Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι είναι πια πεπεισμένοι ότι το «πλήρωμα του χρόνου» για το Ποθούμενο πλησιάζει!
Τα «σημεία των καιρών», όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές στα δημοσιεύματά μας στην «Ε.Ω.», είναι πλέον πολλά και δεν επιδέχονται σοβαρής αμφισβήτησης… Είναι τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία, με την επίδειξη της ρωσικής υπερδύναμης. Είναι τα όσα γίνονται στη Μέση Ανατολή, με τη συνέχιση της δραματικής «αραβικής άνοιξης».
Είναι η «τουρκική άνοιξη», με τα γεγονότα της πλατείας Ταξίμ που στην πραγματικότητα ποτέ δεν σταμάτησαν, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια την Τουρκία σε διαμελισμό. Είναι το σταμάτημα της ροής του ποταμού Ευφράτη από την τουρκική κυβέρνηση, κάτι που στερεί το νερό από δυο χώρες (Συρία και Ιράκ).
Είναι ακόμη και οι απειλές του Τούρκου πρωθυπουργού Έρντογαν ότι θα μετατρέψει την Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης σε τζαμί. Και τόσα άλλα…
Ζούμε λοιπόν σε καιρό φοβερών και τρομερών γεγονότων, μεγάλων γεωπολιτικών ανακατατάξεων. Δικαιώνονται έτσι οι παλαιότερες δημοσιεύσεις μας για την εφαρμογή του σχεδίου «Φάρος της Ανατολής», το οποίο προβλέπει μια ριζική μετάλλαξη της ευρύτερης περιοχής μας, με αλλαγές συνόρων και πληθυσμιακές μετακινήσεις. Παράλληλα σχέδια, όπως π.χ. το πρόγραμμα «Μπουλγκράβια» για αποκοπή της Βόρειας Ελλάδας και ενσωμάτωσής της σε ένα μεικτό βουλγαροσκοπιανό κράτος (παραλλαγή της «Μεγάλης Βουλγαρίας» του παρελθόντος), δείχνουν μια ιδιαίτερη κινητικότητα στο διεθνές παρασκήνιο.
Όμως η ρωσική αρκούδα «βρυχάται»!
Διότι μπορεί μεν να έχουν τεθεί εδώ και καιρό σε πλήρη εφαρμογή σχέδια όπως τα ως άνω αναφερθέντα, σήμερα όμως οι συνθήκες είναι τέτοιες που όλα επιτρέπονται! Ακόμα και η ακύρωση ολόκληρων φιλόδοξων γεωπολιτικών σχεδιασμών δεκαετιών και η επιβολή άλλων σχεδίων, όπως για παράδειγμα το ρωσικό σχέδιο «Ιωάννης Βατάτζης», το οποίο προβλέπει (με δυο λόγια): ρωσοτουρκικό πόλεμο, διάσπαση της Τουρκίας και απελευθέρωση της Κωνσταντινούπολης, την οποία το «Ξανθό Γένος» θα… παραδώσει στους Έλληνες!!! Πρόκειται βέβαια για μια άλλη εκδοχή του παλαιότερου σχεδίου ίδρυσης μιας νέας «Βυζαντινής αυτοκρατορίας», που είχε επεξεργαστεί η Μεγάλη Αικατερίνη, μέσω της οποίας ο χώρος του Αιγαίου, των Στενών και της Ανατολικής Μεσογείου θα ελεγχόταν πια από τη ρωσική υπερδύναμη…
Όλα τα παραπάνω δεν είναι παρά πτυχές ενός αμείλικτου πλανητικού πολέμου που μαίνεται εδώ και αιώνες ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις που θέλουν να ελέγξουν τον κόσμο.
Η Ρωσία, για παράδειγμα, είχε ανέκαθεν ως κρυφό πόθο την έξοδό της στις λεγόμενες «ζεστές θάλασσες», δηλ. στη Μεσόγειο και τον Ινδικό ωκεανό. Με τον τρόπο αυτό θα κατάφερνε να ελέγξει τον «δακτύλιο» που περιβάλλει την ευρασιατική ενδοχώρα και (ουσιαστικά) να καταστεί κυρίαρχη δύναμη του κόσμου!
Ο στόχος αυτός, που δεν μπόρεσε να τον επιτύχει η Σοβιετική Ένωση, τέθηκε εκ νέου από τον Βλαντίμιρ Πούτιν, όταν αυτός ανέλαβε την ηγεσία στη Μόσχα, ανατρέποντας τον μέθυσο αρχιπροδότη της πατρίδας του, τον Μπορίς Γέλτσιν. Είναι ένας στόχος με τρία βασικά στάδια:
α) Την εσωτερική ανασυγκρότηση της Ρωσίας, έπειτα από την πλήρη διάλυση που της επέφεραν ο «Αντίχριστος» Μιχαήλ Γκορμπατσόφ (με το γνωστό σημάδι του «Θηρίου» επί της κεφαλής του) και ο μεθύστακας Γέλτσιν. Τον στόχο αυτό ο Πούτιν τον κατόρθωσε σχετικά γρήγορα, μιας και σήμερα η Ρωσία είναι μια αναπτυγμένη πλέον οικονομία και οι εικόνες της «θεραπείας-σοκ» της δεκαετίας του 1990, που οδήγησαν αμέτρητους Ρώσους στον θάνατο και την εξαθλίωση, φαντάζουν μακρινός εφιάλτης…
β) Την «βήμα-βήμα» επέκταση της ρωσικής ισχύος σε μια σειρά χωρών που προέκυψαν από την άλλοτε Σοβιετική Ένωση. Αποκλείοντας τις ανήκουσες στον πολιτισμό της Δύσης χώρες της Βαλτικής (Εσθονία, Λιθουανία και Λετονία), ο Πούτιν επικεντρώθηκε στην εξάπλωση των ρωσικών γεωπολιτικών συμφερόντων σε χώρες όπως η Λευκορωσία, η Μολδαβία, η Γεωργία και, τώρα, η Ανατολική Ουκρανία. Είναι γεγονός πως τα πράγματα στην Ουκρανία οδεύουν στο «σπάσιμο» της χώρας αυτής σε δύο μέρη, το αντιρωσικό των δυτικών επαρχιών και το φιλορωσικό των ανατολικών…
γ) Την έξοδο της Ρωσίας στις «ζεστές θάλασσες», εφόσον επιτευχθεί ο πλήρης έλεγχος της Κριμαίας και της Υπερκαυκασίας. Η έξοδος αυτή, ειδικά στην περίπτωση της Μεσογείου, περνά αναγκαστικά μέσα από μια διάσπαση της τουρκικής επικράτειας, εκ της οποίας θα προκύψει το ανεξάρτητο Κουρδιστάν στις ανατολικές επαρχίες της χώρας. Επίσης, τη Ρωσία πολύ θα την βόλευε μία «βατικανοποίηση» της ευρύτερης περιοχής της Κωνσταντινούπολης (π.χ. μέσω ενός σχήματος «ανεξάρτητης Θράκης»), στην οποία θα ετοποθετείτο ως διοικητής… Έλληνας! Έτσι θα ενσωμάτωνε στον ρωσικό σχεδιασμό τόσο την Ελλάδα όσο και την Κύπρο, λυτρώνοντας παράλληλα τον ελληνισμό από την τουρκική απειλή!…
Εστιάζοντας στα παραπάνω, βλέπουμε ότι η Ρωσία μέσω της διχοτόμησης της Τουρκίας κατορθώνει να ελέγξει ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο. Άρα εξασφαλίζει στο διηνεκές τα «νώτα» της από τον ευρασιατικό Νότο, αλλά και γίνεται η κύρια δύναμη στην πλέον νευραλγική περιοχή του πλανήτη. Με δυο λόγια, ένα τρίγωνο Ελλάδας-Αλεβήδων της Τουρκίας-Ισραήλ θα ήταν πολύ χρήσιμο για κάθε υπερδύναμη και, στις σημερινές συνθήκες, της Ρωσίας, εφόσον οι ΗΠΑ αδυνατούν να εφαρμόσουν στη δεδομένη χρονική συγκυρία επεκτατική πολιτική. Λόγω των τεραστίων οικονομικών προβλημάτων τους (η χώρα τους είναι υποθηκευμένη στην… Κίνα!!!) οι Αμερικανοί όχι μόνο δεν μπορούν να εξαπλώσουν τη δυναμική τους σε χώρους-κλειδιά του πλανήτη, αλλά αντιθέτως αποσύρουν τα στρατεύματά τους από παντού: ήδη αποχώρησαν από το Ιράκ, ενώ μέχρι το 2016 αποχωρούν και από το Αφγανιστάν…
Ασφαλώς με όλα τα παραπάνω εκπληρώνονται και οι προφητικές παραδόσεις και θρύλοι της Ορθοδοξίας! Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε αναφερθεί στα λεχθέντα από άγιες μορφές της Χριστιανοσύνης, όπως π.χ. ο Πατροκοσμάς ο Αιτωλός ή ο Γέροντας Παΐσιος!…
Και τώρα, με το σχέδιο της Ρωσίας υπό την κωδική ονομασία «Ιωάννης Βατάτζης», φαίνεται ότι έρχεται σιγά-σιγά η μεγάλη εκείνη στιγμή, με την οποία γαλουχήθηκαν γενιές ολόκληρες της Ρωμηοσύνης: το ζωντάνεμα του Μαρμαρωμένου Βασιλιά, ο ήχος από τις καμπάνες στην Αγία Σοφία και η εκπλήρωση του (κατά τον Άγιο Κοσμά) Ποθούμενου. Ήταν λοιπόν ένα εκπληκτικό σχέδιο της Ρωσίας η διάλυση της Μεταπολίτευσης στην Ελλάδα και η υπονόμευση της ζώνης του ευρώ; Ας όψεται το πρόσωπο εκείνο που έφερε εις πέρας τα παραπάνω: με την αλλοίωση των οικονομικών στοιχείων της Ελλάδας στα τέλη του 2009, την υπαγωγή της χώρας μας σε καθεστώς Τρόικας και Μνημονίων το 2010 και την ιδέα του δημοψηφίσματος το 2011. Η μορφή με το μουστάκι που διεκδικεί τον «θρόνο» της Κωνσταντινούπολης, με τις ευλογίες του μελλοντικού πλανητάρχη Πούτιν, ως νεκραναστηθείς «Ιωάννης Βατάτζης»…
elora.gr
Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης
Πηγή: http://greeknation.blogspot.gr/2014/06/blog-post_1535.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου