Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012

ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ή μήπως της Φωτιάς

Ζούμε σε μια εποχή που το σκοτάδι επικρατεί στην ζωή μας και ο περισσότερος κόσμος χρίζει τον εαυτό του πολεμιστή της αλλαγής..Μιας αλλαγής από το σκοτάδι, στο φως ..
Πολλά λέμε, πολλά ακούμε κι άλλα τόσα ονειρευόμαστε.
Κάποιοι από εμάς ή από τους άλλους (ποιος μπορεί να πει με σιγουριά πλέον) θεωρεί πως έχει το κλειδί στην επιτυχία της μάχης αυτής, η οποία δεν σταμάτησε ποτέ , απλά κατά καιρούς αλλάζει πρόσωπα , σκηνικά και ίσως μερικούς από τους κομπάρσους ή αλλιώς αναλώσιμους  ....
Οι σωτήρες πολλοί θα έλεγα, όσοι και οι δήμιοι.Απλά το χρώμα της πανοπλίας αλλάζει , άσπρο - μαύρο . Βέβαια υπάρχουν και οι γκρι πανοπλίες αυτές που πρωτοεμφανίστηκαν όταν οι σωτήρες ή φωστήρες ή ''τεντωτήρες'' επιλέγουν ανάλογα με την εποχή του έτους , την θερμοκρασία αλλά και τις ανάγκες ....Ποιών θα αναρωτηθεί κανείς ή τι επιλέγουν;
Η Ελληνική γραμματική μας έχει δώσει τόσες αντωνυμίες που ο καθ' ένας από εμάς μπορεί αναλόγως του τρόπου σκέψεώς του, μπορεί να επιλέξει ανάμεσα σε  προσωπικές , κτητικές, δεικτικές, αναφορικές, ερωτηματικές , αρνητικές , καταφατικές και εκείνες τις πως να τις πει κανείς ......Μένει στον καθένα να απαντήσει μόνος του στο τελευταίο.
Η μάχη του πληκτρολογίου καλά κρατεί και γενικότερα δίνει φως στις γνώσεις ή ακόμα και στο σκοτάδι του καθενός είτε προσωπικά αλλά και είτε και μέσω του συνόλου που βρίσκεται σε σχέση με τον επαγγελματικό στίβο που επιλέγει να αγωνίζεται , είτε τον προσωπικό , είτε τον κοινωνικό,  είτε καλύτερα το συνονθύλευμα των ως άνω.
Με βάση αυτή τη σκέψη και κατόπιν διαβάσματος για πολλοστή φορά του βιβλίου του Paulo Coelho ''Το Εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός'' επέλεξα μερικά κομμάτια του βιβλίου να αναρτήσω , θεωρώντας πως σαν λαός, θα πρέπει να τα ακολουθήσουμε ή αν μη τι άλλω να τα διαβάσουμε στους χαλεπούς καιρούς που διάγει η πατρίδα μας .
Χαλεπούς όχι τόσο λόγω οικονομικών , τα οποία σαφώς και ταλανίζουν πολύ κόσμο , αλλά ηθικών προβλημάτων. Ανατρέχοντας σε διάφορα γεγονότα στην Ιστορία της Ελλάδος, παρατήρησα ότι οσάκις αντιμετώπιζε στο πλείστον οικονομικά προβλήματα στο τέλος κατάφερε και αντεπεξήλθε και βγήκε ''παλικάρι'' όπως θα πουν κάποιοι. Όσες φορές όμως, τα προβλήματα ήταν αξιών και ανάξιων, ηθικών και ανήθικων . Όσες φορές η ανηθικότητα ''κέρδισε'' την ηθικότητας γιατί ήταν πιο αξιοζήλευτη και ο κόσμος πιο εύκολο-προσβάσιμος μιας και ''πάταγε'' στο Εγώ του καθενός, η Ελλάδα βούλιαξε στο σκοτάδι για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα....Η Ελλάδα του Χτες , του Σήμερα και αν μας επιτραπεί απο τους εαυτούς μας ή απο τους εαυτούς τους του Αύριο.
**********
Ο Πολεμιστής του φωτός σχολιάζει μονολογώντας : 
<<Είναι παράξενο . Συναντώ πολύ κόσμο που με την πρώτη ευκαιρία προσπαθεί να δείξει το χειρότερο εαυτό του . Κρύβει την εσωτερική δύναμη με την επιθετικότητα , μασκαρεύει το φόβο της μοναξιάς με έναν αέρα ανεξαρτησίας . Δεν πιστεύει στις ικανότητές του, αλλά ζει διακηρύσσοντας στους τέσσερις ανέμους τα προτερήματά του>>

**********
Ο πολεμιστής του φωτός διαβλέπει αυτά τα μηνύματα σε πάρα πολλούς άντρες και γυναίκες που γνωρίζει. Δεν αφήνει ποτέ τα φαινόμενα να τον εξαπατήσουν και κάνει τα πάντα προκειμένου να παραμείνει σιωπηλός όταν προσπαθούν να τον εντυπωσιάσουν. Αλλά δράττεται της ευκαιρίας να διορθώσει τις ελλείψεις του, αφού οι άνθρωποι είναι πάντα θαυμάσιος καθρέφτης.
Ενας πολεμιστής εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία για να μάθει. 

**********
Ενας πολεμιστής του φωτός κάνει πάντα κάτι έξω απο τα συνηθισμένα.
Μπορεί να χορέψει καταμεσής του δρόμου , να κοιτάξει κατάματα έναν άγνωστο και να μιλήσει γι' αγάπη στην πρώτη συνάντηση, να υπερασπιστεί μια ιδέα που μπορεί να φαίνεται γελοία . Οι πολεμιστές του φωτός έχουν την δυνατότητα να επιστρέψουν στον εαυτό τους παρόμοια πράγματα.
Δεν φοβάται να κλάψει για παλιούς πόνου ούε να χαρεί για καινούριες ανακαλύψεις . Οταν νιώσει πως έφτασε η στιγμή , αφήνει τα πάντα κατά μέρος για την περιπέτεια που οενιρεύτηκε τόσο. Οταν καταλαβαίνει ότι βρίσκεται στα όρια της αντοχής το, εγκαταλείπει τη μάχη , χωρίς να ενοχοποιεί τον εαυτό του που έκανε μερικές απρόσμενες τρέλες.
Ενας πολεμιστής του φωτός δεν περνά τις ημέρες του προσπαθώντας να παίξει το ρόλο που επέλεγαν οι άλλοι γι αυτόν.

**********

Ενα ποιήμα λέει : Ο πολεμιστής του φωτός επιλέγει τους εχθρούς του.
Αυτός ξέρει για τι είναι ικανός , δεν χρειάζεται να περιφέρεται και να μιλάει για τα προτερήματά του, για τη φήμη του. Κι όμως όλο και εμφανίζεται κάποιος που θέλει να αποδείξει ότι είναι καλύτερος απο εκείνον.Για τον πολεμιστή δεν υπάρχει <<καλύτερος>> ή <<χειρότερος>> ο καθένας κατέχει τα απαραίτητα χαρίσματα για την ατομική πορεία του.
Μερικοί όμως επιμένουν. Τον προκαλούν, τον προσβάλλουν, κάνουν τα πάντα για να τον εκνευρίσουν. Εκείνη τη στιγμή η καρδιά το του λέει : << Μην αποδεχτείς τις προσβολές , δεν πρόκειται ν' αυξήσουν τις ικανότητές σου. Θα κουραστείς χωρίς λόγο.>>
Ενας πολεμιστής του φωτός δε χάνει το χρόνο του δίνοντας προσοχή σε προκλήσεις , έχει ένα πεπρωμένο που πρέπει να εκπληρώσει.


**********
Ο Σοφός Λάο Τσε σχολιάζει το ταξίδι του πολεμιστή του φωτός : << Ο Δρόμος συμπεριλαμβάνει το σεβασμό για όλα όσα είναι μικρά και εύθραυστα . Πρέπει πάντα να ξέρεις πότε είναι η στιγμή για να υιοθετήσεις κάποια συγκεκριμένη στάση.>>
<<Ακόμα και αν έχει ήδη ρίξει ένα σωρό φορές με το τόξο , συνέχισε να δείχνεις προσοχή στον τρόπο που τοποθετείς το βέλος και στο πώς τεντώνεις το σκοινί.>>
<<Οταν ένας μαθητευόμενος γνωρίζει τις ανάγκες του , γίνεται πιο έξυπνος απο έναν αφηρημένο σοφό.
<<Συσσωρεύω αγάπη σημαίνει τύχη , συσσωρεύω μίσος συμφορές. Αυτός που δεν αναγνωρίζει τα προβλήματα αφήνει ανοιχτή την πόρτα απ΄όπου καταφτάνουν οι τραγωδίες.
<<Η μάχη δεν έχει καμιά σχέση με τον καβγά>>.

**********
Ενας πολεμιστής του φωτός χρειάζεται υπομονή και ετοιμότητα ταυτόχρονα .
Τα δύο μεγαλύτερα λάθη μιας στρατηγικής είναι: να δρούμε πρόωρα και να αφήνουμε την ευκαιρία να μας ξεφύγει. Για να τα αποφύγει ο πολεμιστής του φωτός , αντιδρά σε κάθε κατάσταση σαν να 'ναι μοναδική και δεν εφαρμόζει κανόνες , συνταγές ή αποφάσεις άλλων.
Ο χαλίφης Μοαουιγιάτ ρώτησε τον Ομάρ Μπεν Αλ-Αας ποιο ήταν το μυστικό της μεγάλης πολιτικής ικανότητάς του.
<<Δεν αφοσιώθηκα ποτέ σε μια πράξη  χωρίς να έχω πρώτα μελετήσει την οπισθοχώρηση απο την άλλη μεριά , δεν μπήκα ποτέ σε ένα μέρος έχοντας την πρόθεση να βγω τρέχοντας >>, ήταν η απάντηση .

**********
Κάθε φορά που ο πολεμιστής βγάζει το σπαθί απο τη θήκη του , το χρησιμοποιεί .
Μπορεί να το χρησιμοποιήσει για ν' ανοίξει το δρόμο του , για να βοηθήσει κάποιον ή για ν'απομακρύνει τον κίνδυνο. Αλλά ένα σπαθί είναι ιδιότροπο και δε θέλει να βλέπει τη λάμα του εκτεθειμένη δίχως λόγο.
Γι αυτό ο πολεμιστής δεν απειλεί ποτέ. Μπορεί να επιτεθεί , να αμυνθεί ή να το σκάσει , η καθεμιά απ' αυτές τις πράξεις είναι μέρος τη μάχης. Το ξένο για τη μάχη είναι η σπατάλη της δύναμης ενός χτυπήματος όταν συζητάς γι ' αυτό.
Ενας πολεμιστής του φωτός προσέχει πάντα τις κινήσεις το σπαθιού του, αλλά δεν μπορεί να ξεχάσει πως και εκείνο προσέχει τις δικές του κινήσεις .
Το σπαθί δεν έχει κατασκευαστεί για να χρησιμοποιείται με το στόμα.

**********
Ενας πολεμιστής του φωτός ακούει αυτό που έχει να του πει ο αντίπαλος. Και πολεμάει μόνο όταν είναι απαραίτητο. 

**********
Ενας πολεμιστή του φωτός είναι πάντα σε εγρήγορση. Δε ζητάει την άδεια των άλλων για να πιάσει το σπαθί του, απλώς το παίρνει στο χέρι του. Ούτε χάνει το χρόνο του εξηγώντας τις κινήσεις του, πιστός στις αποφάσεις του Θεού , είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του.
Ρίχνει μια ματιά γύρω του και εντοπίζει τους φίλους. Κοιτάζει ερευνητικά πίσω του και αναγνωρίζει τους αντιπάλους... Είναι αμείλικτος με την προδοσία , αλλά δεν εκδικείται. Περιορίζεται στην απομάκρυνση των εχθρών απο την ζωή του , χωρίς να πολεμήσει εναντίον τους περισσότερο απ' όσο είναι απαραίτητο . 
Ενας πολεμιστής  δεν προσπαθεί να μοιάζει .
Είναι

**********
Ενας πολεμιστής δεν προσπαθεί να είναι συνεπής , μαθαίνει , κυρίως να ζει με τις αντιθέσεις του


Φωτογραφίες 
http://ianisdo-anando2.blogspot.gr/2010_06_27_archive.html
http://psifidwto.blogspot.gr/2011/02/blog-post_10.html

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Χριστίνα, μας βάζεις στα πολύ βαθειά με το άρθρο σου αυτό. Σε μια κοινωνία «μπάτε σκύλοι και αλέστε» έρχεσαι εσύ με προτάσεις και ιδέες περασμένες τόσο έξυπνα να ταράξεις τον ύπνο των βαθέως κοιμωμένων.
Ακούω χρόνια τώρα ανθρώπους να αυτοπροβάλλονται ως αρχιτέκτονες των μεγάλων αλλαγών που θα επιφέρουν στη χώρα για να μπει στο τραίνο της προόδου και της εξέλιξης, για τα ολόλευκα καινούρια ρούχα που θα μας φορέσουν, χωρίς να μας λένε ότι πρέπει να πλύνουμε τη λάσπη που έχει συσσωρευτεί πάνω μας και χωρίς να μας παρέχουν νερό γι’ αυτό. Ακούω ότι όλα θα γίνουν καινούρια, καταστρέφοντας καθετί παλιό ως άχρηστο, πετώντας τις παραδόσεις, τις αρχές και τις αξίες χιλιετηρίδων στην πυρά σαν να είναι όλα αυτά υπεύθυνα για την κατάπτωση του ανθρώπου και της Ελλάδας .
Σωστά προτάσεις την ηθική, που κάποιοι νεωτεριστές χωρίς να ξέρουν τι είναι ηθική την εξοβελίζουν στο πυρ το εξώτερον. Η εμπειρία που έγινε συνήθεια και τρόπος ζωής θεσμοθετημένος σε κανόνες για να υπάρχει πρόοδος, εξέλιξη και πολιτισμός είναι η ηθική. Μια εμπειρία που συνεχώς εμπλουτίζεται, γίνεται πολιτισμός, κάνει τον άνθρωπο να «γίνεται» άνθρωπος . Η ηθική παρακμή είναι και αιτία αλλά και απόδειξη της καταστροφής. Το πρώτο πράγμα λοιπόν που πολέμησαν οι σωτήρες μας ήταν η ηθική και δεν το έκαναν τυχαία. Όταν κόβεις τις ρίζες ενός λαού, τις παραδόσεις και τις αρχές του τον οδηγείς στην παρακμή.
Ο καθένας από εμάς πρέπει να γίνει ο πολεμιστής του φωτός, και αν δεν μπορεί τότε ας πάρει χνάρια του. Προτάσσεται ο έλεγχος του εαυτού μας και η συμπλήρωση των ελλείψεων, χωρίς τυμπανοκρουσίες, ο αγώνας για μάθηση. Δεν γίνεσαι μάστορας αν δεν γίνεις πρώτα μαστορόπουλο. Να τάξεις τον εαυτό του στους άλλους κυριαρχημένος από την αγάπη σου γι’ αυτούς. Και βέβαια το κλάμα για παλιούς πόνους, λάθη, γίνεται η κλίμακα της ανόδου , η αλλαγή της νοοτροπίας που μας διακατέχει γίνεται η λεωφόρος του μεγαλείου που θα έρθει.
Είναι τόσα πολλά που σου γεννά αυτή η ανάρτηση, που κοιτάς το ανάστημά σου και λες : «μανούλα μου πόσο κοντό με έκανες»;
Απλά τα ανέφερα για να σε προκαλέσω να μας γράψεις κι άλλα, να μας αποκαλυφθείς .
ΜΑΚΗΣ