Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Για τους λίγους το τραγούδι


Για τους πολλούς το κείμενο

Η επιλογή ελεύθερη....

Στους λίγους ή στους πολλούς;;;

Ένας κόσμος ανάστατος, χαμένος στην πλάνη του, την καθημερινότητα και το δόγμα του Σοκ, που όλοι πιπιλάνε σαν καραμέλα, αλλά προφανώς , ουδείς γνωρίζει την πραγματική του διάσταση , καλά κρατεί.

Έχουν καταντήσει οι τηλεοράσεις λαϊκές αγορές με σάπια προϊόντα, τα ραδιόφωνα μαντατοφόροι θανάτου και οι εφημερίδες μενού για την καλύτερη κηδεία.

Άνθρωποι σε απόγνωση, καθημερινά ψάχνουν να βρουν τα προς τω ζην, για να περάσουν έστω την τρέχουσα μέρα, στερούμενοι την δυνατότητα ονείρων...ή έτσι νομίζουν.

Βασίστηκαν οι κοινωνίες στα χρήματα, τα οποία τελικά δεν είναι παρα τυπωμένα χαρτιά με αριθμούς καμίας αξίας, αν τους αφαιρέσεις το αντίκρυσμα, το οποίο δεν ειναι υλικό αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος.

Σε όλους η μόνιμη ερώτηση : Τι θα κάνω ; τι πρέπει να γίνει ; ποιος θα με σώσει;

Κανείς όμως, δεν μπαίνει στην διαδικασία να σκεφτεί πως ουδείς, θα σώσει ουδένα, αν ο ίδιος δεν ειναι αποφασισμένος να σώσει τον εαυτό του.Το ατομικό υπερέβει του συλλογικού, που στο τέλος το εξαφάνισε.

Ετσι ο κόσμος έγινε μια άμορφη μάζα που κινείται πλέον, με βάση το ένστικτο της επιβίωσης και μόνο .


Η αγάπη για την πατρίδα έγινε είδος προς εξαφάνιση, και λογικό, εφόσον οι άνθρωποι έπρεπε να μεταμορφωθούν σε άβουλα καταναλωτικά όντα.

Η μάχη για το έθνος έγινε απαγορευτικός όρος, γιατί η ομοιογένεια γεννά ιδέες, γεννά αξίες , γεννά το όμοιο, όπως και η ίδια η λέξη το λεει.

Το όμοιο όμως ειναι επικίνδυνο, γιατι φέρει σαν αποτελεσμα την ισχύ και η ισχύ ενός μυαλού και μιας αξίας δεν πολεμιέται, δεν ισοπεδώνεται, δεν ακυρώνεται.


Η αξία ειναι πιο δυνατή απο τη σφαίρα και δεν σκοτώνεται . Η ιδέα ειναι πιο διαβρωτικη απο το οξύ και δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω απο θέληση.

Οτι γινεται γύρω μας αυτή τη στιγμή έχει μόνο ένα σκοπό, την ολοκλήρωση της φάρμας των ζώων . Οπου θα εξαφανιστεί το είδος του σκεπτόμενου ανθρώπου και θα παραμείνει μόνο το είδος του σφουγγαριού. Θα ζήσουν οι άνθρωποι εκείνοι που το μυαλό και η ενεργειά τους, θα είναι επέκταση και προέκταση του ηλεκτρονικού υπολογιστή που θα ορίζει την ζωή και τον θάνατο του.


Ο λαός μας πάντα σε διωγμό απ αρχής της εμφανίσεώς του , χιλιάδες χρόνια τώρα, δεν ήταν απλά σκεπτόμενος ήταν εφευρετικός . Η γλώσσα μας αέναη και αθάνατη και η νοοτροπία μας αντιδραστική. Ολο αυτό σε συνδυασμό, ήταν εκρηκτικό μίγμα το οποίο ο οποισδήποτε, μπορεί να το διαβάσει στην ανα τους αιώνες ιστορία της χώρας μας και του λαού μας

Που φτάσαμε όμως ; Εκεί από όπου ξεκινήσαμε .

Να μη μπορούμε να σκεφτούμε το απλό . Δεν ειναι όλοι ηγέτες . Δεν είναι όλοι ικανοί για όλα και δεν είναι καθόλου υποτιμητικό αν κάποιος το σκεφτεί με βάση το καλό της πατρίδος του . Ο καθε ένας έχει το ρόλο του και το σκοπό του, όμως όλα ξεκινούν απο ένα και μόνο δεδομένο , που λέγεται πατρίδα.

Άντε να σταθώ στα πόδια μου
μετά από τόσα χτυπήματα
έχω ξεχάσει τα βήματα
μα δε με παίρνει να πώ δε μπορώ 
πρέπει να μπώ στο χορό...

Ο Ελληνας δεν ξέχασε τα βήματα ποτέ , αυτό ήταν και η δυσκολία της σημερινής επιβολής .Δεν έπρεπε απλά να ξεχάσει έπρεπε να διαγράψει . Εξ ου και η επιβαλλόμενη διαβρωση των πάντων για τουλάχιστον 3 γενιές. Διάβρωση:

Στην ιστορία ,

πάντα διδασκόταν αυτό που θα μας έφτανε στην ρατσιστική αντιμετώπιση της πατρίδας,

Στην γλώσσα

έπρεπε να μικρύνει, να πάψει να έχει τις έννοιες που είχε, να ομαδοποιηθούν οι ετυμολογίες και να ξεχαστούν οι βασικές αρχές του μηνύματος.

Στην οικογένεια

έπρεπε ν’ ανακατευτούν οι ρόλοι, να διασπαστούν οι αξίες , να ισοπεδωθούν οι ιεραρχίες , να χαθεί ο σεβασμός ένεκα της , με κακή έννοια, ελευθερίας και ισότητας.

Αποτελέσματα των οποίων βλέπουμε σήμερα

Ομως πάντα υπάρχει η λύση , πάντα μπορεί να γινει η αλλαγή , την οποία κανείς άλλος δεν μπορεί να την εφαρμόσει παρα μόνο ο ίδιος που βάλλεται.

Δεν υπάρχει ηγέτης, γιατί ο ηγέτης γεννάτε απο το ίδιο το έθνος που τον χρειάζεται. Πως όμως μπορεί να γεννηθεί ένας ηγέτης μέσα σε ένα κομμα_τιασμένο έθνος; Θα ειναι σαν το γίγαντα που στηρίζεται σε πήλινα ποδια , ακόμα και αν πέσει δεν θα πλακώσει το κεφάλι του αλλα όποιον ειναι απο κάτω.

Η ελευθερία και η ανεξαρτησία ποτέ δεν αποκτήθηκαν απο δούλους στην ψυχή . Κανείς δεν πρόκειται να σεβαστεί έναν λαό, που δεν σέβεται ο ίδιος την υποστασή του και την βαριά κληρονομιά του. Εναν λαό που με παρρησία μιλάει για τους προγόνους του και τα επιτεύγματά τους , αλλα ουδείς θα μιλήσει με την ίδια παρρησία απο τις επόμενες γενιές που έρχονται.

Μιλάνε όλοι για πόλεμο και επανάσταση, όμως το βασικό συστατικό που λέγεται ομοψυχία, το έχουν απολέσει κάπου μεταξύ του ‘’εγω’’ και του ‘’εγώ είμαι’’.

Μιλάνε όλοι για αντίδραση και σύγκρουση, μόνο που το βασικό συστατικό που λέγεται γνώση του πραγματικού εχθρού, που αφορά το συλλογικό και όχι το ατόμικό, το σκότωσαν με τον εγωισμό τους, μιας και τα ξέρουν όλα .

Θέλουμε την ελευθερία μας αλλά κάποιος άλλος να την πάρει για εμάς και να μας την χαρίσει. Ετσι να αλλάξουμε απλά αφέντη...

Κανείς αφέντης όμως δεν δίδει την ελευθερία στο δούλο, γιατί απλα χάνει την βολή του. Ετσι λοιπόν, όσοι πραγματικά θελουν να ειναι Ελληνες και όχι απλά να λέγονται Ελληνες, δεν έχουν παρα να κοιταχτούν στον καθρέφτη και ν αποφασίσουν για ποιον πολεμάνε .

Αν πολεμάνε για τον εαυτό τους , κάτι που δύσκολα θα παραδεχτούν, τότε ο μόνος τίτλος που τους αξίζει είναι Επάγγελμα έλληνας ειδικότητα πατριώτης

Χριστίνα