Πέρασαν 20 πέρασαν 30 πέρασαν 40 χρόνια πάλεψε με μνηστήρες και ταυτόχρονα έραβε και ξήλωνε περιμένοντας τον.....ΛΑΟ της ψυχης της καρδιας της να γυρισει..... ο πολεμος τελειωσε και αυτος δεν ελεγε να εμφανιστει.
Η Ιθακη τον περιμενε αλλα ματαια.. λεηλατηθηκε η περιουσια του..οι μνηστηρες πανε και ερχονται μεσα στο παλατι του ...το εχουν κανει κτημα τους...ασελγουν στα παιδια...στους γερους...κλεβουν εκτος απο την περιουσια τους και τα ονειρα τους το μελλον τους...Οικος Διαφθορας το παλατι του δεν θυμιζει τιποτα απο την παλια αιγλη και λαμψη του....και η Πηνελοπη περιμενει ματαια μηπως και γυρισει ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ της να ΔΙΩΞΕΙ τους ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ αυτον που η μοιρα μεσα στους αιωνες του παιζει παραξενα παιχνιδια...
Ποτε μεθυσμενος απο χαρα,ευτυχια,ποτε να παλευει με Θεους και Δαιμονες,η να ειναι μπλεγμενος με μαγισσες και σειρηνες...η αλλοτε κουρασμενος σε μακρινες φωλιες ο πολυμηχανος ΕΛΛΗΝΑΣ σε μακρινες γωνιες του κοσμου να ψαχνει την ΙΘΑΚΗ του.
Τον ΟΔΥΣΣΕΑ ο Ομηρος τον θελει να φτανει στο τελος στο σπιτι του, στην ΙΘΑΚΗ του.
ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΙΘΑΚΗ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ?
γιατι αν δεν εχουμε τοτε απλα σε καποιο μακρινο μερος θα μεινουμε.... μαγεμένοι απο σειρηνες,μαγισσες, η να παλέβουμε με θεους και δαιμονες...αλλα στο σπιτι μας στο παλατι μας στην δικη μας ΙΘΑΚΗ οι δικοι μας ανθρωποι θα ειναι....σκλαβωμενοι απο τους.....ΕΠΙΔΟΞΟΥΣ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ
Η ΜΗΠΩΣ ΑΠΛΑ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ?
Η Ιθακη τον περιμενε αλλα ματαια.. λεηλατηθηκε η περιουσια του..οι μνηστηρες πανε και ερχονται μεσα στο παλατι του ...το εχουν κανει κτημα τους...ασελγουν στα παιδια...στους γερους...κλεβουν εκτος απο την περιουσια τους και τα ονειρα τους το μελλον τους...Οικος Διαφθορας το παλατι του δεν θυμιζει τιποτα απο την παλια αιγλη και λαμψη του....και η Πηνελοπη περιμενει ματαια μηπως και γυρισει ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ της να ΔΙΩΞΕΙ τους ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ αυτον που η μοιρα μεσα στους αιωνες του παιζει παραξενα παιχνιδια...
Ποτε μεθυσμενος απο χαρα,ευτυχια,ποτε να παλευει με Θεους και Δαιμονες,η να ειναι μπλεγμενος με μαγισσες και σειρηνες...η αλλοτε κουρασμενος σε μακρινες φωλιες ο πολυμηχανος ΕΛΛΗΝΑΣ σε μακρινες γωνιες του κοσμου να ψαχνει την ΙΘΑΚΗ του.
Τον ΟΔΥΣΣΕΑ ο Ομηρος τον θελει να φτανει στο τελος στο σπιτι του, στην ΙΘΑΚΗ του.
ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΙΘΑΚΗ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ?
γιατι αν δεν εχουμε τοτε απλα σε καποιο μακρινο μερος θα μεινουμε.... μαγεμένοι απο σειρηνες,μαγισσες, η να παλέβουμε με θεους και δαιμονες...αλλα στο σπιτι μας στο παλατι μας στην δικη μας ΙΘΑΚΗ οι δικοι μας ανθρωποι θα ειναι....σκλαβωμενοι απο τους.....ΕΠΙΔΟΞΟΥΣ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ
Η ΜΗΠΩΣ ΑΠΛΑ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ?
5 σχόλια:
Ο Οδυσσέας έφτασε στο τέλος του ταξιδιού γιατί είχε στόχο , συντρόφους που ήταν έτοιμοι να θυσιαστούν, και μεγάλη αγάπη για την οικογένεια του και την πατρίδα του.
Δεν ήταν ούτε επαγγελματίας πατριώτης,ούτε χωρίς αξίες, ούτε λαμόγιο και παρτάκιας προς ίδιον όφελος..
Είχε συλλογική συνείδηση και συλλογική συμπεριφορά.
Χρησιμοποιούσε την πονηριά του προς κοινό όφελος και όχι ίδιον.
Άρα είχε δικαίωμα να γυρίσει στην Ιθάκη διότι την είχε χτίσει με την μέχρι τότε ζωή,νοοτροπία , ψυχή και αλτρουισμό ...
Ελληνα εσύ καλύτερα απο όλους ξέρεις τι σημαίνει να είσαι Ελληνας και όχι έλληνας ...
Άρα μπορείς να δώσεις την απάντηση στο τελευταίο ερώτημα.
Μέσα μας κρύβουμε και τον Οδυσσέα αλλά και τους Μνηστήρες. Η νεοελληνική κοινωνία δυστυχώς πορεύεται ακόμα και σήμερα, πιστεύοντας πως είναι ο Οδυσσέας, εξακολουθώντας όμως να συμπεριφέρεται όπως οι μνηστήρες.
Κι αν δεν έχουμε την Ιθάκη που θα μας εμπνεύσει το όνειρο, ας την βρούμε, σκάβοντας στην λάσπη του καθωσπρεπισμού και του βιασμού των λέξεων που έκρυψαν την Ελλάδα, και το δικό της δικαίωμα στο όνειρο, ή ακόμα καλύτερα, στο Όραμα.
Αυτό βέβαια απαιτεί να αναμετρηθούμε με τον κακό εαυτό μας, και δεν είναι πολλοί αυτοί που έχουν επαφή με τον ψυχικό πυρήνα τους σήμερα.
Η διεκδίκηση του ονείρου προϋποθέτει την αποχώρηση από τον κόσμο των σειρήνων και της επίπλαστης πραγματικότητας και την αναζήτηση των Α-λήθειας μας, κυρίως, το θάρρος να την υλοποιήσουμε, κι ας είναι ένας δρόμος φαινομενικά μοναχικός.
Η κοσμοσυρροή και η βαβούρα των λέξεων των πολλών επικαλύπτει την Αλήθεια του καθενός μας, από εμάς όμως εξαρτάται αν θα το επιτρέψουμε αυτό. Η μιζέρια και η ανασφάλεια θέλουν παρέα, από εμάς και πάλι εξαρτάται αν θα είμαστε παρόντες στις συνάξεις τους.
Μόνο όποιος γονατίζει μπροστά στην γνησιότητα του εαυτού του, όσες προκλήσεις κι αν κρύβει αυτό, μπορεί να υψώσει το ανάστημά του και να διεκδικήσει αληθινούς συμμάχους και συντρόφους στις μάχες που έρχονται για την Πατρίδα μας, αλλά και τον κάθε έναν μας ατομικά.
Ο Κύκλωπας μέσα μας είναι, ο Κανένας επίσης, είναι όμως το Όνομα των πραγμάτων και τα πράγματα με το όνομά τους που θα μας οδηγήσουν στην Ιθάκη που θα επιλέξουμε να ονειρευτούμε.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΜΕΝΑ Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΑΝ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΩΧ ΑΔΕΡΦΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΟΙΡΟΛΑΤΡΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ΒΓΑΛΕΙ ΤΙΣ ΠΑΡΩΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΔΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΟΥ ΣΤΕΡΗΣΗ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΘΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΤΟΥ ΤΗΝ ΛΕΒΕΝΤΙΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΘΑΚΗ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΚΥΚΛΩΠΕΣ ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΚΑΙ ΠΕΤΑΞΕΙ ΤΟΥΣ ΕΠΙΔΟΞΟΥΣ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΤΟΥ
ΡΙΚΑ ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΑΠΟ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ
ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΣΟ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΠΙΔΟΞΟΥΣ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ
ΤΟ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ ΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΠΑΤΙΣΟΥΜΕ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΟΠΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΑΝ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ ΜΑΣ ΚΑΠΟΥ ΚΟΝΤΑ ΙΣΩΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΦΑΙΑΚΩΝ ΚΑΙ Η ΙΘΑΚΗ ΟΜΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ
ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΝΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΚΥΚΛΩΠΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΞΕΡΙΖΩΣΕΙ ΤΟΝ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΑΣ
Ο ΣΚΟΠΟΣ ΜΑΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΣΥΝΑΞΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΙΘΑΚΗ ΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ Η ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ ΘΑ ΤΟΛΜΗΣΗ ΝΑ ΠΑΤΗΣΗ ΤΟ ΠΟΔΙ ΤΟΥ
Και δική μου η χαρά, αγαπητέ συν-ΕΛΛΗΝΑ. Ευελπιστώ κι εγώ να τα πούμε δια ζώσης. Όντως δεν προσκυνούμε κανέναν, κι ούτε πρόκειται !
Αυτοί που μας επιβουλεύονται για μια ακόμη φορά θα το μετανιώσουν πικρά, πολύ πιο πικρά από κάθε άλλη φορά.
Είναι οι εσωτερικοί μνηστήρες που θα λάβουν πρώτοι την πικρή τιμωρία, ΑΡΚΕΙ να βρούμε όλοι τον Έλληνα μέσα μας, αυτήν την μοναδική ποιότητα που δεν περιγράφεται εύκολα με λέξεις αλλά καταγράφεται ιστορικά η έκφρασή της με φόβο για τους εχθρούς.
Για μια ακόμη φορά, η Γη του Φωτός θα βγάλει Φωτιά από τα σωθικά της, αρκεί να μην φοβηθεί κανείς μας το μοναχικό μονοπάτι που ΠΑΝΤΑ μας οδηγεί στο ξέφωτο όπου τέμνονται οι πόνοι και οι αγώνες όλων μας, εκεί που μόνο ΓΙΟΡΤΗ μας περιμένει, αυτή που δικαιούνται πάντα όλοι όσοι αγωνίζονται με ήθος και ΤΟΛΜΗ.
Δημοσίευση σχολίου