δικαίου δεν προβλέπουν υποχρέωση του συζύγου για διατροφή της γυναίκας πριν την εκπνοής της «ασφαλιστικής περιόδου». Κατώτατο ποσό προίκας θεωρείται η αξία των δύο γραμμαρίων χρυσού. Ο καθορισμός ενός αρκετά σεβαστού ποσού έχει σκοπό τον περιορισμό της αυθαίρετης εξάσκησης του δικαιώματος του συζύγου για αποπομπή της γυναίκας. Εάν ο σύζυγος δεν πληρώσει το συμφωνηθέν μέρος της προίκας, η γυναίκα δικαιούται να αρνηθεί τις συζυγικές σχέσεις μέχρι την καταβολή του ποσού.

Η ισλαμική οικογένεια είναι παραδοσιακή και πατριαρχική. Πρώτα γευματίζουν τα άρρενα μέλη και μετά οι γυναίκες. Όταν ένα ζευγάρι βαδίζει στο δρόμο, η γυναίκα παραχωρεί το προβάδισμα στον άνδρα. Όταν επισκέπτονται το τζαμί, συγκεντρώνονται σε χωριστούς χώρους. Όταν επίσης τα παιδιά είναι μικρά, αγόρια και κορίτσια έχουν σχεδόν την ίδια μεταχείριση. Μετά τον τέταρτο χρόνο τα κορίτσια μαθαίνουν τους γυναικείους ρόλους με τη μίμηση κυρίως των ρόλων της καλής κόρης και νύφης. Μεταξύ της μάνας και της κόρης αναπτύσσεται μια ιδιαίτερη στενή σχέση που δεν συναντάται στους δυτικούς πολιτισμούς. Πολύ σημαντική αυτή η σχέση για την αφομοίωση του αυτονόητου των δύο κόσμων, των ανδρών και των γυναικών.

Το Κοράνι επιτρέπει την παιδοφιλία και την παιδεραστία

Στη σελίδα http://islamforgreeks.org/2010/02/07/quran-pedophilia-refutation/, ο «απολογητής του Ισλάμ» Άχμαντ Ελντίν, αναφερόμενος στο άρθρο μας «Το Κοράνι επιτρέπει την παιδοφιλία» μας κατηγορεί ότι «λασπολογούμε κατά του Κορανίου» ενώ «είμαστε άσχετοι όσον αφορά το Κοράνι και τα διδάγματά του». Ισχυριζόμενος ότι «μας έχει αναιρέσει» στο άρθρο του Ξεμπροστιάζοντας την απατεωνιά και την ψευτιά του «greekmurtad» (μια σειρά ηχητικών αρχείων, μπορείτε να δείτε την απάντηση στο 2ο εδώ), υπόσχεται ότι «θα ξεμπροστιάσει για δεύτερη φορά την άγνοια μας η μάλλον την ψευτιά μας και αυτή τη φορά» (κάτι που προφανώς λαχταρά, αλλά δεν κατάφερε ποτέ μια που ούτε ψεύτες είμαστε, ούτε άγνοια έχουμε…) και «θα επιστρέψει την λασπολογία μας με κοινή λογική στο «ιερό» μας βιβλίο, την Αγία Γραφή».

Ο φίλος μας προσπαθεί εδώ να αναιρέσει αυτά που γράψαμε στο άρθρο μας

«Η σούρα 65 επιβεβαιώνει ότι κορίτσια στην προεφηβική ηλικία, χωρίς περίοδο, μπορούν να παντρευτούν και οι σύζυγοί τους μπορούν να κάνουν σεξ μαζί τους. Το εδάφιο 4 λέει: “Όσο για τις γυναίκες σας που

1)έχουν περάσει την ηλικία της – κατά μήνα – αδιαθεσίας, γι’ αυτές – αν έχετε καμία αμφιβολία – η περίοδος (Ίντντε) που ορίστηκε , είναι τρεις μήνες,

2)(το ίδιο) και σ’ αυτές που δεν έχουν (ακόμη) περίοδο.

3)Γι’ αυτές που μεταφέρουν (ζωή μέσα στα σπλάχνα τους), η περίοδος (που ορίζεται) είναι μέχρις ότου απαλλαγούν από το βάρος τους”.

Mε δυο λόγια ένας άντρας μπορεί να έχει

1)συζύγους σε κλιμακτήριο

2)συζύγους που δεν έχουν ακόμη περίοδο ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΕΣ και όχι για άλλους λόγους.»

Δείτε τα γραφόμενά του με πλάγια πράσινα γράμματα

Απάντηση:

Αυτό είναι το κύριο επιχείρημα στο άρθρο του.

Πραγματικά, δεν μας χρειάζεται άλλο για να αποδείξουμε ότι το Κοράνι επιτρέπει την παιδοφιλία! Μάλιστα θα ήταν πιο ακριβές να πούμε ότι επιτρέπει και την παιδοφιλία, και την παιδεραστία, αφού«Παιδόφιλος μπορεί να χαρακτηριστεί κάποιος που διεγείρεται σεξουαλικά από ανήλικα παιδιά, έχει ερωτικές φαντασιώσεις που περιλαμβάνουν παιδιά» ενώ «Από τη στιγμή όμως που το εν λόγω άτομο ασελγήσει πάνω σε ανήλικο τότε θεωρείται και παιδεραστής και όχι απλά παιδόφιλος. Με δυο λόγια η διαφορά του ενός χαρακτηρισμού από τον άλλο είναι ότι ο όρος “παιδοφιλία” δεν περιλαμβάνει απαραίτητα την προσπάθεια σεξουαλικής επαφής με ανήλικο, ενώ ο πιο ειδικός όρος “παιδεραστία” αναφέρεται ακριβώς στην σεξουαλική πράξη». Και αφού το Κοράνιο επιτρέπει τη σεξουαλική επαφή με πάρα πολύ μικρά κορίτσια, άρα μιλάμε για παιδεραστία κι όχι μόνο για παιδοφιλία.

Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στον Άχμαντ Ελντίν και στην αναίρεσή του. Γράφει:

Πάμε να δούμε ξανά το Κορανικο χωρίο και προσέξτε πως αναιρεί τον εαυτό του:

«Όσο για τις γυναίκες σας που έχουν περάσει την ηλικία της – κατά μήνα -αδιαθεσίας, γι’ αυτές – αν έχετε καμιά αμφιβολία – η περίοδος που ορίστηκε, είναι τρεις μήνες, (το ίδιο) και σ’ αυτές που δεν έχουν (ακόμη) περίοδο. Γι’ αυτές που μεταφέρουν (ζωή μέσα στα σπλάχνα τους), η περίοδος (που ορίζεται) είναι μέχρις ότου απαλλαγούν από το βάρος τους. Και γι’ αυτούς που φοβούνται τον ΑΛΛΑΧ, θα τους διευκολύνει (ο ΑΛΛΑΧ) την υπόθεση (τους). (Κοράνι 65:4)

Όπως βλέπουμε από το χωρίο το Κοράνι κάνει λόγο για γυναίκες και όχι για προεφηβικά παιδιά η ακόμα και για σεξ.

Λάθος Νο 1: Το Κοράνιο 65:4 δεν αναφέρεται σε θήλεα που είναι γυναίκες ηλικιακά, αλλά σε θήλεα που είναι ΣΥΖΥΓΟΙ ανεξαρτήτως ηλικίας. Γι’ αυτό η μετάφραση των καθηγητών του αλ-Άζχαρ αναφέρει στο 65:1 (δυο στίχους πιο πάνω) «αν θέλετε να αποδεσμεύετε τις γυναίκες (συζύγους)…» Η λέξη «γυναίκες» λοιπόν εδώ έχει την έννοια των συζύγων, δεν αποδεικνύει τίποτα για την ηλικία των συζύγων των μουσουλμάνων, και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα ότι οι σύζυγοι αυτές δεν είναι «προεφηβικά παιδιά».

Η λέξη που μεταφράζεται ως «γυναίκες» είναι η αραβική λέξη «νισά» που στο ίδιο το Κοράνι δηλώνει θήλεα ανεξαρτήτως ηλικίας, όπως βλέπουμε στο 4:127:

“Σου ζητούν (ω Μουχάμμεντ) οδηγίες για τις γυναίκες, πες: ο ΑΛΛΑΧ σας δίνει τις οδηγίες του γι’ αυτές. Και για τις προηγούμενες οδηγίες που έχετε διαβάσει στο Βιβλίο σχετικά με τις ορφανές γυναίκες, που σ’ αυτές δεν δίνετε ό,τι είναι γραμμένο (διορισμένο ως δικαίωμά τους) κι ακόμη δεν θέλετε, να παντρευτείτε, καθώς επίσης, όσον αφορά τα παιδιά που ειν’ αδύνατα και καταδυναστευόμενα. Να συμπεριφερθείτε δίκαια με τους ορφανούς, κι ό,τι καλό κάνετε ο ΑΛΛΑΧ είναι γνώστης αυτού.

Εδώ τα «παιδιά» που μεταφράζουν οι καθηγητές του αλ-Άζχαρ δεν είναι γενικώς και αορίστως παιδιά, αλλά θηλυκά παιδιά, και οι «ορφανοί» είναι «ορφανές» (πρόκειται για ένα από τα λάθη που παρουσιάζει αυτή η μετάφραση). Όλο το εδάφιο αναφέρεται σε θήλεα (όπως και το επόμενο) και τα θήλεα αυτά που βρίσκονται σε διάφορες ηλικίες και περιλαμβάνουν και παιδιά, δηλώνονται με τη λέξη «νισά» όπως ακριβώς και οι σύζυγοι στο 65:4.

Λάθος Νο 2: Το χωρίο σαφώς και κάνει λόγο για σεξ, έμμεσα όμως. Αυτό επειδή μιλάει για «περίοδο αναμονής (ή ίντα ή ίντδε) που ορίστηκε» να περάσει πριν το οριστικό διαζύγιο, για να διαπιστωθεί αν η σύζυγος είναι έγκυος ή όχι. Όμως, όπως είναι φυσικό, μόνο όταν έχει γίνει σεξ ορίζεται τέτοια περίοδος αναμονής αφού μόνο από το σεξ προκύπτει εγκυμοσύνη! Αν στον γάμο δεν έγινε σεξ, η σύζυγος μπορεί να χωρίσει αμέσως χωρίς να περιμένει καθόλου. Αυτό το διευκρινίζει το Κοράνι 33:49: «Ω! Εσείς που πιστεύετε! Όταν νυμφεύεστε πιστές (γυναίκες) κι έπειτα τις χωρίζετε προτού έλθετε σ’ επαφή μαζί τους, τότε δεν είναι ανάγκη να λογαριάσετε την περίοδο του Ίντδε (των τριών μηνών, που στη γυναίκα δεν επιτρέπεται να ξαναπαντρευτεί). Τούτο από σεβασμό σ’ αυτές. Δώστε σ’ αυτές ό,τι είναι ορισμένο σαν αποζημίωση (από το νόμο) κι ελευθερώστε τες με όμορφη συμπεριφορά, χωρίς καμία βλάβη.» Για να μην μας αφήσουν καμιά αμφιβολία ως προς το ότι η περίοδος αναμονής είναι συνέπεια του σεξ, οι καθηγητές του αλ-Άζχαρ σημειώνουν στη σούρα 65: «Ίντντε σημαίνει χρονικό διάστημα της μη σαρκικής επαφής κανονικών μηνών ώστε να εξακριβωθεί ότι η μήτρα της συζύγου είναι άδεια από τα ζωάρια του συζύγου». Αν τα ζωάρια του συζύγου δεν είχαν πάει στη μήτρα της συζύγου διά του σεξ, δεν θα υπήρχε περίοδος αναμονής πριν το διαζύγιο. Άρα το εδάφιο 65:4 προϋποθέτει το σεξ.

Γράφει ο φίλος μας ο Άχμαντ Ελντίν:

Στο Ισλάμ απαγορεύεται μια κοπέλα να παντρευτεί αν δεν μπει στην εφηβεία, μόνο να λογοδοθεί. Πότε μια κοπέλα είναι έφηβη και μπορεί να παντρευτεί στο Ισλάμ;

1) Όταν της έρχεται η περίοδος της
2) Όταν έχει «υγρό όνειρο»
3) Τριχοφυΐα στα γενετικά της όργανα
4) Η ηλικία των 14-15

Όλα αυτά αν συμβούν ταυτόχρονα η ξεχωριστά(δηλαδή όταν δεν έχει περίοδο αλλά παρ όλα αυτά είναι έφηβη) σε μια κοπέλα τότε σηματοδοτούν την εφηβεία της όπου μπορεί να παντρευτεί. ( Τafsir Ibn Kathir, Tafsir Ibn Abbas, Tafsir Jalalayn για τον Κορανικο στοίχο 6:4)

Όταν μια κοπέλα έχει ένα από τα 4 χαρακτηριστικά που είπαμε παραπάνω τότε θεωρείτε έφηβη στο Ισλάμ και είναι σε ηλικία γάμου αφού το επιθυμήσει. Δεν είναι απαραίτητο η αναγκαίο να υπάρχει ΜΟΝΟ περίοδος για την εφηβεία μιας και η περίοδος μπορεί να καθυστέρηση για μια νέα κοπέλα η οποία έχει μπει είδη στην εφηβεία. Διαβάζουμε από έγκυρη ιστοσελίδα για την υγεία ότι η περίοδος μιας κοπέλας μπορεί ν έρθει ακόμα και στα 16 η μόλις από τα 9.

Εδώ ο φίλος μας ουσιαστικά μας δικαιώνει, αφού μας λέει ότι ένα κορίτσι «θεωρείτε έφηβη στο Ισλάμ και είναι σε ηλικία γάμου» όταν «ξεχωριστά», χωρίς να έχει περίοδο, «έχει ένα από τα 4 χαρακτηριστικά που είπαμε παραπάνω» όπως «τριχοφυΐα στα γεννητικά της όργανα». Η τριχοφυΐα αυτή μπορεί να έρθει πριν την έναρξη της κανονικής εφηβείας, όπως διαβάζουμε σε μια άλλη έγκυρη ιστοσελίδα:

Άλλο εφηβεία, άλλο αδρεναρχή

Σκουρόχρωμες τρίχες, ίσιες ή σγουρές, εμφανίζονται στο εφήβαιο -πιθανώς στις μασχάλες, ορισμένες φορές μαζί με υπερτρίχωση στα άκρα και στη ράχη – πριν από την ηλικία των 8 ετών στα κορίτσια και των 9 ετών στα αγόρια. Συνήθως, πρώιμη αδρεναρχή παρατηρείται στο διάστημα μεταξύ 3 και 8 ετών.

Σύμφωνα με τον ορισμό του φίλου μας, αφού η έναρξη της περιόδου δεν θεωρείται απαραίτητη για να είναι σε ηλικία γάμου ένα κορίτσι, τότε κι ένα κορίτσι σε προεφηβική ηλικία που εμφανίζει αδρεναρχή, μπορεί να το παντρέψουν σε ηλικία 3-8 ετών επειδή έβγαλε τρίχες στα γεννητικά του όργανα. Ευχαριστούμε τον απολογητή του Ισλάμ που μας επιβεβαιώνει πόσο επικίνδυνη είναι η θρησκεία του για τα κοριτσάκια.

Διεστραμμένοι τύποι σαν τον greekmurtad που σκέφτονται παιδοφιλιες πρέπει να καταλάβουν ότι πριν από 1400 χρόνια (στην εποχή του Προφήτη) παντρευόντουσαν τα κορίτσια με συνομήλικους τους της ίδιας εφηβικής ηλικίας και όχι απαραίτητα να είναι τα αγόρια η οι άντρες κατά πολύ μεγαλύτεροι. Και αυτό μόνο όταν η κοπέλα η το αγόρι ήταν σε θέση, και ικανοί για γάμο. Ο Προφήτης Μωάμεθ τόνισε ότι μόνο όταν μπορούν και είναι σε θέση οι νέοι να παντρευτούν( Bukhari, τόμος 7, βιβλίο 62, νούμερο 3)ΟΤΑΝ η νύφη και ο γαμπρός είναι μικροί μεν, αλλά σε κοντινή ηλικία ο ένας με τον άλλον (π.χ. ένα κορίτσι 11 ετών κι ένα αγόρι 14) και οι ειδικοί αποφαίνονται ότι δεν μπορούμε να μιλάμε κατηγορηματικά για παιδοφιλία. ΟΜΩΣ το «όχι απαραίτητα» του Άχμαντ Ελντίν είναι απλά ένα ρητορικό σχήμα και δεν αποκλείει το ότι οι γαμπροί στο Ισλάμ είναι πολύ μεγαλύτεροι από τις νύφες. Ένας μεσήλικας ή γέρος «που μπορούσε να παντρευτεί» δηλ. να έρθει σε σεξουαλική επαφή και να συντηρήσει τη σύζυγό του, μπορούσε μια χαρά να πάρει ως σύζυγο ένα κορίτσι που δεν είχε ακόμη περίοδο επειδή ήταν πολύ μικρό. Αντίθετα, ένας νεαρός που δεν είχε οικογενειακή περιουσία, ούτε λόγω ηλικίας είχε τον απαραίτητο χρόνο να εργαστεί αρκετά ώστε να συγκεντρώσει το χρηματικό αντίτιμο (προίκα, στα αραβικά μαχρ) για να αποκτήσει χρησικτησία του αιδοίου της νύφης, έμενε ανύπαντος μέχρι «να είναι σε θέση να παντρευτεί» όπως είπε κι ο Μουχάμμαντ. Δεν υπάρχει τίποτα στο Κοράνι ή αλλού στο Ισλάμ, που να επιβάλει να παντρεύονται μόνοι έφηβοι τους εφήβους κι να απαγορεύει ένας μεσήλικας ή και γέρος να παντρευτεί ένα μικρό κορίτσι. Ο ίδιος ο Μουχάμμαντ παντρεύτηκε ένα κορίτσι 6 ετών ενώ είχε ο ίδιος περάσει τα 50, και «ολοκλήρωσε το γάμο» όταν αυτό ήταν 9 ετών. Στο ίδιο το χαντίθ που αναφέρει ο Ελντίν[1] ο Ουθμάν προτείνει στον Αμπντούρ-Ραχμάν (προφανώς τον Abdur Rahman bin Awf από τους σαχάμπα) να παντρευτεί μια παρθένα (εξ ορισμού μικρή κοπέλα) που θα τον κάνει να θυμηθεί «τις παλιές του μέρες». Τα λόγια του Ουθμάν σημαίνουν ότι ο Αμπντούρ-Ραχμάν ήταν παντρεμένος με κάποια παρθένα «στις παλιές του μέρες» δηλ. αρκετά παλιότερα, άρα ακόμα κι αν τότε που παντρεύτηκε την παρθένα ήταν έφηβος, τώρα μετά από πολύ καιρό δεν είναι έφηβος πια. Ωστόσο του προτείνεται να παντρευτεί μια μικρή παρότι ο ίδιος δεν είναι πια νέος.

Ο φίλος μας Άχμαντ Ελντίν πασχίζει να αποδείξει ότι το Κοράνιο δεν μιλά και για προέφηβες, αλλά οπωσδήποτε για έφηβες κι ακόμα περισσότερο, για έφηβες που η περίοδός τους έχει καθυστερήσει. Γράφει:

…μπορούμε να έχουμε εφηβική ηλικία χωρίς περίοδο που απλά για λόγους υγείας η οργανισμού καθυστέρει να έρθει. Και σε αυτό ακριβώς το φαινόμενο κάνει αναφορά το Κοράνι στο 65 κεφάλαιο στίχο 4 Τονίζει ο greekmurtad «ότι ο Μουσουλμάνος μπορεί να παντρεύεται συζύγους που δεν έχουν ακόμη περίοδο ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΕΣ και όχι για άλλους λόγους» Το ότι είναι μικρές δεν σημαίνει ότι είναι και παιδιά προεφηβικής ηλικίας, είναι απλά έφηβες που δεν έχουν ακόμη την περίοδο τους.

Έπειτα ο greekmurtad παραθέτει κάποιες ερμηνείες του Κορανίου η οποίες δεν αντιφάσκουν καθόλου στο γεγονός ότι έχουμε αναφορές για νέες η μικρές κοπέλες. Αλλά αυτό δεν αποδεικνύει τίποτα διότι όπως δείξαμε μια κοπέλα μπορεί να είναι στην αρχή της εφηβείας της η κατά την διάρκεια αυτής χωρίς απαραίτητα να της έχει η έρθει η περίοδος της.

Μια άλλη επιστημονική προσεγγίσει στο θέμα είναι ότι το Κοράνι στο 65:4 κάνει αναφορά για γυναίκες που πάσχουν από αμηνόρροια. Διαβάζουμε για αυτό: «Η διακοπή της περιόδου ή αμηνόρροια όπως λέγεται στην ιατρική ορολογία, ταλαιπωρεί δυστυχώς έναν μεγάλο αριθμό γυναικών, σε διάφορες φάσεις της ζωής τους γι αυτό και χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: Αυτήν της πρωτοπαθούς που αναφέρεται στην μη εμφάνισή της κατά την εφηβεία και αυτήν της δευτεροπαθούς που διακόπτεται για μερικούς μήνες ή και περισσότερο» 

Και όμως, το Κοράνιο εννοεί κυρίως κορίτσια που λόγω ηλικίας δεν έχουν ακόμη περίοδο, δηλαδή είναι πολύ μικρά. Αυτό το λένε οι εξηγητές του Κορανίου, όχι εμείς! Ας τους πάρουμε έναν-έναν:

Ο Ιμπν Αμπάς ο σύντροφος του Μουχάμμαντ, που ακριβώς επειδή ήταν στους «σαχάμπα» θεωρείται από τους εγκυρότερους ερμηνευτές, γράφει: «Τι ισχύει για την περίοδο αναμονής αυτών που δεν έχουν εμμηνορρυσία επειδή είναι πολύ νέες; (μαζι μ’ αυτές που δεν έχουν) λόγω μικρής ηλικίας, η περίοδος της αναμονής τους είναι τρεις μήνες»[2] Tanwîr al-Miqbâs min Tafsîr Ibn ‘Abbâs – Quran 65.4

O Al Wahidi ένας πολύ σοβαρός ερευνητής, εξηγεί ολοκάθαρα ότι ο στίχος αναφέρεται στις συζύγους «αυτές που είναι πολύ νέες, [τόσο που ακόμα δεν έχουν αρχίσει να εμμηνορροούν], αυτές που είναι πολύ μεγάλες [των οποίων η έμμηνος ροή έχει σταματήσει] και αυτές που είναι έγκυοι» [3] Asbab Al-Nuzul του Al-Wahidi – Quran 65.4

Το ταφσίρ αλ-Τζαλαλαΰν γράφει: «αυτές που δεν έχουν ακόμη εμμηνορρυσία, λόγω της νεαρής ηλικίας τους»[4] Tafsir Al-Jalalayn – Quran 65.4

Το ταφσίρ του Ιμπνί Καθίρ γράφει: «το ίδιο και για τις μικρές, που δεν έχουν ακόμη φτάσει τα χρόνια της εμμηνορρυσίας». [5] Tafsir ‘ibn Kathir 65:4

Ο Τάμπαρι γράφει: (στα αραβικά) «Η ερμηνεία του εδαφίου “Κι αυτές από τις γυναίκες σας που έχουν περάσει την ηλικία της εμμήνου ρύσης, γι’ αυτές η Ίντντα (περίοδος αναμονής που συνιστάται) αν έχετε αμφιβολία (για τις περιόδους τους) είναι τρεις μήνες· και γι’ αυτές που δεν έχουν έμμηνα (δηλ. είναι ακόμη ανώριμες) η Ίντντα τους (συνιστώμενη περίοδος αναμονής) είναι τρεις μήνες επίσης.” Είπε: Το ίδιο εφαρμόζεται στην ίντντα για κορίτσια που δεν έχουν έμμηνα επειδή είναι πολύ μικρά, αν ο άντρας τους τα χωρίσει επειδή αφότου ολοκληρώσει το γάμο μαζί τους.» Tafsir al-Tabari 65:4

Πάμε και στον Μαουντούντι, που τον έχουμε ήδη αναφέρει και για τον οποίο ο Άχμεντ Ελντίν γράφει: «ο greekmurtad διαστρέβλωσε τα λόγια του Μαουντούντι επιτηδευμένα … Ο greekmurtad o απατεώνας είναι πολύ πρόθυμος να βάζει μεταφράσεις για να ελέγχουμε αν έκανε σωστά την μετάφραση αλλά εδώ ξεκάθαρα απέφυγε να βάλει το αγγλικό κείμενο η την πηγή για να μην πιαστεί στα πράσα να κάνει την απατεωνιά.» Κατ’ αρχήν κακώς γράφει ο φίλος μας ότι δεν βάλαμε πηγή, ενώ τη βλέπει: Maududi, τόμος 5, σελ. 620, σημείωση 13. Δεν βάλαμε την προηγούμενη φορά το αγγλικό κείμενο, αλλά τώρα θα το βάλουμε και μάλιστα θα μεταφράσουμε και την προηγούμενη παράγραφο, που ο Άχμαντ μας κατηγορεί ότι δεν μεταφράσαμε, για να δει με τα μάτια του ο αναγνώστης αν παραποιήσαμε κάτι. Αν δείτε κάποιο λάθος ή διαστρέβλωση στη μετάφρασή μας, ή να αλλάζει το νόημα από την πρώτη παράγραφο που δεν είχαμε παραθέσει, σχολιάστε το! Λέει λοιπόν ο Μαουντούντι:

«Μπορεί να μην έχουν ακόμη έμμηνα είτε λόγω μικρής ηλικίας, είτε λόγω καθυστέρησης στην εμμηνόρροια όπως συμβαίνει στην περίπτωση κάποιων γυναικών, είτε λόγω ισόβιας αμηνόρροιας, πράγμα που παρότι είναι σπάνιο, μπορεί επίσης να συμβαίνει. Σε κάθε περίπτωση, η περίοδος αναμονής μιας τέτοιας γυναίκας είναι η ίδια με της γυναίκας που της σταμάτησε η εμμηνορρυσία, δηλαδή τρεις μήνες από τότε που ανακοινώθηκε το διαζύγιο.

Εδώ, πρέπει κανείς να έχει κατά νου το γεγονός ότι σύμφωνα με τις εξηγήσεις που δίδονται στο Κοράνι το ερώτημα της περιόδου αναμονής ανακύπτει όσον αφορά τις γυναίκες με τις οποίες έχει ολοκληρωθεί ο γάμος, γιατί δεν υπάρχει περίοδος αναμονής σε περιπτώσεις που το διαζύγιο εκδίδεται πριν την ολοκλήρωση του γάμου. (Αλ-Αζχάμπ: 49). Ως εκ τούτου, το ότι αναφέρεται η περίοδος αναμονής- για τα κορίτσια που δεν έχουν ακόμη εμμηνόρροια, σαφώς αποδεικνύει ότι όχι μόνο είναι επιτρεπτό να δίνουμε την κοπέλα για γάμο σε αυτήν την ηλικία αλλά είναι επιτρεπτό για τον σύζυγο να ολοκληρώνει το γάμο μαζί της. Τώρα, προφανώς κανένας μουσουλμάνος δεν έχει το δικαίωμα να απαγορεύσει κάτι που το Κοράνι έχει κρίνει ως αποδεκτό.[6] 

Τώρα που είδατε ότι δεν παραποιήσαμε στο ελάχιστο αυτά που γράφει ο Μαουντούντι, ας ξαναγυρίσουμε στον Άχμαντ Ελντίν που γράφει για μας: «Ψεύδεται γιατί ο Μαουντουντι είπε:

«Δεν έχουν περίοδο λόγου μικρής ηλικίας είτε καθυστερεί η περίοδος, όπως συμβαίνει σε μερικές γυναίκες, η έχουμε και απουσία της περιόδου εντελώς» 

Φοβόμαστε ότι ο Άχμαντ Ελντίν απευθύνεται σε τελείως λοβοτομημένους εγκεφάλους όταν γράφει αυτά.

Κατ’ αρχήν, είναι εκείνος που ψεύδεται όταν κατηγορεί εμάς ότι ψευδόμαστε κι ότι διαστρεβλώνουμε τα λόγια του Μαουντούντι. Αν ήθελε να είναι ακριβής, κι όχι να μας κατηγορεί για να δημιουργεί εντυπώσεις, θα έγραφε ότι δεν αναφέρουμε όλες τις περιπτώσεις που αναφέρει ο Μαουντούντι. Όμως, τι άλλαξε στο νόημα των λόγων του Μαουντούντι που γράψαμε μόνο για την πρώτη, και γιατί θα έπρεπε οπωσδήποτε να γράψουμε για τις υπόλοιπες; Το θέμα του άρθρου μας δεν είναι αν κάποιες παντρεμένες δεν έχουν έμμηνα λόγω οργανικής ιδιαιτερότητας, αλλά το αν το Κοράνι επιτρέπει το γάμο και τη συνουσία με κορίτσια που δεν έχουν περίοδο επειδή είναι μικρά. Τα υπόλοιπα δεν μας χρειάζονται.

Γι’ αυτό, ακριβώς στην ίδια πρόταση με την οποία ο Ελντίν δήθεν μας βγάζει ψεύτες, μας επιβεβαιώνει! Ξανακοιτάξτε το πρώτο σκέλος της πρότασης που μας επιδεικνύει, χωρίς να το τονίσει: «Δεν έχουν περίοδο λόγου μικρής ηλικίας». Τι διαφορετικό γράψαμε εμείς, από το ότι σύμφωνα με το Κοράνι ο μουσουλμάνος μπορεί να παντρευτεί και να κάνει σεξ με ένα κορίτσι που δεν έχει περίοδο επειδή είναι μικρό σε ηλικία; Πού είναι η απατεωνιά που μας προσάπτει; Λέει ο Μαουντούντι αυτό που είπαμε ότι λέει, ναι ή όχι; Ασφαλώς και το λέει, και μάλιστα πρώτο-πρώτο. Το ότι προσθέτει και την περίπτωση κάποιες παντρεμένες να μην έχουν περίοδο όχι λόγω μικρής ηλικίας αλλά λόγω ιδιαιτερότητας του οργανισμού, δεν αναιρεί ότι το Κοράνιο επιτρέπει στους μουσουλμάνους να παντρεύονται και να συνουσιάζονται με κορίτσια που δεν έχουν περίοδο λόγω μικρής ηλικίας! Μάλιστα ο Μαουντούντι πρώτα αναφέρει τις παντρεμένες που δεν έχουν περίοδο επειδή είναι πολύ μικρές, καθώς αυτή είναι η πιο συνηθισμένη περίπτωση, και δεύτερη βάζει την περίπτωση να καθυστερεί η περίοδος ή να μην υπάρχει καθόλου, προσθέτοντας κιόλας μετά το «έχουμε και απουσία της περιόδου εντελώς» τη φράση «πράγμα που παρότι είναι σπάνιο, μπορεί επίσης να συμβαίνει» (though rare, may also be the case) που ο Άχμεντ Ελντίν απέφυγε να μεταφράσει. Βέβαια ο φίλος μας δεν έβαλε τη φράση αυτή, επειδή του καταστρέφει το επιχείρημα ότι το Κοράνιο αναφέρεται μόνο σε καθυστέρηση ή απουσία περιόδου κι όχι σε κάτι άλλο. Όμως ο Μαουντούντι μας λέει ότι αν και αυτή η περίπτωση της παροδικής ή μόνιμης αμηνόρροιας υπάρχει, είναι πιο σπάνια, και κατά κανόνα οι παντρεμένες που δεν έχουν περίοδο, δεν έχουν επειδή είναι πολύ μικρές. Εμείς λοιπόν κάνουμε απατεωνιές, ή ο Άχμαντ Ελντίν;

Γράφει ακόμη ο Άχμαντ Ελντίν:

Η γυναίκα του Προφήτη, η Aisha, σημείωσε ότι ακόμα και σε ένα κορίτσι που της έρχεται η περίοδος στα 9 είναι γυναίκα.(Sahih Tirmidhi, No102)

Εδώ η Άισα, μια απ’ τις πολλές γυναίκες που παντρεύτηκε ο «Προφήτης» μας μεταφέρει τη γνώμη της, που ίσως είναι και η γνώμη των Αράβων της εποχής της, ότι ένα παιδί που έχει περίοδο στα 9 του χρόνια είναι γυναίκα, και ο απολογητής του Ισλάμ μας μεταφέρει τη γνώμη αυτή λες και είναι κάτι που θα πρέπει να το πάρουμε στα σοβαρά και να διαμορφώσουμε την αντίληψή μας σύμφωνα με αυτό! Και τώρα μάλλον φτάνουμε στην καρδιά του προβλήματος που δημιουργεί το Κοράνι και κατ’ επέκταση το Ισλάμ με τη Σούννα του: Το ότι μετατρέπει τη γνώμη και την πρακτική των Αράβων της εποχής του Μουχάμμαντ σε κάτι που τάχα είπε ο Θεός κι έχει γενική ισχύ για όλους τους αληθινούς πιστούς του σε όλο τον κόσμο και σε όλες τις εποχές. Τελικά ο «απολογητής του Ισλάμ» αντί να μας αντικρούει όπως φαντάζεται, μας επιβεβαιώνει και με το παραπάνω όταν λέμε ότι το Κοράνι επιτρέπει την παιδοφιλία και την παιδεραστία.

Στη Βίβλο το κατώτερο όριο γάμου για ένα κορίτσι ήταν δωδεκάμιση έτη, με τον αρραβώνα να γίνεται από τα 12, ενώ για το αγόρι το κατώτατο όριο ήταν τα 13 έτη, εκτός κι αν σε αυτή την ηλικία τα δυο φύλα δεν εμφάνιζαν σημεία ωριμότητας οπότε θεωρούνταν παιδιά μέχρι την ηλικία των 20 ετών

Αυτό είναι κατανοητό αν σκεφτούμε την σκληρή εποχή με το χαμηλό προσδόκιμο επιβίωσης. Όμως δεν νομίζουμε να υπάρχουν σήμερα στη Δύση άνθρωποι που να ονειρεύονται να παντρευτούν ή να παντρέψουν τα παιδιά τους σε ηλικία δωδεκάμιση και δεκατριών ετών. Αν μας ξενίζει μια φορά ο γάμος των εφήβων ηλικίας 12 και 13 ετών, μας ξενίζει ακόμη περισσότερο το ότι ένα κορίτσι 9 ετών μπορεί να δοθεί σε γάμο επειδή έχει έμμηνο ρύση. Ακόμα χειρότερα μας ξενίζει ότι ένα κορίτσι μικρότερο κι από 9 ετών μπορεί να δοθεί σε γάμο χωρίς καν να έχει έμμηνο ρύση, μόνο και μόνο επειδή έχει βγάλει τρίχες στα γεννητικά του όργανα, όπως μας λέει ο Άχμαντ Ελντίν!

Γι’ αυτό βρίσκουμε ταιριαστό να κλείσουμε το άρθρο μας με σχόλια του David Wood επάνω στο θέμα, τα οποία μας βρίσκουν απόλυτα σύμφωνους και τα οποία βρήκαμε εδώ και εδώ:

«Αυτή η νοοτροπία του «αν έχει ματώσει, μπορεί να ζευγαρώσει», εκτός του ότι είναι απεχθής, είναι και εντελώς αναληθής. Ένα εννιάχρονο κοριτσάκι δεν είναι έτοιμο για σεξ, ούτε για τεκνοποιία, ακόμα και αν έχουν αρχίσει νωρίτερα από άλλα κοριτσάκια τα έμμηνά της. Παιδιά τέτοιας ηλικίας είναι ακόμα στην ανάπτυξη. Όταν τους προκύψει εγκυμοσύνη, τα σώματά τους διοχετεύουν τα θρεπτικά συστατικά στο σχηματιζόμενο έμβρυο, στερώντας τα αναπτυσσόμενα σώματα των κοριτσιών από τις τόσο αναγκαίες βιταμίνες, μέταλλα και άλλα στοιχεία. Επί πλέον, οι εφηβικές εγκυμοσύνες είναι και πρόξενοι ποικίλων επιπλοκών, επειδή απλούστατα, τα κορμιά των μικρών κοριτσιών δεν είναι έτοιμα για τοκετό.

Η Δύση έχει διακρίνει τους κινδύνους που η εφηβική εγκυμοσύνη μπορεί να επιφέρει. Οι Μουσουλμάνοι απολογητές συχνά υποστηρίζουν πως ο γάμος με νεαρά κορίτσια ήταν σύνηθες την βιβλική εποχή. Αυτό ίσως να αληθεύει,, αλλά μόνο επειδή οι γάμοι με νεαρές ήταν μέρος της κουλτούρας, και όχι επειδή ο Θεός τους είχε επικυρώσει. Ενώ πολλές Χριστιανικές χώρες έχουν αναγνωρίσει τις πιθανές βλάβες που μπορούν να επιφέρουν οι εγκυμοσύνες στις έφηβες κοπέλες, και ως εκ τούτου έχουν ανεβάσει την νόμιμη ηλικία γάμου, οι Μουσουλμανικές χώρες συχνά αποκλείονται από τέτοιες προόδους, εξ αιτίας του Μωάμεθ. Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον, επειδή οι Μουσουλμάνοι συχνά υποστηρίζουν πως ο Μωάμεθ ήταν επιστημονικά φωτισμένος, και πως το Κοράνι είναι ένα επιστημονικό αριστούργημα. Στην πραγματικότητα, ο γάμος του Μωάμεθ με την Aisha βλάπτει μικρά κορίτσια κατά μήκος της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Οι κίνδυνοι έχουν επισημανθεί ακόμα και από τον οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση σε μια προσπάθεια να αναχαιτιστούν οι πρακτικές που στηρίζονται από το Ισλάμ:

Οι παραδοσιακές πρακτικές μιας κουλτούρας αντικατοπτρίζουν τις αξίες και τις πεποιθήσεις που τηρούνται από τα μέλη μιας κοινωνίας, για διαστήματα που συχνά καλύπτουν ολόκληρες γενιές. Κάθε κοινωνική ομάδα στον κόσμο έχει συγκεκριμένες παραδοσιακές πρακτικές και πεποιθήσεις της ιδιαίτερης κουλτούρας του, μερικές από τις οποίες είναι ωφέλιμες για όλα τα μέλη, ενώ άλλες βλάπτουν μια συγκεκριμένη ομάδα, όπως οι γυναίκες. Στις βλαβερές αυτές παραδοσιακές πρακτικές συμπεριλαμβάνονται: ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, βεβιασμένο τάϊσμα γυναικών, πρώιμος γάμος, διάφορα ταμπού ή πρακτικές που εμποδίζουν την γυναίκα να ελέγχει την γονιμότητά της, διατροφικά ταμπού και παραδοσιακές πρακτικές γέννας, προτίμηση στα αρσενικά τέκνα και οι επιπτώσεις της στην υπόσταση του θηλυκού τέκνου, η θνησιμότητα θηλυκών βρεφών, πρόωρη εγκυμοσύνη και τιμή προίκας.

Παρά την βλαβερή φύση τους και την παραβίαση διεθνών νόμων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τέτοιου είδους πρακτικές συνεχίζουν επειδή δεν αμφισβητούνται, και έτσι αποκτούν μια αύρα ηθικότητας στα μάτια εκείνων που τις εφαρμόζουν.

Ο παιδικός γάμος στερεί το κοριτσάκι από την παιδική της ηλικία, περίοδος που είναι απαραίτητη για την βιολογική, συναισθηματική και ψυχολογική της διάπλαση. Στην πραγματικότητα, ο πρόωρος γάμος ασκεί τρομερή συναισθηματική πίεση, αφού η νεαρή απομακρύνεται από το σπίτι των γονέων της και τοποθετείται στο σπίτι ενός συζύγου και πεθερικών. Ο σύζυγος, που θα είναι ως επί το πλείστον πολύ μεγαλύτερος από αυτήν, θα έχει ελάχιστα πράγματα κοινά με μια νεαρή έφηβη. Με αυτόν τον άγνωστο άνδρα είναι υποχρεωμένη να διαμορφώσει μια συναισθηματική και σαρκική σχέση. Υποχρεώνεται να έχει σεξουαλική επαφή μαζί του, αν και σωματικά ίσως να μην έχει σχηματιστεί πλήρως.

Οι επιπλοκές υγείας που προκύπτουν από τους πρώιμους γάμους στην Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική -για παράδειγμα- συμπεριλαμβάνουν το ρίσκο χειρουργικού τοκετού, χαμηλό σωματικό βάρος και υποσιτισμός που είναι αποτέλεσμα συχνών εγκυμοσύνων και γαλακτογονία σε μια περίοδος της ζωής που οι ίδιες οι νεαρές μητέρες είναι ακόμα στην ανάπτυξη.

Η πρώιμη εγκυμοσύνη μπορεί να έχει βλαβερές συνέπειες και στις νεαρές γυναίκες και στα μωρά τους. Σύμφωνα με τον οργανισμό Ηνωμένων Εθνών UNICEF, κανένα κορίτσι δεν θα έπρεπε να μείνει έγκυος πριν τα 18, επειδή δεν είναι ακόμα σωματικά έτοιμη να κυοφορεί. Τα βρέφη νεαρών μητέρων κάτω των 18 ετών έχουν την τάση να γεννιούνται πρόωρα και με χαμηλό σωματικό βάρος. Αυτά τα βρέφη έχουν μεγάλες πιθανότητες να πεθάνουν μέσα στον πρώτο χρόνο της ζωής τους. Το ρίσκο για την ζωή της ίδιας της μητέρας είναι επίσης μεγαλύτερο. Η κακή υγεία είναι σύνηθες φαινόμενο ανάμεσα στις άπορες εγκυμονούσες και γαλακτίζουσες γυναίκες.

Σε πολλά μέρη του αναπτυσσόμενου κόσμου, ειδικά σε αγροτικές περιοχές, τα κορίτσια παντρεύονται αμέσως μετά την εφηβεία, και είναι αναμενόμενο να αρχίσουν να τεκνοποιούν αμέσως. Παρ’ ότι η κατάσταση έχει βελτιωθεί από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80, σε πολλές περιοχές η πλειοψηφία των κοριτσιών κάτω των 20 ετών είναι ήδη παντρεμένες και έχουν κάνει παιδιά. Παρ’ ότι πολλές χώρες έχουν ανεβάσει την νόμιμη ηλικία γάμου, αυτό έχει επηρεάσει ελάχιστα τις παραδοσιακές κοινωνίες όπου ο γάμος και η τεκνοποιία προσδίδουν «κύρος» στην γυναίκα.

Ένα πρόσθετο ρίσκο στις νεαρές μητέρες είναι και ο εμποδισμένος τοκετός, ο οποίος προκύπτει όταν το κεφάλι του βρέφους είναι πολύ μεγάλο για την σωματική διάπλαση της μητέρας. Αυτό προξενεί κυστο-κολπικά συρίγγια, ειδικά όταν κάποιος ανεκπαίδευτος βοηθός τοκετού πιέζει αδικαιολόγητα για να βγει το κεφάλι του βρέφους.

Σε αντίθεση με τους Μουσουλμανικούς ισχυρισμούς, ένα εννιάχρονο κοριτσάκι, απλούστατα, δεν είναι προετοιμασμένο για σεξουαλική επαφή ή για τα πιθανά επακόλουθά της (εγκυμοσύνη, τοκετός, θηλασμός και ανατροφή ενός παιδιού). Είναι μια αδικαιολόγητα επικίνδυνη πρακτική, μιας και θα μπορούσε να εξασφαλιστεί μια πολύ πιο ασφαλής σχέση, αν ο γάμος ετελείτο λίγα χρόνια αργότερα, όταν το κορίτσι θα ήταν σε προχωρημένη εφηβεία.

Οι Μουσουλμάνοι πιθανόν να απαντούσαν εδώ πως «η Aisha ποτέ δεν έμεινε έγκυος, οπότε, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν έχουν σημασία.» Και όμως, έχουν σημασία. Κάθε χρόνο, αμέτρητα νεαρά κορίτσια -που ακόμα παίζουν με τις κούκλες τους- τα πηγαίνουν να μείνουν με κατά πολύ μεγαλύτερους συζύγους. Αν ποτέ ερχόταν κανείς αντιμέτωπος με αυτούς τους συζύγους, εκείνοι δεν θα απολογούνταν λέγοντας «μα είναι μέρος της Αραβικής κουλτούρας», αλλά μάλλον θα διατείνονταν πως «δεν είναι κακό πράγμα, αφού και ο Μωάμεθ το έκανε.»»

Όσο για τα «πραγματικά στοιχεία» που έχει να μας φέρει ο Άχμαντ Ελντίν για να μας αποδείξει ότι η… Αγία Γραφή είναι το παιδεραστικό βιβλίο και όχι το Κοράνι, τα έχουμε αναιρέσει εδώ.

Πηγές :

ΠΡΟΣΟΧΗ: Τελευταία κυκλοφορεί στο Ίντερνετ είδηση με “παιδεραστικούς γάμους” στελεχών της Χαμάς. Το πιο πιθανό είναι ότι πρόκειται για είδηση κατασκευασμένη. Δείτε και τις σελίδες http://en.rian.ru/world/20090731/155691844.html (έγκυρο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων, που αναφέρει ρητά ότι οι νύφες κάθονταν χωριστά από τους γαμπρούς),

http://www.hoax-slayer.com/mass-muslim-marriage.shtml και http://www.foreignpolicyjournal.com/2010/02/22/hate-2-0/ Το ότι στο Ισλάμ επιτρέπεται ο γάμος με πολύ μικρά κορίτσια δεν σημαίνει ότι κάθε τέτοια είδηση είναι αληθινή.
http://islamforgreeks.org
http://www.jewishencyclopedia.com/view.jsp?letter=M&artid=91#242).
http://www.englishtafsir.com/Quran/65/index.html#sdfootnote13sym)
http://www.medlook.net/article.asp?item_id=440
http://www.myself.gr/Article/health-woman-period/39-2523.html)
http://www.vita.gr/html/ent/516/ent.1516.asp
http://www.englishtafsir.com/Quran/65/index.html#sdfootnote13sym
http://www.englishtafsir.com/Quran/65/index.html#sdfootnote13sym