.jpg)
Από την ημέρα που ξημέρωσε το 2012 λες και ο δείκτης του
χρόνου χάλασε και άρχισε να τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα και χωρίς καμία λογική
συνέχεια και συνέπεια. Λες και οι άνθρωποι έχασαν εντελώς τον προσανατολισμό
τους και πανικόβλητοι (ή βλήτα σκέτα ποιος ξέρει θα φανεί) προσπαθούν να βρουν
τον δρόμο που έχασαν ή μήπως δεν τον είχαν βρει ποτέ;
Ας τα πάρουμε από την αρχή . Ασχολούμενοι όλοι με τα του
μικρόκοσμού μας , με όσα περικλείει το μυαλό το σπίτι και πιθανόν η οικογένειά
μας θεωρούμε ότι αυτό που συμβαίνει σε μας είναι μεμονωμένο γεγονός ανεξάρτητο
από την παγκόσμια ανατροπή σε όλα τα επίπεδα.
Ίσως κάπου στο βάθος του μυαλού τους κάποιοι (όσοι έχουν
μυαλό) να βλέπουν μικρούς συσχετισμούς που όμως μακροπρόθεσμα τους ‘’ξεχνάνε’’
ή τους ανατρέπουν φροντίζοντας να βολεύουν ‘’κάποιους’’ άλλους που θεωρούν πως
το αυγό έκανε τη κότα και όχι η κότα το αυγό.
Όλα τα ΜΜΜ (μέσα μαζικής Μ…ενημέρωσης) το διαδίκτυο οι
εφημερίδες αργά και πιο αραιά στην αρχή και όλο πιο συχνά τώρα εμφανίζουν την
παγκόσμια κατάσταση από δραματική έως απ αρχή του Αρμαγεδδών. Τα δε ‘’ισχυρά’’
κράτη στον φόβο τους μήπως και χάσουν την κυριαρχία στους δούλους (εμάς δλδ)
κάνουν πολέμους για την ειρήνη ή υποβόσκουν εντάσεις ή βοηθούν με τον τρόπο
τους και το αζημίωτο φυσικά εμφυλίους. Στην προσπάθειά τους αυτή πολλά παπαγαλάκια
από όλα τα επαγγέλματα έρχονται να επισφραγίσουν και να επιβεβαιώσουν με τη
γνωστή πλύση εγκεφάλου της πάρλας , την αναγκαιότητα μια παγκόσμιας κυβέρνησης.
Δεν το λένε ανοιχτά , όχι ακόμα , πολλοί αλλά
ήδη εδώ και χρόνια συζητιέται. Ο κόσμος θα νιώθει πιο σίγουρος , δεν θα
χρειάζεται να μάχεται για την πατρίδα του αφού δεν θα έχει θα είμαστε όλοι σε
ένα νοικοκυρεμένα. Η θρησκεία δεν θα διαχωρίζει τους ανθρώπους καθώς δεν θα
υπάρχει αναγκαιότητα της πίστεως μιας και χρόνια τώρα γενιές γενεών μεγάλωσαν με
νοοτροπία που λέει :
Είσαι αυτό που έχεις και δηλώνεις
Σημαίες είναι περιττά πανιά τα οποία στην καλύτερη θα
διακοσμούν σαλόνια σαν ταπετσαρίες και τέλος πόλεμοι για διατροφή νερό κ.α. δεν
θα γίνονται μιας και όλοι θα έχουν το κατιτίς τους για να ζήσουν.
Μια ειδυλλιακή περίπτωση που έρχεται να επισφράγιση την
αναγκαιότητα της μπροστά στην αγριότητα των φαινομένων που με μορφή τυφώνα και
τσουνάμι όσο πλησιάζει το τέλος του 2012 ακολουθούν το ένα μετά το άλλο τα εξ
ανατολών κράτη.
Ο φόβος σπέρνεται παντού και προς όλες τις κατευθύνσεις ,
άλλωστε είναι ο καλύτερος καθοδηγητής στον όχλο που φροντίζουν χρόνια τώρα οι
κρυφοί ηγεμόνες του χρήματος και της εξουσίας να σπέρνουν.
Αποπροσανατολισμός του κόσμου σε όλα τα επίπεδα βοηθάει για
την τελική πτώση . Μια πτώση που δεν αφορά κυβερνήσεις , χρήμα και άλλες
τέτοιες αηδίες . Μια πτώση που αφορά τον ίδιο τον άνθρωπο και από εκεί που ‘’θρώσκει’’
ψηλά θα πέσει στα γόνατα και θα επιστρέψει στις σπηλιές από τις οποίες βγήκε .
Θα ανακαλύψει εκ νέου την φωτιά και όλα όσα μέσω αυτής έχει σήμερα .Ο Αϊνστάιν
είπε ότι δεν ήξερε πως θα γίνει ο 3ος παγκόσμιος πόλεμος αλλά ο 4ος
θα γινόταν με ρόπαλα. Ολοι και μέχρι σήμερα θεώρησαν πως μια πυρηνική
καταστροφή θα έφερνε τον κόσμο πίσω και θα μας γύριζε την μηχανή του χρόνου στο
μηδέν ίσως και πιο πίσω.
Τα γεγονότα όμως έχουν πολλούς τρόπους που μπορεί κάποιος να
τα ερμηνεύσει. Η αλληλουχία των πάντων μέσα στον παραλογισμό της έχει μια
λογική . Ξαφνικά εμφανίζονται άνθρωποι και λαοί , κοινωνικές ομάδες ,
θρησκευτικές κάστες αλλά και απλοί άνθρωποι να ξεσηκώνονται , να αντιδρούν , να
εξεγείρονται… Και οι άλλοι οι ‘’φιλειρηνιστές’’ όπως Αμερικάνοι, Γερμανοί ,
Γάλλοι , Ρώσοι , Κινέζοι κ.α. να προσπαθούν με τα όπλα να καταστείλουν έως και
ξαποστείλουν το κακό δαίμονα….
Αναρωτιέται κανείς όμως γιατί ;
Τι έχουν να χωρίσουν , τι έχουν να διεκδικήσουν; Τι είναι
εκείνο για το οποίο πρέπει να πολεμάει ο κόσμος και μετά να ξανα-πολεμάει για
να σταματήσει τον πρώτο πόλεμο με ένα δεύτερο.
Δεν υπάρχει λογική .
Οι πόροι είναι ατελείωτοι, με σωστή διαχείριση και όχι εκμετάλλευση. Η γη μπορεί να μας θρέψει όλους
. Για πιο λόγο θα πρέπει να ισοπεδώνονται όλα, για να ξαναχτιστούν;
Όσο και αν ψάξει κανείς, όσο και αν αναλύσει την ιστορία, την
θρησκεία, όλους τους παγκόσμιους, αλλά και εθνικούς ακόμα και τοπικούς πολέμου,ς
άκρη και απάντηση δεν θα βρει πλην μίας .
Ο Άνθρωπος
Το χειρότερο κτήνος , πάνω στην γη.
Το τελευταίο απόκτημα αυτού του τόπου που ήταν και η κατάρα
του.
Ο άνθρωπος αυτό το ανθρωπόμορφο τέρας, που λόγω της μοναδικότητας τους, κάποιοι νοούν ότι πρέπει ως εξυπνότεροι να κυριαρχούν επί των μαζών.
Ο άνθρωπος και η αλαζονεία της εξουσίας του, πάνω στους
ανθρώπους. Το χρήμα είναι το μέσον . Η ανάγκη του, μέσω τις εξουσίας του, επί των
άλλων να επιβεβαιώνει την ουσία του..
Πως λοιπόν όλοι αυτοί οι Ρότσιλντ,
Μότσιλντ, Ροκ_Φελερ , Ροκ_δωσε θα ένιωθαν ότι έχουν λόγω ύπαρξης;
Πως όλα
αυτά τα δίποδα ανθρωπάρια θα ήλεγχαν τη μάζα ώστε μέσω αυτής να νιώθουν ότι
έχουν αξία, μπροστά στην ανάξια μορφή που παρουσιάζουν στον καθρέφτη μπροστά, ντυμένοι μόνο με τα νούμερα των χρημάτων ;
Πως από νούμερα σε χαρτιά θα νιώσουν,
νούμερα σε ουσιαστική αξία;
Μα με αυτό που ξέρουν καλύτερα .
Την επιβολή , την φυλακή ,
την εκμετάλλευση του φόβου των ανθρώπων για το αύριο .Αρχίζουν λοιπόν το
ανακάτεμα στην τράπουλα. Οσα κράτη είναι ομοιογενή σε πληθυσμό και θρησκεία
καταλύουν την θρησκεία μέσω της δημοκρατίας και της ελευθερίας που την έχουν αναγάγει
σε πόρνη πολυτελείας και τη διασύρουν . Ανακατεύουν τα χρώματα και τις φυλές
ώστε μέσα στο ανακάτεμα των νοοτροπιών , και χαρακτηριστικών να επικρατήσουν
σαν μοναδικοί. Όταν δεν υπάρχει το ως άνω, ανακατεύουν τις αντιπαλόμενες
θρησκείες μεταξύ τους κηρύττοντας έναν ανελέητο πόλεμο επιβολής ώστε όσοι δεν
πεθάνουν , να ρομποτοποιηθούν σε άβουλα μυρμηγκάκια της μιας πατημασιάς.
Φόβος, ερημιά, άγχος . Τρία κυρίαρχα συναισθήματα, τα οποία , μελετημένα καλά, μπορούν να επιφέρουν την άμεση επιβολή των πάντων. Όλοι αυτοί λοιπόν, έχουν όνομα αλλά δεν έχουν τίποτα άλλο από αυτά για τα οποία μας βάζουν και
σκοτωνόμαστε- πατρίδα , θρησκεία, οικογένεια. Όλοι αυτοί θέλουν απλά υπηρέτες ,
δούλους για να νιώθουν επαρκής και ουσιαστικοί με τον εαυτό τους .Εξαγοράζουν
τις συνειδήσεις με την επίπλαστη ευτυχία που κρατάει μικρά χρονικά διαστήματα
σε κάποιους ανθρώπους και μετά τους αλυσοδένουν σε μια αιώνια υποχρέωση να
πληρούν τα καθημερινά τους τερτίπια επιβολής σε μας.
Εμείς μη μπορώντας , να
αντιδράσουμε στον ουσιαστικό εχθρό , γιατί έχει φροντίσει να έχει πολλά πρόσωπα
και κανένα , ‘’ξεκαθαρίζουμε ‘’ τις μεταξύ μας σχέσεις σε όλα τα επίπεδα, ώστε
στο τέλος όσοι μείνουν, να μην αντιδράσουν ποτέ σε αυτές τις ακρίδες που θα
εμφανιστούν από τα καταγώγια και σαν Μεσσίες θα μας ''σώσουν'' , την ίδια ώρα που
θα μας έχουν πείσει, να τους εκλιπαρούμε για μια παγκόσμια, ειρηνική έστω και με
λιγότερα προνόμια, διακυβέρνηση.
Ξεπουλημένοι υπάνθρωποι, που το μόνο που επί του παρόντος
επιτυγχάνουν, είναι την θανατική τους καταδίκη, με καλύτερες συνθήκες….
Πόλεμος σε όλα τα επίπεδα, αλλά πόλεμος , μυαλού, ψυχολογίας,
αντίδρασης. Πόλεμος για την ανακατανομή των πάντων επί γης με γνώμονα την αλαζονεία
μερικών κομπλεξικών ανίκανων προς όποιο συναίσθημα .
Όλοι εσείς λοιπόν , όλοι εμείς, όλοι όσοι, συντελούν στο
παιχνίδι τους είτε με την υπερ-ανάλυση εχθρών που δεν υπάρχουν, είτε με την
έμμεση πλύση εγκεφάλου τύπου ‘’αν δεν υποταχτείς δεν έχεις μέλλον’’ είμαστε
νεκροί.
Και για να μη ξεχνιόμαστε . Επειδή τα γεγονότα του
παρελθόντος δεν αλλάζουν αλλά διαφοροποιείται ο τρόπος εξήγησής τους .
Επειδή
το παρελθόν σαν γενικότητα ανοίγει δρόμο για το παρόν και μπορεί να
προδιαγράψει το μέλλον. Επειδή δεν είμαστε ασύνδετοι κρίκοι μιας κακής ποιότητας
αλυσίδας, όσο και αν κάποιοι θέλουν να μας πείθουν για την ανικανότητας μας, να
ορίζουμε τις ζωές μας . Μερικά γεγονότα πριν, τώρα ίσως επαναλμβανόμενα αύριο :
Διεθνείς προσωπικότητες, αρχηγοί κρατών, μέλη της ελίτ της διεθνούς οικονομίας και φυσικά πολλοί τεχνοκράτες, θα παρευρεθούν φέτος στην ετήσια συνεδρίαση της περίφημης Λέσχης Μπιλντερμπέργκ.
Στο επίκεντρο της τριήμερης συνάντησης που βρίσκεται σε εξέλιξη από τις 31 Μαΐου στηΒιρτζίνια των ΗΠΑ και θα ολοκληρωθεί στις 3 Ιουνίου, θα βρεθεί φυσικά η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη, αλλά και η γενικότερη κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας.
Ανάμεσά στους προσκεκλημένους, τρεις Έλληνες, λίγοι Πορτογάλοι, Τούρκοι και πάρα πολλοί Ισπανοί, μεταξύ τους η ίδια η βασίλισσα Σοφία.
Στη συνάντηση αυτή φέτος θα παρευρεθούν -μεταξύ άλλων- ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι, η βασίλισσα της Ολλανδίας Βεατρίκη, σύσσωμη η ελίτ των Βρυξελλών με επικεφαλής τον Χοακίν Αλμούνια, ο Ξαβιέ Σολάνα, ο πρόεδρος της Deutsche Bank Τζόζεφ Άκερμαν, ο Μπιλ Γκέιτς πρόεδρος της Microsoft, o Χένρυ Κίσσινγκερ κ.ά..
Από την Ελλάδα έχουν προσκληθεί ο Γιώργος Δαυίδ, πρόεδρος της Coca Cola, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, πρώην υπουργός Οικονομικών, και ο Λουκάς Τσούκαλης, πρόεδρος τουΕΛΙΑΜΕΠ.
Οι τρεις αυτοί Έλληνες όμως δεν είναι οι μοναδικοί που παρευρίσκονται σε μια ετήσια συνεδρίαση της μυστηριώδους Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, το όνομα της οποίας έχει συνδεθεί με το διεθνή Σιωνισμό.
Από τον επίτιμο πρόεδρο της ΝΔ Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, μέχρι τον Θεόδωρο Πάγκαλο, τηνΆννα Διαμαντοπούλου και τον Γιώργο Αλογοσκούφη, δεκάδες Έλληνες, εφοπλιστές, βιομήχανοι, επιχειρηματίες, αλλά και οι σημαντικότερες προσωπικότητες της πολιτικής ζωής της χώρας, έχουν δώσει το «παρών» σε συνεδριάσεις της φημισμένης Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, η οποία εκτιμάται ότι αποφασίζει για την τύχη της παγκόσμιας οικονομίας.
Δείτε ποιοι Έλληνες έχουν συμμετάσχει σε συσκέψεις της Λέσχης:
· Αλογοσκούφης Γεώργιος (2005, 2006, 2007, 2008,2009). Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών. Μέλος του Κοινοβουλίου.
· Αράπογλου Τάκης (2009). Πρόεδρος καί Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας.
· Αργυρός Στυλιανός (1993). Πρόεδρος των Ελλήνων Βιομηχάνων.
· Αρσένης Γεράσιμος (1994). Υπουργός Αμύνης.
· Βαρβιτσιώτης Θωμάς (2008). Συνιδρυτής καί πρόεδρος στήν V+O Communication (μέλος του ΣΕΒ, είναι ηγετική ελληνική, ανεξάρτητη εταιρία συμβούλων εταιρικής επικοινωνίας που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη).
· Βερεμής Θάνος (1993, 1999). Καθηγητής πολιτικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, Πρόεδρος τού ΕΛΙΑΜΕΠ ( 'Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής καί 'Εξωτερικής Πολιτικής).
· Βώκος Θεμιστοκλής (1993). Επιχειρηματίας. Πρόεδρος της Seatrade Organisation.
· Δαυίδ Γεώργιος (1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2009, 2010, 2011). Πρόεδρος τής Coca -Cola 3Ε (είναι ισόβιο μέλος τής λέσχης)
· Διαμαντούρος Νικηφόρος (2000). Εθνικός Διαμεσολαβητής.
· Διαμαντοπούλου Άννα (2004, 2005, 2007, 2008, 2009). Πρώην Επίτροπος της Ευρωπαικής Ένωσης για τις κοινωνικές υποθέσεις. Μέλος του Κοινοβουλίου.
· Καραμανλής Κώστας (1998). Αρχηγός τής Αντιπολίτευσης (Ν.Δ.).
· Καρράς Κώνσταντινος (1993, 1994, 1995, 1996, 1997). Διευθυντής επιχειρήσεων. Εφοπλιστής.
· Κρανιδιώτης Γιάννος (1997, 1999). Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών.
· Κουλουμπής Θεόδωρος (1995). Πρόεδρος στό Ελληνικό Ίδρυμα Εξωτερικής Πολιτικής.
· Κυριακόπουλος Οδυσσέας (2009). Πρόεδρος καί μέλος τού συμβουλίου, των θυγατρικών εταιριών τού S&B group.
· Κωστόπουλος Ιωάννης (1993). Πρόεδρος στην Τράπεζα Πίστεως.
· Λιβανός Γεώργιος (1993). Εφοπλιστής. Πλοιοκτήτης.
· Μάνος Στέφανος (1993, 2001). Υπουργός Οικονομικών. Μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου καί πρώην Υπουργός Εθνικής Οικονομίας. Πρόεδρος του Φιλελεύθερου κόμματος.
· Μητσοτάκης Κωνσταντίνος (1993). Πρωθυπουργός.
· Μπακογιάννη Ντόρα (2003, 2009). Δήμαρχος Αθηνών. Υπουργός των Εξωτερικών.
· Πάγκαλος Θεόδωρος (1993, 1996). Εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών, σοσιαλιστικό κομμα. Υπουργός Εξωτερικών.
· Παντελίδης Λεωνίδας (2004). Πρέσβυς της Κύπρου στην Ελλάδα.
· Παπαθανασίου Ιωάννης (2009). Υπουργός Οικονομίας καί Οικονομικών.
· Παπακωνσταντίνου Γεώργιος (2010, 2011). Υπουργός Οικονομίας.
· Παπακωνσταντίνου Μιχαήλ (1993). Υπουργός Εξωτερικών.
· Παπαλεξόπουλος Δημήτριος (1993, 2008, 2009). Διευθυντής στην εταιρεία ΤΙΤΑΝ Τσιμέντα Α.Ε.
· Παπανδρέου Γεώργιος (1995, 1998, 2000, 2005). Υπουργός Παιδείας. Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών. Υπουργός των Εξωτερικών. Πρόεδρος ΠΑ.ΣΟ.Κ (Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος).
· Παπαχελάς Αλέξης (2002, 2008, 2009). Αρθρογράφος εξωτερικής πολιτικής στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ . Δημοσιογράφος στην Καθημερινή.
· Περατικός Μιχαήλ (1993). Εφοπλιστής. Πρόεδρος στην Pegasus Ocean Services.
· Στουρνάρας Ιωάννης (2009). Διευθυντής έρευνας, ΙΟΒΕ (Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών).
· Τσουκάλης Λουκάς (2003, 2006, 2009, 2010, 2011). Πρόεδρος τού ΕΛΙΑΜΕΠ ( 'Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής καί 'Εξωτερικής Πολιτικής).
· Χαρδούβελης Γκίκας (2011). Οικονομικός Σύμβουλος του Ομίλου της Eurobank
Πηγή : http://www.newsbomb.gr/politikh/story/138412/oi-ellines-tis-leshis-bilderberg
Τριμερής Επιτροπή: Μια παγκόσμια «κυβέρνηση»;
· Συγγραφέας: Στέλιος Φωκάς
Ο ρόλος της στο παγκόσμιο πολιτικοοικονομικό γίγνεσθαι, αποτελεί το θέμα των ημερών. Οι άνθρωποί της Τριμερούς Επιτροπής βρίσκονται παντού. Εσχάτως και σε τρεις θέσεις κλειδιά της Ε.Ε., η οποία βρίσκεται σε πολιτική και οικονομική περιδίνηση. Τυχαίο;
Αντικείμενο συζήτησης από συνωμοσιολογικούς και όχι μόνο κύκλους, έχει γίνει τον τελευταίο καιρό η Τριμερής Επιτροπή καθώς τρία μέλη της ανέλαβαν καίρια πόστα στην Ευρώπη.
Νέος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ανέλαβε ο Ιταλός οικονομολόγος και τραπεζικός Μάριο Ντράγκι, ο οποίος υπήρξε αντιπρόεδρος του ευρωπαϊκού κλάδου της Goldman Sachs την περίοδο 2002 – 2005. Πρωθυπουργός της Ιταλίας ανέλαβε ο επίσης οικονομολόγος και τραπεζικός Μάριο Μόντι, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού τμήματος της Τριμερούς και σύμβουλος της Goldman Sachs. Πρωθυπουργός της Ελλάδας ανέλαβε ο Λουκάς Παπαδήμος, οικονομολόγος και αυτός με θητεία στην Αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Βοστώνης, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και στην Τράπεζα της Ελλάδας.
Τρία μέλη της ίδιας οργάνωσης, αναλαμβάνουν ισάριθμες θέσεις κλειδιά για τις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσα σε λίγες ημέρες. Τυχαίο γεγονός; Κατά πολλούς όχι, όπως τυχαίο δεν θεωρείται και το γεγονός άλλωστε ότι πάντα υπάρχουν μέλη της Τριμερούς σε παγκόσμιες θέσεις-κλειδιά, τα οποίοι μπορούν να ελέγχουν τις σημαντικότερες πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις προκειμένου να διασφαλίζονται τα συμφέροντα του κεφαλαίου σε όλο τον κόσμο.
Μιλάμε και πάλι για μια εξωθεσμική παγκόσμια διακυβέρνηση; Ναι και όχι τυχαία. Η ίδια η οργάνωση διατυπώνει επίσημα στα κείμενα της και στις συναντήσεις της την ανάγκη για συντονισμένες προτάσεις στα «παγκόσμια προβλήματα», προτάσεις που κάνει και η ίδια, έχοντας όμως και τα μέσα (την επιρροή) να τις επιβάλλει. Ετσι εξετάζει ζητήματα όπως ο πυρηνικός αφοπλισμός, η ενεργειακή ασφάλεια, η μετατόπιση του κέντρου εξουσίας από τον «Ατλαντικό στον Ειρηνικό» (όπως είπε ο Χένρι Κίσσινγκερ σε ομιλία του στην Τριμερή το 2009), η «ανόρθωση του αμερικανικού καπιταλισμού που έχει δημιουργήσει τόσα προβλήματα τα τελευταία χρόνια», πάντα με το ίδιο πλαίσιο: ότι δηλαδή τρεις γεωγραφικές περιοχές του πλανήτη, η Ευρώπη, η Βόρειος Αμερική και η παραλιακή ζώνη της ανατολικής Ασίας έχουν «ειδική ευθύνη για τον πλανήτη» και πρέπει να συνεργασθούν ώστε να εξασφαλίσουν την ομαλή παγκόσμια εξέλιξη, αφήνοντας βέβαια ανοιχτό το ερώτημα: πως θα γίνει αυτό; Με απλές εισηγήσεις και προτάσεις προς τις δημοκρατικές (ή όχι) κυβερνήσεις των χωρών; Ή πιο αποτελεσματικά και άμεσα, μέσω πιέσεων και διαχείρισης της χρηματοπιστωτικής και εμπορικής ισχύος που έχουν τα μέλη της επιτροπής;
Ποιοι συμμετέχουν σε αυτήν;
Μια ματιά στον κατάλογο των μελών της Τριμερούς αρκεί για να συνειδητοποιήσει κανείς ότι οι άνθρωποί της είναι παντού. Στις διεθνείς και κεντρικές τράπεζες, στις πολυεθνικές επιχειρήσεις, στην διεθνή πολιτική σκηνή.
Συγκεκριμένα μέλη της είναι στελέχη στις μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου (CitiBank, UBS, Deutsche Βank, ING, Commerzebank, Chase Manhattan, First Chicagο, Goldman Sachs, HSBC, Santander, Rothschild Europe), σε εθνικές ενώσεις τραπεζών αλλά και σε πολλές κεντρικές τράπεζες (Τράπεζα της Αγγλίας, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Τράπεζα της Ελλάδος, Τράπεζα της Σλοβακίας, Τράπεζα της Ουγγαρίας, Τράπεζα της Ολλανδίας κ.α.).
Επίσης διαχρονικά, μέλη αποτελούν κορυφαία στελέχη επιχειρηματικών κολοσσών όπως οι AT&T, Xerox, Sony, Mobil, Exxon, General Electric, Coca-Cola, PepsiCo, Nissan, Mitsubishi, Toshiba, Fuji Bank, Archer Daniels Midland, BMW, Nokia, , British American Tobacco, Lazzard, Fiat, Rio Tinto, Allianz, Shell, DaimlerChrysler, Siemens, BAE, Italcementi, Havas, Pirelli, Akzo Nobel.
Ασφαλώς δεν λείπουν και οι πολιτικοί: οι πρώην πρόεδροι των ΗΠΑ Μπους (πατήρ) και Κλίντον, οι υπουργοί Κασπάρ Γουάινμπεργκερ (Άμυνας επί Ρήγκαν), Ντικ Τσένι, Γουίλιαμ Κοέν, Χένρι Κίσινγκερ, οι πρόεδροι της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ Άλαν Γκρίνσπαν και Πολ Βόλκερ, (σημερινός πρόεδρος του βορειοαμερικανικού τομέα της Τριμερούς), ο κόμης Όττο Λάμπσντορφ πρώην αρχηγός και νυν επίτιμος πρόεδρος του Γερμανικού Κόμματος των Ελεύθερων Δημοκρατών. Επίσης στελέχη διεθνούς εμβέλειας ΜΜΕ όπως η Κάθριν Γκράχαμ, πρόεδρος της Washington Post και πολλοί άλλοι.
Τελικά τι είναι η Τριμερής; Μια δεξαμενή σκέψης, μια λέσχη πολιτικού προβληματισμού ή ένα κέντρο παγκόσμιου ελέγχου; Μήπως είναι ο εκτελεστικός βραχίονας της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, προωθώντας τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις, την κατάλληλη στιγμή; Συνωμοτεί για να κυβερνήσει τον κόσμο; Σύμφωνα με μια άποψη όχι. Διότι εφόσον όλοι οι παραπάνω είναι ή υπήρξαν μέλη της, το έχει ήδη επιτύχει, δεδομένου ότι όλοι αυτοί εκπροσωπούν το 60% του παγκόσμιου πλούτου και των χρηματοοικονομικών ροών!
Η γέννηση μιας ομάδας εξουσίας
Η ιδέα για την δημιουργία της Τριμερούς Επιτροπής ξεκίνησε το 1971 ως απάντηση του κατεστημένου της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ στην νέα πολιτική της ύφεσης στις σχέσεις με τη Σοβιετική Ένωση που προωθούσε ο τότε πρόεδρος Νίξον, ο οποίος επιδίωκε και την σύσφιξη των σχέσεων με την «Κόκκινη» Κίνα. Η τακτική αυτή του Νίξον θεωρήθηκε τότε ότι έθετε σε δεύτερη μοίρα τις σχέσεις των ΗΠΑ με τους δυτικούς συμμάχους τους αποδυναμώνοντάς τις.
Ανάμεσα σε εκείνους που ανησυχούσαν εντονότερα εκείνη την περίοδο ήταν ο αμερικανοπολωνός Ζμπίγκνιεφ Μπρζεζίνσκι, επικεφαλής του Τμήματος ρωσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Κολούμπια, ο Χένρι Όουεν (απεβίωσε πριν λίγες ημέρες) διευθυντής του Τμήματος Σπουδών Εξωτερικής Πολιτικής του Ιδρύματος Μπρούκινγκς -μια δεξαμενής σκέψης με έδρα την Ουάσιγκτον- και ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ, πρόεδρος της Chase Manhattan Bank.
Εκείνη την εποχή ο Μπρζεζίνσκι είχε γράψει ένα βιβλίο με τίτλο «Ανάμεσα σε δυο εποχές», στο οποίο και έκανε λόγο για την ανάγκη δημιουργίας μιας «κοινότητας αναπτυγμένων χωρών», σκοπός της οποίας θα ήταν «να αναχαιτίσει την παγκόσμια τάση προς το χάος, αν ο κόσμος θέλει να αντιδράσει αποτελεσματικά στην εντεινόμενη κρίση, η οποία με διαφορετικούς τρόπους απειλεί τόσο τον δυτικό όσο και τον Τρίτο κόσμο». Η λύση που πρότεινε ήταν η διαμόρφωση ενός Παγκόσμιου Οικονομικού Συστήματος, εμμέσως δηλαδή η Παγκόσμια Διακυβέρνηση.
Τρεις σφαίρες επιρροής
Στη συνέχεια ο Μπρζεζίνσκι πραγματοποίησε μια σειρά από μελέτες επάνω στον «τριμερισμό» (Trilateralism), όπως αποκαλούσε την θεωρία του, τις οποίες χρηματοδότησε το Ίδρυμα Μπρούκινγκς. Στις μελέτες αυτές έκανε λόγο για τη δημιουργία μιας κοινότητας, τα μέλη της οποίας θα προέρχονταν από τρεις διαφορετικές σφαίρες επιρροής: Τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Ιαπωνία. Και αυτό γιατί «από την αμερικανική σκοπιά, οι πιο σημαντικές και ελπιδοφόρες αλλαγές που θα συντελεστούν στα χρόνια που έρχονται θα πρέπει να περιλαμβάνουν τόσο την Ευρώπη όσο και την Ιαπωνία».
Η βασική ιδέα προέβλεπε «την υιοθέτηση στενότερης συνεργασίας μεταξύ των δημοκρατικών και βιομηχανοποιημένων περιοχών του πλανήτη, που έχουν ηγετικό ρόλο και ευθύνες στο διεθνές σύστημα», με απώτερο στόχο τον επηρεασμό της εξωτερικής και κυρίως της οικονομικής πολιτικής ανά τον πλανήτη με στόχο την διασφάλιση των συμφερόντων των τριών μερών που την απαρτίζουν.
Ο ρόλος του Ροκφέλερ
Τις μελέτες αυτές ο Μπρζεζίνσκι τις παρουσίασε στον Ροκφέλερ, ο οποίος, ως παλιός στα ιδιωτικά οικονομικά φόρουμ, αντιλήφθηκε αμέσως την χρησιμότητά τους και ενθουσιάστηκε με την όλη ιδέα. Εντωμεταξύ ο αμερικανός τραπεζίτης είχε διαβάσει και το βιβλίο «Μεταξύ δυο εποχών» και είχε πάρει τις αποφάσεις του. Έθεσε το θέμα επί τάπητος στις συνεδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου της Chase Manhattan και φρόντισε να προσκληθεί ο Μπρζεζίνσκι στην επόμενη συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, που θα πραγματοποιούνταν στην μικρή Βελγική πόλη Κνόκε.
Εκεί, στις 21 Απριλίου του 1972, ο Ροκφέλερ διατύπωσε επισήμως την πρότασή του για την δημιουργία της Τριμερούς Επιτροπής, όπως θα ονομαζόταν στο εξής, η οποία έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής από τα μέλη της Λέσχης που τον προέτρεψαν να επιταχύνει τις διαδικασίες για την πρώτη συνεδρίαση.
Όλοι οι άνθρωποι της Τριμερούς
Οι προσωπικότητες που συμμετείχαν σε εκείνη την συνάντηση του 1972 δεν ήταν καθόλου τυχαίες αν κρίνει κανείς από τις ιδιότητες και τις θέσεις που κατείχαν. Αυτή η πρώτη ομάδα προχώρησε έχοντας την οικονομική ενίσχυση του Ροκφέλερ, ενώ στη συνέχεια ενισχύθηκε οικονομικά και από άλλες πηγές, όπως το Ίδρυμα Φορντ και σταδιακά απέσπασε την εμπιστοσύνη και την υποστήριξη ευρύτερων πολιτικών και οικονομικών κύκλων, προερχόμενων από τις τρεις περιφέρειες: Βόρειος Αμερική, Ευρώπη, Ιαπωνία.
Η ουσιαστική δράση της Τριμερούς ξεκίνησε το 1973, ενώ της αποδίδεται, ως πρώτο μεγάλο επίτευγμά, η πτώση του Νίξον μέσω του σκανδάλου Γουώτεργκεϊτ και στη συνέχεια η αναρρίχηση του Τζίμι Κάρτερ στην προεδρία των ΗΠΑ. Η παρουσία του συνιδρυτή της Τριμερούς, Ζμπίγκνιεφ Μπρζεζίνσκι, στο πλευρό του Κάρτερ καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του στον Λευκό Οίκο, αλλά και οι συναναστροφές του με κορυφαίους πολιτικούς της εποχής όπως τον Μεναχέμ Μπεγκίν, τότε πρωθυπουργού του Ισραήλ, έδινε τροφή στις συζητήσεις για το μέχρι που μπορεί να φτάσει αυτή η Επιτροπή.
Πως λειτουργεί σήμερα
Σήμερα η Τριμερής Επιτροπή χωρίζεται σε τρία τμήματα, με γεωγραφικά κριτήρια. Το πρώτο είναι το Βορειοαμερικανικό με 120 μέλη (ΗΠΑ 87, Καναδάς 20, Μεξικανοί 13), το Ευρωπαϊκό με 170 μέλη και το Ασιατικό με 117 μέλη (συμμετέχουν Ιαπωνία, Νότιος Κορέα, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία κ.α). Οι συνεδριάσεις της πραγματοποιούνται μια φορά τον χρόνο την άνοιξη και ακολουθούν το φθινόπωρο οι συνεδριάσεις των τριών μερών της που πραγματοποιούνται αντιστοίχως σε Βόρειο Αμερική, Ευρώπη και Ασία με εστίαση στο πολιτικοοικονομικό γίγνεσθαι.
Οι Έλληνες της Τριμερούς Επιτροπής
Σύμφωνα με τον επίσημο κατάλογο των μελών της οργάνωσης που είναι διαθέσιμος στην επίσημη ιστοσελίδα της Τριμερούς Επιτροπής (www.trilateral.org) η Ελλάδα εκπροσωπείται από τους:
§ Λουκά Παπαδήμο, οικονομολόγο, πανεπιστημιακό και νυν πρωθυπουργό της Ελλάδας.
§ Παναγή Βουρλούμη, στέλεχος επιχειρήσεων, τέως πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΤΕ.
§ Οδυσσέα Κυριακόπουλο, επιχειρηματία, τέως πρόεδρο του ΣΕΒ.
§ Αλέξη Παπαχελά, δημοσιογράφο, διευθυντή της εφημερίδας Καθημερινή.
Επίσης εκπροσωπείται και η Κύπρος από τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Γιώργο Βασιλείου
Who is Who: Ο Στέλιος Φωκάς είναι δημοσιογράφος στην εφημερίδα “Ελεύθερος Τύπος”.
Πηγή : http://www.metafysiko.gr/?p=6871
Από την Ελλάδα έχουν προσκληθεί ο Γιώργος Δαυίδ, πρόεδρος της Coca Cola, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, πρώην υπουργός Οικονομικών, και ο Λουκάς Τσούκαλης, πρόεδρος τουΕΛΙΑΜΕΠ.
Οι τρεις αυτοί Έλληνες όμως δεν είναι οι μοναδικοί που παρευρίσκονται σε μια ετήσια συνεδρίαση της μυστηριώδους Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, το όνομα της οποίας έχει συνδεθεί με το διεθνή Σιωνισμό.
Από τον επίτιμο πρόεδρο της ΝΔ Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, μέχρι τον Θεόδωρο Πάγκαλο, τηνΆννα Διαμαντοπούλου και τον Γιώργο Αλογοσκούφη, δεκάδες Έλληνες, εφοπλιστές, βιομήχανοι, επιχειρηματίες, αλλά και οι σημαντικότερες προσωπικότητες της πολιτικής ζωής της χώρας, έχουν δώσει το «παρών» σε συνεδριάσεις της φημισμένης Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, η οποία εκτιμάται ότι αποφασίζει για την τύχη της παγκόσμιας οικονομίας.
Δείτε ποιοι Έλληνες έχουν συμμετάσχει σε συσκέψεις της Λέσχης:
· Αλογοσκούφης Γεώργιος (2005, 2006, 2007, 2008,2009). Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών. Μέλος του Κοινοβουλίου.
· Αράπογλου Τάκης (2009). Πρόεδρος καί Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας.
· Αργυρός Στυλιανός (1993). Πρόεδρος των Ελλήνων Βιομηχάνων.
· Αρσένης Γεράσιμος (1994). Υπουργός Αμύνης.
· Βαρβιτσιώτης Θωμάς (2008). Συνιδρυτής καί πρόεδρος στήν V+O Communication (μέλος του ΣΕΒ, είναι ηγετική ελληνική, ανεξάρτητη εταιρία συμβούλων εταιρικής επικοινωνίας που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη).
· Βερεμής Θάνος (1993, 1999). Καθηγητής πολιτικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, Πρόεδρος τού ΕΛΙΑΜΕΠ ( 'Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής καί 'Εξωτερικής Πολιτικής).
· Βώκος Θεμιστοκλής (1993). Επιχειρηματίας. Πρόεδρος της Seatrade Organisation.
· Δαυίδ Γεώργιος (1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2009, 2010, 2011). Πρόεδρος τής Coca -Cola 3Ε (είναι ισόβιο μέλος τής λέσχης)
· Διαμαντούρος Νικηφόρος (2000). Εθνικός Διαμεσολαβητής.
· Διαμαντοπούλου Άννα (2004, 2005, 2007, 2008, 2009). Πρώην Επίτροπος της Ευρωπαικής Ένωσης για τις κοινωνικές υποθέσεις. Μέλος του Κοινοβουλίου.
· Καραμανλής Κώστας (1998). Αρχηγός τής Αντιπολίτευσης (Ν.Δ.).
· Καρράς Κώνσταντινος (1993, 1994, 1995, 1996, 1997). Διευθυντής επιχειρήσεων. Εφοπλιστής.
· Κρανιδιώτης Γιάννος (1997, 1999). Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών.
· Κουλουμπής Θεόδωρος (1995). Πρόεδρος στό Ελληνικό Ίδρυμα Εξωτερικής Πολιτικής.
· Κυριακόπουλος Οδυσσέας (2009). Πρόεδρος καί μέλος τού συμβουλίου, των θυγατρικών εταιριών τού S&B group.
· Κωστόπουλος Ιωάννης (1993). Πρόεδρος στην Τράπεζα Πίστεως.
· Λιβανός Γεώργιος (1993). Εφοπλιστής. Πλοιοκτήτης.
· Μάνος Στέφανος (1993, 2001). Υπουργός Οικονομικών. Μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου καί πρώην Υπουργός Εθνικής Οικονομίας. Πρόεδρος του Φιλελεύθερου κόμματος.
· Μητσοτάκης Κωνσταντίνος (1993). Πρωθυπουργός.
· Μπακογιάννη Ντόρα (2003, 2009). Δήμαρχος Αθηνών. Υπουργός των Εξωτερικών.
· Πάγκαλος Θεόδωρος (1993, 1996). Εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών, σοσιαλιστικό κομμα. Υπουργός Εξωτερικών.
· Παντελίδης Λεωνίδας (2004). Πρέσβυς της Κύπρου στην Ελλάδα.
· Παπαθανασίου Ιωάννης (2009). Υπουργός Οικονομίας καί Οικονομικών.
· Παπακωνσταντίνου Γεώργιος (2010, 2011). Υπουργός Οικονομίας.
· Παπακωνσταντίνου Μιχαήλ (1993). Υπουργός Εξωτερικών.
· Παπαλεξόπουλος Δημήτριος (1993, 2008, 2009). Διευθυντής στην εταιρεία ΤΙΤΑΝ Τσιμέντα Α.Ε.
· Παπανδρέου Γεώργιος (1995, 1998, 2000, 2005). Υπουργός Παιδείας. Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών. Υπουργός των Εξωτερικών. Πρόεδρος ΠΑ.ΣΟ.Κ (Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος).
· Παπαχελάς Αλέξης (2002, 2008, 2009). Αρθρογράφος εξωτερικής πολιτικής στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ . Δημοσιογράφος στην Καθημερινή.
· Περατικός Μιχαήλ (1993). Εφοπλιστής. Πρόεδρος στην Pegasus Ocean Services.
· Στουρνάρας Ιωάννης (2009). Διευθυντής έρευνας, ΙΟΒΕ (Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών).
· Τσουκάλης Λουκάς (2003, 2006, 2009, 2010, 2011). Πρόεδρος τού ΕΛΙΑΜΕΠ ( 'Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής καί 'Εξωτερικής Πολιτικής).
· Χαρδούβελης Γκίκας (2011). Οικονομικός Σύμβουλος του Ομίλου της Eurobank
Πηγή : http://www.newsbomb.gr/politikh/story/138412/oi-ellines-tis-leshis-bilderberg
Τριμερής Επιτροπή: Μια παγκόσμια «κυβέρνηση»;
· Συγγραφέας: Στέλιος Φωκάς
Ο ρόλος της στο παγκόσμιο πολιτικοοικονομικό γίγνεσθαι, αποτελεί το θέμα των ημερών. Οι άνθρωποί της Τριμερούς Επιτροπής βρίσκονται παντού. Εσχάτως και σε τρεις θέσεις κλειδιά της Ε.Ε., η οποία βρίσκεται σε πολιτική και οικονομική περιδίνηση. Τυχαίο;
Αντικείμενο συζήτησης από συνωμοσιολογικούς και όχι μόνο κύκλους, έχει γίνει τον τελευταίο καιρό η Τριμερής Επιτροπή καθώς τρία μέλη της ανέλαβαν καίρια πόστα στην Ευρώπη.
Νέος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ανέλαβε ο Ιταλός οικονομολόγος και τραπεζικός Μάριο Ντράγκι, ο οποίος υπήρξε αντιπρόεδρος του ευρωπαϊκού κλάδου της Goldman Sachs την περίοδο 2002 – 2005. Πρωθυπουργός της Ιταλίας ανέλαβε ο επίσης οικονομολόγος και τραπεζικός Μάριο Μόντι, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού τμήματος της Τριμερούς και σύμβουλος της Goldman Sachs. Πρωθυπουργός της Ελλάδας ανέλαβε ο Λουκάς Παπαδήμος, οικονομολόγος και αυτός με θητεία στην Αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Βοστώνης, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και στην Τράπεζα της Ελλάδας.
Τρία μέλη της ίδιας οργάνωσης, αναλαμβάνουν ισάριθμες θέσεις κλειδιά για τις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσα σε λίγες ημέρες. Τυχαίο γεγονός; Κατά πολλούς όχι, όπως τυχαίο δεν θεωρείται και το γεγονός άλλωστε ότι πάντα υπάρχουν μέλη της Τριμερούς σε παγκόσμιες θέσεις-κλειδιά, τα οποίοι μπορούν να ελέγχουν τις σημαντικότερες πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις προκειμένου να διασφαλίζονται τα συμφέροντα του κεφαλαίου σε όλο τον κόσμο.
Μιλάμε και πάλι για μια εξωθεσμική παγκόσμια διακυβέρνηση; Ναι και όχι τυχαία. Η ίδια η οργάνωση διατυπώνει επίσημα στα κείμενα της και στις συναντήσεις της την ανάγκη για συντονισμένες προτάσεις στα «παγκόσμια προβλήματα», προτάσεις που κάνει και η ίδια, έχοντας όμως και τα μέσα (την επιρροή) να τις επιβάλλει. Ετσι εξετάζει ζητήματα όπως ο πυρηνικός αφοπλισμός, η ενεργειακή ασφάλεια, η μετατόπιση του κέντρου εξουσίας από τον «Ατλαντικό στον Ειρηνικό» (όπως είπε ο Χένρι Κίσσινγκερ σε ομιλία του στην Τριμερή το 2009), η «ανόρθωση του αμερικανικού καπιταλισμού που έχει δημιουργήσει τόσα προβλήματα τα τελευταία χρόνια», πάντα με το ίδιο πλαίσιο: ότι δηλαδή τρεις γεωγραφικές περιοχές του πλανήτη, η Ευρώπη, η Βόρειος Αμερική και η παραλιακή ζώνη της ανατολικής Ασίας έχουν «ειδική ευθύνη για τον πλανήτη» και πρέπει να συνεργασθούν ώστε να εξασφαλίσουν την ομαλή παγκόσμια εξέλιξη, αφήνοντας βέβαια ανοιχτό το ερώτημα: πως θα γίνει αυτό; Με απλές εισηγήσεις και προτάσεις προς τις δημοκρατικές (ή όχι) κυβερνήσεις των χωρών; Ή πιο αποτελεσματικά και άμεσα, μέσω πιέσεων και διαχείρισης της χρηματοπιστωτικής και εμπορικής ισχύος που έχουν τα μέλη της επιτροπής;
Ποιοι συμμετέχουν σε αυτήν;
Μια ματιά στον κατάλογο των μελών της Τριμερούς αρκεί για να συνειδητοποιήσει κανείς ότι οι άνθρωποί της είναι παντού. Στις διεθνείς και κεντρικές τράπεζες, στις πολυεθνικές επιχειρήσεις, στην διεθνή πολιτική σκηνή.
Συγκεκριμένα μέλη της είναι στελέχη στις μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου (CitiBank, UBS, Deutsche Βank, ING, Commerzebank, Chase Manhattan, First Chicagο, Goldman Sachs, HSBC, Santander, Rothschild Europe), σε εθνικές ενώσεις τραπεζών αλλά και σε πολλές κεντρικές τράπεζες (Τράπεζα της Αγγλίας, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Τράπεζα της Ελλάδος, Τράπεζα της Σλοβακίας, Τράπεζα της Ουγγαρίας, Τράπεζα της Ολλανδίας κ.α.).
Επίσης διαχρονικά, μέλη αποτελούν κορυφαία στελέχη επιχειρηματικών κολοσσών όπως οι AT&T, Xerox, Sony, Mobil, Exxon, General Electric, Coca-Cola, PepsiCo, Nissan, Mitsubishi, Toshiba, Fuji Bank, Archer Daniels Midland, BMW, Nokia, , British American Tobacco, Lazzard, Fiat, Rio Tinto, Allianz, Shell, DaimlerChrysler, Siemens, BAE, Italcementi, Havas, Pirelli, Akzo Nobel.
Ασφαλώς δεν λείπουν και οι πολιτικοί: οι πρώην πρόεδροι των ΗΠΑ Μπους (πατήρ) και Κλίντον, οι υπουργοί Κασπάρ Γουάινμπεργκερ (Άμυνας επί Ρήγκαν), Ντικ Τσένι, Γουίλιαμ Κοέν, Χένρι Κίσινγκερ, οι πρόεδροι της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ Άλαν Γκρίνσπαν και Πολ Βόλκερ, (σημερινός πρόεδρος του βορειοαμερικανικού τομέα της Τριμερούς), ο κόμης Όττο Λάμπσντορφ πρώην αρχηγός και νυν επίτιμος πρόεδρος του Γερμανικού Κόμματος των Ελεύθερων Δημοκρατών. Επίσης στελέχη διεθνούς εμβέλειας ΜΜΕ όπως η Κάθριν Γκράχαμ, πρόεδρος της Washington Post και πολλοί άλλοι.
Τελικά τι είναι η Τριμερής; Μια δεξαμενή σκέψης, μια λέσχη πολιτικού προβληματισμού ή ένα κέντρο παγκόσμιου ελέγχου; Μήπως είναι ο εκτελεστικός βραχίονας της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, προωθώντας τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις, την κατάλληλη στιγμή; Συνωμοτεί για να κυβερνήσει τον κόσμο; Σύμφωνα με μια άποψη όχι. Διότι εφόσον όλοι οι παραπάνω είναι ή υπήρξαν μέλη της, το έχει ήδη επιτύχει, δεδομένου ότι όλοι αυτοί εκπροσωπούν το 60% του παγκόσμιου πλούτου και των χρηματοοικονομικών ροών!
Η γέννηση μιας ομάδας εξουσίας
Η ιδέα για την δημιουργία της Τριμερούς Επιτροπής ξεκίνησε το 1971 ως απάντηση του κατεστημένου της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ στην νέα πολιτική της ύφεσης στις σχέσεις με τη Σοβιετική Ένωση που προωθούσε ο τότε πρόεδρος Νίξον, ο οποίος επιδίωκε και την σύσφιξη των σχέσεων με την «Κόκκινη» Κίνα. Η τακτική αυτή του Νίξον θεωρήθηκε τότε ότι έθετε σε δεύτερη μοίρα τις σχέσεις των ΗΠΑ με τους δυτικούς συμμάχους τους αποδυναμώνοντάς τις.
Ανάμεσα σε εκείνους που ανησυχούσαν εντονότερα εκείνη την περίοδο ήταν ο αμερικανοπολωνός Ζμπίγκνιεφ Μπρζεζίνσκι, επικεφαλής του Τμήματος ρωσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Κολούμπια, ο Χένρι Όουεν (απεβίωσε πριν λίγες ημέρες) διευθυντής του Τμήματος Σπουδών Εξωτερικής Πολιτικής του Ιδρύματος Μπρούκινγκς -μια δεξαμενής σκέψης με έδρα την Ουάσιγκτον- και ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ, πρόεδρος της Chase Manhattan Bank.
Εκείνη την εποχή ο Μπρζεζίνσκι είχε γράψει ένα βιβλίο με τίτλο «Ανάμεσα σε δυο εποχές», στο οποίο και έκανε λόγο για την ανάγκη δημιουργίας μιας «κοινότητας αναπτυγμένων χωρών», σκοπός της οποίας θα ήταν «να αναχαιτίσει την παγκόσμια τάση προς το χάος, αν ο κόσμος θέλει να αντιδράσει αποτελεσματικά στην εντεινόμενη κρίση, η οποία με διαφορετικούς τρόπους απειλεί τόσο τον δυτικό όσο και τον Τρίτο κόσμο». Η λύση που πρότεινε ήταν η διαμόρφωση ενός Παγκόσμιου Οικονομικού Συστήματος, εμμέσως δηλαδή η Παγκόσμια Διακυβέρνηση.
Τρεις σφαίρες επιρροής
Στη συνέχεια ο Μπρζεζίνσκι πραγματοποίησε μια σειρά από μελέτες επάνω στον «τριμερισμό» (Trilateralism), όπως αποκαλούσε την θεωρία του, τις οποίες χρηματοδότησε το Ίδρυμα Μπρούκινγκς. Στις μελέτες αυτές έκανε λόγο για τη δημιουργία μιας κοινότητας, τα μέλη της οποίας θα προέρχονταν από τρεις διαφορετικές σφαίρες επιρροής: Τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Ιαπωνία. Και αυτό γιατί «από την αμερικανική σκοπιά, οι πιο σημαντικές και ελπιδοφόρες αλλαγές που θα συντελεστούν στα χρόνια που έρχονται θα πρέπει να περιλαμβάνουν τόσο την Ευρώπη όσο και την Ιαπωνία».
Η βασική ιδέα προέβλεπε «την υιοθέτηση στενότερης συνεργασίας μεταξύ των δημοκρατικών και βιομηχανοποιημένων περιοχών του πλανήτη, που έχουν ηγετικό ρόλο και ευθύνες στο διεθνές σύστημα», με απώτερο στόχο τον επηρεασμό της εξωτερικής και κυρίως της οικονομικής πολιτικής ανά τον πλανήτη με στόχο την διασφάλιση των συμφερόντων των τριών μερών που την απαρτίζουν.
Ο ρόλος του Ροκφέλερ
Τις μελέτες αυτές ο Μπρζεζίνσκι τις παρουσίασε στον Ροκφέλερ, ο οποίος, ως παλιός στα ιδιωτικά οικονομικά φόρουμ, αντιλήφθηκε αμέσως την χρησιμότητά τους και ενθουσιάστηκε με την όλη ιδέα. Εντωμεταξύ ο αμερικανός τραπεζίτης είχε διαβάσει και το βιβλίο «Μεταξύ δυο εποχών» και είχε πάρει τις αποφάσεις του. Έθεσε το θέμα επί τάπητος στις συνεδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου της Chase Manhattan και φρόντισε να προσκληθεί ο Μπρζεζίνσκι στην επόμενη συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, που θα πραγματοποιούνταν στην μικρή Βελγική πόλη Κνόκε.
Εκεί, στις 21 Απριλίου του 1972, ο Ροκφέλερ διατύπωσε επισήμως την πρότασή του για την δημιουργία της Τριμερούς Επιτροπής, όπως θα ονομαζόταν στο εξής, η οποία έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής από τα μέλη της Λέσχης που τον προέτρεψαν να επιταχύνει τις διαδικασίες για την πρώτη συνεδρίαση.
Όλοι οι άνθρωποι της Τριμερούς
Οι προσωπικότητες που συμμετείχαν σε εκείνη την συνάντηση του 1972 δεν ήταν καθόλου τυχαίες αν κρίνει κανείς από τις ιδιότητες και τις θέσεις που κατείχαν. Αυτή η πρώτη ομάδα προχώρησε έχοντας την οικονομική ενίσχυση του Ροκφέλερ, ενώ στη συνέχεια ενισχύθηκε οικονομικά και από άλλες πηγές, όπως το Ίδρυμα Φορντ και σταδιακά απέσπασε την εμπιστοσύνη και την υποστήριξη ευρύτερων πολιτικών και οικονομικών κύκλων, προερχόμενων από τις τρεις περιφέρειες: Βόρειος Αμερική, Ευρώπη, Ιαπωνία.
Η ουσιαστική δράση της Τριμερούς ξεκίνησε το 1973, ενώ της αποδίδεται, ως πρώτο μεγάλο επίτευγμά, η πτώση του Νίξον μέσω του σκανδάλου Γουώτεργκεϊτ και στη συνέχεια η αναρρίχηση του Τζίμι Κάρτερ στην προεδρία των ΗΠΑ. Η παρουσία του συνιδρυτή της Τριμερούς, Ζμπίγκνιεφ Μπρζεζίνσκι, στο πλευρό του Κάρτερ καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του στον Λευκό Οίκο, αλλά και οι συναναστροφές του με κορυφαίους πολιτικούς της εποχής όπως τον Μεναχέμ Μπεγκίν, τότε πρωθυπουργού του Ισραήλ, έδινε τροφή στις συζητήσεις για το μέχρι που μπορεί να φτάσει αυτή η Επιτροπή.
Πως λειτουργεί σήμερα
Σήμερα η Τριμερής Επιτροπή χωρίζεται σε τρία τμήματα, με γεωγραφικά κριτήρια. Το πρώτο είναι το Βορειοαμερικανικό με 120 μέλη (ΗΠΑ 87, Καναδάς 20, Μεξικανοί 13), το Ευρωπαϊκό με 170 μέλη και το Ασιατικό με 117 μέλη (συμμετέχουν Ιαπωνία, Νότιος Κορέα, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία κ.α). Οι συνεδριάσεις της πραγματοποιούνται μια φορά τον χρόνο την άνοιξη και ακολουθούν το φθινόπωρο οι συνεδριάσεις των τριών μερών της που πραγματοποιούνται αντιστοίχως σε Βόρειο Αμερική, Ευρώπη και Ασία με εστίαση στο πολιτικοοικονομικό γίγνεσθαι.
Οι Έλληνες της Τριμερούς Επιτροπής
Σύμφωνα με τον επίσημο κατάλογο των μελών της οργάνωσης που είναι διαθέσιμος στην επίσημη ιστοσελίδα της Τριμερούς Επιτροπής (www.trilateral.org) η Ελλάδα εκπροσωπείται από τους:
§ Λουκά Παπαδήμο, οικονομολόγο, πανεπιστημιακό και νυν πρωθυπουργό της Ελλάδας.
§ Παναγή Βουρλούμη, στέλεχος επιχειρήσεων, τέως πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΤΕ.
§ Οδυσσέα Κυριακόπουλο, επιχειρηματία, τέως πρόεδρο του ΣΕΒ.
§ Αλέξη Παπαχελά, δημοσιογράφο, διευθυντή της εφημερίδας Καθημερινή.
Επίσης εκπροσωπείται και η Κύπρος από τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Γιώργο Βασιλείου
Who is Who: Ο Στέλιος Φωκάς είναι δημοσιογράφος στην εφημερίδα “Ελεύθερος Τύπος”.
Πηγή : http://www.metafysiko.gr/?p=6871
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου