Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Θέατρο Σκιών πριν απο την Έκρηξη



Έχει γίνει πολύ κουραστικό να προσπαθούν όλοι αυτοί να σώσουν εμάς και εμείς να μη μπορούμε να το κατανοήσουμε.


Μπροστά στα μάτια μας , μας δουλεύουν και εμείς κοιτάμε σαν αποχαυνωμένοι τα τεκταινόμενα μη μπορώντας να συνειδητοποιήσουμε το απλό : ‘’δεν γίνεται χρησιμοποιώντας τις ίδιες μεταβλητές να έχεις διαφορετικό αποτέλεσμα στο ίδιο πρόβλημα’’.
Μπροστά στα τζάμια της τηλεόρασης μας λένε προτηγανισμένες μπούρδες η οποίες γεμίζουν το θυμικό μας, παραμερίζοντας την φωνή της λογικής η οποία ουρλιάζοντας επιμένει στην άποψη ότι τίποτα από τα λεχθέντα δεν μπορεί να εφαρμοστεί , την στιγμή που όλα είναι στα χέρια άλλων από εμάς.
Θέατρο σκιών η ζωή μας, για να σωθούν οι λίγοι και να πεθάνουν οι πολλοί.
Νοσοκομεία με τους ανθρώπους σαν τα σταφύλια κρεμασμένους, να περιμένουν, όχι το φάρμακό τους, αλλά την ημερομηνία που θα τους ανακοινώσει ο γιατρός ότι θα πεθάνουν..
Ετσι είναι και όποιος το αρνηθεί θα είναι ψεύτης… Ψεύτης με την επιεική έννοια της λέξεως…
Καρκινοπαθείς που δεν έχουν λεφτά να πάρουν τα αντικαρκινικά φάρμακα που χρειάζονται απλά περιμένουν τι ; Μα το απλό το Χάρο.Ο Χάρος που είναι η πιο ελπιδοφόρα λέξη για πολλούς ανθρώπους της 3ης ηλικίας ….Για πιο λόγο θα αναρωτηθεί κανείς;
.Μα για τον πιο απλό. Διότι κάποια, λαμόγια εδώ και χρόνια λυμαίνονται το δικαίωμα των ανθρώπων σε μια αξιοπρεπή ζωή μέχρι να κλείσουν τα μάτια τους … Αυτός τελικά, θα είναι και μια λύτρωση την ώρα που η ελπίδα ούτε σαν κερί δεν τρεμοσβήνει.

Απλός καθημερινός διάλογος μεταξύ δύο ''πελατών'' στο ΙΚΑ το μεγαλύτερο της Ελλάδος να τσακώνονται για τα γνωστά ....Ποιος φταίει οι Δ.Υ. όχι η κυβέρνηση και κάπου παραδίπλα ένας καρκινοπαθής να λέει :
''Συγνώμη παλικάρια με το δίκιο σας φωνάζετε. Εγώ απλά ένας καρκινοπαθής είμαι που πρέπει να πάρω τα φάρμακά μου αλλά πρέπει να πληρώσω και συμμετοχή.Δεν έχω όμως γιατί η σύνταξη μου δεν φτάνει άρα να ξέρετε ότι την ώρα που εσείς σχεδιάζετε εμένα μου έμειναν μερικοί μήνες ζωής γιατί απλά δεν μπορώ να τα έχω τζάμπα όπως κάποτε ήταν.Τότε οι δυο ''πελάτες'' απλά δεν μίλησαν .'' (πραγματικός διάλογος)
Τι μπορείς να πεις άλλωστε σε κάποιον που απλά περιμένει .Σαν αυτόν χιλιάδες ,με πατημένη την αξιοπρέπεια, το δικαίωμα στην ζωή .....
Τι λέμε τώρα!!! αξιοπρέπεια ..έννοια που χάθηκε πίσω από μια επιταγή με μερικά μηδενικά , τα οποία διαφοροποιήθηκαν από τον κάτοχο αυτής ως προς το μηδέν με ένα ακέραιο αριθμό.
Μηδενικά στην ψυχή που πραγματικά και να τα φτύσεις χάνεις το σάλιο σου. Σκότωμα θέλουν . Αργό και βασανιστικό θάνατο γιατί καταδίκασαν έναν λαό να ζει σαν τρωκτικό χωρίς ελπίδα διαφυγής.
Γιατί την επανάσταση ,την έχουν ως σημαία τους αυτοί που τόσα χρόνια με τις ρεμούλες τους και την ένοχη σιωπή τους απλά λυμαίνονται τον πλούτο της πατρίδος μας.
Αυτοί που ακόμα και σήμερα νομίζουν πως όντας πίσω από τις κουρτίνες ,μπορούν να περάσουν απαρατήρητοι .Τώρα όμως η μπόχα τους ακολουθεί , αυτή η έντονη μυρωδιά του βόθρου όταν πια έχει ξεχειλίσει δεν μπορεί να κρυφτεί .
Δεν ξέρω τι θα γίνει έχω χάσει κάθε ελπίδα αλλαγής , κάθε ελπίδα αντίδρασης γιατί απλά όπου και αν γυρίσω το κεφάλι μου όλοι έχουν χρηστεί θεοί και περιμένουν απλά το Αγ. Πνεύμα για να κυβερνήσουν.
Αντε και κάποιοι ημίθεοι . Αυτοί είναι οι λιγότερο καλαμοκαβαλημένοι , πιθανολογείται ότι λόγω κρίσεως τα λεφτά δεν τους έφτασαν για να πάρουν μεγάλο καλάμι και αρκέστηκαν στο μικρό .
Ετσι πίσω απο τις σκιές ένος θεάτρου που με το φως του φεγγαριού μπορεί να ανεβάσει μια πολύ ρομαντική ταινία , εμείς ως Ελληνες συνεχίζουμε να ζούμε την αγωνία του επερχόμενου Τέλους.
Ελπίδα διαφυγής και αποφυγής, η αντίδραση. Απέλπιδα σκέψη η απουσία ηγέτη και η παρουσία εξουσιαστών συνειδήσεων που πιστεύουν στο Είναι , Έχω Είμαι . Λύση πιθανή όπως έλεγε και η ηθοποιός :
Μπουρλότοοοο .
Σιγά σιγά ψιθυριστά και όχι δυνατά για να μη ξυπνήσει ο κόσμος ο πολύς συζητάνε , στα κανάλια , ότι χρειάζεται χαρτογράφηση των πάντων απο την αρχή.
Ποιος όμως θα το κάνει;
Ποιος λαός θα το ανεχτεί;
Ποιος ;
Πιθανόν ο άλλος όχι εμείς .Εμείς μάθαμε να κριτικάρουμε πιο εύκολα απο ότι πράττουμε γι αυτό και σαν πλειοψηφία θα μείνουμε στη σκιά για να μπορούμε να μεταλλάσσουμε και εναλλάσσουμε το έργο του θεάτρου κατα το δοκούν χωρίς να μας ''παίρνουν χαμπάρι'' .Ζήτω η στρουθοκάμηλος !!!
Ζήτω ο Καραγκιόζης !! Ο καθείς παίρνει το ρόλο του στο έργο του Καραγκιόζη εν τη απουσία του Σπαθάρη μεν αλλά με καλύτερους σεναριογράφους , εμάς τους Ελληνες .

Αλήθεια πόσοι άνθρωποι θα πεθάνουν μέχρι να σχεδιαστούν τα ασχεδίαστα και η Ελλάδα να βρει το κερί στην άκρη του τούνελ;
Πια η διαφορά των πολιτικών μας απο τους γενοκτόνους Τούρκους; 
Γιατί κατηγορούμε τους ξένους ότι μας σκοτώνουν, όταν και οι δικοί μας χρόνια τώρα κάνουν τόσο καλά την ίδια δουλειά;
Ποιος μας δολοφονεί τελικά ο Ξένος ή ο Ελληνας;
Σε ποιον να στρέψω το μαχαίρι ;
Ποιος με σκοτώνει για να ξέρω από ποιον θα ζητήσω βοήθεια;
Βοήθεια σε ένα θέατρο σκιών με αρχηγό τον γεννήτορα της σκιάς .Σχεδιάζουμε , σχεδιάζετε , σχεδιάστε  αλλά ας μη ξεχνάμε ότι το Σχεδιάζουμε σε τάφους πριν βρεθεί η λύση....
Τουλάχιστον μη χάσετε τα μάρμαρα γιατί αυτά θα έχουν την τελική αξία .
Ένα ''μάρμαρο θα μας σώσει'' και θα μπει απο χέρι Ελληνικό όχι σήμερα όχι αύριο όχι χτες 40 και βάλε χρόνια.
Ένα μάρμαρο με τεχνοτροπία και τέχνη και πολιτισμό...
Άλλωστε τους νεκρούς τους κηδεύουμε ..
Μεγάλα όνειρα απο μικρούς ανθρώπους με μικρότερες ψυχές ..Αυτό είμαστε.
Ελπίζω ότι θα βρεθεί το μικρό όνειρο από μεγάλο Έλληνας με απέραντη ψυχή και θα λέγεται απλά 
Ζωή - Ελληνας - Ελλάδα


Δεν υπάρχουν σχόλια: