ΕΣΕΙΣ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΄''ΠΡΩΗΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ'' ΑΠΟ ΠΟΙΟΥΣ ΠΡΟΕΡΧΕΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 300 ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ Ο ΑΓΩΝ

Μια Ελλάδα με τόσες διαφορετικές ιστορίες , με έναν λαό που μπορεί να μεγαλουργήσει αλλά και να διαλύσει … Γιατί ;

Ένα ερώτημα που δεν πιστεύω ότι χρειάζονται πτυχία και περγαμηνές για να απαντηθεί, ίσως λίγο από ειλικρίνεια για να δει πως το Εγώ καταστρέφει , ανάγκη επικοινωνίας και όχι απλά αναφοράς κενών απόψεων σαν αρχή....

Χρειάστηκαν μόνο 300 με τον Λεωνίδα (προς Θεού δεν ξεχνώ τους 700 Θεσπιείς ) για να αποδείξουν ότι η λεβεντιά έχει όνομα και αξία ,δεν μετριέται με ορδές και όπλα, ψυχολογικούς πολέμους και τόξα, φανφάρες και μεγαλοστομίες ... Δεν μετριέται ούτε καν με τα βέλη που αλλάζουν τον ουρανό και από γαλάζιο τον κάνουν μαύρο..

Μετριέται με την αδελφοσύνη , με το ένα και υπέρτατο αγαθό ,την ανδρεία. Γιατί τότε ανδρεία δεν είχαν μόνο οι άνδρες που μάχονταν υπέρ πίστεως και πατρίδος, υπέρ βωμών και εστιών αλλά και οι γυναίκες που μεγάλωναν αυτούς τους άνδρες. Μόνο 300 σπαθιά χρειάστηκε για να ανοίξουν ρήγμα στην ψυχολογία των Περσών και να μην επιτρέψουν στους βάρβαρους να πίνουν σήμερα καφέ στις χώρες των Ούννων που μας καπελώνουν και μας θάβουν σήμερα . Τριακόσιοι που πέθαναν, και το ήξεραν εκ των προτέρων. Τριακόσιοι που ήθελαν να πεθάνουν .Τριακόσιοι που πίστευαν και αξίωναν τον θάνατο για το υπέρτατο αγαθό την ΠΑΤΡΙΔΑ .

300 απλά 300 μικρό νούμερο μόλις 3 ψηφία αλλά με τόση δύναμη που ανάγκασε και τον Πέρση βασιλιά να σκύψει και η ψυχή του να γονατίσει εκεί που πίστευε ότι θα πατήσει.

Τέτοια ιστορία και τόση αγάπη για την πατρίδα που, όσοι και αν προσπάθησαν να την καπελώσουν, όσοι και αν προσπαθήσουν να την αλλάξουν η δύναμη των ψυχών αυτών των Ελλήνων θα τους κατατροπώσει.

Αυτή η Ελλάδα, αυτοί οι Έλληνες, αυτές οι αξίες ,αυτοί οι πρόγονοι ,στο διάβα του χρόνου δεν ξεχάστηκαν , δεν ξεθώριασαν. Ακόμα και σήμερα η ζήλια που γίνεται κακία, στα μάτια των δουλοπρεπών στο χρήμα αντίμαχων, αντί για συμμάχων, μας έχει σαν φωτεινή εικόνα που θα ήθελαν να ξεσκίσουν :

Ω ξειν', αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις, ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι.

Ο τόπος τούτος είναι μαγικός, γεμάτος από δύναμη και όσοι και αν προσπαθήσουν να τον καθ' υποτάξουν μπροστά τους θα βρουν τη μαυρίλα της ψυχής τους . Ένας να μείνει μόνο ένας φτάνει και το γένος θα αναγεννηθεί. Τριακόσιοι πέθαναν όχι από τις ορδές των βαρβάρων αλλά από τον έναν … Εκείνον τον Έλληνα που και σήμερα βλέπουμε παντού να δεσπόζει σαν μάρτυρας της καλοζωίας , της ευπρέπειας και του μοντέλου σωστής διαβίωσης. Ζήσε και άσε τους άλλους να πεθάνουν. Πάτα επί πτωμάτων για να επιβιώσεις. Σκότωσε πριν σκοτωθείς. Εφιάλτης το ένα και μοναδικό όνομα (καλύτερο ουσιαστικό χωρίς πραγματική ουσία ), που μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα στην έννοια της προδοσίας.

300 λοιπόν τότε 300 και σήμερα.

Τότε πέθαναν για την πατρίδα, τώρα πεθαίνουν την πατρίδα για μια παρτίδα. Φαίνεται πως ο εφιάλτης μεγαλούργησε έγινε ιδέα, φωτεινή επιγραφή , με γνώμονα την υπεραμύνευση των υλικών αγαθών και την επικράτηση του άκρατου εγωισμού που λέει, αν όχι εγώ ούτε και εσύ.Εγώ θα έχω αλλά εσύ όχι. 
Είναι δικό μου.

300 σήμερα με 300 διαφορετικές φωνές και μόνο μια ιδέα να σώσουμε την Ελλάδα εννοώντας το τομάρι μας γιατί αλλιώς οι κρεμάλες θα είναι δώρο . 300 τότε αλλά με μια φωνή.  Πόσο αντιφατικά όλα και ταυτόχρονα πόσο τέλεια προσαρμοσμένα, αρκεί να μπορεί κάποιος να δει και να επιλέξει , καθώς πάντα έχουμε επιλογή ακόμα και όταν μας λένε ότι δεν έχουμε ή νομίζουμε ότι δεν έχουμε . 

Τώρα 300 εθνοσωτήρες με 300 διαφορετικές συνταγές που όμως χρησιμοποιούν τα ίδια βασικά υλικά. Ψευδεπίγραφα σχέδια , για μια επίπλαστη ηρεμία, υπό την σκέπη ενός ρημαγμένου λαού. Ψέμα γιατί είναι πιο εύκολο. Πίστη του ψέματος γιατί είναι λιγότερο επίπονη. Και η ζωή συνεχίζεται…..

Πρέπει να ψάξουμε μέσα μας να βρούμε το κουράγιο να τα τινάξουμε όλα στον αέρα, γνωρίζοντας πως θα πεθάνουμε για μια φορά ακόμα, αλλά την Ελλάδα θα την δώσουμε σε Έλληνες . Τους δικούς μας Έλληνες αυτούς που γεννήσαμε αυτούς στους οποίους με τις λάθος επιλογές μας μαυρίσαμε το μέλλον .

Εμείς η γενιά των 40 και, αν χρειαστεί, εμείς μόνοι μας θα το κάνουμε αυτό. Κανείς άλλος με μόνο γνώμονα το παρελθόν μας , με ακούσματα από την ιστορία μας , αυτή που μας δίδαξαν όσοι είναι στη δύση της ζωής τους .

Κανείς δεν θα μας σώσει, πόσο δε μάλλον οι 300 που αυτή τη στιγμή κρώζουν για να διώξουν το κακό και να μεγαλώσουν τις τσέπες τους, ανταλλάσσοντας το θάνατο τους με το δικό μας.Εμείς μόνο πρέπει να βρούμε τον Έλληνα μέσα στους 300 και να σκοτώσουμε τον Εφιάλτη του φόβου μας.

Εμείς να δούμε και να χορέψουμε μόνοι , με το θάνατό μας. Τουλάχιστον θα είναι πιο αξιοπρεπές από το να στριμωχνόμαστε στο τοίχο του σφαγείου πίσω - πίσω για να μη πάρουν εμάς αλλά τον άλλον. Τουλάχιστον θα νιώσουμε, έστω για ένα λεπτό Έλληνες .

Η Ιστορία της Ελλάδος δεν σταμάτησε εκεί σε αυτή την μέρα που ο ούρανός μαύρισε που τριακόσιοι Σπαρτιάτες και 700 Θεσπιοις αποφάσισαν πως έπρεπε να πεθάνουν γιατί υπερ πάντων η πατρίς. Ο ηρωισμός αυτού του λαού έχει να επιδείξει απίστευτες ιστορίες μέχρι σήμερα . Ιστορίες που και ο πιο ευφάνταστος συγγραφέας δεν θα μπορούσε να γράψει, σε όλους τους πολέμους. Σε όλες τις στιγμές που έπρεπε να προταχθεί το συμφέρον και το καλό του λαού ...Φτάνοντας μέχρι τον Β' Π.Π. στην πιο πρόσφατη ιστορία. Σε έναν πόλεμο που η έννοια Δαυίδ και Γολιάθ κλείδωσε στο μυαλό των ανθρώπων παγκοσμίως. Που μια χούφτα πεινασμένοι άνθρωποι αποφάσισαν πως δεν έχει αξία η ζωή χωρίς τιμή , αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό, και αντέδρασαν στους ίδιους που σήμερα οι 300 καθυποτάσσονται. Αντέδρασαν γιατί αυτό ήταν το αυτονόητο, και όχι ο ηρωισμός. Γιατί ούτε μια σπιθαμής γη στον εχθρό ήταν η ζωή και όχι ο θάνατος...Για να μπορούμε σήμερα ελεύθεροι να πετάμε δημοκρατικά την ελευθερία μας εκεί που άλλοι σφαγιάστηκαν απο τους ίδιους εχθρούς. Αλλά αυτή είναι η έννοια της δημοκρατίας το δικαίωμα της επιλογής. Τελικά μάλλον ζούμε σε μια χώρα με δημοκρατικό πολίτευμα στα χαρτιά και δικτατορία στους ανθρώπους....

ΚΑΙΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΟΤΙ 

ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ ΚΑΠΟΥ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ . 

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ 

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ή 

ΑΠΛΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΑ ΦΕΡΕΦΩΝΑ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΜΑΣ 

Διάγγελμα Πρωθυπουργού προς τον Ελληνικόν Λαόν.

28η Οκτωβρίου 1940

Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν δια την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηρά ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Ελληνες, μου εξήτησε σήμερον την 3ης πρωινήν την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους, κατά την ίδιαν αυτής βούλησιν, και μου ανεκοίνωσεν ότι προς κατάληψιν αυτών, η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζεν την 6η πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο, ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας εναντίον της Ελλάδος. Τώρα θα αποδείξωμεν εαν πράγματι έιμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Ολον το Εθνος ας εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε δια την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας και τας ιεράς παραδόσεις μας.

Νυν υπέρ πάντων ο αγών.

Ιωάννης Μεταξάς

Διάγγελμα της Α.Μ. του Βασιλέως προς τον Ελληνικόν Λαόν.
28η Οκτωβρίου 1940

Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως σας ανήγγειλε προ ολίγου υπό ποίους όρους ηναγκάσθημεν να κατέλθωμεν εις πόλεμον κατά της Ιταλίας, επιβουλευθείσης την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος.
Κατα την Μεγάλην αυτήν στιγμήν είμαι βέβαιος ότι κάθε Ελλην και κάθε Ελληνίς θα εκτελέσωσι το καθήκον των μέχρι τέλους και θα φανώσιν αντάξιοι της ενδόξου ημών ιστορίας.
Με πίστη εις τον Θεόν και εις τα πεπρωμένα της φυλής, το Εθνος σύσσωμον και πειθαρχούν ως εις άνθρωπος θα αγωνισθή υπέρ βωμών και εστιών μέχρι τελικής νίκης.

Γεώργιος Β'

“10 Απριλίου 1941"

Μετά τήν συνθηκολόγηση μέ τήν Γερμανία παραδίδονται τά οχυρά Παλιουριώνες* καί Ρούπελ*. Οί Γερμανοί εκφράζουν τόν θαυμασμό τους στούς Ελληνες στρατιώτες, δηλώνουν ότι αποτελεί τιμή καί υπερηφάνεια τό ότι είχαν σάν αντίπαλο έναν τέτοιο στρατό καί ζητούν από τόν Ελληνα διοικητή νά επιθεωρήσει τόν Γερμανικό στρατό ώςένδειξη τιμής καί αναγνωρίσεως! Η Γερμανική Σημαία υψώνεται μόνο μετά τήν πλήρη αποχώρηση τού Ελληνικού Στρατού.

Ένας Γερμανός αξιωματικός τής αεροπορίας εδήλωσε στόν διοικητή τής ομάδος μεραρχιών Ανατολικής Μακεδονίας αντιστράτηγον Δέδε ότι ό Ελληνικός Στρατός ήταν ό πρώτος στρατός στόν οποίον τά στούκας δέν προκάλεσαν πανικό.

“Οι στρατιώται σας” είπε, ”αντί νά φεύγουν αλλόφρονες, όπως έκαναν είς τήν Γαλλία καί τήν Πολωνία, μας επυροβόλουν από τας θέσεις των.”

Οχυρό Ρούπελ

Το οχυρό Ρούπελ είναι το μεγαλύτερο συγκρότημα της οχυρωμένης τοποθεσίας κατά μήκος των ελληνοβουλγαρικών συνόρων που έφερε το όνομα Γραμμή Μεταξά, με συνολικό ανάπτυγμα καταφυγίων 1.849 μέτρα και μήκος στοών 4.251 μέτρα. Το Ρούπελ, κατασκευασμένο στις δυτικές αντηρίδες του όρους Τσιγγέλι στον ποταμό Στρυμόνα , μαζί με το οχυρό Παλιουριώνες εξασφάλιζαν τη στενωπό Ρούπελ.

Χρονικό οχυρού Ρούπελ (6 - 9 Απριλίου 1941)

6 Απριλίου

H γερμανική επίθεση εκδηλώθηκε στις 05.15 της 6ης Απριλίου. Για τον κανονισμό των βολών πυροβολικού είχε μεταφερθεί στα βόρεια του Στρυμόνα ένα δέσμιο στη γη αερόστατο, η παρουσία του ήταν προκλητική καθώς η ελληνικές δυνάμεις στερούσαν από αεροπορική κάλυψη. Ελάχιστα λεπτά αργότερα άρχισαν οι επιθέσεις από αεροσκάφη στούκας, στόχος τους εκτός από το οχυρό ήταν και το Κέντρο Αντίστασης Καπίνας.

Η γερμανική επίθεση στα ανατολικά του Ρούπελ

Στα ανατολικά του αριστερού υποτομέα του Συγκροτήματος Σιδηροκάστρου έδρασαν τα τάγματα ΙΙ/125 & ΙΙΙ/125, όπου σύμφωνα με το σχέδιο της επίθεσης έπρεπε πρώτα να καταλάβουν το ύψωμα 350 στο διάκενο των οχυρών Ρούπελ-Καρατάς. Για να μην καταληφθεί το ύψωμα πολέμησαν, η διμοιρία του φυλακίου Κούλας, και του 3ου λόχου προκάλυψης. Το ΙΙ/125 τάγμα πλησίασε, στις 06.40, το ύψωμα 350 και το κατέλαβε με αιφνιδιαστική επίθεση, ακολουθούμενο από το ΙΙΙ/125.

Επίθεση του ΙΙΙ/125 γερμανικού τάγματος

 Εκμεταλλευόμενοι τις πτυχώσεις του εδάφους, οι Γερμανοί έφθασαν σε απόσταση 200 μ. από τα έργα του οχυρού Ρούπελ. Οι υπερασπιστές του οχυρού μαζί με την βοήθεια του Καρατάς και του πυροβολικού κατάφεραν να αποκρούσουν και της τρεις επιθέσεις του τάγματος.

Διείσδυση του ΙΙ/125 γερμανικού τάγματος στα νώτα του Ρούπελ

 Οι Γερμανοί του ΙΙ/125 τάγματος υποβλήθηκαν σε παρόμοιες δοκιμασίες, αλλά ήταν ο μόνος πραγματικός κίνδυνος για τις ελληνικές δυνάμεις καθ’όλοι την διάρκεια του αγώνα. Από τους 100 άντρες πέρασαν οι 60 με μια ομάδα βαρέων πολυβόλων και μια ομάδα διαβιβαστών. Οι υπόλοιποι λόχοι του τάγματος γνώρισαν την καταστροφή. Ο 5ος λόχος σχεδόν διαλύθηκε. Ο 8ος κατάφερε να περάσει το βράδυ της 6-7/4 και ενώθηκε με τα υπόλοιπα τμήματα το μεσημέρι της 7/4 με πολύ μεγάλες απώλειες.

7 Απριλίου

 Την αυγή του 7ης Απριλίου συγκροτήθηκαν τρεις περίπολοι του Ρούπελ με αποστολή την εκκαθάριση της περιοχής από τους εχθρούς και την αποκατάσταση της τηλεφωνικής επικοινωνίας. Αποτέλεσμα αυτής της περιπολίας ήταν η σύλληψη 14 αιχμαλώτων με 3 συσκευές ασυρμάτου και 2 όλμους. Επίσης δεν έλειψαν οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί, μάλιστα στις 7 και 8 Απριλίου, τα στούκας χρησιμοποίησαν βόμβες 500 κιλών. Η υποχώρηση των Γερμανών και οι μικρές απόλυες των Ελλήνων υπερασπιστών ανύψωσαν το ηθικό των Ελλήνων. Ο Παπακωνσταντίνου σημειώνει χαρακτηριστικά: "Το ηθικόν των στρατιωτών υπέροχον. Τους βομβαρδισμούς και την κόλασιν πυρός υποδέχοντο με ζητωκραυγάς".

Αγώνες εναντίον των Γερμανών στα νώτα του Ρούπελ.

Η παρουσία των Γερμανών στα νότια του οχυρού Ρούπελ απασχόλησε τις ελληνικές δυνάμεις. Η διμοιρία αρμάτων που θα ενεργούσε με το απόσπασμα του Παπαχατζή δεν χρησιμοποιήθηκε λόγω εδαφικών δυσχερειών. Εναντίων των Γερμανών που είχαν καταλάβει το παρατηρητήριο της 7ης πυροβολαρχίας στο ύψωμα Τεπελάρ κινήθηκαν δύο διμοιρίες του 3ου λόχου υπό των Νιάνου και Παπαχατζή υπό τον ανθυπολοχαγού Καρατζά. Μετά από ολοήμερη μάχη, οι ελληνικές δυνάμεις κατάφεραν να απωθήσουν τους Γερμανούς στο ύψωμα Γκολιαμά ανάμεσα στο χωριό Κλειδί και το λόφο Λουτρών.

8 Απριλίου

 Στις 6:00 το πρωί της 8ης Απριλίου το οχυρό Ρούπελ δέχτηκε νέο σφοδρό βομβαρδισμό από την αεροπορία και το πυροβολικό, που συνεχίστηκε όλη την ημέρα. Οι Γερμανοί του ΙΙΙ/125 τάγματος ετοιμάστηκαν για νέα επίθεση με τρεις ομάδες εδάφους και μία διμοιρία σκαπανέων. Για το σκοπό αυτό ενισχύθηκε με δύο διμοιρίες του 13ου και 14ου λόχου.Οι απώλειες του οχυρού την ημέρα αυτή ήταν ένας νεκρός και τέσσερις τραυματίες οπλίτες ενώ οι υλικές ήταν ελάχιστες. Σημαντικές, αντίθετα, ήταν οι απώλειες του εχθρού. Ενέργειες για την εξουδετέρωση των Γερμανών στα νώτα του Ρούπελ. Πιο σοβαρή ήταν η κατάσταση στα νότια του οχυρού αφού το ΙΙ/125 τάγμα ενισχύθηκε από την κάθοδο των γερμανών δυνάμεων της 5ης Ορεινής Μεραρχίας στα δυτικά του Στρυμόνα.

Η κατάσταση χειροτέρεψε για την ελληνική πλευρά γιατί η Ομάδα Μεραρχιών διέταξε τα τάγματα του 41 Συντάγματος Πεζικού να επιστρέψουν στης αρχικές τους θέσεις μάχης. Η κατάσταση ήταν κρίσιμη καθώς η επόμενη προγραμματισμένη ενέργεια ήταν η διάβαση του Στρυμόνα από την 5η Ορεινή Μεραρχία.

9 Απριλίου

Το οχυρό Ρούπελ υπέστη βομβαρδισμούς πυροβολικού και αεροπορίας και την ημέρα αυτή. Μέχρι το μεσημέρι οι βομβαρδισμοί ήταν μικρής έντασης αλλά από τις 14:00 μετατράπηκαν σε σφοδρούς. Στις 12:30, όμως, όταν επρόκειτο να εφορμήσουν τα τμήματα κρούσης, το ελληνικό πυροβολικό εξαπέλυσε στους χώρους εξόρμησης το φονικό πυρ και προκλήθηκαν πολλές και βαριές απόλυες στους Γερμανούς. Μετά από αυτό τα γερμανικά τμήματα άρχισαν να οπισθοχωρούν. Οι απόλυες του οχυρού ήταν πέντε νεκροί και έντεκα τραυματίες. Στις 17:00 προσήλθαν Γερμανοί κήρυκες για να γνωστοποιήσουν την συνθηκολόγηση του ΤΣΑΜ ζητώντας την παράδοση του οχυρού.

Ο διοικητής του, Ταγματάρχης Γεώργιος Δουράτσος απάντησε ότι τα οχυρά δεν παραδίδονται αλλά καταλαμβάνονται και ότι θα συνεχίσει τον αγώνα στερούμενος άλλων διαταγών. Ο κήρυκας διαβεβαίωσε στην στρατιωτική του τιμή ότι δεν επρόκειτο για απάτη και όρισε συνάντηση για την 6:00 της επόμενης 10/4. Το οχυρό επικοινώνησε με τη Μεραρχία όπου κοινοποίησε την συνθηκολόγηση. Η αντίδραση των ανδρών του οχυρού ήταν ότι ο αγώνας έπρεπε να συνεχιστή. Την επομένη 10 Απριλίου 1941 έλαβε χώρα η παράδοση του οχυρού. Τα γερμανικά τμήματα "μας εσεβάσθησαν και μας ετίμησαν", σύμφωνα με την έκθεση Πλευράκη. Έξω από το οχυρό ήταν παραταγμένο γερμανικό τμήμα και απέδωσαν τιμές. Ο εντεταλμένος για την παραλαβή του οχυρού Γερμανός αξιωματικός συγχάρηκε τον διοικητή του, Ταγματάρχη Γεώργιο Δουράτσο, διαβεβαιώνοντας τα συγχαρητήρια και το θαυμασμό των ανωτέρων του. Τόνισε μάλιστα ότι για τους Γερμανούς αποτελούσε τιμή και υπερηφάνεια ότι είχαν ως αντίπαλο έναν τόσον ηρωικό στρατό. Σχετικά με τις απόλυες των εμπολέμων στον αριστερό υποτομέα του Συγκροτήματος Σιδηροκάστρου, ο Πλευράκης σημειώνει στην έκθεση του: "Αι απώλειαι ασήμαντοι έναντι τοιούτου αγώνος ώστε περιορισθεί σε 4 νεκρούς αξιωματικούς και 40 άνδρες τραυματίες 2 αξιωματικοί και 150 άνδρες. Απεναντίας του αντιπάλου βαρύτατε ως μαρτυρούν τα υπάρχοντα νεκροταφεία και ας αποσιωπώ δια λόγους σκοπιμότητος".

Οχυρό Παλιουριώνες

 Το οχυρό βρισκόταν βορειοανατολικά της κωμόπολης Νέο Πετρίτσι Σερρών.

Οι οχυρώσεις του αποτελούνταν από τρία συγκροτήματα και δύο μεμονωμένα πολυβολεία, με υπόγειες στοές που έφταναν τα 1762 μέτρα. Τα επιφανειακά του έργα ήταν, 4 απλά και 6 διπλά πολυβολεία, 2 σύνθετα πολυβολεία-παρατηρητήρια, 1 σύνθετο πολυβολείο-αντιαρματικό πυροβολείο, 1 σύνθετο πολυβολείο-βομβιδοβολείο, 1 αντιαεροπορικό πολυβολείο, 1 αντιαρματικό πυροβολείο, 1 μονό και 1 διπλό ολμοβολείο, 3 πολυβολεία πλαγιοφύλαξης, 7 παρατηρητήρια, 2 σταθμούς οπτικού, 4 απλές εξόδους, 1 έξοδος με πολυβόλο και 1 εξόδος με παρατηρητήριο και βομβιδοβολείο.

Ο οπλισμός του αποτελείτο από 2 πυροβόλα των 75mm, 1 αντιαεροπορικό των 20mm, 2 αντιαρματικά των 37mm, 3 όλμους των 81mm, 31 πολυβόλα, 16 οπλοπολυβόλα, 35 βομβιδοβόλα και επανδρώνονταν από 15 αξιωματικούς και 585 υπαξιωματικούς και οπλίτες.

Πηγή http://www.agiotatos.gr/greekhistory/video/28-1940.html