Κάποτε ο κόσμος ενημερωνόταν
από τις εφημερίδες , τα περιοδικά , το ραδιόφωνο. Μετά ήρθε η επανάσταση της τηλεόρασης
, ο κόσμος όλος σε ένα κουτί και οι ειδήσεις πιο γρήγορα από την ταχύτητα του
φωτός. Χιλιάδες εικόνες ασπρόμαυρες για να μας υπενθυμίζουν ότι οι λεπτομέρειες
φαίνονται στον ασπρόμαυρο φόντο. Για να μας αποδεικνύουν την χρησιμότητα των
οφθαλμών για να αναλύει τόσα πολλά χρώματα.
Γιατί το χρώμα
μπορούσε να κρύψει την ατέλεια ενώ το ασπρο-μαύρο την κάνει πιο έντονη.
Προς χάριν της αισθητικής
και της αλαζονείας αλλά πάνω από όλα της απόδοσης όσο γίνεται πιο κοντά στην
πραγματικότητα η τηλεόραση βάφτηκε στα χρώματα .Γέμισε με χιλιάδες αποχρώσεις
και οι ειδήσεις έγιναν πιο όμορφες αισθητικά …Ακόμα και τον θάνατο τον
παρουσίαζαν όπως ήθελαν. Τα χρόνια πέρασαν οι άνθρωποι συνέχιζαν να ενημερώνονται
και κάπου εκεί στο σημείο G (κάτι
σαν το G της γυναίκας
που όλοι το έχουν ακουστά , λίγοι το γνωρίζουν , ελάχιστοι έχουν την χαρά και
την τύχη να το βιώσουν στην πραγματικότητα και όχι στην θολούρα ενός ψέματος) …Άραγε
αυτό το G αφορούσε και
τον ΓΑΠ ; Ξαναγυρίζουμε πίσω στην τηλεόραση …
Κάπου στο G μπήκε και το ιντερνέτ στην ζωή μας , η
επανάσταση της επικοινωνίας, το κλειδί για την γρήγορη άμεση και χωρίς κόστος
επικοινωνία, ενώ ταυτόχρονα την πολλαπλή και πολύπλευρη ενημέρωση….
Σαν τα μανιτάρια οι
ιστοσελίδες πολλαπλής ύλης , περιεχομένου αλλά και χωμένου εμφανίστηκαν ..Τα
πληκτρολόγια άναψαν , οι οθόνες άρχισαν να εναλλάσσουν η μία την άλλη με την
ταχύτητα του ανέμου. Και ο κόσμος ενημερώνεται χωρίς προτηγανισμένες ειδήσεις ,
πλύση εγκεφάλου, προδιαγεγραμμένες πορείες , τουλάχιστον έτσι νόμιζε.
Μα πάνω και πέρα από όλα
ελεύθερος από την λογοκρισία μυαλού, λόγου , σκέψης , έκφρασης .. Εδώ γελάμε.
Όλα σε ένα κουβά στην
αρχή ανακάτευαν τα χρώματα και έβγαινε η απόχρωση η οποία όμως σιγά σιγά έσπαγε
γιατί μέσω αυτής ο κόσμος είδε ότι μπορεί να ΕΙΝΑΙ κάποιος εκεί μέσα . Κάποιος
συγκεκριμένος, κάποιος που δεν μπορεί να είναι στην πραγματική του ζωή,
κάποιος που θα ήθελε να είναι προσδοκά να είναι αλλά επι του παρόντος δεν είναι
, κάποιος που μπορεί να κρυφτεί και να μη φανερωθεί (νομίζει) εξασφαλίζοντας
την ανωνυμία . Σάλος , ο κακός χαμός, λες και έβλεπες τον ΑΡΚΑ σε νέες
περιπέτειες. Μια μικρογραφία της κοινωνίας . Μιας κοινωνίας που ξεκινάει από μωρό
και προσπαθεί να ενηλικιωθεί από ανθρώπους που κρίνουν και κρίνονται μέσα από τις
ιστοσελίδες.
Μέχρι σήμερα , ίσως
και χτες (τρόπος του λέγειν) , που οι γνωρίζοντες αποφάσισαν να στοχοποιήσουν
την δύναμη των ιστολογίων, να παρεμποδίσουν την μέχρι τότε θεωρητικά ελεύθερη
ενημέρωση και να διοχετεύσουν ιδεολογίες και απόψεις πλήρως εναρμονισμένες από άτομα
σε διατεταγμένη υπηρεσία…
Όπως πάντα, εμείς οι Έλληνες
, για τα πανηγύρια στο πλείστον, πήραμε τις χαντζάρες να σκοτώσουμε τον οχτρό ….Αλλά
οι ‘’λάσπες’’ μας γέμισαν τα παπούτσια και τα πόδια κόλλησαν στο χώμα , με
αποτέλεσμα να αλλάξουμε χρώμα στο πρόσωπο μετά την πτώση μας .Αποκαλύψεις επί
αποκαλύψεων σαν βροχή μετεωριτών στο διαδίκτυο , διαδέχεται η μία την άλλη
αποδεικνύοντας πόσο επισφαλής είναι αυτή η εικονική ενημέρωση.
Μεγάλα ιστολόγια ‘’ανεξάρτητα’’
με έντονες τις πατριωτικές τάσεις κωδικοποιούσαν τις ειδήσεις , την ροή , τα
θέματα ακόμα και τον τρόπο ανάρτησης. Ο κόσμος άρχισε να σπάει αλλά και να
σπάζεται. Εμφανίστηκαν πολλών ειδών χρήστες , οι περισσότεροι ντοπαρισμένοι
στην εικονική επικοινωνία και ενημέρωση μιας άϋλης πραγματικότητας.
Επαναστάσεις του καναπέ και αντιδράσεις των πλήκτρων με καθοδηγούμενες ειδήσεις
οδήγησαν στον εφησυχασμό της συνείδησης. Το κύμα ‘’κάθισε’’ και οι πλέοντες σε
αυτό απλά άραξαν στην επιφάνεια για να ξεκουραστούν φτάνοντας γρήγορα στο νησί
των ‘’λωτοφάγων’’ .Φωνές ασυγκράτητες παντού έβγαζαν μάτι στις οθόνες , από στόματα
βαρύγδουπα που όμως επέλεγαν να κρύβονται πίσω από ψευδώνυμα. Κάστες ανθρώπων
που επέλεγαν την ροή του λόγου και των σχολίων , λόγω ελευθερίας (εδώ γελάμε)
είτε για να χαροποιήσουν τους έχοντες είτε για να γκετοποιήσουν τους μη
έχοντες. Κύματα ανθρώπων και μετακινήσεις από το ένα ιστολόγιο στο άλλο με
γνώμονα την πληροφόρηση …Αλλά είναι έτσι ;
Μάλλον εμπίπτει σε
ανάλυση από ψυχολόγους και ψυχίατρους. Δεν είναι δύσκολο με μια ματιά να
καταλάβει κανείς ότι πίσω από τις εντυπωσιακές λέξεις , τις βαρύγδουπες
εκφράσεις , την ανάγκη για εμφάνιση, την ΄΄πίεση΄΄ για αναγνώριση κρύβονται
μικρές ανθρώπινες οντότητες που διασφαλίζουν τον λόγω ύπαρξής τους .
Μικρές όχι λόγω
βαρύτητας της υπόστασης αλλά λόγω φόβου του φόβου τους .
Τσακωμοί και καβγάδες
, ανταλλαγές επιθετικών προσδιορισμών που χαρακτηρίζουν όχι μόνο τον φέροντα
αυτές αλλά και τον απευθυνόμενο και τον ιδιοκτήτη του ‘’σπιτιού’’ αποδεικνύουν
περίτρανα ότι το απλό είναι και δύσκολο.
Ετσι λοιπόν ένα μέσο που θα μπορούσε να είναι θανατηφόρο όπλο για τους εχθρούς των ανθρώπων , τους ίδιους
τους αν+θρώπους εκείνους που θέλουν να εξουσιάζουν και όχι να ηγούνται,
εκείνους που θέλουν να βασιλεύουν και όχι να καθοδηγούν, γύρισε με την κάνη στραμμένη στους χρήστες.
Οι άνθρωποι σαν όχλος
συνέχισαν να κάνουν αυτό που ξεκίνησαν όταν άρχισε να πλέει η διαδικτυακή επικοινωνία, να μιλάνε χωρίς να συζητούν. Να εκθέτουν
απόψεις που δεν είχαν γνώμονα την σύμπραξη, αλλά την απενοχοποίηση τους και την
αναγνώρισή τους ως λυτρωτές.
Το διαδίκτυο φιμώθηκε
σε τέτοιο βαθμό που δεν χρειάστηκε καν η ενεργοποίηση της ACTA για να φανεί. Δεν χρειάστηκε, γιατί
δεν φιμώθηκαν οι λέξεις αλλά τα μυαλά , δεν φιμώθηκε το πληκτρολόγιο αλλά η ψυχή.
2012 η χρονιά του
τέλους λένε κάποιοι, Προσωπικά θα έλεγα
η χρονιά των αποκαλύψεων, των συγκαλύψεων αλλά και των αναμετρήσεων, όχι σε
επίπεδο ανθρώπων αλλά ψυχής και ανθρωπιάς.
Οι έχοντες φαίνονται
ήδη και ας μη μιλούν, άλλωστε οι άδειοι ‘’τενεκέδες’’ κάνουν θόρυβο όταν πέφτουν
…. ποτέ οι ‘’γεμάτοι’’. Σουέλ λοιπόν αυτή είναι η απάντηση. Σουέλ ένα κύμα θα μας
σώσει ΑΝ ξέρουμε που πρέπει να βρισκόμαστε όταν έρθει. Για να το ξέρουμε όμως θα
πρέπει να το δούμε , να το νιώσουμε ή να το ακούσουμε. Ένα σουέλ μπορεί να μας πνίξει, αν δεν ξέρουμε πώς να σεβόμαστε την θάλασσα ή πώς να κολυμπάμε. Και η ζωή μας είναι
μια θάλασσα , η Ελλάδα είναι ένα τρικυμισμένο Αιγαίο όχι όμως νερών αλλά
ανθρώπων που άναρχα και υπο το καθεστώς πίεσης αντιδρούν σαν όχλος. Έτσι ο
λύκος που χαίρεται στην αναμπουμπούλα περνάει το ψεύτικο για αληθινό και το
αληθινό για πλασματικό στον εικονικό κόσμο της πραγματικότητας του διαδικτύου….
Φιμωμένα μυαλά,
προτηγανισμένες ειδήσεις και πλύση εγκεφάλου…. που δεν θα σταθούν με τίποτα μπροστά στην ορμή ενός βουβού κύματος, σουέλ….Ερχεται και φεύγει παίρνοντας όλα τα
σκουπίδια που φορούν στέμμα…. Γιατί οι σπόροι λόγω ''ειδικού βάρους'' και όχι μόνο βρίσκονται στον
πάτο της θάλασσας . Ενώ τα σκουπίδια στην επιφάνεια της για να μπορούν να
εντοπίζονται ανά πάσα στιγμή ….Οσο πιο ψηλά τόσο πιο καλά.... φαίνεται η έδρα της μαϊμούς....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου