Φωνάζει αλαλάζοντας ο Ελληνας να πάρει πίσω την πατρίδα από τους
προδότες, από τους παρτάκιδες .Το κράτος που ευθύνεται για όλα τα δεινά του
λαού του , o δημόσιος τομέας , ο ιδιωτικός , η άνω τραχανοπλαγιά , η δώθε
τραχανοπλαγιά.
Ουρλιάζει ο κόσμος που είναι το κράτος , που είναι ήμαρτον !!!!
Μα δεν είναι κατάσταση αυτή ουρλιάζει ο ένας υπερπατριώτης που
σκίζει τα ιμάτια του για τα κακώς κείμενα , και που αν ήταν αυτός πρωθυπουργός
όλα θα πήγαιναν ρολόι.
Μα είναι τεμπέληδες οι του δημοσίου
που δουλεύουν στο δήμο και δεν καθαρίζουν, συμπληρώνει ο δίπλα υπέρ του
υπερπατριώτη , κάτι σαν την ρήση υπερ πάντων η πατρίς και μερικά τρις λέω εγώ.
Είναι μόνιμοι ,τι περιμένεις; οι δασάρχες να κάνουν δουλειά
και να καθαρίζουν το δάσος;
Και πάει λέγοντας.....και το κουβάρι μια τυλίγεται μια ξετυλίγεται
και η ζωή συνεχίζεται και οι συν-Ελληνες κουρδίζονται.
Το κράτος φταίει που τα νοσοκομεία δεν λειτουργούν , που οι
φαρμακοποιοί δεν πληρώνονται , που οι ασθενείς πεθαίνουν , που τα παιδιά δεν
μαθαίνουν.
Το κράτος
Αυτή η Λερναία Ύδρα με τα χιλιάδες κεφάλια για να φάει.....και
κανένα για να δαγκώσει τους προδότες.
Όλοι οι κριτικοί και οι σωστοί πατριώτες μαζευτήκαμε εδώ σε αυτό
τον τόπο κοντά στα 10.000.000 ξέρουμε τι φταίει και ποιος .
Πάντα ο δίπλα , ο απο πάνω, ο απο κάτω..Ποτέ εμείς ή σχεδόν ποτέ .
Υπάρχουν δε και οι περιπτώσεις που φταίμε , ΑΛΛΑ άλλοι μας
προκάλεσαν, πάλι γνωστή ατάκα και πολύ προσφιλής έως και δημ(ι)οφιλής.
Η πατρίδα μας ξεκινάει και τελειώνει στα άρθρα και μετά σταματάει
είτε στις αυλές των σπιτιών μας είτε στις πόρτες των διαμερισμάτων μας .
Η πατρίδα είναι οι υπέροχες γνώσεις μας που μένουν στείρες γραμμές
σε κείμενα ,γιατί απλά δεν τις πράττουμε στην καθημερινότητά μας .
Όλοι εμείς οι υπερπατριώτες φωνάζουμε για όλους τους άλλους όμως:
1. Πόσες φορές και πόσοι από εμάς ,βγήκαμε να καθαρίσουμε το δρόμο
μας από τα πεσμένα ξερά φύλλα και τα κλαδιά
2. Καθαρίσαμε το οικόπεδο του γείτονα γιατί αυτός ξέρουμε ότι
είναι ηλίθιος και δεν νοιάζεται , όμως σκεφτήκαμε ότι εμείς θα βιώσουμε την
φωτιά και όχι αυτός που μένει αλλού.
3. Δουλέψαμε ως υπάλληλοι στον δημόσιο τομέα λίγο παραπάνω για την
πατρίδα που τώρα βουλιάζει για να μπορεί τόσα χρόνια να μας θρέφει.
4. Ξεχωρίσαμε τα σκουπίδια μας και τα μοιράσαμε στους κάδους
ανακύκλωσης.
5. Είπε η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών ότι θα δουλέψουν υπερωρίες
για τα παιδιά , προς τα παιδιά και με μόνο γνώμονα τα παιδιά ; Να τους κάνουν
το μάθημα ιδιαίτερο, τη στιγμή που τόσα χρόνια πληρωνόντουσαν με το παραπάνω
και η αναλογία ωρών εργασίας δεν ήταν συμβατή με άλλους κλάδους ; (ας μη
παραπονιούνται )...Πάντα συγκριτικά με άλλες δουλειές
6. Οι γιατροί , η πλειοψηφία, θα κοιτάξει ασθενείς χωρίς φακελάκι
7. Οι δικηγόροι θα δικηγορήσουν χωρίς να κοιτάνε το ρολόι για να
χρεώσουν με την ώρα προσπαθώντας να μη κόψουν την αντίστοιχη απόδειξη
8. Οι στρατιωτικοί δεν θα διαμαρτυρηθούν για όσα τους κόβουν γιατί
κάποιοι σαν αυτούς αλλά σίγουρα ηλίθιοι αν είναι σύμφωνα με τη δική τους
νοοτροπία πέθαναν για την πατρίδα , έδωσαν την ζωή τους και την περιουσία
τους και δεν σταμάτησαν μπροστά σε τίποτα.
9. Ο κεντρικός πυρήνας οι ΔΕΚΟ (δεν λέω πολιτικοί γιατί αυτοί μόνο
τον τίτλο φέρουν άλλωστε θα ασχοληθούμε με την κάστα τους σε άλλη ανάρτηση ) της
δημόσιας διοίκησης να δουλέψει μια ώρα χωρίς να λυσσάει για υπερωρίες λες και
τα αποτελέσματα αυτής της δουλειάς δεν θα τα ''εισπράξει'' με την ευρωστία και
την εύρυθμη λειτουργία του κράτους
10. Οι πολίτες από μόνοι τους ,όλοι μαζί να φροντίσουν το
περιβάλλοντα χώρο ο οποίος δεν περικλείεται μόνο στα όρια του σπιτιού τους
11. Να κατεβάσουν οι Έλληνες ‘‘εργάτες’’ τα θέλω τους στα λεφτά
και μόνο αλλά να γίνουν λίγο πιο παραγωγικοί και οι συμπατριώτες μας να
προτιμούν αυτούς για τις οικοδομές και όχι κάθε αλλοδαπό και τόσα μα τόσα
άλλα. (π.χ. δεν είναι τυχαίο ότι η Λάρισα βγήκε πρώτη Ευρωπαϊκά σε
πωλήσεις porsche cayenne ).
Όμως είναι εύκολο να μιλάμε για τους υπερπατριώτες που
υπερασπίζονται τα δικά τους δικαιώματα , ως προς την πατρίδα αλλά έξω από την
αυλή τους τα πάντα είναι μπάχαλο. Είναι εύκολο να λέμε τι μπορεί να κάνει ο άλλος,
που φταίει για την πατρίδα, αλλά δύσκολο να δούμε τι μπορούμε εμείς να κάνουμε
γι αυτή . Είναι υπερβολικό να ζητάμε μείωση υπέρογκων μισθών (σε συγκεκριμένες
θέσεις και για συγκεκριμένους λόγους – ο νοών νοείτο) για αποπληρωμή κλεμμένων
ονείρων αλλά είναι λογικό να μη δουλεύουμε ούτε μια ώρα παραπάνω για να
φτιάξουμε αυτό το κράτος.
Είναι λογικό να τα λέμε όλα αυτά μιας και εμείς στην συνείδησή μας
έχουμε διαχωρίσει το κράτος από τους εαυτούς μας .
Δυο έννοιες διαφορετικές που όμως συνδέονται μόνο ώς προς τον
παράγοντα τι δεν μας δίνει ,τι μας κλέβει και τι υποχρεούται να μας δώσει , αν.
Εμείς όμως , εμείς τίποτα, εμείς είμαστε τα θύματα ....Εμείς
υποφέρουμε απο τον λάθος τρόπο του κράτους ...Γιατί απλά άλλο εμείς άλλο το
κράτος....Λογικό άλλο η Ελλάδα άλλο οι Έλληνες ....
Γι αυτό φίλοι υπερπατριώτες ας ξεκινήσει ο καθένας απο εμάς απο τα
του οίκου του και μετά ας κάνει τον Δον Κιχώτη της Ελλάδος ....Γιατί οι
ανεμόμυλοι θα γίνουνε νερόμυλοι κοντά σε ορμητικά ποτάμια. Εμείς δεν θα γίνουμε
ποτέ σαν τους λαούς που μάχονται για τις ανύπαρκτες πατρίδες τους όπως οι
Κούρδοι πχ. Γιατί αυτοί είναι φτωχοί μεν αλλά με παιδεία και αγάπη για το Όνειρο
που λέγεται Κουρδιστάν.. Εμείς σαν λαός αγαπάμε τον εαυτό μας και βλέπουμε το κράτος
ξεχωριστά απο εμάς άρα βλέπουμε την Ελλάδα αλλού...κάπου αλλού , για κάποιους
άλλους , σε κάποιον άλλον πλανήτη.
Το κράτος είμαστε εμείς ,στο πλείστον εμείς ,που τρωγόμαστε μεταξύ
μας γιατί θεωρούμε ότι ο άλλος φταίει περισσότερο από εμάς . Εμείς ,που πιστεύουμε
ότι δεν μπορούμε να κάνουμε το παραπάνω . Εμείς που λέμε ότι τα κάνουμε σωστά
αλλά το κράτος τα κάνει λάθος .
Σε πιάνει απελπισία όταν βλέπεις για ποιον όχλο πας να πολεμήσεις
.
Για έναν υπάλληλο που έχει μάθει να ξύνεται και να αράζει, με
αποτέλεσμα ο διπλανός που ιδρώνει να καίγεται και αυτός στην
παροιμία κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά.
Για έναν νομοταγή φορολογούμενο που δεν δίνει
το φακελάκι και λιποθυμάει έξω από την πόρτα του γιατρού ,όταν
κάποιες όμορφες ''κυρίες'' με το 20ρικο στο βιβλιάριο μπαίνουν για την συνταγή
.
Για έναν δουλοπρεπή ιδιωτικό που γλείφει το αφεντικό για να
αντέξει στην θέση του να συνεχίσει να σκάβει το λάκκο του δίπλα, ενώ κάποιος
άλλος σκυφτός στο γραφείο δουλεύει γιατί έχει πάψει να πιστεύει ότι εργάζεται
μιας και δεν έχει δικαίωμα ούτε για να σκέφτεται , ούτε για να ομιλεί...
Γι αυτό τον όχλο πρέπει να πολεμήσεις και αρνείσαι ....
Το αίμα ανεβαίνει στο κεφάλι σου και λες είναι άξιος της μοίρας
του , θέλει και τα παθαίνει ....
Όμως μέσα σ' αυτόν τον όχλο αρκεί ένας και μόνο άνθρωπος ένας που
τιμάει με την ζωή του, την έννοια και την ρίζα της λέξεως ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ένας , μία, κάποιος , μικρός ή μεγάλος.
Αμίλητος , σιωπηλός , ο γνωστός ηλίθιος κατά πολλούς . Αυτός που
πίνει τον Ελληνικό καφέ στα γρήγορα , και διαβάζει την εφημερίδα απο το
περίπτερο , εκείνος που δεν θέλει να είναι in με 200 κινητά και 500 διαφορετικά
είδη καφέ στο στομάχι του . Αυτός που το τσιγάρο δεν το πετάει
έξω από το παράθυρο και έπαψε να πιστεύει στα κόμματα και στις
τελείες .Αυτός που πιστεύει στην ελευθερία δια μέσου της πειθαρχίας
και όχι της αναρχίας. Αυτός που δεν είναι γιατί έχει αλλά γιατί ξέρει. ...Γι
αυτόν τον έναν αξίζει να πολεμήσεις γιατί αυτός είναι ο δούλος που εργάζεται
ενώ εμείς είμαστε οι υπάλληλοι που δουλεύουμε.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΜΕΙΣ
(και προ αυτής αλλά επι του παροντος
ας μην ανοίγουμε τόσο πολύ την ψαλίδα του χρόνου
θα χαθούμε στην μαύρη τρύπα και αυτού )
ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΝΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ
ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΠΩΣ ΑΥΤΟΙ ΟΙ
ΚΟΚΚΙΝΟΙ- ΚΙΤΡΙΝΟΙ- ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΚΑΙ ΜΠΛΕ ΚΟΚΚΟΙ
ΚΑΘΑΡΊΖΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ .
ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΌΤΙ ΚΑΘΑΡΙΖΟΥΝ ΕΜΑΣ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΒΡΩΜΑ ΤΟΥΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου