Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ΗΓΕΤΗΣ



Όλα πάνε κατά διαόλου όλα είναι στο ναδίρ και εμείς ουρλιάζουμε  εξεύρεση ηγέτη σαν την απελπισμένη αγέλη που μόλις έχασε το στόχο και το κάθε άλογο ζώο κυνηγάει την ουρά του νομίζοντας ότι αυτό είναι η αιτία της αποτυχίας.
Λες και ο ηγέτης μπορεί να ενσωματώσει σε έναν άνθρωπο όλα όσα σκέφτονται και θέλουν 11.000.000 Ελληνες.
Όλοι μιλάμε για τον ηγέτη εκείνον που θα μας πάει παρακάτω εκείνον που θα μας τραβήξει από το χέρι και θα μας σηκώσει ψηλά στα μεγαλεία τα οποία βαυκαλιζόμαστε ότι κάποτε ήμασταν. Ολοι λέμε ότι ξέρουμε την λύση στο πρόβλημα που βρισκόμαστε και πως είναι η ιδεωδέστερη ή η πιο ασφαλής για νας μας βγάλει από το αδιέξοδο.
Όμως μέχρι σήμερα υπο μορφή ανακοίνωσης κανείς δεν έδωσε έστω τα βασικά στοιχεία τα οποία χρειάζεται να έχει κάποιο Ελληνας για να μπορεί να ηγηθεί μιας πλέον άμορφης μάζας φτιαγμένη από πυλό πλαστελίνη ξύλο γρανίτη και πριονίδια.
Ώστε να ζυμωθεί να τροποποιηθεί έστω και να χλευαστεί από όλους με σκοπό στο τέλος να είναι όσο το δυνατόν πιο τέλεια γίνεται για τις ανάγκες αυτού του λαού που έπαθε ότι έπαθε από το στραβό του το κεφάλι.
Υπάρχουν πολλοί τρόπο για να αναζητήσεις αυτόν/ην που θα σε εκπροσωπήσει και θα βοηθήσει να βγούμε από το αδιέξοδο ή αν μη τι άλλω θα θέσει τις πρώτες λίθους ώστε και με την βοήθεια των επόμενων γενεών αυτή η πολύπαθη χώρα να αναταχθεί.
Ο ένας τρόπος είναι η εις άτοπον απαγωγή
Άλλος τρόπος να αναζητήσουμε τι χαρακτηριστικά δεν πρέπει να έχει και ο κλασσικός τρόπος ο ακριβώς αντίθετος από τον προαναφερθέντα.
Προσωπικά πιστεύω ότι με συνδυασμό αποφεύγονται τα περισσότερα λάθη τα οποία συνήθως εμπίπτουν σε προσωπικές ανασφάλειες, ανάγκες , βιώματα .
Βέβαια θεωρώντας ως θέσφατο πως ο κάθε λαός έχει τον ηγέτη που του αξίζει πιθανόν να πρέπει να ωριμάσουμε και εμείς σαν άνθρωποι για να μπορούμε να αναζητήσουμε το καλύτερο.
Αλήθεια το έχουμε κάνει ; είμαστε στο σωστό δρόμο προς την επίτευξη ενός τέτοιου μεγαλειώδους στόχου , σκοπού;
Φτάσαμε στο σημείο να κατηγορούμε τους πάντες πλην εαυτόν για την κατάσταση.
Μας φταίνε οι Γερμανοί που είναι ναζιστές που απαιτούν που μας πατάνε στον λαιμό που ζητάνε την μάνα τους και τον πατέρα τους.
Μας φταίνε οι πολιτικοί που μας εκμεταλλεύτηκαν , μας πρόδωσαν , μας έκλεψαν , μας πάτησαν στον λαιμό .
Μας φταίνε οι δημόσιοι , το σύστημα , το κράτος , ο γείτονας η κατσίκα του διπλανού .
Μας φταίνε όλοι και όλα και ως ένα βαθμό έτσι είναι . Μέχρι τώρα βέβαια τα ίδια ίσχυαν χρόνια όμως δεν μιλάγαμε γιατί απλά το αντέχαμε τώρα έφτασε ο κόμπος στο χτένι και δεν το μπορούμε δεν το αντέχουμε και έγινε και πιο απαιτητικό .
Διότι όπως λέει και η σοφή Ελληνική παροιμία : Δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ ανέβει στο κρεβάτι.

Μας Φταίνε οι Ξένοι :
Ναι φταίνε που ενώ γνώριζαν ότι δεν μπορούσαμε παρά ταύτα μας έδιναν .
Φταίνε γιατί εκμεταλλεύονται τις καταστάσεις για να μας απομυζήσουν να μας πατήσουν και να μας πετάξουν σαν στημένες λεμονόκουπες. Σαν τις ακρίδες έπεσαν πάνω μας για να κατασπαράξουν και την τελευταία ικμάδα μιας χώρας που ήταν φωτεινό άστρο φιλοσοφίας, ιστορίας, πολιτισμού. Φταίνε γιατί δεν μας σεβάστηκαν , φταίνε γιατί δεν σταματάνε αρκετά πήραν ότι πήραν να φύγουν και ας πετάξουν και κανένα ψίχουλο μήπως και την βγάλουμε. Φταίνε για τις μίζες που πήραν κάτω από το τραπέζι, φταίνε για τις λαδιές που άφησαν πίσω τους …Φταίνε που ακόμα και την ύστατη στιγμή δεν σταματούν τον ανελέητο πόλεμο να μας καθυποτάξουν για να έχουν εφόρου ζωής του κράτους τους δούλους.

Φταίνε οι πολιτικοί
Ναι φταίνε καταδικάστε τους , κρεμάστε τους σκοτώστε τους φυλακίστε τους να τους δημεύσουμε τις περιουσίες να τους σκίσουμε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και προς παραδειγματισμό να τους σύρουμε σε όλη την πόλη.

Φταίνε οι δημόσιοι,
Που τρώνε με χρυσά πιρούνια με χρυσές μασέλες που κάθονται σε μια καρέκλα και την θεωρούν κληρονομικό δικαίωμα ενώ ταυτόχρονα δουλεύουν ανά δίωρο μισή ώρα.
Φταίνε που πάντα από την πίσω πόρτα διορίστηκαν χωρίς αξιοκρατικά κριτήρια χωρίς ένα χαρτί (όχι τουαλέτας αλλά και εκεί που καταφέραμε να πάμε την παιδεία στο τέλος δεν ξέρω πιο από τα δυο θα έχει περισσότερη αξία) .

ΦΤΑΝΕ ΟΛΟΙ

Όμως εμείς ;εμείς που φταίμε σήμερα την τελευταία στιγμή την ύστατη ώρα τώρα που δεν είμαστε στο μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα .Είμαστε στο μπρος γκρεμός πίσω γκρεμός και από κάτω μας το χάος .

Διαδηλώνουμε φωνάζουμε να αλλάξει η κατάσταση και δικαίως όχι απλά δικαίως πολύ περισσότερο από δικαίως. Όμως τι ; έχουμε σχέδιο ;έχουμε πλάνο; έχουμε κάτι στο μυαλό μας το οποίο θα μας φέρει στην πρότερα ή έστω κοντά στην πρότερα μας κατάσταση με στόχο να ξαναζήσουμε τις Ένδοξες ελληνικές στιγμές ;

Όχι τίποτα από όλα και λυπάμαι γιατί και εγώ μέσα στο σε  όλα είμαι .

Αν δεν αλλάξουμε εμείς ως άνθρωποι, αν δεν συνειδητοποιήσουμε, ότι μέσα από τα ως άνω λάθη και με μόνη ενέργεια την δική μας την αλλαγή νοοτροπίας , θα καταφέρουμε αυτό που μέχρι σήμερα φαίνεται ακατόρθωτο ,όσες διαδηλώσεις, φωνές ,καψίματα, ανατροπές και να κάνουμε θα είναι πρόσκαιρα και άμεσα εκμεταλλεύσιμα από τον εκάστοτε δημαγωγό που θα καταφέρνει να μας χαϊδέψει τα αυτιά με λόγια ευχάριστα.

Όχι δεν θα λυθεί το πρόβλημα από τους ανθρώπους που το δημιούργησαν άλλωστε πως θα μπορούσε  . Ας μη ξεχνάμε ότι ο Αινστάιν κάποτε είπε : ‘’Δε μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματα μας χρησιμοποιώντας τον ίδιο τρόπο σκέψης που χρησιμοποιήσαμε όταν τα δημιουργήσαμε.’’
Αν το αλλάξουμε λίγο και αντικαταστήσουμε κάποιες μεταβλητές όπως την λέξη σκέψη με την λέξη  πολιτικός το συμπέρασμα είναι το ίδιο.

Όλα όσα ειπώθηκαν κατά το παρελθόν από τους εταίρους μας δεν ήταν όλα λάθος . Ανεξαρτήτως των λόγων που ειπώθηκαν . Δεν κρίνω τι μου λέει ο άλλος και με πιο σκοπό σαν αρχή .Βλέπω αν τα λεχθέντα έχουν βάση αλήθειας κατόπιν κρίνω αν μπορώ να τροποποιήσω με αλλαγές  προς όφελος του συνόλου  και κατόπιν απομονώνω ως σωστός ηγέτης τους σκοπούς του εταίρου ώστε να ελαχιστοποιήσω αν δεν μπορώ να μηδενίσω τα εναντίων μου οφέλη που μπορεί να έχει .

Ενδεικτικά :
1.       Οι δαπάνες του δημοσίου τομέα σαφώς και έπρεπε να μειωθούν και δεν είναι μόνο το μισθολογικό κόστος αλλά και οι άλλες δαπάνες που  όλοι λίγο έως πολύ γνωρίζουμε .
2.       Ο σκληρός πυρήνας του δημοσίου είναι υπερμεγέθης και δεν λειτουργεί προς όφελος τους λαού είναι γνωστό
3.       Η  γραφειοκρατία είναι τροχοπέδη για όποιον θέλει να επενδύσει στην Ελλάδα είναι επίσης γνωστό.
4.       Δεν έχουμε σταθερό φορολογικό σύστημα αλλά αναλόγως με το που φυσάει η καθημερινότητα του εκάστοτε υπουργού και των παρατρεχάμενων αλλάζει
5.       Οι  συνδικαλιστές και γενικότερα όλη η έννοια του συνδικαλισμού έχασε τον προσανατολισμό για τον οποίο δημιουργήθηκε και άρχισε να ‘’βοηθά’’ κομματικά συμφέροντα ποιος δεν το παραδέχεται , ενώ την ίδια στιγμή χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο δουλειάς οι μισθοί υπέρογκοι
6.       Οι ΔΕΚΟ πάντα είχαν δικό τους μισθολογικό καθεστώς χωρίς να απομονώνονται συγκεκριμένες θέσεις που όντως χρίζουν καλύτερης αμοιβής (πχ εναερίτες ΔΕΗ)
7.       Οι βουλευτές πάντα έπαιρναν λεφτά περισσότερα από αυτά που άντεχε το κράτος να δίνει ενώ ταυτόχρονα οι παρελκόμενες παροχές χώρια αυτές που με βάση το όνομα τους είχαν , ήταν υπερβολικές.
8.       Φτάσαμε να πληρώνουμε ένα χωριό βουλευτικές συντάξεις ενώ ταυτόχρονα είχαν και δεύτερη σύνταξη λόγο επαγγέλματος
9.       Μόνο τα χρήματα τα οποία δαπανώνται για επιτροπές ετησίως είναι περίπου 100.000 ανά επιτροπή .
10.   Είναι παράλογο κάποιος ο οποίος λχ έχει κρατήσεις για σύνταξη μηνιαίως 400 να παίρνει στα 58 ή και 60 σύνταξη 2.000 (μιλάμε για το δημόσιο) . ΜΕ μια απλή αναγωγή δεν βγαίνει ήταν φαύλος κύκλος . Απλά μαθηματικά 400Χ12=4800*35=168.000 ακόμα και να είναι σε τράπεζα με επιτόκιο 15% στο σύνολο να πω 20% πόσο 30% 50.400 + 168.000 =218.400. Αν λοιπόν υποθέσουμε ότι μετά τα 58 θα ζήσει το λιγότερο 20 χρόνια τότε αυτό μεθερμηνεύεται σε 910 ευρώ το μήνα σύνταξη . ΝΑ ρωτήσω τώρα λοιπόν πόσοι εκ του δημοσίου έδινα στο ΙΚΑ αυτές τις κρατήσεις και πήραν στο τέλος αυτό το ποσό ; Ελάχιστοι .
Μπορεί να είναι μπακαλίστικός τρόπος αλλά είναι ένα τυφλοσούρτη αμοιβής ….Πως δικαιολογούσαμε μέχρι τώρα ειδικότερα στο στενό δημόσιο συντάξεις άνω των 2000 ; πόσες κρατήσεις γινόντουσαν σε όλο τον επαγγελματικό τους βίο; Και μετά τι θέλουμε να μη τιναχτούμε στον αέρα.
11.   Υπάρχουν κι αλλά πολλά άλλα τα οποία θέλουμε ώρες ατελείωτες να τα αναλύσουμε

Άρα ναι διαδηλώνω γιατί η Τρόικα με έκλεψε, ο πολιτικός με παραπλάνησε, με κορόιδεψε, με λοιδόρησε μου αφαίρεσε την αξιοπρέπεια τον σεβασμό, αλλά τι είμαι διατεθειμένος να μη ξανακάνω…

Ποιος και πως θέλω να είναι ο ηγέτης της επόμενης μέρας ;

Ο ηγέτης δεν εκλέγεται , δεν ψηφίζεται, αναδεικνύεται μέσα από τον λαό γιατί η δύναμη που χρησιμοποιεί είναι προσωπική αυτόφωτη και όχι ετερόφωτη και μέσω διαπλοκής και έντεχνης ομιλίας ώστε να είναι παραπλανητική. Πρέπει να έχει όραμα το οποίο να εμπνεύσει τα πλήθη και να πείσει που σημαίνει ότι θα πρέπει να λέει αλήθειες τις οποίες πρώτος θα έχει κάνει πράξη, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη σε ένα λαό ο οποίος είναι ώριμος να ακούσει τα λάθη και να ξεβολευτεί από τα τετριμμένα και τα κεκτημένα που σε σαθρό έδαφος βασίστηκαν μιλώντας στην καρδιά και στην ψυχή και όχι στην τσέπη .Με αυτό τον τρόπο και με βασικό στοιχεί το όραμα θα μπορέσει να καταρρίψει και να αλλάξει τις παρωπίδες ανοίγοντας νέους ορίζοντες όσο δύσκολοι και αν είναι . Άλλωστε τα καλά κώπης κτώνται .Δεν προέρχεται από το ήδη διαβρωμένο κατεστημένο, όποιας θεωρίας, παράταξης, ιδεολογίας και αν είναι γιατί δεν θα γίνει πιστευτός. Πάντα βέβαια με την προοπτική ότι ο λαός είναι έτοιμος να δει συλλογικά τις ανάγκες του και λειτουργήσει ομαδικά πέρα από προσωπικό ίδιον όφελος . Μιλάει επί του πραγματικού και όχι του θεωρητικού που σημαίνει ότι αν μη τι άλλω θα πρέπει να έχει δουλέψει και να έχει νιώσει την αξία του 1 ευρώ για να μπορέσει να πείσει και τον κόσμο για τις όποιες επίπονες αλλαγές χρειάζονται να γίνουν με κύριο μέλημα το καλύτερο αύριο .Κατ αυτό τον τρόπο θα κοιτάξει το μέλλον χρησιμοποιώντας επί καλού σκοπού τα λάθη του παρελθόντος και όχι επί παραπλανητικού ….

Τέλος αναζητείται ηγέτης ο οποίος δεν θα το αναγνωρίσει στον εαυτό του αλλά θα το εισπράξει από τον κόσμο γύρω του. Αναζητείται λαός ο οποίος θα ωριμάσει και θα αντιδράσει όχι για την αντίδραση αλλά με PLAN B (που είναι και της μόδας ) ώστε στα αποκαΐδια να θέσει γερά θεμέλια. Δεν είναι αργά , πότε δεν είναι αργά όσο υπάρχουν άνθρωποι , όσο υπάρχουν Ελληνες και όχι έλληνες .Όσο υπάρχει ελπίδα και η ελπίδα πεθαίνει τελευταία 



3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ασήμωσέ με πολύτιμη Φίλη μου, για τα εγκαίνια των σχολιασμών που έχω την τιμή να είναι δικά μου.

Αφιερωμένο με την ευκαιρία της αρχής αυτού του νέου παράθυρου στην Έκφραση. Η Θάλασσα και η Μάνα. Τι άλλο θέλουμε, πολλή θάλασσα και την Μάνα στο πλευρό μας, όπου κι αν βρίσκεται...

Δεν λέω άλλα αυτήν την στιγμή, ελπίζω να ξεπεράσω σύντομα μια διαδικτυακή αλλεργία που με βασανίζει το τελευταίο διάστημα, εισέβαλε πολλή ομίχλη στο έτσι κι αλλιώς αποπροσανατολισμένο μυαλό και στην καρδιά μας, Χριστίνα μου, ευτυχώς που η Πατρίδα μας έχει πολύ άνεμο, πολύ Βοριά, καθαρό και ξάστερο. Το αστέρι του Βοριά ας μας οδηγεί όλους πάντα με ασφάλεια, σβήνοντας την απογοήτευση που μας κυκλώνει από παντού, αλλά, που είναι, αλλοίμονό της, καταδικασμένη να αποτύχει.

Είμαστε πάντα υποχρεωμένοι και ταγμένοι να προχωρήσουμε. Με τα καλά μας, με τα στραβά μας, με τα σωστά και τα λάθη μας, αλλά με γνώμονα την Ελλάδα και κυρίως, τους ανθρώπους αυτής, εμάς και όλους όσοι την ορίζουμε διαχρονικά ως Ιδέα, ως Αρχέτυπο. Με αξιοπρέπεια, θάρρος και ειλικρίνεια.

Χριστίνα είπε...

Αγαπημένη μου Ρίκα ,
Ευχαριστώ για την τιμή το δικό σου να είναι το πρώτο.

Η απογοήτευση είναι μέσα στα σχέδια και στο πλάνο της ζωής δυστυχώς όμως αν την χρησιμοποιήσουμε σωστά το πιθανότερο είναι ότι θα αποβεί προς όφελος .

Είμαστε υποχρεωμένοι να προχωράμε πάντα αν θέλουμε να ανατάξουμε την πατρίδα μας ξεκινώντας απο την ίδια μας την ζωή..Το ζήτημα είναι ποιους διαλέγουμε να έχουμε δίπλα μας ώς φίλους, συντρόφους, συμμάχους. Αν η επιλογή είναι σωστή τότε με βεβαιότητα σου λέω ότι όλες οι απογοητεύσεις που θα έχουμε θα είναι και προσπεράσημες και αμελητέες ..αν όμως οι άνθρωποι του προέδρου όπως η ομώνυμη ταινία είναι απλά και μόνο για την ύπαρξη αυλής τότε η αποτυχία και η απογοήτευση θα είναι στην ημερήσια διάταξη ...
Ο φίλος Ρίκα μου είναι η πατρίδα .Η πατρίδα είναι ο κόσμος που την απαρτίζει και όχι μόνο το χώμα που πατάμε..Αυτά τα δυο είναι αδιαίρετα . Όποιος τον φίλο δεν τίμησε πως να τιμήσει την πατρίδα.Και η λέξη τιμή έχει μεγάλο φάσμα εννοιών.

Ανώνυμος είπε...

Χριστίνα μου συμφωνώ ότι Πατρίδα είναι οι άνθρωποί μας.

Ο κύκλος των ανθρώπων του καθενός μας που οφείλουμε να προστατέψουμε σήμερα, έτσι κι αλλιώς είναι οι άνθρωποι, φίλοι, σύμμαχοι, σύντροφοι, αγαπημένοι, που μας δίνουν την μεγαλύτερη ευτυχία αλλά και την μεγαλύτερη απογοήτευση, που ναι, οφείλουμε να την μετουσιώνουμε σε μάχη, να αντιδρούμε στο λάθος, να διεκδικούμε τον διάλογο και τον σεβασμό, και να προχωράμε με αξιοπρέπεια. Κανείς μας δεν είναι αλάθητος, η αλήθεια είναι ότι η νεοελληνική κοινωνία είναι ένα δυσκολεμένο σύστημα ανθρώπινων σχέσεων και σε εποχές κρίσης οι άνθρωποι εκδηλώνουν έναν περίεργο εαυτό πολλές φορές.

Είναι πάντα θέμα επιλογής οι Άνθρωποί μας, όπως σωστά λες, ειδικά σήμερα, που μεταξύ των άλλων καλούμαστε να δομήσουμε και ένα νέο είδος σχέσης, την πατριωτική σχέση και αλληλεπίδραση με εκείνους που έχουν το ίδιο Όραμα και την ίδια δέσμευση απέναντι στην υλοποίησή του όσον αφορά την απελευθέρωση της Ζωής μας, άρα και της Πατρίδας μας, από τους πάσης φύσεως κατακτητές, αλλά πρώτα και κύρια από τον κακό εαυτό μας.