Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΤΟ ΝΑΙ


Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι
ουρανέ, φίλε μακρινέ
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη
πώς ν' αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ ουρανέ πόνε μακρινέ


Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό, 
το γαλανό
κι ακούω μια φωνή,
καμπάνα γιορτινή
να με παρακινεί

Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί, 
εκεί, εκεί
που χτίζουνε φωλιά
αλλόκοτα πουλιά
στου ήλιου τα σκαλιά

Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι
ουρανέ, φίλε μακρινέ
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη
πώς ν' αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ ουρανέ πόνε μακρινέ


Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό, 
το γαλανό
και μια φωνή τρελή
σαν χάδι κι απειλή
κοντά της με καλεί

Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί,
εκεί, εκεί
μου τάζει ωκεανούς
κομήτες φωτεινούς
και ό,τι βάζει ο νους


Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι
ουρανέ, φίλε μακρινέ
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη
πώς ν' αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ ουρανέ πόνε μακρινέ


Στίχοι: Νίκος Γκάτσος 
Μουσική:  Μάνος Χατζιδάκης 


Σχόλιο  : Όλοι σε έναν ουρανό κοιτούν, μόνο που εστιάζουν στο άστρο και χάνουν την αξία του γαλαξία. Βέβαια πως μπορεί κάποιος να μιλάει για αξίες, όταν η μέγιστη αξία που λέγεται ζωή , εδώ και χρόνια κοστολογείται με νούμερα, σε χαρτιά και υπολογιστές .
Ζωή σημαίνει αέρας , γη, νερό, ελευθερία, σκέψη, ψυχή ...

Σήμερα τον αέρα δεν μπορούμε να τον αναπνεύσουμε γιατί ο χώρος των πνευμόνων έχει καταληφθεί από την βρώμα που αναδύεται από την διαφθορά, που σαν σπυρί της εφηβείας έχει σπάσει και το πύον  χύνεται παντού και αλλάζει την όψη των πάντων. 
Η γη έχει αρχίσει και μας εκδικείται , εφόσον ποτέ δεν τη σεβαστήκαμε και οι ζώντες οργανισμοί που μας τρέφουν, χάνονται μέρα με την μέρα από τα αρρωστημένα μυαλά του κέρδους που επιμένουν να θέλουν να ελέγξουν το σύμπαν. Μεταλλαγμένη τροφή απο μεταλλαγμένα πιθηκοειδή .

Το δε νερό , το πολυτιμότερο αγαθό, το σπανιότερο σε ποιότητα και αξία , έχει αρχίσει εδώ και χρόνια και γίνεται ο διαφανής χρυσός για τον έλεγχο των λαών. 

Θυμίζω κάποιου επώνυμου την κουβέντα '' ποιος σας είπε ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό'';

Άρα μάλλον δεν ζούμε απλώς επιβιώνουμε. Γι' αυτό το λόγο θεωρούμαστε απο κάτι παράσιτα τύπου ΔΝΤ ΤΝΔ ΔΤΝ EFSF και ανάλογα φέσια (ο καθένας ας βάλει τα αρχικά όπως βολεύεται ), αναλώσιμοι. 

Φασιστικά, επιμένουν ψυχή τε και σώματι να μας ταίζουν καρκίνο και πεισματικά απαιτούν να γεννούμε ''χρυσά αυγά'' για να τρέφονται μιας και δεν τους αρκει ο Ηλιος για φως θέλουν την λάμψη του χρυσού. 

Από μεριάς τους λογικό, γιατί θέλει σθένος και αρχές να μπορείς να αντικρύσεις τον ''ήλιο'', έχει κόστος. Εμείς απλά ως κλασσικοί Ελληναράδες χωρίς πολύ βοήθεια είτε εντός, είτε εκτός,  καταλύσαμε την συλλογική συνείδηση που επέδειξε κάποιες εποχές το γένος μας και σαν  γίδια οδεύουμε προς το σφαγείο αλαλάζοντας. 

Ψυχή ..Μα πως μπορούμε από ανθρώπους καθαρά της ύλης, από άτομα που μετράνε, το ποιοι είναι, με το τι έχουν να πιστεύουμε ότι έχουν .
Οντότητες που αρέσκονται στην αίσθηση της αφής για να νιώσουν, μιας και δεν μπορούν να σκεφτούν , να πιστέψουν πως δια μέσου της ψυχής συμπαντικές αλλαγές μπορούν να λάβουν χώρα σε ανύποπτο (θεωρητικά) χρόνο. 
Νους .... Τέσσερα γράμμα , άπειρες έννοιες και σκέψεις αλλά από ανθρώπους που θρώσκουν για ΄΄το΄΄ και ΄΄στο΄΄ κοινό και όχι κενό μέλλον και όχι μόνο για να πίνουν νερό όπως οι κότες . 

Μας βόλευε τόσο καιρό να πιστεύουμε και κάποιους ακόμα,  ότι οι άλλοι φταίνε...Οι πουλημένοι και προδότες Γερμανοί , οι Αμερικάνοι , οι Ρώσσοι , οι Ούνοι, τα Νεφελίμ....
Όμως η παράδοση μας, μας δείχνει το δρόμο μέσω διαφόρων παροιμιών, και όχι μόνο.
Δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ΄ανέβει στο κρεββάτι .
Τι είχε Γιάννη τι είχα πάντα 
Ο βλάχος κι άγιος να γενεί σκατένια δόξα θα ' χει
Στου κουφού τη πόρτα μη πετάτε ψάρια.
Τον αράπη και αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς.

Όλες μας ταιριάζουν γάντι....γιατί απλά απολέσαμε την συλλογικότητα και κρατήσαμε τον παρτακισμό και εφόσον μας ενδιαφέρει να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα, λογικό να υπάρχουν λιγδιάρηδες, δωσίλογοι και κατά φαντασίαν πατριώτες που ξεπουλάνε την μάνα τους σήμερα, για να μπορούν να ζήσουν άνετα αύριο...Την ίδια στιγμή που μας δημιουργούν το ενοχικό σύνδρομο της πατρίδας που μας περιμένει να την σώσουμε όταν οι ίδιοι την έχουν κομματιάσει χρόνια τώρα , πάντα με την ευγενική χορηγία της ψήφου μας . 

Τακτοποιούν το πλήθος με την λογική του διαίρει και βασίλευε, την ίδια στιγμή που το ίδιο πλήθος απο το πολύ λίπος που έχει συλλέξει στο κορμί του, αδυνατεί να συνειδητοποιήσει ότι με πείνα, εργασία και ουχί δουλεία , σθένος αλλά πάνω απ' όλα αγάπη για τον διπλανό και φροντίδα, να είναι αυτός καλά για να είμαστε όλοι , προχωρά στο βούρκο της ισοπέδωσης. 

Μιας ισοπέδωσης που υπερβαίνει το κορμί και τα λεφτά , και έχει ως στοχο το νου, την ψυχή και μόνο. Ελέχγοντας αυτά τα δυο ελέγχεις τα πάντα ,την ζωή και τον θάνατο ...Θεός παρά τω Θεώ ....Ομως η πτώση είναι κοντά τόσο κοντά που ένα κασετόφωνο αρκεί για να καταγράψει το ''ρόγχο'' που θα ακουστεί , και ο νοών νοείτο, όπως λέει ο ''φτωχός'' λαός.


Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι



Δεν υπάρχουν σχόλια: