Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

ΟΧΙ



Είναι απορίας άξιον πλησιάζει η 28η Οκτωβρίου αυτή η ιστορική μέρα που σημάδεψε όχι μόνο το Ελληνικό Έθνος και Ιστορία αλλά και την  Παγκόσμια. Μια μέρα που ενώ σηματοδότησε την αντίσταση και αντίδραση μιας τελείας στο χάρτη της γης , έτσι φαίνεται η Ελλάδα από ψηλά , έδειξε σε όλο τον κόσμο πως δεν έχει σημασία το μέγεθος όταν η ψυχή είναι ανδρειωμένη.



Δεν έχουν σημασία τα όπλα, όταν υπερασπίζεσαι το σπίτι σου. Δεν έχει σημασία ο θάνατος, όταν πολεμάς για τα ιδανικά σου. Μια μέρα, που ενώ διήρκεσε σαν χρόνος αντίδρασης μερικά δευτερόλεπτα, ο θάνατος διήρκεσε χρόνια. Η μυρωδιά του Χάρου πλανήθηκε μέσα από τις χειρότερες διαδρομές που θα μπορούσαν να χαραχτούν.

Κι όμως, παρά το γεγονός ότι  οι Έλληνες βασανίστηκαν , δολοφονήθηκαν , προδόθηκαν, πείνασαν, πέθαναν, έμειναν ανάπηροι , ξεκληρίστηκαν, αντέδρασαν , αντιστάθηκαν . Παρά το γεγονός ότι και τότε υπήρχαν δωσίλογοι , προδότες , λιπόψυχοι και καλοσοπερασάκιδες , κάποιοι αντέδρασαν ….
Ένα ΟΧΙ που ειπώθηκε από στόμα Δικτάτορα, όσο και αν πολλοί θέλοντας να διαστρεβλώσουν την ιστορία λένε πως δεν είπε απλά  ΟΧΙ αλλά ,Όχι δεν είναι δυνατόν.

Ότι και αν πουν, ή γράψουν, ή προσπαθήσουν να διαστρεβλώσουν, στις ψυχές των Ελλήνων νεκρών και ζωντανών, παλαιών και νέων το ΟΧΙ είναι ΟΧΙ.
Δεν είναι όχι αλλά , δεν είναι όχι αλλά θα δούμε , δεν είναι όχι αλλά ναι , είναι ΟΧΙ.
Θα πει κάποιος , πιθανόν να έχεις δίκιο αλλά το κόστος ενός σημερινού ΟΧΙ, είναι μεγάλο, ή καλύτερα  μιλάς εκ του ασφαλούς .

Το κόστος θα είναι μεγάλο, αλλά θα έχει τέλος, δεν θα είναι σαν το κουβά τον άπατο και βαμμένο μαύρο, που πέφτεις- πέφτεις και τελειωμό δεν έχει.

Κατηγορούν  τον Μεταξά σαν δικτάτορα αλλά είπε ΟΧΙ και αυτό μας κόστισε αλλά μετά απο μερικά χρόνια (που με βάση τα σημερινά δεδομένα τα πλησιάζουμε με τον τωρινό πόλεμο) τελείωσε. Κάποια στιγμή το κοντέρ μηδένισε και αρχίσαμε πάλι από την αρχή. Κοντεύουμε τα χρόνια του Β Π.Π. με την Ελλάδα σε ύφεση  και φτώχια , μιζέρια και εξαθλίωση.
Οι άνθρωποι δεν σκοτώνονται από σφαίρες, αλλά πεθαίνουν γιατί αυτοκτονούν, γιατί λιμοκτονούν, γιατί τρελαίνονται και μπαίνουν στα ψυχιατρεία . 

Γιατί πεθαίνουν.

Μεταξάς ο Δικτάτορας, αλλά με ανεπτυγμένο τον πατριωτισμό.
Δεν ξέρω τι έκανε μετά, ή κατά την διάρκεια …Πολλοί θα βγουν και θα πουν χιλιάδες απόψεις, άλλωστε ως λαός έχουμε αποδείξει επαγγελματισμό στην λοιδορία και στον χλευασμό.
Δεν ξέρω και δεν με νοιάζει πλέον .Δεν με νοιάζει, γιατί αν μη τι άλλω έδωσε ανάταση στην ψυχή των Ελλήνων. Δεν μας έκανε ξεφτίλες .

Δεν ισοπέδωσε την Ιστορία μας  . Δεν μας έσυρε σαν τις πόρνες στα σαλόνια, δείχνοντας μας και παγκοσμίως ,πόσο ρεζίληδες είμαστε. Δεν μας είπε τεμπέληδες, κλέφτες, λουφαδόρους. Δεν μας αφαίρεσε το αναφαίρετο δικαίωμα του αυτοσεβασμού και της αξιοπρέπειας που έχουμε ή καλύτερα είχαμε ως  λαός.

Είτε φτωχός, είτε πλούσιος , είτε αγράμματος, είτε εγγράμματος, είτε έξυπνος , είτε ηλίθιος ο καθένας από εμάς λέγεται Έλληνας είναι Έλληνας και έχει το δικαίωμα να νιώθει Έλληνας, και κανείς μα κανείς δεν έχει το δικαίωμα να του το αφαιρέσει, πλην του εαυτού του και των πράξεων του.

Αρα ΟΧΙ τότε από ΔΙΚΤΑΤΟΡΑ 
και 
ΝΑΙ σε όλα τώρα από ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ

Όχι, δεν προτιμώ την δικτατορία σε καμία περίπτωση , δεν μου αρέσει η μοναρχία , δεν θέλω την επιβολή αλλά


ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊΤΕ ΝΑ ΜΕ ΠΕΙΣΕΤΕ ΟΤΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ ΜΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΑΛΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΕΠΙΖΗΤΩ

Άρα, πείτε πρώτα ένα ΟΧΙ μήπως και τιμήσετε την πατρίδα σας ΑΣ ΕΙΝΑΙ προς τους εχθρούς της για μια φορά και ΟΧΙ προς το λαό της .

ΜΕΤΑ, αδράξτε το δικαίωμα να λέγεστε Έλληνες του Ελληνικού Κοινοβουλίου και όχι του Κυνο_βουλίου ή του ΚΙΝΟ_Βουλίου αλλιώς καλύτερα αφήστε την παρέλαση προς τιμή των νεκρών σε εμάς τους μικρούς ……σε αυτούς που άγνωστοι ξεκίνησαν, άγνωστοι πέθαναν, άγνωστοι θα πεθάνουν αλλά με τιμή και όχι με κοστολόγιο. 

Γιατί όσο και αν φαίνεται σε κάποιους παράξενο καθότι το λίπος έχει διαβρώσει κάθε κύτταρο της εγκεφαλικής τους ουσίας, γιατί η διαφθορά έχει γίνει το βασικό πετσί που τους τυλίγει για να μη νιώθουν το παγωμένο χειμώνα που μας επέβαλαν , έχουμε αξιοπρέπεια και γι αυτή θα μιλήσουμε....
Οσο και αν θέλουν να πείθονται ότι θα καθόμαστε για πολύ ακόμα ή καλύτερα για κάποιους μόνιμα, πίσω απο πληκτρολόγια εκφράζοντας και αποσυμπιέζοντας την καταπιεσμένη αντίδρασή μας.

Τον Εθνικό μας Υμνο έχω την εντύπωση ότι αυτοί που τον γνωρίζουν ολόκληρο, θα είναι μετρημένοι. 
Οι στίχοι του είναι διαχρονικοί σε όλο τους το μεγαλείο . Ίσως γιατί η δράση των Ελλήνων και ο τρόπος που μιλούν, όταν άλλοι σιγούν, τους διαφοροποιεί ακόμα και μέσα απο τα ελαττώματά τους, ακόμα και μέσα απο τις αναποδιές τους. Ισως πάλι αυτές οι αναποδιές, τους κάνουν μοναδικούς...

Ομως ένα είναι σίγουρο , αυτός ο τόπος , αυτή η τελεία στο παγκόσμιο χάρτη , αυτή η κεφαλή καρφίτσας στα μάτια των κατ' όνομα ισχυρών , θα λειτουργήσει πάλι σαν το κακό σπυρί.Ακόμα και αν μείνει μόνο ένας....ακόμα και αν αντιδράσει ένας... Αρκεί να βρούμε πάλι τα πατήματά μας....Αυτά που μας τα σκέπασαν και μας θόλωσαν τα μάτια ....Αλλως τε όσο πιο πλούσιος είναι κάποιος στην ύλη τόσο πιο αδύναμος είναι στην αντίσταση ....Η ελευθερία τον φοβίζει και η δημοκρατία τον τρομοκρατεί ....Αν περιμένουμε από χαρτογιακάδες Ελληνιστί, whitecollar Αγγλιστί, να αντιδράσουν θα χαθεί το γένος μας ....Αλλως τε το ΟΧΙ είναι του λαού και όχι του Πρώτου Υπουργού ....τουλάχιστον σήμερα αν θέλουμε να πιστεύουμε ότι υπάρχει λαός ..Γιατί αν περιμένουμε απο το πρώτο υπουργό τότε θα περιμένουμε μέχρι να βγάλει ο ήλιος κέρατα. 

Ανάμεσα στις 158 στροφές υπάρχουν πολλές που αντικατοπτρίζουν και την σημερινή κατάσταση 

 21. Μ’ όλον πούναι αλυσωμένο
Το καθένα τεχνικά,
Και εις το μέτωπο γραμμένο
Έχει: Ψεύτρα Ελευθεριά.

31. Δυστυχιά του, ω δυστυχιά του,
Οποιανού θέλει βρεθή
Στο μαχαίρι σου αποκάτου
Και σ’ εκείνο αντισταθή.

144. Η Διχόνοια που βαστάει
Ενα σκήπτρο η δολερή
Καθενός χαμογελάει,
Πάρ’ το, λέγοντας, και συ.

145. Κειο το σκήπτρο που σας δείχνει
Έχει αλήθεια ωραία θωριά
Μην το πιάστε, γιατί ρίχνει
Εισέ δάκρυα θλιβερά.

157. Τι θα κάμετε; θ’ αφήστε
Να αποκτήσωμεν εμείς
Λευθερίαν, ή θα την λύστε
Εξ αιτίας Πολιτικής;

9 σχόλια:

Μποτίλια στο Πέλαγος είπε...

Ένα εύστοχο κείμενο, που θέτει και το ζήτημα τού υποκειμένου, δίπλα σε άλλα. Τί άλλαξε από το 1940 μέχρι σήμερα, ώστε και οι κρατούντες και ο λαός να φαίνονται τελείως υποταγμένοι; Νομίζω ότι στην πορεία των πενήντα ετών ολοκληρώθηκαν κάποιες ζυμώσεις στην δομή τής νομής τής παγκοσμίου εξουσίας, φθάνοντας στην παγκοσμιοποίηση. Η αγγλοκρατία στην Ελλάδα αντικατεστάθη από την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ και στην συνέχεια επικράτησε ένας πόλος παγκοσμίως, αυτός των "πεφωτισμένων".
Στον λαό, μετά την ηρωική αντίσταση τού 40 και την Εθνική Αντίσταση εναντίον τής γερμανικής κατοχής, επιβλήθηκε ο εμφύλιος πόλεμος. Στην ουσία όλες οι μεγάλες προσπάθειες τού λαού κατέληγαν μέσω προδοτικής παρεμβάσεως σε "καπελώματα" και ήττες. Οι μεγάλες νίκες και μεγάλες επέτειοι προσφέρονται σήμερα όχι μόνο για εθνική έπαρση, αλλά και για ενδελεχή περισυλλογή για όσα επακολούθησαν.
Η στρατηγική τού αντιπάλου είναι μονίμως να μάς οδηγήσει στην αδράνεια, μέσω τής εξουδετερώσεως τού αγωνιστικού φρονήματός μας, επιχειρώντας να μας πείσει, ότι κάθε μερική νίκη οδηγεί στην συνέχεια σε αδιέξοδο και ότι άρα δήθεν οι προσπαθειές μας θα αποβαίνουν πάντοτε μάταιες. Γνωρίζουν όμως λίαν καλώς, ότι η λαϊκή ψυχή και οι λαϊκές δραστηριότητες αποτελούν ένα καμίνι εμπειριών, όπου δοκιμάζεται το φρόνημα, ωριμάζει η επίγνωση και κυοφορείται η αναγκαία νικηφόρα στρατηγική για τον τελικό γύρο. Το άκρατο μίσος που επιδεικνύουν υποδηλώνει φόβο: Ούτε ο Γίγαντας τής ιστορίας, ούτε τα Ελεύθερα Πουλιά τής μεταϊστορίας χωρούν σε κλουβί.
Το "Πάλι με χρόνια και καιρούς πάλι δικά μας θά' ναι" αναφέρεται πρώτιστα στην ανάκτηση των εσωτερικών αθανάτων δυνάμεών μας. Η θράκα στο καμίνι ζεματάει για μια ακόμη φορά.
Πλησιάζει η ώρα να ξεδιπλώσουμε εκ νέου την σημαία μας.

Ανώνυμος είπε...

Επιχείρησαν να σπείρουν ΕΝΟΧΗ για να φιμώσουν την ΨΥΧΗ μας.
Απελπίζονται βλέποντας την ΤΙΜΩΡΙΑ τους να πλησιάζει.
Ξέρουν πως η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥΣ είναι
α-ν-α-π-ό-φ-ε-υ-κ-τ-η.
Πουλάνε Ζωή, την δική μας, για να κερδίσουν χρόνο άψυχο, δικό τους.


Χριστίνα μου λες πως θα λειτουργήσει αυτή η ΠΑΤΡΙΔΑ ΞΑΝΑ «Ακόμα και αν μείνει μόνο ένας....ακόμα και αν αντιδράσει ένας... Αρκεί να βρούμε πάλι τα πατήματά μας...»

Φίλε Μποτίλια, λες «Το άκρατο μίσος που επιδεικνύουν υποδηλώνει φόβο: Ούτε ο Γίγαντας τής ιστορίας, ούτε τα Ελεύθερα Πουλιά τής μεταϊστορίας χωρούν σε κλουβί.»

ΑΡΑ τι φοβόμαστε ;;; τους τρομοκρατημένους ;;;
Αν δεν τους επιτρέψουμε να μας τρομοκρατήσουν για μιαν ακόμη φορά, αν ο Χρόνος βουβά και μυστικά λειτούργησε ως τώρα ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ, μέσα μας, τότε η Ιστορία θα μπει στην ορθή της πορεία, και οι φαύλοι ψευτοσωτήρες μας θα τοποθετηθούν εκεί που τους πρέπει, εκεί που τους τοποθετεί η δειλία τους./
Στον χώρο της απόλυτης ΛΗΘΗΣ. Σαν να μην υπήρξαν ΠΟΤΕ.

Χριστίνα είπε...

Τι άλλαξε άραγε ; Ρητορική ερώτηση γιατί κάποιος θα μπορούσε να πει πολλά που όμως αν τα ελέγξει ένας απλός νους μπορούν να ενσωματωθούν σε ένα.

Οι αξίες.
Οι λόγοι που άλλαξαν, χιλιάδες καθώς μιλάμε για διαφορετικές μορφές ανθρώπων και ανθρωποειδών. Τα ερπετόμορφα τέρατα που χρόνια τώρα μας κυβερνούν αλλάζοντας απλά γενιές καθώς είναι τα ίδια παρατήρησαν ότι όταν ο άνθρωπος δεν έχει έννοιες, δεν έχει άγχοι και φοβίες μπορεί να αναπτύξει άλλες ιδιότητες και άλλα κελιά στον εγκέφαλό του . Βλέπεις η ελευθερία είναι αγαθό το οποίο δεν κοστολογείται έτσι λοιπόν έπρεπε μέσω του χρόνο , παράλληλου κυκλικού ή μη να αντιδράσει αλλιώς θα έχαναν την κυριαρχία τους.
Δια μέσου της πείνας , της σωματικής δυστυχώς, και του πόνου θα ισοπεδωθούν όλες αυτές οι επίπλαστες αξίες που μας έμαθαν να ζουμε με αποτέλεσμα να ξαναγυρίσουμε πάλι στην αρχή της ζωής ….Ο λαός της ιστορικής αντίστασης, αλλά και αντίδρασης , επιβλήθηκε ο εμφύλιος γιατί ήταν ο μόνος τρόπος για να σταματήσει η επέλαση του Έλληνα. Βλέπεις Μποτίλια πιστεύω ακόμα στην ανωτερότητα πνεύματος αυτού του λαού και στην διαφοροποίησή του από όλους τους άλλους …Άρα ο μόνος τρόπος να σταματήσει η επερχόμενη λαίλαπα ήταν να χρησιμοποιηθεί επ’ ωφελεία των ερπετών το ελάττωμα του λαού μας εξουσία και εγώ .Ο λαός μας αντιστάθηκε πότε ;
Όταν κάποιος πήγε με το έτσι θέλω να του πάρει τα κεκτημένα
Όταν πείνασε πολύ
Όταν ένιωσε πως η ζωή του κρέμεται από την συλλογικότητα που υπάρχει στην κοινωνία .
Όταν ο φόβος της επιβίωσης νίκησε το φόβο του εγώ και δεν επετράπη στον προδότη και δοσίλογο που ζούσε καλύτερα να γίνει παράδειγμα προς μίμηση.
Έτσι λοιπόν και τότε στην αντίσταση κάθε μάχη που χανόταν κανείς δεν της έδινε σημασία πήγαινε για τον πόλεμο .Ενώ τώρα μας έμαθαν ότι οι μάχες κερδίζουν τον πόλεμο οι μικρές και καθημερινές . Συν το χρόνω η πεποίθηση αυτή καταλάγιασε την ουσία της αντίδρασης ενός υγιούς ανθρώπου που λέγεται ανάγκη για ανάταση ψυχής και πνεύματος. Ανάγκη για την υπέρτατη ελευθερία που δεν εγκλωβίζεται μια ελευθερία που σαν λαός την ξέραμε πριν οι Ούνοι εμφανιστούν. Όμως αν αυτή η ελευθερία γινόταν καθημερινότητα στην πλειοψηφία των Ελλήνων , των 10.000.000 Ελλήνων στο τέλος ο κόσμος θα φυλακιζόταν από μια χούφτα ρακένδυτους , κάποτε μας είχαν πει. Γι αυτό έπρεπε να μας αντιμεωπίσουν σαν ζώα αφού μας έπειθαν πως είμαστε . ΠΩς μας έπεισαν είναι πολύ εύκολο κάποιος να το διαπιστώση .
Το αναμενόμενο έγινε ηρωισμός
Η πατρίδα φασισμός
Η ελευθερία αναρχία
Η δημοκρατία εξαγορά της χλιδής.

Χριστίνα είπε...

και συνεχίζω


Τώρα όσοι έμεινα οι λίγοι αυτοί που με κάποιο τρόπο το 2012 έχει σηματοδοτήσει την συσπείρωση των ομοίων, ομοίων όμως και λευκών και μαύρων, αυτοί θα σηκώσουν την σημαία , αφού η πείνα καθαρίσει το μυαλό και η διαύγεια έρθει .
Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται δείχνοντας μας ένα πιο άγριο πρόσωπο κάθε φορά γιατί δεν μαθαίνουμε από τα προηγούμενα με αποτέλεσμα να μη σκοτώνουμε τον ουσιαστικό εχθρό αλλά τον επιμέρους.

Επειδή ακριβώς γνωρίζουν ότι δεν χωρά κανείς σε κλουβί αν κάποιος με επιβολή προσπαθήσει να τον βάλει αυτά τα χρόνια που πέρασαν και περνάνε μας επέβαλαν ένα ιδιόμορφο κλουβί του εαυτού μας το οποίο εντέχνως μα έδειξαν τον τρόπο να το φτιάξουμε, ο καθένας για τον εαυτό του, και να μπούμε οικειοθελώς με αποτέλεσμα τα δεσμά να μοιάζουν με την ελευθερία αλλά κάθε ανάγκη της να επιβάλλει την φοβία .Άφησαν την πόρτα ανοιχτή με στόχο να νιώθουμε την ελευθερία μπροστά μας ένα βήμα αλλά οι ανάγκες του μυαλού μας να την μεταθέτουν στο απώτερο μέλλον μιας και το παρόν του κλουβιού ήταν καλύτερο από το άγνωστο μέλλον.
Όμως έκαναν ένα μικρό λάθος , άλλωστε τέλειο έγκλημα δεν υπάρχει, δεν υπολόγισαν τον αστάθμητο παράγοντα που λέγεται μοναδικότητα του ανθρώπου . Εκείνη την μοναδικότητα που όσο και αν προσπαθήσεις να την μαζοποιήσεις και συλλέξεις τα σώματα σε μαζάνθρωπους κάποιος θα ξεφύγει και τότε θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Η χρόνια απάθεια μαζί με την κατάσταση ΣΟΚ που μας έχει επιβληθεί άλλους τους σκοτώνει, άλλους , τους ξυπνάει και άλλους τους προκαλεί.
Φοβηθήκαμε το φόβο μας και τώρα αρχίζουμε να φοβόμαστε την αδυναμία μας , που θα πάει η σκόνη καταλαγιάζει και τα σεντούκια ανοίγουν

Χριστίνα είπε...

Ρίκα μου
Αυτή τη στιγμή δεν θεωρώ ότι φοβόμαστε κάτι ; είμαστε μάλλον στο μεταίχμιο της αλλαγής , τουλάχιστον κάποιοι γιατί όπως καλά γνωρίζουμε οι αλλαγές επέρχονται από τους λίγους και τους τρελούς τους γραφικούς και τους σκεπτικούς και όχι τους υπερφίαλους .
Αυτή τη στιγμή είμαστε στο κοσκίνισμα και στο ξεκαθάρισμα της ήρας από το στάρι . Μπορεί να πάρει καιρό , δεν θα το προτιμούσα αλλά οι διεργασίες κρατούν χρόνια κάποιες φορές . Μπορεί να πάρει και ελάχιστο χρονικό διάστημα ίσως γιατί όταν η πίεση δεν εξωτερικεύεται και όταν κάποιες φορές αναφέρεται καπελώνεται από τα γνωστά κέντρα διακυβέρνησης των μυαλών, των ψυχών, και των ζωών μας τότε αντί να ηρεμούν απλά γίνονται σουελ, (θυμάσαι τι έγραψα κάποτε;) .
Τώρα βρισκόμαστε στην εποχή που όλοι οι ψευτοσωτήρες όπως πολύ σωστά λες βγαίνουν σαν τα σαλιγκάρια από τις τρύπες τους στο χώμα και αρχίζουν να μιλάνε οραματιζόμενοι την μετά πείνας και καταστροφής εποχή.
Τώρα είμαστε στην εποχή που από την λήθη αρχίζουμε να ξυπνάμε και αυτό θέλει και κόπο και τρόπο. Βλέπεις καταναλώσαμε χρόνο για να εκπαιδευτούμε επιστημονικά και χάσαμε όλο το χρόνο για να μορφωθούμε πνευματικά με αποτέλεσμα η ίδια η εκπαίδευση να γίνει η φυλακή της μόρφωσης. Γνωρίζουμε ότι άνθρωπος αμόρφωτος δεν μπορεί να αντιδράσει πόσο μάλλον αμόρφωτος και εκπαιδευμένος, συνδυασμός που αυξάνει τις φοβίες και τις ανασφάλειες καθώς μιλάνε οι αριθμοί, τα δεδομένα , τα στοιχεία , οι εξισώσεις και οι στατιστικές με αποτέλεσμα η ψυχή να σιωπά, ως εκ τούτου το ουσιαστικό κομμάτι του μυαλού που μπορεί να αντιδράσει και αυτό είναι το θυμικό σαν αρχή να κοιμάται.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό το άρθρο σας. Συγχαρητήρια.

> Ένα ΟΧΙ που ειπώθηκε από στόμα Δικτάτορα, όσο και αν πολλοί θέλοντας να διαστρεβλώσουν την ιστορία λένε πως δεν είπε απλά ΟΧΙ αλλά ,Όχι δεν είναι δυνατόν.<

Αν και δεν έχει σημασία η ακριβής διατύπωση, αυτή είναι: Alors, c'est la guerre ! («Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμος!»).

Κι εδώ.

Για να ειπωθούν αυτές οι λέξεις, που συνοψίστηκαν σε ένα "ΟΧΙ", έπρεπε ο πρωθυπουργός να είναι βέβαιος ότι ο ελληνικός λαός θα ακολουθούσε. Και ήταν, διότι είχε φροντίσει για την κατάλληλη ψυχολογική προετοιμασία του.

Η ελληνική νίκη επί των ιταλικών όπλων, οφείλεται στο ότι τα πάντα λειτούργησαν άψογα σε τόπο και χρόνο.

α) Ψυχολογική προετοιμασία του λαού. Το ότι είχε πετύχει, φάνηκε από τον ενθουσιασμό, με τον οποίο οι Έλληνες πήγαν στο μέτωπο. Μπορείτε να φανταστείτε κάτι ανάλογο σήμερα;

β) Η αντικατασκοπία. Αφού εντόπισε τους Ιταλούς κατασκόπους, φρόντισε να τους προμηθεύει να ψευδείς πληροφορίες, σχετικά με το φρόνημα του λαού και τον εξοπλισμό του στρατού. Έτσι, όπως γράφει ο Εμμανουέλε Γκράτσι στο βιβλίο του "Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ" ("Εστία", Αθήνα), επεκράτησε στην Ρώμη η εσφαλμένη άποψη ότι η Ιταλία θα έκανε περίπατο, επειδή οι Έλληνες ούτε διάθεση, ούτε μέσα είχαν.

δ) Άψογος στρατιωτικός σχεδιασμός, ο οποίος ετηρήθη κατά γράμμα, με τις αναγκαίες λόγω εξελίξεων διορθώσεις.

γ) Συνεχής ψυχολογική υποστήριξη στα μετόπισθεν διαρκούντων των επιχειρήσεων στο μέτωπο (π.χ. σάτιρες, γνωστά τραγούδια κυρίως της Βέμπο κλπ).

Ήταν το δύσκολο, επίπονο και πολύπλοκο έργο μιας εξαιρετικής πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας και ειδικά του πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά, ο οποίος ήταν και ο ιθύνων νους.


Πληρέστατο αφιέρωμα για το '40 εδώ.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Χριστίνα είπε...

Αγαπητέ Ανώνυμε
Ευχαριστώ και για τα καλά σας λόγια και για τις επισημάνσεις.
Για κάποιο λόγο οι παραπομπές σας δεν εμφανίζονται ως εκ τούτου θα τις αντιγράψω στο παρόν σχόλιο για να μπορεί όποιος θέλει να τις διαβάσει και να ενημερωθεί ...

Αν και δεν έχει σημασία η ακριβής διατύπωση, αυτή είναι: Alors, c'est la guerre ! («Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμος!»).


Κι εδώ.
http://www.youtube.com/watch?v=1SOw8gYjQmM&noredirect=1
http://el.wikipedia.org/wiki/Alors,_c%27est_la_guerre_!


.....και ειδικά του πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά, ο οποίος ήταν και ο ιθύνων νους.....
http://www.blogger.com/www.ioannismetaxas.gr


....Πληρέστατο αφιέρωμα για το '40 εδώ....
http://pheidias.antibaro.gr/1940.htm

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ για τον κόπο σας, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν σας εμφανίζονται οι παραπομπές. Σε μένα ανοίγουν όλοι οι σύνδεσμοι.

Χριστίνα είπε...

Εχετε δίκιο λόγω ημέρας το είδα απο άλλο υπολογιστή με τον οποίο δεν είχα την αυτή εξοικείωση και επειδή δεν ήμουν βέβαιη ότι άνοιγαν οι παραπομπές , και λόγω ότι τις θεώρησα πολύ σημαντικές τις ανέφερα ξανά.

Και πάλι ευχαριστώ

Χρόνια Πολλά.


Σε ότι αφορά τα σχόλια σας σχετικά με την ψυχολογική κατάσταση φρόνιμα του λαού συμφωνώ απόλυτα.
Αναρωτιέστε αν και σήμερα υπήρχε η αυτή αντίδραση ενθουσιασμού... Φιλοσοφικά φαντάζομαι, διότι όλοι γνωρίζουμε ότι δεν θα υπάρξει, τουλάχιστον στην πλειοψηφία του λαού, περίπτωση τόσο μεγάλου ενθουσιασμού...Βλέπετε πριν χτυπήσουν οι κενοί μαζάνθρωποι τον λαό μας στην οικονομία τον χτύπησαν στο ήθος , στα ιδανικά και στο όραμα και εκεί το σχέδιο εκπληρώθηκα στα μέγιστα ....