Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012

ΚΑΛΕΝΤΑΡ ΚΙΟΣΚ - ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ (Ομως με αναγωγή τι άλλαξε επι της ουσίας )

 
Σαν σήμερα στις 25 Απριλίου/ 7 Μαΐου (ξεκίνησαν οι αλλαγές βέβαια δεν είχαν τότε ΓΑΠ , Αντώνη, Τόνη , Μπένυ είχαν άλλα καλόπαιδα - εντός των τειχών πέραν των εκτός  ..) μεταξύ των προστάτιδων δυνάμεων , των τότε λέμε όχι τώρα (κάποιες άλλαξαν ) Αγγλίας , Γαλλίας και Ρωσίας συμπεριλαμβανομένης της Βαυαρίας στο επίπεδο εκλογής του ‘Οθωνα , υπογράφηκε στο Λονδίνο συνθήκη η οποία καθόριζε τα σύνορα του νεοϊδρυόμενου και πλέον ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτος (αποικία και τότε με βασιλιά τον δευτερότοκο γιο του Βασιλιά της Βαυαρίας) .
Αργότερα και συγκεκριμένα στις 9Ιουλίου το 1832 (δλδ σαν σήμερα) υπογράφηκε στο Ανάκτορο Καλεντέρ Κιόσκ (από κει πήρε και το όνομα της ) η συνθήκη με την Οθωμανική Αυτοκρατορία η οποία δέχτηκε (τι να είμαι εγώ αν δεν ''ζορίστηκε'' και λίγο ε κάτι της έταξαν ) η Οθωμανική αυτοκρατορία τα σύνορα της γραμμής Παγασητικού-Αμβρακικού.
Έλεγα και γω γιατί θέλουν οι Τούρκοι την ανεξαρτησία της Β. Ελλάδος σήμερα . Αυτό είναι θέλουν να πάμε τα σύνορα ξανά εκεί που υπέγραψαν τότε.Παρά την υπογραφή της συνθήκης τότε και κατόπιν αυτής βεβαίως αποδεδειγμένα το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού πληθυσμού ζούσε εκτός συνόρων της Ελλάδος (και τώρα που είναι εντός συνόρων - μήπως αντιμετωπίζονται ανάλογα;)




Το Πρωτόκολλό του Λονδίνου (Αυτόνομη Ελλάς)
Οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης , μετά την καταναυμάχηση του τουρκικού στόλου στο Ναβαρίνο αποφάσισαν να λειτουργήσουν ως επιδιαιτητές μεταξύ των Οθωμανών και Ελλήνων προτείνοντας στα δυο αντίπαλα μέρη τα όρια που θα είχε το τελεσίδικα αναγνωρισμένο Ελληνικό κράτος. Έτσι οργανώθηκε απ αυτούς μια διάσκεψη στο Λονδίνο. Η διάσκεψη του Λονδίνου, που είχε  διακόψει τις εργασίες ητς το προηγούμενο έτος για διαβουλεύσεις μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών, ξανάρχισε τις εργασίες της το Μάρτιο του 1829 . Ο πληρεξούσιος της Γαλλίας πρότεινε να γίνει δεκτή η γραμμή Βόλου – Αμβρακικού ,  ως σύνορο του νέου αυτόνομου στην αρχή και ανεξάρτητου στην συνέχεια ελληνικού κράτους. Ο εκπρόσωπος της Ρωσίας συμφώνησε με την άποψη των Γάλλων , όμως ο Άγγλος σύνεδρος πρότεινε να απορριφτεί η άποψη αυτή διότι , κατά τη γνώμη του , ούτε η Οθωμανική αυτοκρατορία θα παραχωρούσε τέτοια μεγάλη έκταση αλλά …. Ούτε και οι Έλληνες θα μπορούσαν να την κατακτήσουν και να την διατηρήσουν στην κατοχή τους . Οι Άγγλοι μάλιστα προχώρησαν κι ένα βήμα περισσότερο απέναντι στις Ελληνικές θέσεις : Πρότειναν οι προτάσεις που θα υιοθετούνταν στη Διάσκεψη να κοινοποιούνταν στην Οθωμανική κυβέρνηση ως ένα απλό σχέδιο που ήταν βάση για διαπραγματεύσεις ενώ οι άλλες δυο χώρες πίστευαν ότι οι όποιες αποφάσεις έπρεπε να είχαν χαρακτήρα δεσμευτικό για τα δύο αντίπαλα μέρη. Υστέρα από αμοιβαίες υποχωρήσεις των τριών εκπροσώπων συντάθηκε και υπογράφηκε το λεγόμενο Πρωτόκολλο Του Λονδίνου με ημερομηνία 10 Μαρτίου 1828 ((π. Ημερολόγιο ) ή 22/3/1828 (ν.η.) . Το πρωτόκολλο όριζε ως μεθοριακή γραμμή αυτονόμου Ελλάδας – Τουρκίας ‘’ την γραμμήν που άρχεται από το στόμιον του Παγασητικού κόλπου . φτάνουσα είς την κορυδήν της Οθρύος, εκτείνεται κατ’ευθείαν μέχριν της κορυφής της προς Ανατολάς των Αγράφων , εν η εστί το σημείον της ενώσεως μετά της Πίνδου ….  Κατέρχεται εις την Κοιλάδαν του Αχελώου, προς το μεσημβρινόν μέρος του Λεοντίτου, το οποίον μένει ει την Τουρκίαν (επ)ειτα διέρχεται την σειράν τους Μακρινόρους , περιλαμβάνει το ομώνυμον στενόν , το από της πεδιάδος της Αρτης , αρχόμενον , και καταλήγει δια του Αμβρακικού κόλπου  , εις την θάλασσαν (Ιόνιο)’’ . Το Πρωτόκολλο όριζε ακόμα ότι στο νέο κράτος θα συμπεριλαμβανόταν , πλην της Στερεάς και της Πελοποννήσου , η Εύβοια και οι Κυκλάδες , ενώ δεν φαινόταν καμιά αναφορά στις Σποράδες . Ακόμα το Πρωτόκολλο όριζε ένα ετήσιο φόρο 1,5 εκατομμ. Γροσίων , που θα έπρεπε να πληρώνει κάθε χρόνο το νεοσύστατο ελληνικό κράτος προς το σουλτάνο , όπως και τις αποζημιώσεις που θα δίνονταν στους Οθωμανούς για τις απώλειες των περιουσιακών τους στοιχείων. Ακόμα προβλέπονταν κληρονομικός ηγεμόνας για την Ελλάδα θα οριζόταν με την σύμφωνη γνώμη του σουλτάνου και των τριών μεγάλων δυνάμενων.

Μια επιστολή του Βιάρου Καποδίστρια, αδελφού του Ι. Καποδίστρια προς τον Κυβερνήτη, που τον αναφέρει την αναλογία ελληνικού και τουρκικού πληθυσμού στη Θεσσαλία.

‘’Εξοχότατε
(….) Ο στατιστικός πίναξ τον οποίον προσφέρω (…) περί δε των πηγών (ενν. για τους αριθμούς που αναφέρει ) είχον υπ’ όψιν μου τα κατάστιχα του Αλή πασά όστις κατείχε το μεγαλότατον μέρος της γης (…)

Επαρχία – Πόλεις
Τούρκοι
Χριστιανοί
Το όλον
Τρίκαλα πόλις
2500
3500
6000
Τρίκαλα – χωρία (200)
10000
55000
65000
Σύνολο (Ε. Τρικάλων)
12500
58500
71000
Λάρισσα πόλις
7500
2500
10000
Λάρισα- χωρία (190)
13000
95000
108000
Λάρισα σύνολον
20500
97500
108000
Φέρσαλα – πόλις
500
1250
1750
Φέρσαλα – χωρία 25
-
10250
10250
Δομοκός χωρία 25
-
7500
7500
Ελασσόνα πόλις
1500
3500
5000
Ελάσσονα – χωρία 45
-
22500
22500
Ελασσόνα – σύνολον
1500
26000
27500
Πλαταμώνας – χωρία 16
-
3500
3500
Φανάρι – Καρδίτσα χ 80
1500
32000
33500
Αρμυρος πόλις
1000
1500
2500
Αρμυρός χωρία
-
7500
7500
Αρμυρός σύνολον
1000
9000
10000
Βελεστίνος χωρία 10
250
3000
3250
Νέα Πάτρα πόλις
1000
4000
5000
Νέα Πάτρα χωρία 68
-
61500
61500
Ν. Πάτρα σύνολον
1000
65000
66500
Ζητούνι – Δομοκός και Γούρα ομού
2500
24000
26500
Γενικόν Σύνολον
41250
338000
379250


Γ. Τα Πρωτόκολλα της 3ης Φεβρουαρίου 1830 (ανεξάρτητη Ελλάς)

Υστέρα από διαβουλεύσεις τριών μηνών μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων πάνω στο ζήτημα του μελλοντικού  ‘’ηγεμόνα’’ της Ελλάδας εγκρίθηκε από την αγγλική κυβέρνηση στις 11/1/1830 , ένα σχέδιο πρωτόκολλου για τη συνολική ρύθμιση του λεγομένου ‘’ελληνικού ζητήματος’’. Την 22α Ιανουαρίου (3/2 ν.η.) του 1830, μετά από αγγλική πρόταση, στη νέα Διάσκεψη του Λονδίνου , διακηρύχτηκε η πολιτική ανεξαρτησία της Ελλάδος. Κατά λέξη το πρώτο άρθρο όριζε :’’Η Ελλάς θέλει να σχηματίσει έν κράτος ανεξάρτητον και θέλει χαίρει και όλα τα δίκαια , πολιτικά, διοικητικά και εμπορικά τα προσπεφυκότα εις εντελή ανεξαρτησία’’. Ουσιαστικά με το άρθρο αυτό , αναγνωριζόταν διεθνώς το ελληνικό κράτος σαν ομότιμη κρατική οντότητα της Ευρώπης. Παρ’ όλη αυτή την επιτυχία για τους εθνικούς στόχους το παρόν πρωτόκολλο επιφύλασσε και δυσμενείς όρους σχετικά με τα σύνορα του ανεξάρτητου πλέον ελληνικού κράτους. Έτσι με το 2ο άρθρο του Πρωτοκόλλου αυτού τα σύνορα της Ελλάδος  συμπιέζονταν νοτιότερα . Ετσι η οριογραμμή μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας ανατολικά μεν ξεκινούσε από το Μαλιακό κόλπο και ανηφόριζε στην Οθρυ , εξαιρώντας τα ηπειρωτικά εδάφη και τη μισή Αιτωλοακαρνανία. Ο περιορισμός της έκτασης της Ελλάδος οφειλόταν στην προσπάθεια κατευνασμού, από μέρος των μεγάλων δυνάμεων , των Οθωμανών εξαιτίας της πλήρους ανεξαρτησίας της Ελλάδας.

Δ Ο διακανονισμός της Κων/λης (συνθήκη Καλεντάρ Κιοσκ)

Στις 10/22 Νοεμβρίου, όταν άλλαξε η κυβέρνηση της Αγγλία έχοντας στις τάξεις της ως υπουργό εξωτερικών των Παλμερστον  και πρωθυπουργό τον Γκρει , η θέση της χώρας αυτής απέναντι στο ελληνικό ζήτημα έφινε πιο ευνοϊκή για το νέο κράτος .
Ετσι με απόρρητο έγγραφο της 16ης (28ης) Δεκεμβρίου του 1830 του Άγγλου υπουργού εξωτερικών προς τον αντιπρέσβη της βρεαννικής πρεσβείας στο Ναύπλιο, του γνωστοποιείται ότι οι μεγάλες δυνάμεις σκέφτονταν να προτείνουν στην Οθωμανική αυτοκρατορία τη βελτίωση των συνόρων του Ελληνικού κράτους προς όφελος , φυσικά , των ελληνικών θέσεων, που είδε ήδη γνωστοποιήσει η Ελλάδα στις κυβερνήσεις των χωρών αυτών από τις αρχές του ιδίου έτους και πριν στεγνώσει η μελάνη της προηγούμενης συμφωνίας του Φεβρουαρίου . Αφού έγιναν οι απαραίτητες διαβουλεύσεις με τα ενδιαφέροντα μέρη κλήθηκαν οι πληρεξούσιοι των μεγάλων δυνάμεων στην Κων/πολη. Εκεί συμφωνήθηκε και υπογράφηκε η λεγομένη Συμφωνία του Καλενταρ Κιόσκ με ημερομηνία 9/21 Ιουλίου 1832. Με αυτή τη συμφωνία βελτιώθηκαν τα σύνορα ελαφρώς υπέρ των ελληνικών θέσεων. Η Λαμία πάντως παρέμενε στα τουρκικά εδάφη, αντίθετα η παράλια πεδιάδα του Μαλιακού περνούσε κατά κύριο λόγο στο ελληνικό κράτος. Μεγαλύτερη βελτίωση των ορίων προέβλεπε η συνθήκη για τα βορειοδυτικά ενώ σε άρθρο της προβλέπονταν για το εγγύς μέλλον η επανεξέταση του θέματος της προσάρτησης και άλλων γειτονικών περιοχών στο Ελληνικό κράτος .(Λαμία , Ν. Παγασητικός κ.α.)




Δεν υπάρχουν σχόλια: