Απέραντη θλίψη , μανιοκατάθλιψη και αγέλαστα πρόσωπα , με τραβηγμένα χαρακτηριστικά είναι η καθημερινή εικόνα που συναντάμε στον δρόμο. Μέχρι ενοχές θα μπορούσε να νιώσει κάποιος γιατί έχει δουλειά, ένα πιάτο φαί, μια στέγη και την υπεραπόλαυση να μπορεί να χαμογελάει…Ενας λαός που χρόνια προσπαθεί να επιβιώσει λες και σαν το μέλι τραβάει την αρνητική ενέργεια και την κακία ενός κόσμου…
Οι ασπίδες προστασίας μας έπεσαν ή διαβρώθηκαν και μπήκαν στην τροχιά του ανάδρομου Ερμή όπως μου αρέσει να λέω πολλές φορές….
Σαν σε σκοτεινό τούνελ χωρίς γωνίες και εσοχές με ζοφερό σκοτάδι, κουραστήκαμε να ψάχνουμε το φως και απλά καθίσαμε με την πλάτη στο τοίχο….Το απλό όνειρο, η ελπίδα και το όραμα έγιναν εφιάλτες. Τα χαμόγελα χάθηκαν και σκυφτοί με το κεφάλι κάτω λες και το ναι έχει γίνει μόνιμη έκφραση στο πρόσωπό μας, κυκλοφορούμε για να τραβήξουμε το χρόνο…Μετά όμως τι ;. Ολοι οι φωστήρες καθημερινά κατακλύζουν το χαζοκούτι αναλύοντας τα τετριμμένα θέματα και ενημερώνοντας με όλα τα καλολογικά στοιχεία, τι όμορφα που πρέπει να νιώθει κάποιος όταν πεθαίνει…Αναλύσεις για τον εφιάλτη που λέγεται όνειρο και πόσο πολύ μπορεί να δημιουργήσει αυταπάτες για μια καλύτερη ζωή…
Κανένα πρωινό δεν έχει νόημα πλέον για πολύ κόσμο…όλα είναι το ίδιο μουντά και καταθλιπτικά…με ένα μόνιμο ερωτηματικό.Αν και όλοι γνωρίζουν και βλέπουν την κατάρρευση γύρω τους …Σαν τα συντρίμμια από τον Β Π.Π …Ανακούρκουδα τα τούβλα από τα τιναγμένα σπίτια, πεταμένα δεξιά και αριστερά παπούτσια και κούκλες λασπωμένες από τα βρωμό-νερα. Ο Ελληνικός ήλιος θόλωσε και αυτός..και τίποτα πια δεν θυμίζει το επίπλαστο όπως τώρα πια φαίνεται φωτεινό πρωινό…
Ένα βουνό σαν την ψυχολογία μας σήμερα,γεμάτο ομίχλη με απόκοσμη αίσθηση σε βάζει σε σκέψης, την εξής μίας ''Τι κάνω τώρα ; τι ζητάω από την ζωή και γιατί τόσο καιρό δεν έβλεπα ότι η ομορφιά του απλού είναι η δυσκολία της ζωής μας ;''
Έπρεπε ένας ανείπωτος και ακήρυχτος πόλεμος να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε πως την μεγαλύτερη αξία στο κόσμο μας την φέρουν εκείνα τα έμψυχα πλάσματα που δεν κοστολογούνται και καθημερινά μας περιτριγυρίζουν.
Αυτά τα έμψυχα όντα που περπατάνε δίπλα μας χρόνια ή και λεπτά. Που ξυπνάνε μαζί μας ή βρίσκονται μακριά και μια οθόνη μας φέρνει κοντά. Ένα απλό καλημέρα που δεν θα κοστίσει τίποτα , δεν θα γεμίσει κανένα στομάχι, αλλά σίγουρα μπορεί στο απειροελάχιστο να καλμάρει μια ψυχή.
Άνθρωποι δεδομένοι, οι φίλοι , οι συγγενείς , τα παιδιά , οι εραστές που όσο τους έχουμε δεν τους βλέπουμε , περνάνε απαρατήρητοι από δίπλα μας και όσοι δεν αντιδρούν ,έτσι, ονομάζονται όπως πάντα γραφικοί και ρομαντικοί.
Ένα βουνό αρκεί να σε βάλει σε σκέψεις , το ίδιο όπως και ένα βρώμικο πλακάκι πεζοδρομίου την ώρα που ακούς τα άδεια βήματά σου να πηγαίνουν στον ίδιο ρυθμό με την μουντή μέρα.
Ο κόσμος μας γκρεμίστηκε και κρατιόμαστε από τα μαλλιά μας για να μη καταρρεύσουμε . Χωρίς δουλειά ο περισσότερος κόσμος, με μάτια θλιμμένα και με βλέμμα γεμάτο απόγνωση όχι για το παρόν αλλά για το απέλπιδο μέλλον.Δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά λένε οι περισσότεροι, όταν ψελλίζουν κάποιες λέξεις. Αντίσταση , αντίδραση, λέξεις από ανθρώπους με γεμάτα στομάχια ζεστή κουβέρτα και ιδέες για χαρτιά.
Τι αντίσταση όμως μπορείς να περιμένεις από βλέμματα που κοιμούνται στα χαρτόκουτα , τρώγοντας από το πλαστικό κυπελλάκι της εκκλησίας ; Τι αντίδραση μπορείς να περιμένεις πέραν της οργής του πόνου από έναν γονιό που δεν μπορεί να ταΐσει το παιδί του;
Εμείς ; Εμείς οι βολεμένοι πια . Εμείς που θεωρούμαστε βολεμένοι γιατί ακόμα δουλεύουμε, ακόμα έχουμε να φάμε, να ντυθούμε, να κοιμηθούμε και στην καλύτερη να πληρώσουμε , σαν βασιλιάδες στα μάτια των άλλων, τους λογαριασμούς μας ; Εμείς τι κάνουμε; Βοηθούμε την ενορία και τους δίνει φαΐ και ρούχα στον ακήρυχτο πόλεμο που ξεπουλά την πατρίδα και την ψυχή μας …
Ξεχνώντας πως μια κουβέρτα θα σου ζεστάνει την νύχτα, μια κούπα ζεστή σούπα θα γεμίσει το στομάχι, όμως ένα χαμόγελο και λίγα λεπτά κουβέντα θα ξαναζωντανέψει τα ψυχρά μάτια της απελπισίας…
Ας σταματήσουμε να μιλάμε λίγο και ας συζητήσουμε με όποιον μπορούμε, ακόμα και αν αυτός είναι δεδομένος , ακόμα και αν είναι άγνωστος και μόνος .Αυτό μπορεί να μας φέρει πιο κοντά και να δώσει την ελπίδα για την αντίσταση. Ο άνθρωπος χρειάζεται αγάπη και αυτή δεν έρχεται από την ύλη αλλά από την ψυχή. Κατάφεραν και μας πήραν την ζωή μας γιατί δεν την προστατέψαμε. Μας πήραν τα όνειρα, γιατί τα χτίσαμε πάνω σε άμμο. Μας πήραν τα λεφτά, αλλά δεν είδα τίποτα παραπάνω από τυπωμένα χαρτιά. Όμως όσοι ακόμα υπάρχουν , υπάρχουμε και δεν μας πήραν την ψυχή ας ασχοληθούμε με τον άνθρωπο…. Αν αυτό δεν το πουλήσουμε , αν αυτό δεν μας το πάρουν η ψυχή θα αναταχθεί και το απλωμένο χέρι για βοήθεια μπορεί να συμπληρωθεί από ένα καθημερινό καλημέρα, είσαι καλά;
Τότε η ψυχή του διπλανού μας σαν τα συγκοινωνούντα δοχεία θα γεμίσει και η αντίσταση θα έρθει. Μόνο αν βοηθήσουμε τον διπλανό να σηκωθεί θα μπορέσει να ξανασηκωθεί αυτός ο λαός. Είμαστε μόνοι , αλλά είμαστε Ελληνες … Δώσαμε το φως στους άλλους ας το δώσουμε και στους δικούς μας …. Όλα τα πήραν εκτός από την ψυχή μας …Αυτό μόνο με το θάνατο μας θα το πάρουν .Ας μη τους το χαρίσουμε έτσι απλά ….
Μπόρα είναι θα περάσει….
Αφιερωμένο σε όλους όσους μπορούν να αγαπήσουν τον συνάνθρωπο χωρίς να φοβηθούν, γιατί απλά είναι δυνατοί και το ξέρουν . Οι αδύναμοι φωνάζουν για να ακουστούν, οι δυνατοί σιωπούν και περιμένουν. Γι αυτούς λοιπόν που μπορούν να δουν την ζωή γεμάτη έρωτα και χωρίς τα ταμπού του σεξισμού που τους μειώνουν τους ορίζοντες της ψυχής και κρίνουν μόνο την επιφάνεια .Για όλους λοιπόν εκείνους τους Ελληνες που αγάπησαν την πατρίδα τους , και ακόμα την αγαπούν, που αγάπησαν τον Ελληνα όποιος και αν ήταν , αλλά και που δεν τον αγάπησαν τότε που τα είχαμε όλα αλλά τώρα που τα χάνουμε όλα. Για εκείνους τους Ελληνες άντρες και γυναίκες που πονάνε αλλά δεν φωνάζουν και σιωπηλά ψάχνουν την λύση , θα την βρουν!!!! Για τους Ελληνες που θα ενωθούν στο άμεσο μέλλον καθώς η πατρίδα μας είναι ευλογημένη και αυτό μισούν οι εχθροί μας , ένα εκπληκτικό τραγούδι που μπορεί να μιλήσει απλά για τον άνθρωπο για εκείνον που μέσα από την απλότητα μπορεί να βρει τη δύναμη , να την μοιράσει και να την νιώσει μόνος και μαζί .
4 σχόλια:
Η δική μου ταπεινή αποψη για το θέμα:
Κάθε άνθρωπος είναι άξιος στο τι συμβαίνη στη ζωή του! Γιατί με φταίει ο τραπεζίτης οταν παίρνω δάνεια τα οποία είναι αδύνατο να το ξωφλήσω για να κρατήσω υλικά που στην ουσία δεν μου χρειάζονται? Γιατί μου φταίει η έκαστη κυβέρνηση οταν γνωρίζω οτι με τη ψήφο μου, του δίνω την εξουσιοδότηση να μου κάνει εμένα και τη πατρίδα μου κυριολεκτικά οτι θέλει ? Γιατί μου φταίνε οι πολιτικοί αφού εγώ τους ψηφίζω, γνωρίζωντας εκ των πραγμάτων ότι είναι οι εκτελεστές εντολών των πριγκίπων του σκότους για ολη την Ελληνική κοινωνία και επομένως και για μένα ? Γιατί δεν σταματώ με το αυτοκινητό μου στη διάβαση πεζών, που κτίστηκε για αυτό το σκοπό ώστε να δείξω το σεβασμό μου στον θεικό ομοίω μου ? Ο Θεός ζεί σε κάθε άνθρωπο, ετσι δεν είναι ? Ε, λοιπόν πως περιμένω απο τους πολιτικούς νε με σεβαστούν την ανθρώπινη και θεική υπαρξή μου οταν εγώ πρωτα απο ολα, δεν σέβωμαι τον εαυτό μου αλλά και ουτε τον συνανθρωπό μου ! Αυτο που ισχύει για εναν άνθρωπο, ισχύει και για τον έκαστο λαό και για ολη την ανθρωπότητα στο συλλογικό επίπεδο.
ΟΠΟΤΕ, ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΕΙΜΑΙ ΣΥΝΕΡΓΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΣΕ ΟΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΠΑΙΔΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΕΞΩ? ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΠΙΣΤΗΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΣΑ ΜΟΥ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΜΑΤΡΙΧ ΤΟΥ ΕΞΩ ΚΟΣΜΟΥ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΑ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ Η ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ !
Fazit: Αλλαξε τα πιστεύω σου να αλλάξη το έξω ! Η κοινωνία του έξω κόσμου, καλή/κακή, είναι η οθόνη του εσωτερικού, του ψυχικού κόσμου μας !
είναι η οθόνη του εσωτερικού, του ψυχικού κόσμου μας !
Σεβαστή η άποψη σού Ανώνυμε αλλά μακάρι να είμασταν πάντοτε εμείς οι υπαίτιοι για ότι συμβαίνει στην ζωή μας .Αν ήταν έτσι τότε εκ των προτέρων θα γνωρίζαμε το μέλλον των πράξεων μας και θα ξέραμε και τις επιπτώσεις. Καλώς ή κακώς όμως το μόνο που μπορούμε να κάνουμε σε κάθε επιλογή μας είναι να υπολογίζουμε το κόστος το οποίο λόγω και των εξωγενών παραγόντων όπου εκεί λογίζεται ο άγνωστος Χ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι άρα , κατά 50% συμφωνώ και γω. Ο τραπεζίτης για τα δάνεια ευθύνεται στο βαθμό που τα δίνει σε άτομο που δεν μπορεί να τα αποπληρώσει , νομίζω δεν χρειάζεται ανάλυση επ αυτού , υπάρχει κοινώς συνυπευθυνότητα καθότι ότι κάνει είναι εκ του πονηρού από μεριάς του και εν τη βλακεία του από τον δανειολήπτη αν απ αρχής δεν μπορεί να τα αποπληρώσει. Αν όμως όταν τα πήρε μπορούσε αλλά μετά δεν έχει δουλειά πχ τι φταίει αν αρρώστησε αν έχασε το 50% του εισοδήματός του; Πως τον κατηγοριοποιείς σε αυτούς που ευθύνονται; Τα δεδομένα που έχουμε όταν ξεκινάμε μια ενέργεια μέχρι την περάτωσή της μπορεί να τροποποιηθούν ανά πάσα στιγμή. Σε ότι αφορά την ψήφο είναι θέμα παιδείας και νοοτροπία που έχουν μεγαλώσει οι γενιές των Ελλήνων από την εποχή του Καποδίστρια αν θέλω να γίνω πεσιμίστρια ή από την μεταπολίτευση για λίγο περισσότερη αισιοδοξία. Όταν τα πρότυπα είναι της τάξεως να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα και μεγαλώνεις το παιδί χωρίς να υπολογίζει την πατρίδα θρησκεία οικογένεια πως μετά περιμένεις να ξέρει το κόστος της ψήφου ; Μπορώ να σου μιλάω ανώνυμε ώρες αλλά θα πω μια σκέψη όσο αφορά ΄την σκέψη πως πρώτα πρέπει να αλλάξουμε το μέσα μας και μετά το έξω μας …Η εσωτερική μας ωριμότητα και συνειδητοποίηση είναι ένα συνονθύλευμα πραγμάτων το οποίο αφορά εμάς κατά μόνας αλλά και το περιβάλλον το οποίο ζούμε και αναπτυσσόμαστε και για να το πάω λίγο πιο κάτω και όλη την ενέργεια που περιβάλλει τους ανθρώπους. Για να αλλάξω λοιπόν τις δομές της πίστης που έχω μέσα μου πρέπει να οριοθετήσω τι ορίζω πίστη σε τι και ως προς τι . Επίσης θα πρέπει να αρχίσω την αυτοκριτική …Όχι πως είναι λάθος αλλά σε έναν λαό που επέλεξε από κάποια χρονική στιγμή και μετά να ξαναγυρίσει σε εμβρυακή κατάσταση και επιλογή είτε συνειδητή είτε ασυνείδητη τον πας βήμα το βήμα . Νομίζω εσύ τι λες ;
Ευχαριστώ πάντως για τις επισημάνσεις
Η απάντηση ειναι πολύ απλή, η συνειδητοποίηση οτι ο ανθρωπος απεναντί μας που συναντούμε στην καθημερινότητα, είμαστε εμείς οι ίδιοι, θεικός σπινθήρας, γιαυτό και οφείλουμε να τον σεβαστούμε. Δεν μπρεί να υπάρξη ευτυχία ανθρώπου οταν δίπλα στον πλανήτη γη οταν υπάρχει εστω και ενας ανθωπος να δυστιχεί και να είναι καταπειεσμένος. Στο επίπεδο της 3.διάστασης είμαστε μόνο φαινομενικά διαχωρισμένοι και επομένως διχασμένοι ο ενας με τον άλλο, σε ενα ανώτερο επίπεδο, απο εκεί που ήρθαμε όλοι μας, ειμαστε συνδεδεμένοι, μια ψυχή ! Επομένως αυτό που γίνεται στην ανθρωπότητα είναι μόνο ενα παιχνίδι, εως οτου καταλάβουμε οτι ολοι μας είμαστε θεικός ΕΝΑ! Συγνώμη για ορθογραφικά λάθη, βρίσκομαι εν χρονιαία απουσία στο εξωτερικό! Οπως πάντα η δική μου άποψη, μία απο επτά δισεκατομμύρια απόψεις που είναι ολες εξίσου σεβαστές!
….Η απάντηση ειναι πολύ απλή, η συνειδητοποίηση οτι ο ανθρωπος απεναντί μας που συναντούμε στην καθημερινότητα, είμαστε εμείς οι ίδιοι, θεικός σπινθήρας, γιαυτό και οφείλουμε να τον σεβαστούμε…..
Μα είναι αρχή των πάντων η απλότητα εξ ου και η απάντηση που είναι απλή όμως όσο πιο απλή είναι τόσο πιο δύσκολη γιατί στην θεωρία όντως ο άνθρωπος στο ανώτερο επίπεδο διανόησης είναι ένα όμως πρέπει να μπει στην διαδικασία της εσωτερικής γνώσης η οποία θα επέλθει από την συλλογική αντιμετώπιση άρα θα πρέπει να έχει εκμηδενιστή το ΕΓΩ είμαι ..Σε αυτό το επίπεδο θεωρώ πως είμαστε πολύ μακριά ακόμα καθώς τα πρώτα στάδια επιβίωσης τα οποία είναι αυτά που αν δεν τα καλύψη ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανέβει επίπεδο έχουν μείνει σταθερά για το πλείστο των ανθρώπων επι γης…
Επέτρεψέ μου να μην σέβομαι όλες τις απόψεις εκτός εκείνων που αφορούν την δολοφονία ψυχών άρα από τα 7 δις που αναφέρεις αφαιρώ μερικά ….
ΥΓ : Τα ορθογραφικά λάθη είναι το λιγότερο που θα με απασχολούσε σε μια συζήτηση επ αυτών και όχι μόνο των θεμάτων άρα ειλικρινά δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα
Δημοσίευση σχολίου