ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Σε ένα κόσμο που μάθαμε να χρησιμοποιούμε τις λέξεις ανεξαρτήτως του νοήματος που φέρουν . 

Σε μια κοινωνία που θεωρούμε το αξίωμα , αξία . 

Σε έναν λαό που έμαθε να μετράει την ανθρώπινη αξία με βάση τις καταθέσεις , καλούμεθα ως γονείς, ως κοινωνοί , ως πολίτες αυτής της χώρας (ενεργοί και μη) να διδάξουμε ιστορία, ήθος , ηθική  και μυρωδιά από Ελλάδα ….

Αναφέρω μυρωδιά και μόνο, γιατί η γεύση χάθηκε μαζί με εκείνους τους παλιούς , εκείνους τους γραφικούς που δεν θεωρούσαν υποτιμητικό να στέκονται προσοχή στον Εθνικό Ύμνο , που δεν θεωρούσαν τον εαυτό τους υποδεέστερο όταν έπρεπε να σηκωθούν για να καθίσει κάποιος μεγαλύτερος στα ΜΜΜ . Εννοώ εκείνους τους Ελληνες που έκριναν με βάση του ποιος είσαι και όχι του τι έχεις ..Και τόσα άλλα ….

Φωνές παντού φωνές πατριωτικές , άναρθρες κραυγές για την Ελλάδα , την προδομένη πατρίδα την οποία όλοι θέλουν να σώσουν και όλοι θυμούνται με νοσταλγία τα μεγαλεία της .Τον ευλογημένο τόπο με το καταραμένο λαό . Την εύφορη γη, με τα χιλιάδες αγριόχορτα να την σπέρνουν..Και πάντα φταίνε οι άλλοι , ο διπλανός , ο από πάνω , ηγούμενος ο προηγούμενος , ο τύπος που είναι από Σοι Μπλε άρα γαλαζοαίματος…

Αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι, κομμουνιστές, διεθνιστές, αναρχικοί με μια λέξη, σε μια έννοια, με μια ουσία, που επικεντρώνεται στο φέρε -δώσε- πάρε….

Χάθηκε η έννοια του Ηγέτη , πλέον χρησιμοποιείται με την έννοια της δύναμης των χρημάτων της επιβολής.

Εξαφανίστηκε η έννοια της σύμπραξης και εμφανίζεται μόνο όταν αφορά οικονομικό και ίδιον όφελος.

Ισοπεδώθηκε η Ελευθερία και υπονοείται , λειτουργεί και έχει αποτέλεσμα με βάση την οικονομική ευρωστία του καθενός . Έτσι μπορεί και πληρώνει την ασύδοτη ανάγκη του καθενός να επιβάλλεται των άλλων , νοώντας ότι είναι ελεύθερος και κοινωνεί το πνεύμα του ήθους …

Πιο ήθος άραγε ; Πιθανόν εκείνο το οποίο έσβησε με το τελευταίο λαμπάκι της Τρούμπας . Πια ηθική ; Αυτή που σέρνεται σαν κουρελιασμένο γαϊτανάκι , από στόμα σε στόμα και από τσέπη σε τσέπη…

Γεύση από Ελλάδα , ιδέα από Ελλάδα όμως σε αυτή την ιδέα υπάρχουν και υποχρεώσεις , υπάρχει και συνείδηση …υπάρχει και όραμα. Ελλάδα .

Ευλογημένη πατρίδα με καταραμένο λαό… 

Μήπως η φράση αυτή πλησιάζει την αλήθεια , γι αυτό μας ξενίζει; Γι αυτό πιθανόν κάποιοι να ενοχλούνται ;

Μια σημαία , μια πατρίδα , μια ιδέα.

Έχουν γίνει εικονογραφημένα σκίτσα σε παλιά βιβλία της ιστορίας, τα οποία πρέπει να ξεσκονίσουμε με αγάπη , να τα μεταφέρουμε στα παιδιά μας , μήπως και μετά από 2 με 3 γενιές δούμε την Ελλάδα να ΕΙΝΑΙ και όχι απλά να ΥΠΑΡΧΕΙ σαν κακο-συντηρημένη καρυάτιδα μιας άλλης εποχής…

Η πατρίδα είναι ιδέα ,είναι χώμα ,είναι ιστορία και φροντίζουμε καθημερινά να την διαπομπεύουμε αρχής γενομένης από τον ΓΑΠ που ψηφίστηκε κάποτε απο μεγάλο μέρος του λαού.

Λίγο πιο πίσω τον Σημίτη και όλους αυτούς που ήταν στο όνομα Έλληνες γιατί στην ουσία μάλλον άνευ σημασίας…Α να μη ξεχάσουμε και τον Καραμανλή ’’σεμνά και ταπεινά’’. Αραγε πόση σεμνότητα χρειαζόταν για να κάνει ένα διάγγελμα προς το λαό που ευελπιστούσε να κυβερνήσει αναφέροντας την κατάσταση που εβρίσκετο το κράτος. Τι λέω όμως , λόγια, λόγια, λόγια , βαρύγδουπες εκφράσεις , πολυτάλαντοι άνθρωποι στη χρήση επιθέτων που καταλήγουν σε επιθέσεις.

Παπαδήμος ή αλλιώς κατά τον κόσμο Παπαδη(μ)μιος σε μια ιστορία , σε ένα λαό σε ένα κράτος σε έναν πολιτισμό. Μια ταφόπλακα λένε (οψώμεθα) καθώς γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος

 Από τον σπόρο θα αλλάξουμε και όχι από το φύλλο …Τα παιδιά θα διδάξουμε και όχι τους γέρους ….

Ας τα διδάξουμε όσο είναι καιρός , όσο η πριν από εμάς γενιά υπάρχει ακόμα όσο η ιστορία ζει…Ας τα διδάξουμε την Ελλάδα , την αξία της σημαίας , την αξία και το βάρος του να είναι και λέγεται κάποιος Έλληνας και ίσως κάποτε οι επόμενοι από εμάς να δουν ηλιαχτίδα στον ορίζοντα….

Με φωνές και επαναστατικές σειρήνες μέσω εγκιβωτισμένων ανθρώπων , προ τηγανισμένων απόψεων , και λιωμένων υπό το βάρος του ευρώ συνειδήσεων θα κλείσουμε το έργο και την πατρίδα μαζί με την έκφραση : ‘’ …..κάποτε στην Ελλάδα ήταν μια Ελλάδα ‘’.

Ο λαός και να ξεσηκωθεί θα πέσει σαν χάρτινος πύργος χτισμένος στην άμμο ,όσο η συνείδηση κοιμάται ύπνο βαθύ η ιστορία διασύρεται στις τσέπες ανθελλήνων υπό την ιδιότητα υπέρμαχων της Ελλάδος  και οι ιαχές βασίζονται μόνο σε φταίξιμο των ΑΛΛΩΝ ......ζήτω οι υπερπατριώτες της καπελωμένης δημοκρατίας και της εγκιβωτισμένης σε προδοτικά μυαλά ελευθερίας.. των άλλων .Εκείνων που εκβιαστικά μπήκαν στην πατρίδα μου και των φίλων τους, που φασιστικά με λένε ρατσίστρια, γιατί αντιδρώ επειδή ασφυκτιώ . Ασφυκτιώ ,επειδή δεν μπορώ να κυκλοφορώ στους δρόμους της μιας και τελούν υπο κατάληψη όλων εκείνων των ''κακομοίρηδων'' που υποστηρίζονται απο τους  δημοκρατικούς προδότες που λέγονται έλληνες.

Είμαι ότι πράττω ...